ازدواج و مشکلات ایرانیان خارج از کشور

[hamed65]

سلام!

این تاپیک رو زدم، چون مشکلی دارم که فقط مخصوص خودم نیست.
3 نفر دیگه رو هم می شناسم که این مشکل رو دارند و مطمئن هستم در همین تالار هم کسانی هستند که این مشکل برایشون آشناست.

مسئله پیدا کردن همسر هست برای کسانی که خارج از کشور هستند.

خب مثلاً یک پسری که در ایران هست، خودش و خانواده اش تو دوستان و آشنایان و فامیل و همسایه ها و هم دانشگاهیان و همکاران و ... کلی دختر دم بخت بشناسند.
دیگه فقط مانده انتخاب، که البته خود این انتخاب صحیح یک مسئله سخت و مهم هست.

ولی مسئله اینه که من تقریباً همین انتخاب رو هم ندارم!

چندتا دختر در دانشگاه می شناسم، که همه از من بزرگ تر هستند و اصلاً شرایطشون جوری نیست که آدم بخواهد حتی راجع بهشون فکر کنه.
تنها جمع ایرانی ما هم که مسجد هست که اون هم فکر کنم فقط 2-3 تا دختر هم سن من اونجا باشه که اصلاً خانواده هایشون از نظر فرهنگ و طرز فکر با ما جور در نمی آیند.

این وسط من فقط 1 گزینه دارم.
دختر یکی از فامیل های دور ما که مادرم اون رو یکی دو بار دیده و پسندیده!
چند ماه اصرار می کنه که بریم خواستگاری.
البته برادرش رو من می شناسم و واقعاً پسر خوبی هست.
ولی از خود دختر خانم من فقط 2 تا عکس کوچک ازش دیدم.

ولی واقعاً نمی دونم! احساس می کنم دستم بسته است و نمی توانم راحت تصمیم بگیرم.
یعنی من می دونم که خب وقتی به خواستگاری بروم و بخواهم تصمیم بگیرم، همیشه این مسئله همراه من هست که اگر این رو نخواهی، دیگه می خواهی کجا زن پیدا کنی؟!
و این فشار روی من اذیتم می کنه.


یک راه دیگر این هست که در ایران کسی رو پیدا کنم.
ولی مشکلات بزرگی سر راه من هستند:
1- مادرم و خواهرم اینجا زندگی می کنند. خودم هم اینجا. چه کسی می تواند ایران دنبال دختر برای من باشد؟
2- فرض بگیریم کسی پیدا شد. منی که سالی فوقش 1 ماه بتونم بیام ایران، چطوری طرف رو بشناسم؟!
3- فرض بگیریم یک دختر پیدا کردم، فرشته! دختر مردم رو از پدر مادرش جدا کنم، بیارم اینجا تو کشور غریب؟ اذیت نمی شه؟ 2 ماه بعد نمی گه دلم برای مادرم تنگ شده؟ اصلاً چند تا دختر می شه پیدا کرد که پدر مادرشون اجازه بدهند دخترشون از ایران برود؟


با خودم فکر می کنم اگه ما الآن بر می گشتیم ایران، خیلی من و خواهرم موقعیت های عالی برای ازدواج می تونستیم داشته باشیم. ولی خب، شرایط و قصد برگشت نداریم.

فعلاً که فقط می گوییم توکل، توکل.
ولی باید قدمی هم برداشت، نه اینکه فقط منتظر باشیم خدا از آسمون یک همسر برایمون بفرسته! :)

به نظر شما من و امثال من چی کار می توانیم بکنیم؟

[سید1387]

سلام حامد جان


دقيقا ميدونم چي ميكي چون من هم خودم تقريبا همين مساله را دارم با اين تفاوت كه من خانواده ام ايران هستند و احتمال زياد هم بر ميكردم ايران

بهرحال ممنون از اين كه اين موضوع را باز كردي اميدوارم نتيجه ان براي من هم مفيد باشه

