بچه دار شدن یا جدایی

[ابر بهاری]

سلام

من 28 سالمه و همسرم 31 سالشه. دو ساله که ازدواج کردیم. ازدواج ما سنتی بوده و اوایل خیلی دعوا می کردیم. الان دعواهامون کمی تعدیل شده. البته نمی دونم مشکلاتمون حل شده یا اینکه ما نسبت به هم بی تفاوت شدیم. من و همسرم خیلی بچه دوست داریم.

هر وقت با هم خوبیم تصمیم می گیرم بچه دار شیم

و هر وقت هم که دعوامون می شه تصمیم می گیرم که جدا شیم

واقعا نمی دونم باید چیکار کنم؟!

[هستی]

سلام دوست عزیز

بنظر من انتخاب بین داشتن فرزند و یا خاتمه بخشیدن به یک زندگی اصلا کار درستی نیست. در واقع شما ابتدا باید تمام تلاشتون رو بکنید تا به این باور برسید که هردو اصلا قصد ادامه این زندگی را دارید یا خواهان جدایی هستید. یعنی اول ببینید در هنگام بروز مشکلات بازهم قصدتان اینست که تمام سعی خود را برای حل آن مشکل و در نهایت برگشتن آرامش به زندگیتان، بکنید یا اینکه به این نتیجه رسیدید که زندگیتان ارزش وقت گذاشتن بیشتر را ندارد و بهتر است که زودتر خاتمه پیدا کند.
شما اول تکلیف اینرا روشن کنید. یعنی انتخاب بین جدایی یا ماندن و حل مشکلات به هر نحو. هروقت فکر جدایی از ذهن هردوتان پاک شد، آنوقت به داشتن فرزند بیاندیشید.

[ليلا موفق]

بچه دار شدن و جدايي دو سر يك طيف. مثل سفيد و سياه.
كسي كه گاهي به جدايي فكر مي كنه بايد كاملا فكر بچه دار شدن را از سرش بيرون كنه.

[ابر بهاری]

شاید رابطه مون بد و بدتر شد و مجبور شدیم از هم جداشیم. شاید هم متعادل تر بشه.
می دونم که اون قصد ادامه داره، البته نمی دونم چقدر بخواد یا چقدر بتونیم با هم بسازیم ولی اون می گه به همین هم راضیه و دلش بچه می خواد.
ولی خودم رو نمی دونم. یه روز خوبم و یه روز بد. نمی دونم باید بمونم و بچه دار شم یا جدا شم؟

از کجا بفهمم باید کدوم راه رو انتخاب کنم؟

چطور می تونم تکلیف اینرا روشن کنم که بین جدایی یا ماندن و حل مشکلات به هر نحو، کدام را انتخاب کرده ام؟

[ليلا موفق]

فعلا به بچه دار شدن فكر نكنين. اصلا. اون بچه هيچ گناهي نداره. شما حق بدنيا آوردنش را ندارين. تا وقتي كه بتونين با خودتون و زندگيتون كنار بياين.

روي رابطه خودتون و شوهرتون كار كنيد. سعي كنيد ريشه اختلاف ها را پيدا كنيد و كم كنيد.

[ابر بهاری]

دو ساله که داریم سعی می کنیم ریشه اختلافاتمون رو پیدا کنیم و حل کنیم. کمی موفق بودیم کمی هم نه... دیگه هر تلاشی که می خواستیم بکنیم توی این دو سال کردیم. نمی دونم چقدر موفق بودیم ولی الان به مرحله ای رسیدیم که باید تصمیممون رو بگیریم. یا باید ادامه بدیم و بچه دار شیم، یا باید جدا شیم. نمی تونیم که تا 100 سال بلاتکلیف بمونیم؟!

من دلم می خواد خانواده داشته باشم، بچه داشته باشم، زندگی داشته باشم. نمی دونم باید چیکار کنم؟ نمی دونم می تونم با همسرم اینها رو داشته باشیم یا اینکه از همسرم جدا شم و یه زندگی تازه رو شروع کنم؟

[eghlima]

سلام
یه کم بی منطقیه بچه دار شدن چه ربطی به جدا شدن داره؟!!!!!

مگه شما تنها هدفتون تو ازدواج کردن بچه دار شدن بوده که الان ملاک موندن یا رفتن رو بچه گذاشت؟!!!!!!!!

