««(( آيات خانواده ))»»

[مهاجر بي نشان]

آيات خانواده

انشاالله در اين تايپيك آياتي را خواهم آورد كه مربوط به مسائل خانواده باشد ، با ذكر نكاتي در آيه از نگاه تفسير نور

آيه اول :

(( و من آياته أن خلق لكم من أنفسكم ازواجا لتسكنوا إليها و جعل بينكم موده و رحمه ،‌ إنّ في ذلك لقوم يتفكرون )) روم / 21

ترجمه : و از نشانه هاي او ( خداوند ) اينستكه همسراني از جنس خودتان براي شما آفريد ، تا در كنار آنها آرامش يابيد ، و در ميانتان مودت و رحمت قرار داد ، در اين نشانه هائي است براي گروهي كه اهل تفكرند ...

نكات آيه :

1 . آفرينش هدف دار است ( و من آياته ... )

2 : زن و مرد از يك جنس هستند ( بر خلاف عقائد خرافي و تحقير آميز كه زن را موجودي پست تر و يا از جنس ديگري ميدانند ( من انفسكم )

3 . همسر بايد عامل آرامش باشد نه مايه تشنج و اضطراب « لتسكنوا اليها »

4 . هدف ازدواج ، تنها ارضاي غريزه جنسي نيست ، بلكه رسيدن به يك آرامش جسمي و رواني است « لتسكنوا اليها »

5 . محبت هديه اي الهي است كه با مال و مقام و زيبائي به دست نمي آيد « و جعل لكم ... » ( مودت و رحمت ، هديه خداوند به عروس و داماد است )

6 . هر كس با هر عملي كه آرامش و مودت و رحمت خانواده را خدشه دار كند ، از مدار الهي خارج و در خظ شيطان است « و جعل ... »

7 . رابطه زن و مرد بايد بر اساس مودت و رحمت باشد « موده و رحمه ... » ( مودّت و رحمت، عامل بقا و تداوم آرامش در زندگى مشترك است )

8 . مودّت و رحمت، هر دو با هم كارساز است . ( مودت بدون رحمت و خدمت ، به سردي كشيده مي شود و رحمت بدون مودت دوام ندارد )

10 . تنها اهل فكر مي توانند به نقش سازندگي ازداج پي ببرند ( لقوم يتفكرون )

برگرفته از تفسير نور / قرائتي / ذيل آيه مذكور

[مهاجر بي نشان]

آيه دوم

هُوَ الَّذِى خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَ حِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا فَلَمَّا تَغَشَّهَا حَمَلَتْ حَمْلاً خَفِيفاً فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّآ أَثْقَلَت دَّعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ ءَاتَيْتَنَا صَلِحاً لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّكِرِينَ / اعراف / 189

ترجمه :

او خدايى است كه شما را از يك نفس (جان) آفريد و همسرش را از (نوع) او قرار داد تا بدان آرام گيرد. پس چون با او بياميخت، بارى سبك بر گرفت (و باردار شد) و (مدّتى) با آن سر كرد، چون زن سنگين شد، آن دو(زن و شوهر) از خداوند، پروردگارشان، درخواست كرده (و گفتند : كه اگر فرزند شايسته‏ اى به ما بدهى، قطعاً از سپاسگزاران خواهيم بود.

نكات آيه از ديدگاه تفسير نور :

1 . گوهر وجودى زن و مرد يكى است. «وجعل منها زوجها»

2 . ازدواج و همسر، عامل آرامش روح و زندگى است وناآراميهاى روانى را برطرف ميكند. «ليسكن اليها»

3 . اساس زندگى بر انس و الفت است، نه اختلاف و شقاق. «ليسكن اليها»

4 . آميزش زن و شوهر بايد در پنهانى باشد . همچنين بايد مسائل جنسي را با كنايه بيان كنيم . «تغشّاها»

5. تا بار انسان سنگين نشود، متوجّه مسئوليّت خود نميشود. «فلما أثقلت دعوا»

6 . فرزند را از خدا بدانيم، نه از وسائل ديگر يا خودمان. «آتيتنا»

7 . آميزش جنسى تنها براى لذّت و شهوت نيست، بلكه براى بقا و دوام نسل صالح است. «صالحاً»

8 . انسان فطرتاً به دنبال صلاح و اصلاح است، نه بي تفاوتى وفساد. «آتينا صالحاً» و نفرمود: «آتيتنا ولداً».