من فكر ميكنم شما چون نمي خواهي بركردي بهتر باشه با كسي كه انجا هست ازدواج كني

درسته ممكنه توي شهر شما ايراني هاي مناسب نباشند اما در بقيه شهرها چطوره؟ ايا دوستاني توي شهرهاي ديكه داري؟ شايد بتواني از انها كمك بخواهي تا كسي كه مناسب هست را بهت معرفي كنند

متاسفانه بدليل بي اعتمادي كه در اشنايي هاي اينترنتي حاكم شده راه را براي استفاده مناسب از اين امكان براي ما كم شده والا اون هم راه بدي نبود

درسته كه خواهر و مادر شما ايران نيستند ولي احتمالا عمه، خاله و...هستند كه انها ممكنه بتوانند كمك كنند

[ani]

سلام حامد

خيلي همه ي راه ها را بسته فرض كرده اي . درست است كه انتخاب براي شما و افرادي با مشخصات شما ،توجه و دقت بيشتر طلب مي كند اما كاملا راه مسدود شده نيست .

خيلي از دختران ايراني تصميم دارند كه در خارج از كشور زندگي كنند و خانواده ها هم مخالفتي با اين موضوع ندارند .

شما مي توانيد به هزاران روش با دختران ايراني خوب و اصيل ارتباط بگيريد و مايه اش هم مي شود چند سفر و ديدار خارج و داخل كشور كه اتفاقا در سفر بسيار خوب مي شود طرفين همديگر را محك بزنند . فقط در ايران براي شناخت سفرهاي استاني پيشنهاد مي شود كه هزينه اي كمتر در بر دارد ولي براي شما و طرف مقابل هزينه ها خيلي بيشتر از سفرهاي استاني در مي آيد .

خود من به شخصه معتقدم و به همه پيشنهاد سفر قبل از ازدواج در ركاب خانواده را مي دهم كه براي شناخت طرف مقابل از قديم گفته اند در سفر و زير يك سقف مي توان به روحيات واقعي افراد دست يافت .

[sisili]

سلام اقا حامد
به هیچ عنوان در این خاستگاری خودت و ملزم به انتخاب نکن.این تنها انتخاب شما نیست شما راههای دیگه هم داری.
مایه اش چند بار سفر به ایرانه. شما که پدرتون در ایران هستن. میتونی مدتی بیای و پیش ایشون باشی و در این حین به کمک پدر و البته خاله و عمه اگه داری دنبال مورد خوب بگردی.
حتی می تونید با یکی از خاله ها یا عمه ها که مورد اطمینان شماس صحبت کنی و او نو در جریان تصمیمت قرار بدی و ازش بخوای اگه مورد خوبی پیدا کرد شما رو در جریان بذاره اون وقت کافیه بیای ایران و اون دختر و خانوادش و بررسی کنی و اگه باب میلت بود خاستگاری و باقی ماجرا.
و مطمئن باش در ایران هم دخترایی هستن که بخوان از ایران برن و خانواده هاشونم مشکلی ندارن. پس همه راها رو بسته نبین.
موفق باشی

[hamed65]

خانم آنی و خانم سیسیلی،

از شما متشکرم که پاسخ دادید.

راه ازدواج با کسی که در ایران هست رو پیشنهاد داده بودید.

در این مورد یک سری مشکلات بر سر راه خودم می بینم.

من دفعه پیش که ایران اومده بودم، برنامه ام رو تنظیم کردم و 2 ماه ایران موندم. یک هدف اصلیم همین ازدواج بود.
خب پدرم دختر یکی از دوستانش مد نظرش بود و پیشنهاد داده بود به من.
باور کنید 1 ماه طول کشید تا شرایط جور بشه ما بریم خواستگاری، ببینیم اصلاً دختر خانم چطوری هست! قبلش کلی پدرش از من سوال پرسید و شرط و شروط گذاشت، از جمله بازگشت من به ایران برای همیشه!
تو جلسه خواستگاری من و دختر خانم 1 ساعت با هم صحبت کردیم. من فهمیدم که یکی از دغدغه های ذهنی او اومدن به خارج از کشور هست! همه اش می گفت اینجا بده، خارج از کشور خوبه!
آخر سر هم قضیه منتفی شد.


