زنان وابسته به خانواده ی پدری

[del]

اگر خانواده ی پدری در کار نیست یا به علت دوری ،امکان برخورداری از الطافشان نیست، یا به هر دلیلی نمی توانند همچون بسیاری از پدر و مادرهای دیگر بعد از ازدواج هم به شما کمک کنند، ناراحت نباشید شرایط خوب و مناسبی جهت محکم شدن و مهارت یافتن برای شما در زندگی مستقلتان ایجاد شده است
--------------------------------------------------------------------------------
دخترهای وابسته به پدر و مادر، به این زودیها مهارتها و تواناییهای شما را به دست نخواهند آورد .بلکه این وابستگی ها در بسیاری از موارد به ضرر زندگیشان تمام می شود!

اگر چه والدین مهربان و فداکاری دارید که همیشه برای کمک به شما داوطلبند، سعی کنید از آنها کمک نگیرید و روی پای خودتان بایستید .چه با همسرتان توافق دارید یا نه ،عاشق هم هستید یا نه ،فرقی نمی کند در هر حال ازدواج کرده اید و بنا دارید با هم زندگی کنید و صاحب فرزند شوید و الی آخر .

زندگی را جدی بگیرید زیرا زندگی واقعا جدی و گاهی سخت است .روزگار منتظر افراد ضعیف و ترسو نمی ماند.چرخش ایام فقط به نفع انسانهای قوی و با اراده تمام خواهد شد .از صبح زود از خواب بیدار شوید و به سختی های دنیا تن بدهید .برای نگهداری فرزندانتان فورا به مادرتان زحمت ندهید .اگر درست برنامه ریزی کنید و گرفتار فکرهای کهنه ی جهت گرفته نباشید می توانید خود و همسرتان دوتایی زحمت زندگی خودتان را بکشید و عزتمند و بی نیاز از دیگران زندگی کنید .

اصلا یکی از دلایل طفره رفتن مردها از زیر بار مسئولیتهای زندگی ،همین وابستگی زنان به خانواده ی پدری است . وقتی یک ایل و طایفه برای کمک به شما بسیج می شوند خیلی زود همسرتان از کمک و حمایت، استعفاء خواهد داد.مردی که می بیند همسرش تحت حمایت شدید خانواده اش قرار دارد برای او دلسوزی نخواهد کرد بلکه بیشتر به فکر خودش خواهد بود.

وقتی در برخورد با مشکلات فورا مسائل را با والدینتان در میان می گذارید ،وقتی خودتان از زیر بار مسئولیتها فرار می کنید ،وقتی اختلافات زناشویی تان را هم نزد والدینتان بیان می کنید و آنها را به کمکها و فداکاریهای بیشتر ترغیب می کنید:به زودی شاهد بی مسئولیتی و احیانا طلبکاری همسرتان نیز خواهید شد. او به این روش عادت می کند و فکر می کند بسیاری از وظایف و مسئولیتهای خانواده اش ،بر دوش خانواده ی همسرش است . چه بسا مردهایی که به دلیل طرد شدن از مقام سرپرستی ،در کنار خانواده ی خود، مجردی زندگی می کنند. تنها وقتی سفره پهن می شود با خانواده نسبت دارند که البته خیلی هم مهم نیست .اگر هم نبود بیرون یه چیزی خواهند خورد .

اگر می بینیم دین ما اینهمه اصرار دارد مسئولیت سرپرستی را به مرد واگذار کند،اگر به زن امر می کند مطیع مرد باش ،اگر فرزند را بیشتر از مادر به پدر نسبت می دهد ،شاید یکی از دلایلش به خاطر آن است که مرد را مانند زن به خانواده بچسباند و او را مجبور به پذیرش مسئولیتهای خانوادگی کند.پس در مسیر اراده ی الهی حرکت کنید و بگذارید همسرتان با هر طرز فکر و اخلاقی که دارد خود عهده دار مسئولیتهای خانواده اش گردد .با کمک طلبیدنهای بیجا، شوهرتان را به مردی بی فکر و بی مسئولیت تبدیل نکنید .