9. براى صلاح و تربيت صحيح فرزند، بايد پيش از تولّد او اقدام كرد و از خدا استمداد نمود. «فلمّا اثقلت دعوا اللّه ربّهما لئن آتيتنا صالحا»

به اميد داشتن جامعه قرآني

[مهاجر بي نشان]

آيه سوم :

يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قُواْ أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَاراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلاَئِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَّا يَعْصُونَ اللَّهَ مَآ أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ‏ / تحريم / 6

ترجمه : اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! خود و خانواده خود را از آتشى كه هيزم آن مردمان (گنهكار) و سنگ‏ها هستند، حفظ كنيد. آتشى كه بر آن فرشتگانى درشت خو و سخت گير نگهبانند و خدا را در آنچه فرمانشان دهد، نافرمانى نكنند و آنچه را فرمان يابند انجام دهند.

نكات آيه از نگاه تفسير نور :

1 . ايمان داشتن كافى نيست، حفظ آن از خطرات و آسيب‏ها مهم است. پس بايد مراقبت كرد. «يا ايّها الّذين آمنوا قوا انفسكم»
2 . اولين گام در اصلاحات، اصلاح خود و بستگان ( خانواده ) و سپس اصلاح جامعه است. در اين آيه، اصلاح خود و بستگان و سپس در آيه نهم، اصلاح جامعه از طريق جهاد با كفّار و منافقان آمده است. «قوا انفسكم و اهليكم»

3 . ايمان به معاد و دوزخ، نقش مهمى در ايجاد تقوا و اصلاح خود ( خانواده) و ديگران دارد. «قوا انفسكم و اهليكم نارا وقودها الناس و الحجارة»
4 . تربيت دينى فرزندان، بر عهده مدير خانواده است. «قوا انفسكم و اهليكم ناراً»
5 . تا زنجير از پاى خود باز نكنيم، نمي‏توانيم ديگران را آزاد كنيم. خودسازى شرط موفقيّت در ساختن خانواده و جامعه است. «قوا انفسكم و اهليكم»
6 . كيفر رها كردن خانواده و نزديكان، هيزم آتش دوزخ شدن است. «وقودها الناس و الحجارة»

* در روايتى مي‏خوانيم: «رحم اللّه رجلاً قال يا اهلاه! صلاتَكم صيامَكم زكاتَكم مسكينكم يتيمكم جيرانكم» رحمت خدا بر كسيكه به خانواده‏ اش هشدار دهد كه مراقب نماز و روزه و زكات و فقرا و ايتام و همسايگانتان باشيد.
*«و أمر اهلك بالصّلاة و اصطبر عليها» اهل ( خانواده ) خود را به نماز فرمان ده و بر آن پايدارى كن.

ادامه دارد ...

به اميد داشتن جامعه قرآني

[مهاجر بي نشان]

آيه چهارم :

وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَجاً وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَتِ أَفَبِالْبَطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ‏ / نحل / 72

ترجمه : و خداوند از جنس خودتان همسرانى برايتان قرار داد و از همسرانتان براى شما فرزندان و نوادگانى قرار داد و از پاكيزه‏ ها شما را روزى داد، پس آيا (باز هم) به باطل ايمان مي آورند و به نعمت الهى كفر مي ورزند؟.

