سلام دوستان بنده 28 سالمه و 1 و نیم سال ازدواج کردم..بنده همسر مهربانی دارم تا زمانی که انتقادی از خانوادش و خودش نشه و همه چیز بر وفق مرادش باشه..
ایشون بی نهایت لوس و نازپرورده بار اومدن...بسیار بابایی و حمایتی بیش از حدی از طرف پدرشون رو میبینم (مخصوصا الان )
از 1 سال پیش ما سر مسائلی ریز و درشتی ساده ای دعوا و قهر داشتیم...مثلا چیزهایی مسخره ای مثل 5شنبه یا جمعه رفتن به خونه ی خانواده ها که کدام رو کی بریم..
یا خیلی چیزهای پیش و پا افتاده.. بعضی موقع ها موجب به بیرون رفتن ایشون از خونه میشد که با ممانعت من و پس زدن دست من و ایجاد برخورده فیزیکی بین ما میشد...که همیشه عامل شروع ایشون بودن..(منظورم اینه که من هیچ موقع بدون اینکه ایشون حرکت تنش زا و برخورده فیزیکی داشته باشند ..از طرف من شروع نمیشد..)
اخرین دیدار ما در خانواده اونها بودن حضور پدر ایشون (ماموریت بودن) بودیم..و من با ایشون قهر بودم و حرف نمیزدیم تا اینکه من برای هواخوری 2 ساعتی رفتم بیرون و 10 شب اومدم خونشون برای بردن ایشون به خونه..
که با عصبانیت مادر ایشون و لرزون حرف زدن ایشون با این جمله که اینها چه کاریه شما میکنید و من دخترمو لای پر قو بزرگ کردمو ..... که با توجه به بیماری مادرش ..همسر بنده بدون اینکه ببنیه من فقط دارم گوش میکنم به من توهین کرد که برو از خونه بیرون و گمشو که حال مادرم بده..منم گفتم دخترتوت ارزونی خودتون و اومدم بیرون والان 3 هفته بدون هیچ تماسی جدا زندگی میکنیم..
دیروز پدر بنده به دیداره پدر ایشون در بیرون از منزل رفته و گفتند که به چه دلیل خانوادتون توهین کرده به پسرم و همسرش در خونه شما هست؟
که متاسفانه با گلایه ها ی پدر زنم که دختر برای من عزیزه و تا حالا به من نگفته بود که 4 بار کتک کاری کردن و من اجازه نمیدم که برگرده و بایر راه قانونیش رو بریم و میدونم پسر شما هم عوض نمیشه و حتی اگه 1 درصد هم قرار باشه اینها باهم زندگی کنند شرایط دارم ..
1-- پاسپورت و شناسمه دخترم رو میخوام
2--تحویل صندوق امانات حاوی سکه و طلا شب غروسی به ما
اون موقع اکه قرار باشه این با هم زندگی کنند که من فکر نمیکنم 6 ماه دوام بیارند..
1-تعهد مهزری بابت اینکه پسر شما دیگه فحش و کت نمیزنه
2-خرید خونه برای اینها و زدن 3 دونگ به اسم دخر من
به نظرتون با توجه به این شرایط بنده تن به این کار بدم و با توجه به اینکه حق خودم رو میدونم که از من معذرت بخواهند ..بروم و من معذرت خواهی کنم و زیر بار این شرایط نرم...با اینکار شرمندشون میکنم....
یا اینکه دادخواست عدم تمکین بدم تا خودشون پشیمون شند؟؟
اگه من کنار بیام و برم معذرت خواهی اینها پرو نمیشند ؟؟
بت توجه به اینکه دوستان این قهر اخری کاملا مقصر همسر من بود و خودش هم میدونه ولی غرور کاذبی که داده نمیذاشت بیاد جلو و باعث شد تا پدرش ار همه دعواهای قبلی ما رو شد..که الان میگه از الان دیگه اختیار دخترم دست خودمه...
نوشته اصلی توسط گلنوش67
علاقه مندی ها (Bookmarks)