مشکل حاد با خانواده سر ازدواج با خانم بیوه 20 ساله

[only flight]

دوستان عزیز سلام...مدتی هست با خانمی 20 ساله آشنا شدم که دو سال پیش به مدت 2ماه در عقد شخصی بوده که بعدا میفهمن که طرف روانی هستش و کار به طلاق میکشه...
اول بزارید از خودم و عقایدم بگم...من 25 سالمه...تحصیلکرده انگلیس در رشته خلبانی هستم...الان هم به عنوان خلبان در یکی از شرکت های داخلی مشغول به کار هستم...
کلا دید من نسبت به مسائل خیلی بازه...اما خانواده ای مذهبی دارم
اون خانمی هم که گفتم باهاش رابطه خاصی ندارم...اما فردی کامل، از خانواده ای تحصیلکرده هست...
متاسفانه خانواده من به شدت با این ازدواج مخالف هستند و میگن مگه ما آبرومون و از سر راه آوردیم و ازین حرفا...در حالی که این موضوع برای من هیچ اهمیتی نداره...
واقعا دیگه موندم چیکار کنم...آخه مگه همچین موضوعی که طرف توش هیچگونه تقصیری نداره از انسانیتش چیزی کم میکنه؟
آیا واقعا دختر هایی که توی این جامعه هستند هیچگونه رابطه نا سالمی ندارن...حالا بماند که ازدواج ایشون هم قانونی بوده و هم شرعی...
اما خیلی ها هستند که غیر قانونی و غیر شرعی رابطه ها دارن و از نظر خیلی از اطرافیانشون افرادی پاک به شمار میان!
دیگه کلافه شدم!

[hamed65]

سلام،

به همدردی خوش آمدید.

نقل قول از تاپیک مشاوره برای همه:

( 12/2/1386)

ازدواج با زن مطلقه ، بیوه

دوست عزیز؛ روی چند نکته اساسی که به آن اشاره می کنم ، خیلی تعمق کن:
یکم: شما با هر فردی که ازدواج کنید ( مجرد ، بیوه ، مطلقه ) می بایست ، ابتدا او را از نظر معیارهای ازدواج و تناسبی که با شما دارند بررسی کنید.

دوم: در مورد ازدواج با فرد مطلقه یا بیوه اضافه بر بند یکم باید به این نکته مهم توجه فرمائید، که در دیدگاه شما ، و خانواده اتان آیا فرد بیوه یا مطلقه امتیازی نسبت به فرد مجرد کمتر دارد. اگر چنین دیدی دارید، ممکن است سایه آن بر زندگی شما سنگینی کند، و این باعث شود که به اشتباه تصور کنید به او ترحم کرده اید، و اشتباه تر از آن ، اینکه تصور کنید او باید قدردان این ایثار و فداکاری شما باشد.
شما باید بدانید که وقتی چنین ازدواجی می کنید، یعنی اینکه او را مانند فردی مجرد در نظر گرفته اید و برای خود امتیاز بالاتری متصور نیستید، لذا بعدا نمی توانید بابت این ازدواج از او توقع قدرشناسی داشته باشید.

سوم: مسئله دیگر اینکه آیا شما قبلا ازدواج کرده اید یا نه هم مهم است. چون در صورتی که وی سن کمتری از شما داشته باشد و شما هم طلاق گرفته یا ...، بیشتر احساس هم طراز بودن خواهید کرد.

چهارم: باید بدانید که با چه بخشی از وجودتان تصمیم می گیرید، احساس ، افکار یا هر دو.
اگر اوج احساسی و دلسوزی شما منجر شود که به مسئله ازدواج فقط از یک جنبه بنگرید، بعدا با فروکش کردن احساس و با فکر به بعضی مشکلات و مقایسه ها، ممکن است ، دستاویز و بهانه ای برای پایمال کردن احساسات ایشان پیدا کنید.

پنجم: وجود فرزندان این شخص هم، به صبر و تحمل مضاعفی نیاز دارد. اگر هدف زندگی شما رفاه و لذت و زندگی مانند دیگران نباشد، و اهداف رشدی و کمال شما را بر انگیزاند و فردی متمایز از خانواده و جامعه باشید ، یعنی اینکه همنوا نباشید ( فردی نباشید که بخواهد مانند جماعت رفتار کند و از این بابت هم احساس ضعف و سرافکندی ندارید)، در این صورت می توانید با فرزندان ایشون هم کنار بیایید.
( البته سن ایشان و سن فرزندان هم پارامتر مهمی است)

ششم: اگر مسئله عشقی در میان است ، بدون اینکه بخواهم توضیحاتی بدهم به عشقی اشاره می کنم که توضیح آن را در پاسخ سایر مراجعان و همچنین در بخش مشاوره ازدواج به تفصیل داده ام.( منظورم عشقی با چشمان باز و با دید منطقی و همه جانبه نیست)

هفتم: به هر حال به خاطر اهمیت خاص انتخاب شما، و بسیار از جنبه های ناپیدای آن بهتر است با دید باز تصمیم گیری کنید، لذا توصیه
می کنم که حتما به یک مشاور خانواده مراجعه نمائید و جزئیات مسائل خود را جهت تصمیم گیری با او در میان بگذارید.

[ازاد ورها]

شاید برای شما مهم نباشه
اما در ایران وخانواده های سنتی ازدواج تنها با خود شخص نیست
خانواده هردو طرف درگیر میشن وممکنه سبب ناراحتیهای زیادی بشن
این قضیه کاملا جدیه
ممکنه اون دختر خانم خیلی ازرده بشه اگه با رضایت خانواده شما نباشه

من در زمینه روانشناسی و مشاوره تخصصی ندارم و صحبتهایم بر پایه نظرهای شخصیم هستند.