نكته ها از ديد تفسير نور :

1 . همسر و فرزند، از نعمت‏هاى الهى است. (همسر وسيله آرامش و فرزند مايه اميد است) «واللَّه جعل لكم... ازواجاً ...بنين»

2 . از الطاف و حكمت‏هاى الهى، سنخيت ميان زن و شوهر است. «جعل لكم من انفسكم»

3 . ازدواج، يك برنامه‏ ى مدبرانه الهى است. «واللَّه جعل ...ازواجاً»

4 . خداوند، هم نيازهاى روحى و روانى را تأمين مي‏كند. «من انفسكم ازواجاً... بنين و حفدة» و هم نيازهاى مادى را. «رزقكم من الطيبات»

5 . ترك ازدواج و جلوگيرى از فرزند و تحريم حلال‏هاى الهى، باطل‏گرايى و كفران نعمت است. «افبالباطل يؤمنون و بنعمة اللَّه هم يكفرون»

6 . با وجود همسر و رزق حلال، زنا و حرام‏خوارى، كفران نعمت الهى است. «بنعمة اللَّه هم يكفرون»

7 . ابتدا با بيان نعمت‏ها و الطاف، مخاطب خود را آماده كنيد، سپس از او انتقاد كنيد. «جعل لكم من انفسكم... ازواجكم... و رزقكم ... أفبالباطل يؤمنون»

((( در تفسير طبرى مي‏خوانيم كه كلمه‏ ى «حفدة» به داماد، فرزند، نواده و حتى اعوان و خدمه و فرزندى كه همسر از شوهر ديگر داشته، گفته ميشود، در تفسير الميزان آمده كه «حفدة» جمع «حافد» به معناى سرعت در عمل است و چون نزديكان، سريع‏تر به كمك والدين ميشتابند، به آنها حفده گفته مي‏شود.

سؤال : چرا در اين آيه نام پسران آمده، ولى نام دختران نيامده است؟
پاسخ: ممكن است مراد از «بنون» پسران و دختران هر دو باشند، و ممكن است دختران مصداق طيبات باشند كه در آيه آمده است، چنانكه در آيه‏ى 26 سوره‏ى نور ميفرمايد: «الطيبات للطيبين» و ممكن است با وجود كلمه ى «حفدة» كه به معناى نوه‏ ى دخترى است، نيازى به نام دختر نباشد. )))

به اميد داشتن جامعه قرآني

ادامه دارد ......

[مهاجر بي نشان]

آيه پنجم

وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْئَلُكَ رِزْقاً نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى / طه / 132 ‏

وخانواده‏ات را به نماز فرمان ده و بر آن پايدار باش. ما از تو روزى نمى‏خواهيم، (بلكه) ما تو را روزى مى‏دهيم، و سرانجامِ (نيكو) براى (اهل) تقوا است.

نكات آيه از ديدگاه تفسير نور :


1- رهبر جامعه‏ى اسلامى نبايد از خانواده خود غافل باشد. «وامر اهلك بالصلوة»
2- مرد نسبت به سرنوشت فكرى و دينى خانواده خود مسئول است و تنها رعايت امور مادّى آنان كافى نيست. «وأمر اهلك»
3- يكى از مهم‏ترين زمينه‏هاى امر به معروف، خانواده ونزديكان انسان است. «وأمر اهلك...» (دايره‏ى اهل، به زن و فرزند منحصر نيست، بلكه همه‏ى افراد خاندان را شامل مى‏شود.)


4- مبلّغ بايد در مرحله‏ى اوّل به تبليغ خانواده خود بپردازد. «وأمر اهلك»
5- اوّلين مرحله‏ى تربيت، كانون خانواده است. «وأمر اهلك»
6- فرمان به نماز از ميان ساير واجبات، رمز بيمه شدن اعضاى خانواده است. «وأمر اهلك بالصلوة»
7- براى عدم وابستگى به زرق و برق دنيا، به نماز پناهنده شويم. «لا تمدّن... وامر اهلك بالصلوة»
8- يكى از مصاديق روشن و بلند معروف، نماز است. «وأمر اهلك بالصلوة»
9- موضوع نماز در خانواده داراى اهميت خاصى است، بايد والدين بر آن اصرار كنند.(164) «وأمر اهلك بالصلوة واصطبر عليها»
10- امر به معروف، مداومت و پايدارى لازم دارد. «اصطبر عليها»


11- خداوند از عبادت ما سودى نمى‏برد، ثمره‏ى آن به خود ما باز مى‏گردد. «لانسئلك رزقا»
12- سفارش به نيكى‏ها بايد جدّى وهمراه بيان آثار باشد. «وامر اهلك... والعاقبة للتّقوى»
13- نماز، زمينه‏ساز پاكدامنى و تقواست. «وأمر اهلك بالصلوة... والعاقبة للتقوى»
14- حسن عاقبت در سايه‏ى تقواى الهى است، نه مادّيات. «والعاقبة للتقوى»

به اميد داشتن جامعه سراسر قرآني

ادامه دارد .....