[ليلا موفق]

حرفاتون اصلا منطقي نيست. اصلا.

خودتون يه كم فكر كنين. ببينين تو حرفاتون اثري از منطق مي بينين.

[ابر بهاری]

یکی از بزرگ ترین اهداف من برای ازدواج داشتن کانون گرم خانوادگیه. این احساس طبیعی آدم هاست که دوست دارن خانواده داشته باشن. حالا خودتون بگید خانواده بدون بچه معنی داره؟ بودن یه بچه توی خونه خیلی لذت بخشه به آدم هدف و انگیزه می ده، دل گرمی می ده، زن و شوهر رو به هم مرتبط می کنه، عشق و محبت رو افزایش می ده.

-------------------------------------------------------------

شما درست می گید ملاک رفتن یا موندن نباید بچه باشه، ولی صحبت من اینه که اگه بخوام بمونم پس باید بمونم و زندگی کنم و خانواده ام رو شکل بدم، براش زحمت بکشم و ازاش لذت ببرم و اگه بخوام برم هم باید همه چیز رو ول کنم و برم. اینکه اینطوری بلاتکلیف بمونم و اینکه ندونم این زندگی دوام میاره یا نه، اصلا خوشایند نیست.

اگه بچه نیارم یعنی به این زندگی اطمینان ندارم و ممکنه این زندگی از هم بپاشه، خوب اگه قراره این زندگی بپاشه چرا باید چند سال از عمرم رو توش تباه کنم؟

مشکل من اینه که نمی دونم این زندگی دوام میاره یا نه؟ اگه بدونم دوام میاره، بچه دار می شم و اگه بدونم دوام نمیاره تموم اش می کنم.

اوایل ازدواج درگیری داشتیم ولی نمی دونستم آخرش چی می شه، برای همین خواستم صبر کنم ببینم چیزی تغییر می کنه یا نه. با تلاش های من و همسرم خیلی چیزها تغییر کرد ولی کافی نیست و باز هم گاهی خوبیم و گاهی بد. نمی دونم ممکنه باز هم چیزی تغییر کنه یا ممکنه بتونم با این وضع کنار بیام یا نه. ولی دیگه طاقت ندارم برای فهمیدن اش صبر کنم دلم می خواد تکلیف ام روشن شه، آخه من چقدر دیگه باید صبر کنم تا بفهمم تکلیف چی می شه؟ 2 سال؟ 5 سال؟ 10 سال؟ 100 سال؟

[eghlima]

ابر بهاری عزیز شما نباید اینقدر راحت در مورد موندن یا رفتنتون حرف بزنید
ببینید هزار تا راه رو میری بعدش اگه نشد میگی خوب حالا باید ببینم چه تصمیمی درسته
توی همین تالار یه دوری بزن ببین بچه ها چه جوری چسبیدن به زندگیشون و با وجود هزاران مشکلی که ماها نمی تونیم حتی تصورشم بکنیم دارند راههای مختلف رو برای حل مشکلشون میرند
همه زن و شوهر ها تو زندگیشون دعوا و مرافه هست و توی دعوا هم حلوا خیرات نمی کنند تو دعوا بهم گفتید از هم جدا شیم آیا وقتی رابطتون با هم خوب بوده هم همین تصمیم رو داشتید؟
فعلا قضیه بچه رو بایگانی کن بذار کنار بچه هیچ ربطی به کانون گرم خانواده یا موندن و یا رفتن نداره هزاران زوج هستن که با وجود اینکه بچه ندارند بازم کانون گرمی رو دارند

بعدشم مطمئن باش اگرم ول کنی بری اوضاع از اینی که هست بدتر میشه که بهتر نمی شه خوبه یه مطالعه ای هم درباره زن مطلقه توی جامعه ما داشته باشی و ببینی چه طوریه

خوب دختر خوب حالا بشین بگو مشکل اساسی شما چیه؟
با همسرت سر چی اختلاف داری که حل نشده؟

از آینده کسی خبر نداره اگه میگی خیلی چیز ها تغییر کرده پس این زندگی قابلیت رسیدن به بهترین چیزا رو داره البته با تلاش تو.نه اینکه بخوای اینطوری بلاتکلیف زندگی کنی
هر زندگی هم بالا و پایین های خودش رو داره