آیا رفتار من جرات مندانه هست؟؟؟؟؟هنوز اول راهیم

[پریماه]

سلام به جناب آقای sci و همه ی دوستان عزیزم.خیلی دلم براتون تنگ شده بود.خوشحالم فرصت شد تا دوباره بیام .نماز و روزه هاتون مقبول
حدود چهل روز میشه که رفتیم سرخونه و زندگیمون .اما چون واسه عقدمون جشن کامل گرفتیم دیگه واسه خونه رفتنمون مراسم نگرفتیم. قبلا یادمه گفته بودم که تمام خرج و مخارج مراسم رو همسرم به تنهایی متقبل شد و خانوادش اصلا هیچ کمکی نکردن .فاصله ی عقدمون تا خونه رفتنمون فقط 5ماه شد.و در نهایت خونه رهن کردیم که مبلغ رهن بالا بود و خلاصه وام های ازدواجو روی هم گذاشتیمو بالاخره با پس انداز همسرم جورش کردیم.
خداروشکر خداروشکر از ازدواجم و از زندگیم خیلی راضیم.همسرم خیلی مهربونه و چون منم شاغلم خیلی در کارخونه کمکم میکنه....
اما یه موردی پیش اومده که واقعا نمیدونم رفتارم درست بوده یا نه:در شرایطی که الان هستیم تقریبا تا چندماه دیگه تمام حقوق همسرم میره واسه چک های خونه و ماشین و ....
همسرم چندباری به خاطر خرید واسه خونه و ... از من پول خواست منم کارت بانکیمو بهش دادم. راستش چندباری اعتراض کوچولویی کرم اما بعدا پشیمون شدم چرا گفتم .(آخه میدونم الان تمام درآمدش خرج چک و...میشه)..همسرم هم خیلی عذرخواهی میکنه و میگه باید چندماهی بگذره تا شرایط خوب بشه .
بخدا نمیدونم چه رفتاری درست هست.از یه طرف میخام یه سری خرید واسه خودم کنم که دوست دارم همسرم برام بخره ولی میدونم الان شرایطشو نداره.از طرف دیگه میگم اگه صلاحه خودم فعلا خریدهای خودمو با حقوق خودم بخرم و به روی همسرم نیارم که غرورش نشکنه...نمیدونم آیا اینکه چندباری ازش خواستم یه چیزایی واسم بخره و سعی کردم یخورده اعتراض کنم درست بوده یا نه؟؟؟؟؟؟

میشه خودتونو بذارین جای من و بگین چیکار میکردین؟؟؟؟؟؟

نگرانم .اینکه نکنه کاری کنم یا حرفی بزنم که بعدا پشیون بشم و زندگیم تحت تاثیر قرار بگیره...

[ليلا موفق]

سلام پريماه:

من اگه به جاي شما بودم خودم را تو خريد ماشين و خونه درگير مي كردم (البته به نام خودم ) و چك هاش را مي دادم. ولي خرج خانه و ديگر خرج هايي را كه يك مرد بايد براي زن اش انجام دهد را به عهده شوهرم مي گذاشتم.
اينطوري هم بهش كمك كرده بودم و هم از كمكي كه كرده بودم نه اون حس بدي پيدا مي كرد و نه من.

هنوز هم دير نشده.

[آویژه]

سلام پریماه عزیز

تا جایی که یادمه قبلا گفته بودی همسرت یه مقدار وام گرفته واسه خونه و بهت گفته بود تا چند ماهی ممکنه همه در آمدش واسه این موضوعات هزینه بشه و ازت خواسته بود با سختی هاش کنار بیای ...
به نظر من وقتی همسر شما داره همه تلاشش رو برای بهبود وضع انجام می ده، اگه شما هم کنارش باشید و باهاش همدلی کنید زندگیتون خیلی زیباتر میشه.

چه اشکالی داره شما هم فعلا سهمی از مخارج رو به عهده بگیرید؟
چه ایرادی داره اجازه بدید در مقطع فعلی همسرتون تصمیم بگیره درآمدها چه جوری هزینه بشه؟
و چه اشکالی داره کمی از خرید های غیر ضروری رو فعلا چشم بپوشی؟ ...
اگه سختی هست تو زندگی، اگه چشم پوشی از خواسته هاست، اگه به تعویق انداختن بعضی نیاز هاست، همه قشنگیش به اینه که دو نفره باشه ...