[مهاجر بي نشان]

آيه ششم :

« وَاذْكُرْنَ مَا يُتلى‏ فى بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِيفاً خَبِيراً » احزاب / 34

ترجمه : و آنچه كه از آيات خدا و حكمت در خانه‏هايتان تلاوت مى‏شود ياد كنيد؛ همانا خداوند (نسبت به شما) داراى لطف و (از كارهاى شما) آگاه است.

نكاتي از ديدگاه تفسير نور :

1- تلاوت قرآن در منزل و تكرار آن توسط اهل خانه، سفارش قرآن است. «واذكرن ما يتلى... من آيات اللّه»

2- به جاى فرهنگ ابتذال ، فرهنگ الهى را دنبال كنيد. «لا تبرّجن ... واذكرن»

3- قرار گرفتن زن در خانه و پرهيز از جلوه‏گرى، به معناى عقب ماندن از علم و حكمت نيست. «قرن... لا تبرّجن... و اذكرن... آيات اللّه و الحكمة»

4- خانواده‏ى نبوّت در انجام اعمال نيك سزاوارترند «فى بيوتكنّ» (زندگى در خانه‏ى وحى تكليف آور است).

5 - استقرار زن در خانه، نهى از خودنمايى، انجام نماز و زكات و ذكر آيات، ناشى از لطف خداوند بر زنان و آگاهى از مصالح و مفاسد است. «لطيفاً خبيرا»

به اميد داشتن جامعه سراسر قرآني

ادامه دارد .....

[مهاجر بي نشان]

آیه هفتم :

يَأَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمْ الَّذِى خَلَقَكُم مِّنْ نَّفْسٍ وَحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَآءً وَاتَّقُواْ اللَّهَ الَّذِى تَسَآءَلُونَ بِهِ وَا لْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيباً / نساء / 1


اى مردم! از پروردگارتان پروا كنید، آن كس كه شما را از یك نفس آفرید و همسرش را نیز از (جنس) او آفرید و از آن دو، مردان و زنان بسیارى را (در روى زمین) پراكنده ساخت واز خدایى كه (با سوگند) به او از یكدیگر درخواست مى‏كنید، پروا كنید. و (نسبت) به ارحام نیز تقوا پیشه كنید (وقطع رحم نكنید) كه خداوند همواره مراقب شماست.

نکاتی از تفسیر نور :

1- آغاز سوره‏ى خانواده، با سفارش به تقوا شروع شده است، یعنى بنیان خانواده، بر تقواست و مراعات آن بر همه لازم است. «یا ایّها الناس اتّقوا» 2- خلقت و تربیت انسان، هر دو به دست خداست، پس پروا و اطاعت هم باید از او باشد. «اتّقوا ربكم الّذى خلقكم» 3- همه‏ى انسان‏ها از یك نوعند، پس هر نوع تبعیض نژادى، زبانى، اقلیمى و... ممنوع است. «خلقكم من نفس واحدة» 4- زن و مرد در آفرینش وحدت دارند و هیچكدام از نظر جنسیّت بر دیگرى برترى ندارند. «خلق منها زوجها» 5 - همه‏ى انسان‏ها در طول تاریخ، از یك پدر ومادرند. «بثّ منهما رجالاً...» روایات درباره‏ى ازدواج فرزندان آدم دو نوع است، آنچه با قرآن هماهنگ است، روایاتى است كه مى‏گوید فرزندان آدم با یكدیگر ازدواج كردند. 6- در مسائل تربیتى، تكرار یك اصل است. «اتّقوا ربّكم... اتّقوا اللّه» 7- رعایت حقوق خانواده و خویشاوندان، لازمه‏ى تقواست. «اتّقوا اللّه... والارحام» امام باقرعلیه السلام فرمود: قرابت دلبستگان پیامبرصلى الله علیه وآله را باید با موّدت مراعات كرد. به امید داشتن جامعه قرآنی

ادامه دارد ......

