کودک و مذهب
از شگفتیهای دنیای کودکان دنیای مذهب ایمان و اعتقاد ان هاست کودک فطرتی خدا اشنا دارد و مبانی بسیاری از باورهای مذهبی در او هست که با اندک تذکری از سوی والدین و مربیات و با یافتن مصداقهایی در جهان خارج می کوشد ان را بپذیرد و خود را با ان تطابق دهد
کودک از مذهب ان چیزی را می پذیرد که متناسب با خواسته های او و مبتنی بر مشاهدات و تجارب و یافته های شخصی اوست
مذهب در سنین مختلف برای کودکان معانی مختلف دارد ولی دنیای انها از حدود 6سالگی دنیای عشق ..احترام به خدا ..ستایش و نیایش او و احساس شرمساری در صورت تخلف از دستور خداست و این امر حتی در قیافه ی او پیداست از 8سالگی به بعد شوق مذهبی او بیشتر و به مسائل مذهبی علاقه مندتر می شود
تلقی کودک از خدا
از حدود4سالگی کنجکاوی سراسر وجود کودک را فرا می گیرد و باعث می شود که با حقایقی درباره ی جهان اشنا شود و این اشنایی ها خود منجر به قبول خدا خواهد شد و این مرحله سن طبیعی برای پذیرش خداوند است کودک در این سن این احساس را دارد که هیچ چیز بدون علت پدید نمی اید
کودک 4ساله به والدین خود وصل است پدر خود را بزرگ و مهم می داند و تلقی او از خدا این است که او همچون پدر او ولی بزرگتر است او حتی خدا را همچون عضوی از خانواده ی خود می داند او ممکن است عکسی زیبا ولی عجیب و غریب را عکس خدا تصور کند
مفهوم خدا و صفات او حدود6سالگی هنوز امری ریشه دار نیست ولی از 7سالگی خدا را مقامی قدرتمند می شناسد که ارزشی بالاتر از ارزش والدین دارد و می خواهد با دستورات او اشنا شود
[[color=#800080]
کودک از حدود3سالگی علاقه ای بسیار به دعا و سروده های مذهبی دارد و از تکرار ان به ویژه اگر همراه به ارزوهای جمعی باشد بسیار لذت می برد به تدریج از حدود6سالگی ارتباطشان با خدا به صورت حرف زدن و درخواست کردن است که نوع درخواست اوصورت مادی دارد مثل خوردنی ها ...اسباب بازی ها .. لباس و ....
هر چه سن او بیشتر میشه توقع او از خدا هم بیشتر میشه
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)