3 مسئله رو می خواستم بگم.

یکی اینکه مشکل این هست که حتی هماهنگ کردن یک مراسم خواستگاری زمان زیادی لازم داره و در این مدت کوتاهی که من میام ایران (اکثراً 3 هفته) نمی گنجه. برای مثال من شاید توی 3 هفته فوقش بتوانم 2 جلسه بروم خواستگاری.
البته خانم آنی پیشنهاد خوبی دادید و حتماً روی این مسئله من فکر خواهم کرد! واقعاً سفر استانی اگر بشه جورش کرد، خیلی فرصت مناسبیه.

مسئله دیگر اینکه من متوجه شدم متاسفانه خیلی از جوونهای تهران (می گم تهران، چون فقط با اینها برخورد داشتم) فکر و آرزشون رفتن به خارج هست. برای همین من احساس می کنم بیشتر از اینکه بخواهند به من به چشم شوهر نگاه کنند و ببینند که آیا من اصلاً مناسب هستم یا نه، من رو بیشتر به چشم یک راه برای مهاجرت می بینند!
حقیقتش چون سر 2-3 تا از دوستام این بلا اومده، من هم ترسیدم.

بعد هم خب من دنبال یک دختری هستم که مثل خودم مذهبی باشه.
ولی من با وجود اینکه سعی در حفظ اعتقادات داشتم، توانستم که تا حدودی با این جامعه هم کنار بیام.
ولی این مسئله برای دخترها خیلی سخت تره.
یعنی من فکر می کنم یک دختر رو بیاورم اینجا، بنده خدا هیچ کاری نمی تونه بکنه. وقتی من سر کارم، همه اش تنهاست. نه فامیلی، نه دوستی. مذهبی هم که باشی، سختت می شه وارد جامعه بشی.

از وقتی که می گذارید بسیار متشکرم!

درسته ممكنه توي شهر شما ايراني هاي مناسب نباشند اما در بقيه شهرها چطوره؟ ايا دوستاني توي شهرهاي ديكه داري؟ شايد بتواني از انها كمك بخواهي تا كسي كه مناسب هست را بهت معرفي كنند

آقا سید، از شهرهای دیگه به اون صورت کسی رو نمی شناسیم. در ضمن شهر ما در این کشوری که هستیم تقریباً بیشترین تعداد ایرانی رو داره...

[srr72]

به نظرمن اگه میتونی بیشتربرومسجدویاجاهایی که ایرانی هااونجابیشترجمع میشن شایدچندتامورد دیگه روببینی...یکی ازدخترعموهای من که ساکن لندن بودتوی مسجدباخانواده شوهرش آشناشدوبااون ازدواج کرد...
به نظرمن سخت گیری زیادخیلی وقتابه ضررخودآدم هاتموم میشه!!!زیادسخت گیری نکن(توی یه برنامه ای تلوزیونی یه کارشناس ازدواج گفت که اگه یه دختریاپسرازچهره ای همدیگه لحظه ای اول خوششون نیومد همون اول جواب ردبدن اینجوری به نفع هردوشونه).راستی اگه متولدسال65باشی هنوزیه چندسال دیگه وقت داری !میتونی بگی ساکن کدوم کشوری؟

[DR_BINGO]

سلام حامد خان...

مشکل شما فقط با برخورد بیشتر با ایرانی ها و اشنایی با خانواده های بیشتر حل میشه به نظر من...من از روش های زیر برای دوستیابی(دوست دختر نه ها!! ) در کشور دیگه استفاده کردم و هم از تنهایی در اومدم و اتفاقا مواردی هم برای ازدواج پیدا شد که قسمت نبود.
1-تیو اکثر دانشکاه ها که ایرانی زیاده هر از چند گاهی MEETING های ایرانی برگزار میشه که خیلی عالیه..بچه ها مهربون ایرانی برای دور هم جمع می شند و معمولا برنامه ها تفریح و سفر با فرهنگ ایرانی برگزار هم میکنند که خیلی خوبه وشما میتونید افراد مختلف رو توش ببینید.