[مهاجر بي نشان]

آیه هشتم :

يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْساً لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ‏ ، وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ ، ‏وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ يَتَسَآءَلُونَ ، قَالُواْ إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِى أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ‏ ، فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ‏ ، إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ .
( 23 الی 28 سوره طور ) ‏

آنان در بهشت، جامى پرشراب را(دوستانه از هم مى‏گیرند و) دست به دست دهند كه در (نوشیدن) آن نه بیهوده‏گویى است و نه گنهكارى. و پیوسته (براى خدمت آنان)، نوجوانانى همچون مروارید در صدف، برگرد آنان مى‏چرخند. و بعضى بهشتیان رو به دیگرى نموده و از یكدیگر سؤال مى‏كنند (كه رمز این همه كامیابى در اینجا چیست)؟ گویند: ما پیش از این (در دنیا) نسبت به خانواده خویش خیرخواه بودیم (وآنان را از عذاب الهى هشدار مى‏دادیم). پس خداوند بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب سوزان حفظ كرد. زیرا ما پیش از این همواره او را مى‏خواندیم، همانا اوست نیكوكار مهربان.

بیان نکاتی از دیدگاه تفسیر نور :

1- كلید بهشت را باید در دنیا جست. «كنّا قبل فى أهلنا» 2- دلسوزى و شفقت به خصوص در مورد خانواده، كلید بهشت است. «فى أهلنا مشفقین» 3- انسان باید نسبت به خانواده خود، توجّه و تعهّد و دغدغه و سوز داشته باشد. «فى أهلنا مشفقین» 4- بهشتیان، بهشت را امتنان الهى مى‏دانند، نه پاداش عمل خود. «فمنّ اللّه علینا» 5- به سراغ كسى باید رفت و كسى را باید خواند كه سرچشمه نیكى و رحمت است. «ندعوه انه هو البّر الرحیم» 6- جز خداوند سرچشمه‏اى براى نیكى و رحمت نیست. «انه هو البرّ الرحیم» (كلمه «هو» نشانه انحصار نیكى و رحمت در اوست)....................................... به امید داشتن جامعه قرآنی

با عنایت خداوند ، ادامه دارد ......

[بی دل]

سورة الطلاق‏

بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ يَأَيهَا النَّبي إِذَا طلَّقْتُمُ النِّساءَ فَطلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتهِنَّ وَ أَحْصوا الْعِدَّةَوَ اتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكمْلا تخْرِجُوهُنَّ مِن بُيُوتِهِنَّ وَ لا يخْرُجْنَ إِلا أَن يَأْتِينَ بِفَحِشةٍ مُّبَيِّنَةٍوَ تِلْك حُدُودُ اللَّهِوَ مَن يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظلَمَ نَفْسهُلا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يحْدِث بَعْدَ ذَلِك أَمْراً(1) فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ أَشهِدُوا ذَوَي عَدْلٍ مِّنكمْ وَ أَقِيمُوا الشهَدَةَ للَّهِذَلِكمْ يُوعَظ بِهِ مَن كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الاَخِرِوَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يجْعَل لَّهُ مخْرَجاً(2) وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْث لا يحْتَسِبوَ مَن يَتَوَكلْ عَلي اللَّهِ فَهُوَ حَسبُهُإِنَّ اللَّهَ بَلِغُ أَمْرِهِقَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكلّ‏ِ شي‏ءٍ قَدْراً(3) وَ الَّئِي يَئسنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِن نِّسائكمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتهُنَّ ثَلَثَةُ أَشهُرٍ وَ الَّئِي لَمْ يحِضنَوَ أُولَت الأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضعْنَ حَمْلَهُنَّوَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسراً(4) ذَلِك أَمْرُ اللَّهِ أَنزَلَهُ إِلَيْكمْوَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سيِّئَاتِهِ وَ يُعْظِمْ لَهُ أَجْراً(5) أَسكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْث سكَنتُم مِّن وُجْدِكُمْ وَ لا تُضارُّوهُنَّ لِتُضيِّقُوا عَلَيهِنَّوَ إِن كُنَّ أُولَتِ حَمْلٍ فَأَنفِقُوا عَلَيهِنَّ حَتي يَضعْنَ حَمْلَهُنَّفَإِنْ أَرْضعْنَ لَكمْ فَئَاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّوَ أْتَمِرُوا بَيْنَكم بمَعْرُوفٍوَ إِن تَعَاسرْتمْ فَسترْضِعُ لَهُ أُخْرَي‏(6) لِيُنفِقْ ذُو سعَةٍ مِّن سعَتِهِوَ مَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا ءَاتَاهُ اللَّهُلا يُكلِّف اللَّهُ نَفْساً إِلا مَا ءَاتَاهَاسيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسرٍ يُسراً(7)

