من این شعرو تقدیم می کنم به همه دوستان عزیزم در تالار همدردی. دلم می خواست اسم تک تک اونا رو اینجا بیارم اما متأسفانه به دلایلی نشد. امیدوارم که همه عیوب این شعرو به بزرگواری خودشون ببخشن. در ضمن شاید بد نباشه این تاپیک مختص تشکر از اعضا باشه. این هم یه تاپیک برای قدرشناسی از زحمات دوستان:
من بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ام
از بد حادثه اینجا به پناه آمده ام
آمدم تا دوستان بار دگر هستم کنند
از شراب مهربانی ساقیان مستم کنند
من چو فرهاد از غم شیرین به اینجا آمدم
شاد گشتم ! سنگ تراشان چون به فریاد آمدم
باورم کی بود اینجا همچنان خان من است
باورم شد چونکه دیدم جانشان جان من است
همزبان من شدند جمله عزیزان یک نفس..
بال پروازم شدند با آنکه بودند در قفس
حال از جان شیرینم برایم خوشتر است
جان این تالار و هر عضوی که آن را اندر است:
به به ...به به :D
علاقه مندی ها (Bookmarks)