فقط چنتا نکته:
1- شما همسرت رو بهتر از همه می شناسی. اگه می دونی روی این کمک ها دائمی می خواد حساب باز کنه، توی نوشته های بالا و خطوط پایین باید تجدید نظر کرد.
2- اگه تصمیم گرفتی در آمدت رو در اختیار همسرت بذاری، خدایی نکرده با سیاهی منت و بد اخلاقی، خرابش نکن.
3- و حرف آخرم اینکه : عاشقانه در کنار همسرت باش. نه حسابگرانه.

شاد باشی

[پریماه]

لیلا جون و آویژه عزیزم ممنون
لیلای عزیز ماشینو یه ماه قبل از ازدواجمون خریده بود . خونه هم هنوز نخریدیم فعلا خونه رهن کردیم
آویژه جون میخام با مثال راحت توضیح بدم.
چندروز پیش به همسرم گفتم میخام مانتورو ... بخرم .گفت باشه باهم میریم میخریم ولی اونوقت باید واسه فلان چک که فلان روز دارم بجوری پول جور کنم.راستش خیلی ناراحت شدم از این حرفی که زده بودم.کاش نخواسته بودم ازش.
دلم سوخت.
تصمیم گرفتم دست از این اخلاقم بردارم و باهم بریم خریدو من خودم حساب کنم.
آویژه جون من الان 3ساله شاغلم و در این مدت 90درصد خریدامو خودم انجام میدادم و حتی از پدرم هم پول نمیگرفتم.از اول دوست داشتم مستقل باشم...اما بعد ازدواج دچار تردید شدم.از یه طرف نمیخام ازش درخواست کنم (توی این شرایط) از طرف دیگه نمیخام یجوری بشه که تا آخر فکر کنه هروقت چیزی خواستم خودم بخرم....
البته میشناسمش ...چندبار ازم عذرخواهی کرده که فعلا باید اقتصادی عمل کنه و...
نمیدونم چرا با اینکه شرایطشو میدونم بعضی وقتا یادم میره و ازش میخام مثلا فلان چیزو برام بخره .وقتی میگه ببخشید عزیزم فعلا نمیشه...یا میگه قول میدم جندماه دیگه.... گریم میگیره و پشیمون میشم از حرفم و عذاب وجدان میگیرم...خدایا من همسرمو خیلی خیلی دوست دارم .ببخش اگه یه وقتایی اذیتش میکنم...

آویژه جون بخدا اینجور نیست که بخوام منت بذارم ..اما یه وقتایی مثلا میگم میخوام این چیزو خودم بخرم..میفهمم ناراحت میشه ...حاضر نیستم یه لحظه ناراحتیشو تحمل کنم ..میخام یخورده بزرگ تر فکرکنم...دعام کن

[ليلا موفق]

منظور من اين نبود كه الان اين كار را مي كردي.

منظورم اين بود كه طوري برنامه ريزي كن تا در آينده اي نزديك به اين صورت باشه.

[سرافراز]

خب چه اشكال داره خودت از جيب خودت بخري؟ خيلي سخت ميگيري بنظرم! وقتي مي بيني طرفت فهم و دركشو داره لازم نيست براش فيلم بازي كني! از مال خودت خرج كن...

[آویژه]

چه خوب که اینقدر هوای دل همسرت رو داری. چه خوب که حواست به غرورش هست ...
هر از گاهی بد نیست بدونه خواسته هات رو ... ولی خیلی تو موقعیت شرمندگی و "نه گفتن" قرارش نده

یه پیشنهاد دارم می تونی قسمتی از پولت رو که می دونی فعلا برای هزینه های جاری نیازه در اختیارش بذاری و تصمیم چگونه- هزینه کردنش رو به عهده خود همسرت بذاری؟ ینی بگو این درآمد من. تو تصمیم بگیر چه جوری هزینه کنیم ...
یا بر عکس قسمتی از هزینه چک ها و قسط ها رو خودت به عهده بگیری تا همسرت بتونه از پول خودش برات خرید کنه؟

در ضمن زیاد سخت نگیر .... همه زوجای جوون همینه اول زندگیشون. با مهربان که گاهی می ریم بیرون یکی دو تا مغازه که به چشمم می خوره می گم : اِ اینجا لباساش انگار قشنگه ها... اونم به شوخی می گه: یا خدا! دوباره خوردیم به پست یه امام زاده
یه کم جلوتر من می گم واااااای اینجا رو! امام زاده هاش چه بزرگه ماشالله ودوتایی کلی می خندیم.