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر .
اي نبي اسلام ! تو و امتت وقتي زنان را طلاق مي‏دهيد در زمان عده طلاق دهيد ( زماني كه از عادت ماهانه پاك شده و با همسرشان نزديكي نكرده باشند ) و حساب عده را نگه داريد و از خدا ، پروردگارتان بترسيد ، آنان را از خانه‏هايشان بيرون مكنيد خودشان هم بيرون نشوند مگر اينكه گناهي علني مرتكب شوند كه در اين صورت مي‏توانيد بيرونشان كنيد .
و اينها همه حدود خدا است و كسي كه از حدود خدا تجاوز كند به نفس خود ستم كرده تو چه مي‏داني شايد خدا بعد از طلاق و قبل از سر آمدن عده حادثه‏اي پديد آورد و شوهر به همسرش برگردد ( 1) .
پس وقتي به اواخر عده رسيدند يا اين است كه به خوبي و خوشي آنان را نگاه مي‏داريد و يا به خوبي و خوشي از آنان جدا مي‏شويد و در هر حال دو نفر از مردم خود را كه معروف به عدالت باشند شاهد بگيريد و شاهد هم براي خدا اقامه شهادت كند ، اينها كه به شما گفته شد اندرزهايي است كه افرادي از آن موعظه مي‏شوند كه به خدا و روز جزا ايمان دارند و كسي كه از خدا بترسد خدا برايش راه نجاتي از گرفتاريها قرار مي‏دهد ( 2 ) .
و از مسيري كه خود او هم احتمالش را ندهد رزقش مي‏دهد و كسي كه بر خدا توكل كند خدا همه كاره‏اش مي‏شود كه خدا دستور خود را به انجام مي‏رساند و خدا براي هر چيزي اندازه‏اي قرار داده ( 3) .
و از زنان شما آن زناني كه حيض نمي‏بينند اگر به شك افتاديد كه از پيري است و يا به خاطر عارضه‏اي است كه عده طلاقشان سه ماه است .
و همچنين آنهايي كه از اول حيض نديدند .
و اما زنان آبستن عده طلاقشان اين است كه فرزند خود را بزايند .
و هر كس از خدا بترسد خدا امور دنيا و آخرتش را آسان مي‏سازد ( 4) .
اين امر خدا است كه خدا آن را به سويتان نازل كرده و كسي كه از خدا بترسد خدا گناهانش را تكفير و اجرش را عظيم مي‏كند ( 5) .
زنان طلاقي خود را در همان منزلي كه بر حسب توانايي خود مي‏نشينيد سكني دهيد و به ايشان به منظور تنگنا نهادن ضرر نرسانيد و اگر داراي حملند نفقه‏شان را بدهيد تا حمل خود را بزايند حال اگر بچه شما را شير دادند اجرتشان را بدهيد و با يكديگر به خوبي و خوشي مشورت كنيد و اگر در باره اجرت سخت گيري كرديد زني ديگر آن كودك را شير دهد ( 6 ) .
و بايد مرد توانگر بقدر توانگريش و مرد فقير بقدر توانائيش و خلاصه هر كس از آنچه خدايش داده انفاق كند كه خدا هيچ كس را تكليف نمي‏كند مگر به مقدار قدرتي كه به او داده و خدا بعد از هر سختيگشايشي قرار مي‏دهد ( 7) .


ترجمة الميزان ج : 19ص :524
منبع: انديشه قم