2-در شهر هایی که ایرانی توش زیاده ،معمولا خانواده ها در روز های خاص و تعطیل اون وری ها جشن هایی برگزار میکنند و به خونه همدیگه میرند تا بیکار نمونند.اگر بتونی امار این مراسم ها رو بگیری خیلی خوبه خانوادگی توش شرکت کنی.من از یک دوست ایرانی که سوپر مارکت داشت پیدا کرده بودم و با اکثر ایرانی ها به واسطه فروشگاهش ارتباط داشت و اکثرا هم به این مراسم ها دعوت میشد که به من هم میگفت و من هم گر وقت میکردم میرفتم.البته من چون عزب بودم توی خیلی هاش اجازه ورود نداشتم اما تا فهمیدن فعال حقوق زنان هستم قبول می کردند!

3- در جمع های دوستانه هم معمولا پارتی هایی برگزار میشد که چون شما گفتی مذهبی هستی فکر نکنم دوست داشته باشی بری،اما به حق باید بگم دراین پارتی گرچه بعضی از موارد اسلامی رعایت نمیشه ،اما واقعا دختران نجیب ایرانی بسیاری رو من اونجا می دیدم که معمولا تحت تاثیر محیط(که واقعا موثر هست!) ممکن بود حجاب و... در حد اسلامی رعایت نمی کردند.اما بسیاری از خانم ها رعایت خیلی از مسائل رو میکردند که بعید میدونم توی مراسم های ایرانی تو خود کشور رعایت بشه!(به خدا ایران نرفتم!)

راستش این همه نوشتم که شاید از تجارب دوستی من بتونی استفاده کنی،اما مطمئنا با توجه به روحیات و اعتقادات شخصیت باید از مواردی که من نوشتم استفاده کنی.

راستی نکته جالبی که یادم اومد بگم این بود که چند مورد از خانمی های که من به قصد اشنایی بیشتر باهاشون ارتباط برقرار کرده بودم و ازشون در مورد حجاب می پرسیدم(بی حجاب بودند در حد تعادل جامعه) ،دوست داشتند حجاب رو رعایت کنند و معمولا محدودیت های حجاب رو در کشور مورد نظر بهانه میکردند و وفتی من میپرسیدم:
با من عروسی کنی ،با حجاب تر میشی؟
می گفتند: بله!
هدف از گفتن این مورد اخر این بود در صورتی که برات امکان پذیر هست با دختر های ایرانی که ممکنه حالا به دلایلی مواردی که شما مد نظرتون هست مثلا حجاب رو رعایت نمیکنن صحبت کنی و عقایدشون رو بپرسی ،شاید نظرت عوض شد.

در پایان انشاالله بیام عروسیت و حرکات موزون () انجام بدم!

[hadieh]

سلام آقا حامد

بله متاسفانه این مشکل وجود داره تازه شما پسرید و اگه فرد مورد نظرتونو پیدا کردید می تونید یه اقدامی بکنید پس من چی بگم !

پیشنهاد می کنم گزینه دخترایی که ایران هستند رو کلا حذف نکنید با وجود همه ملاحظاتی که وجود داره باز هم قابل بررسیه , درسته که خانواده شما ایران نیستند ولی فکر می کنم فامیل و دوست و آشنا هم می تونن نقش معرف داشته باشن به هر حال شرایط یه مقدار خاصه شاید لازم باشه وقت و انرژی و دقت بیشتری صرفش کنید

به نظر منم حالت ایده آل ازدواج با کسیه که همون جاست درسته که انتخاب محدود می شه ولی شاید از بین همون معدود ایرانیهای اونجا اون یه نفری که مناسب بود پیدا شد بالاخره می گن جوینده یابنده است
حواستون به اون جمع هایی که فضای مناسب تری داره , باشه رفت و آمدو توی این جمع ها بیشتر کنید

نباید اینقدر ذهنتون درگیر این محدودیت باشه که روی تصمیم گیری اثر بذاره
شما هر فردو با معیارهای درست و منطقی بسنجید مهم نیست که چندمین نفره شاید یکی تو ایران 30 جا خواستگاری بره ولی شما از بین 3 نفر همونی که می خوایدو پیدا کنید کمیت مهم نیست که , کیفیت مهمه! (اینو نگم چی بگم!)