[sci]

سلام پريماه،‌
آفرين كه اومديد و نكته بسيار مهمي رو مطرح كرديد و راهنمايي خواستيد...
همين كه احساس كرديد اين نكته مي تونه صميميت شما رو آسيب بزنه،‌ يعني شما اول راه نيستيد!
با در اختيار گذاشتن وسائل شخصيتون مثل كارت بانكي در اختيار ايشون اصلا موافق نيستم و ديگه اين كار رو نكنيد
اما با توجه به اينكه ايشون هم در شرايط مالي بدي هستند و شما اين شرايط رو مي دونيد پس بهتره ايشون رو درك كنيد و شرايط رو براي ايشون سخت نكنيد...
شما قسمتي از خريدهاي خودتون رو ، مي تونيد و بايد خودتون بخريد!
قسمتي رو هم به ايشون فرصت بديد كه غرورشون جريحه دار نشه... و بي اعتبار سازي نكنيد... بنابراين هرگز به ايشون نگيد كه نمي تونه از عهده مخارج شما بر بياد... بر عكس به جاي سرزنش حتما بگيد بهت افتخار مي كنم كه مي توني روي پاي خودت بايستي! من هم اگر چيزي مي خوام تحمل مي كنم و اميدوارم و مي دونم كه وضعمون هر روز بهتر مي شه!
نكته مهم ديگه اينه كه براي كم به ايشون قسمتي از حقوقتون رو در منزل خرج كنيد... اما دقيقا مشخص باشه چقدر و براي چه چيزي! مثلا مي گيد من مايحتاج خونه رو هر ماه خريداري مي كنم با حقوقم... مدت اين شرط رو تعيين كنيد! يعني مشخصا تا آخر سال 90 اين كار رو مي كنم! (اگر لازم بود اين شرايط تمديد مي شه اما فعلا چيزي نمي گيم)
اگر خواستيد پولي به ايشون بديد حتما به ايشون قرض بديد... خودتون پول رو بگيريد و قرض بديد! مثلا مي گيد من 100 هزار تومان به شما قرض مي دم... بعدا بهم بده! شايد شما روزي تمام قرضهاتون رو ببخشيد! اما فعلا از اين بخشش چيزي نخواهيم گفت...
هرگز كارت هاي بانكي رو به ايشون نديد... ايشون به داشتن درآمد بيشتر تشويق كنيد نه سرزنش!
موفق باشيد

[sisili]

سلام دوست عزیز
با اویزه و sci عزیز موافقم. اما به جای اینکه بخشی از خرج خونه رو به عهده بگیری به نظرم بهتره یکی از قسطهای کوتاه مدتش مثلا یک سالش و بگی که شما متقبل می شی. منتها به صورت قرض. این طوری فکر کنم شوهرت از اینکه کمی از قسطهاش کم شده و خرید لوازم خونه رو خودش می تونه انجام بده احساس غرور کنه و خوشحال بشه. از طرفی خودش موقع خرید لوازم منزل متوجه گرونی بعضی اقلام ضروری خونه خواهد شد و تلاشش و بیشتر می کنه برای درامد بیشتر.
در این بین حالا اگه یه بلوز یا مانتو رو با درامد خودتم خریدی عیبی نداره یه جور کمک کردن حساب می شه.
از جمله اویزه خیلی خوشم اومد واسه همین تکرارش می کنم عاشقانه در کنار همسرت باش. نه حسابگرانه.
موفق باشی

[پریماه]

سلام به همه ی دوستان گلم.ممنون از راهنماییهاتون. راستش در مورد کارت بانکی: من معمولا پول نقد همرام نیست و پولهام داخل کارت بانکیم و این مدت هروقت همسرم پول نیاز داشت ازم اجازه میگرفت و از کارتم پول میکشید و بعدم که میومد معمولا رسیدشو میاورد .منم چندباری با شوخی گفتم عزیزم حسابت سنگین میشه ها .....
باشه سعی میکنم من بعد دیگه کارتمو بهش ندم .