سلام من 1ساله که نامزد دارم البته 6ماهه که عقدیم ما همکلاسی بودیم شناخت خوبی از هم داریم
به دلیل ادامه تحصیل همسرم و اینکه خدمت هم نرفته شرایط ازدواج نداریم رفتار همسرم با من و خانوادم خیلی خوبه ولی بعضی وقتها با مردم رفتاراش عصبیه پرخاشگره مثل رانندگی اگه کسی بد برونه بوق رو ول نمیکنه یا یکدفع تو سینما یکی سیگار میکشید من داشت حالم بد میشد دعوای لفظی کرد اما به فحش نرسید میدونه این کاراشو دوست ندارم یعنی بریم بیرون اینجوری بشه اصلا به من خوش نمیگذره خیلی رفتارش عجیبه آخه 1دقیقه بعد از این کاراش جوری برخورد میکنه که اصلا انگار چیزی نشده کاملا خوب با من برخورد میکنه ولی من تا یه مدت دمقم البته یاد گرفتم عصبی نشم منم عادی باشم
تو دانشگاه هم هیچوقت از کسی حرف نمیخورد از چاپلوسی بدش میاد صداقت واسش مهمه ولی تو جامعه ما آدم باید بتونه سیاست داشته باشه که کاراش پیش بره
نباید سریع عصبانی بشه خیلی باهاش وقتی اوضاع آرومه حرف میزنم خیلی بهتر شده انگاری خودشم فهمیده باید صبور باشه
پسره مومنیه منم غیر مستقیم بهش یاد میدم صبور باشه مثلا میگم اون نفهمید تو تحصیلکرده ای یا خدا اگه ببینه تو صبوری مردم داری اخلاقت با مردم خوبه توی اون دنیا خدا کمکت میکنه ثواب داره و خلاصه از این حرفها
الان بهتر شده دیگه تو رانندگی بوقو نمیگیره که واقعا عصبی میشدم
حس میکنم بی تجربس آخه پدرش شغل دولتی داره مشکلای کارای آزادو ندیده که چقدر آدمو تاب میدن میخوام مردم دار باشه چی کنم؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)