شما هر کار از دستت بر میاد بکن دیگه بقیش توکل به خدا , خدا حواسش به هممون هست هر جایی که باشیم.

[hamed65]

سلام آقای دکتر و خانم srr72
از هر دو شما متشکرم که پاسخ دادید.

1-تیو اکثر دانشکاه ها که ایرانی زیاده هر از چند گاهی MEETING های ایرانی برگزار میشه که خیلی عالیه..بچه ها مهربون ایرانی برای دور هم جمع می شند و معمولا برنامه ها تفریح و سفر با فرهنگ ایانی برگزار هم میکنند که خیلی خوبه وشما میتونید افراد مختلف رو توش ببینید.

من تا چند ماه دیگه درسم تموم می شه. 6 سال توی این دانشگاه بودم.
فکر می کنم حدوداً به 20-30 دختر ایرانی آشنا شدم.
اکثر اینها از من بزرگتر بودند.
و تقریباً همه کلاً فاز فکریشون با من فرق می کنه.
اکثراً نه تنها گرایشی به اسلام ندارند، بلکه متاسفانه ضد اسلام هستند.
در پارتی هایی هم که شما می گی همین این افراد هستند که شرکت می کنند.
یکی دو بار پارتی دانشجویی رفتم. ولی اصلاً محیطی نبود که من بتونم اونجا بمونم و هر دو بار هر طوری بود خودم رو از فضا دور کردم. حالا چطور انتظار داشته باشم که در چنین مکانی همسری پیدا کنم؟ :)
نمی دونم، شاید هم ایراد از منه!

2-در شهر هایی که ایرانی توش زیاده ،معمولا خانواده ها در روز های خاص و تعطیل اون وری ها جشن هایی برگزار میکنند و به خونه همدیگه میرند تا بیکار نمونند.اگر بتونی امار این مراسم ها رو بگیری خیلی خوبه خانوادگی توش شرکت کنی.

دو مدل جشن داریم.
یکی جشن های مذهبی می شه که همون مرکز اسلامی برگزار می کنه.
اونجا زیاد می رویم. ولی همینطور که گفتم کیس مناسبی پیدا نشده.

یک مدل هم که دیگه پارتی و کنسرت و دیسکو ایرانی هست که از نظر من منتفیه.

هدف از گفتن این مورد اخر این بود در صورتی که برات امکان پذیر هست با دختر های ایرانی که ممکنه حالا به دلایلی مواردی که شما مد نظرتون هست مثلا حجاب رو رعایت نمیکنن صحبت کنی و عقایدشون رو بپرسی ،شاید نظرت عوض شد.

بله، خودم هم به این مسئله فکر کردم.
حتی می توانم اگر مورد خوبی باشه، ولی حجاب سر نداشته باشه، کوتاه بیام.
ولی متاسفانه همین مورد خوب پیدا نمی شه.

در پایان انشاالله بیام عروسیت و حرکات موزون () انجام بدم!

و هم چنین! :)



ببینید آقای دکتر بینگو،

این پیشنهاداتی که دادید رو من و دوستانم بارها راجع بهش بحث کردیم.
به نظر من این مدل انتخاب، انتخاب از روی ناچاری است!
اینکه حالا بریم ببینیم اون دختره حاضر عوض بشه یا نه.
یا اینکه بگیم حالا از بین همین 10-20 نفر ببین کی بیشتر از همه شبیه تو هست، با او ازدواج کن و با هم بسازید دیگه!