وقتی همسرتان شما را تنها و بی پناه در اختیار خودش ببیند قطعا نسبت به شما بسیار مهربان تر و دلسوزتر رفتار خواهد کرد .بسیاری از اوقات همین طرفداریها و دلسوزیهای خانواده ی همسر است که باعث کینه ورزی بیشتر و بدرفتاریهای انتقام جویانه ی مرد نسبت به همسرش می شود

بهتر این است که مشکلاتتان را دو نفری با هم حل کنید .حتی اگر سختی های زندگی روی تلخی به شما نشان داد باز هم فرار نکنید و جز به همسرتان به دیگری تکیه نکنید .حتی اگر بی توجه و بی خیال است به او نیازمند باشید و تنها به او پناه ببرید تا کم کم به مسئولیتهای خودش در زندگی عادت کند. اگر گرسنه بمانید مجبور می شود برای تامین شما زحمت کار به خودش بدهد .اگر به کمک دیگران امیدوار نباشد کودک بیمارش را خود به دکتر نشان خواهد داد ....

اشتباه نکنید منظور از این حرفها این نیست که همه ی زحمات را به دوش همسرتان بیندازید، بلکه تنها توصیه می کنیم از وابستگی به دیگران بپرهیزید .وقتی امیدتان را از دیگران قطع کنید در مرحله ی اول خودتان هم باید آستین همت بالا بزنید. همین خویشتن داری شما روی همسرتان هم تاثیر گذار خواهد بود. تا شما مادر فداکاری برای فرزندانتان نشوید ،شوهرتان هم برای پدری کردن زحمتی به خودش نخواهد داد .خانواده از نظر مرد وقتی تشکیل می شود که زنی در آن با انگیزه برای زندگی فعالیت کند.مردها وقتی برای زندگی فداکاری می کنند که همسرشان زندگی را جدی بگیرد .

بنابراین لازم است نسبت به او متواضع و مطیع باشید .گاهی تحمل زورگوییهای شوهر به مسئولیت پذیری و حمایت های بعدی او می ارزد .اگر همسرتان تندخو و عصبی هم هست ،باید عیوب او را بپوشانید و مخصوصا از خانواده خودتان مخفی کنید . وقتی همسرتان شما را تنها و بی پناه در اختیار خودش ببیند قطعا نسبت به شما بسیار مهربان تر و دلسوزتر رفتار خواهد کرد .بسیاری از اوقات همین طرفداریها و دلسوزیهای خانواده ی همسر است که باعث کینه ورزی بیشتر و بدرفتاریهای انتقام جویانه ی مرد نسبت به همسرش می شود. شاید ابتدائا کمی سخت و ظالمانه به نظر برسد اما اینقدرها هم سخت نیست بلکه می تواند شیرین و رویایی هم باشد. بستگی به نگاه شما و ویژگیهای اخلاقی شما دارد. جلب و جذب یک مرد احیانا تندخو یا سنگدل، و مورد محبت و توجه او قرار گرفتن که ثمره ی خوش رفتاری شماست، بسان نمره ی بیستی است که در امتحان زندگی دریافت کرده اید. شما یک انسانید و انسان ها ظرفیت انجام کارهای خیلی سخت و پر تلاش دارند برای آینده ای قشنگ از حالا با قطع وابستگی ها تلاش کنید .وقتی که شاد و سر حال هستید به پدر و مادرتان سر بزنید و از مشکلاتتان چیزی نگویید تا آنها هم برای دخالت در زندگی شما خودشان را مجبور نبینند.
آنها شما را دوست دارند و خوشبختی شما را می خواهند عاقل باشید و نگرانشان نکنید.


منبع:انسیه نوش آبادی
بخش خانواده ایرانی تبیان