من نمی خوام اینطوری ازدواج کنم!

چون اینجا کسی من رو نمی شناسه، این اجازه رو می دهم که کمی از خودم تعریف کنم! :)
حقیقتش من برای خودم خیلی ارزش قائل هستم.
من فوق لیسانسم رو دارم از یک دانشگاه خوب با یک نمره خوب می گیرم. در کنار درسم کار می کنم و در کارم موفق بودم. از نظر کاری آینده روشنی برای خودم می بینم.
100% من عیب و ایرادهای اخلاقی دارم که در همین تالار هم مطرح کردم.
ولی به نظر خودم از نظر اخلاقی و شخصیتی خود ساخته هستم و از نسبت به دوستان هم سنم و یا حتی اونایی که از من بزرگتر هستند، خیلی پخته تر هستم.

و واقعاً وقتی به این مسائل فکر می کنم، می بینم نمی تونم برم با یک دختر ایرانی توی دانشگاه که نه ظاهر درست حسابی داره، نه اخلاق درست حسابی، تا حالا چندتا هم دوست پسر داشته، اهل پارتی و مشروب هم هست، ازدواج کنم!

یا نمی تونم برم با یکی از دختران مسجدی که مذهبی هستند، ولی از نظر اجتماعی خیلی از من پایین تر هستند، ازدواج کنم.

بله متاسفانه این مشکل وجود داره تازه شما پسرید و اگه فرد مورد نظرتونو پیدا کردید می تونید یه اقدامی بکنید پس من چی بگم !

سلام هدیه خانم.

بله، می دونم که شرایط دخترهایی مثل شما و یا خواهر من خیلی سخت تر از پسرها هست.

خدا بزرگه!

رهرو گر صد هنر دارد، توکل بایدش...

[DR_BINGO]

حامد جان دسته بندی شما از جشن ها درست نیست.جشن فقط یا مدل مسجدی یا مشروب خوری نیست.شاید شما این 2 مدل رو دیدید..خیلی از پارتی ها محیط گرم و دوستانه دارند و بیشتر برای صجبت کردن ،خوردن غذاو شنیدن موزیک زنده (مثلا گیتار )،
هستند.منظور من از پارتی ،این مدل پارتی بود.احتمالا این مدلیش هم با روحیاتت سازگار نباشه.
نکته ای هم هست:به نظر من اکثر خانواده هایی که به خارج از کشور سفر میکنند یا اونجا هستند،سعی میکنند منعطف رفتار کنند و بیشتر شبیه جامعه غربی بشند (حالا فقط تو بیرون خونه یا همه جا) البته من اصلا نظری در مورد این که کار درستی هست یا نه ندارم ولی خوب واقعیت همینه.کسی که به حجاب خیلی تاکید داره و خانواده مذهبی هست مطمئنا اگر بتونه تو کشور عزیز خودمون میمونه و بیرون نمیره(شاید استثنا باشه) تا با محدودیت مواجه نشه یا دانشحویان خانمی که اونجا میان اکثرا به خاطر اینکه خیلی متفاوت از دیگران دیده نشن و اصلاحا تو چشم نباشن مجبور میشن حجاب نداشته باشند.

در کل بعضی(شایدم اکثر) خانواده ها در خارج خیلی از ناهنجار ها(دوستی دختر و پسر) توی ایران رو در خارج رعایت نمیکنند(درست یا اشتباه ،نمیدونم!) و این مطمئنا برای من و شما که رعایت میکنیم سخت و سنگین تموم میشه...اما برای شما از یک دید دیگه موثر هست و اون هم پیدا کردن همسر! و کار شما با توجه به اینکه دوست دارید بهترین رو انتخاب کنید سخت میشه.یا باید بیایید ایران که به نظر شخصی من کار سخیه ،یا باید اونجا و اطرافتون حسابی بگردید دنبال فرشته مورد نظرتون!


امیدوارم بهترین ها قسمتتون بشه..