بگم بیان؟

[sara20]

سلام دوستای خوبم ، بازم آمدم ازتون کمک بخواهم ، یک خواستگاری دارم که بر اثر سانحه پاهاشو از دست داده ولی بقیه موقعیت هاش خوبه من اصلا نمیتونم راجع به این موضوع فکر کنم که می تونم با این شرایط کنار بیام یا نه ، راستش از یه طرف میگم شرایطش خوبه میشه با این قضیه کنار آمد از یه طرف دیگه میگم من که از مشکلات ایشون خبر ندارم نکنه بعدا پشیمون بشم ، چی کار کنم؟

[deljoo_deltang]

عزیزم بهتره قبل از اینکه بگی بیان با یک همسر یا یک اشنای ادمهایی که مشکلی مشابه این دارند صحبت کنی تا از مشکلات چنین زندگی هایی اگاه باشی.

ایشون برای راه رفتن از صندلی استفاده می کنند یا پای مصنوعی؟

[sara20]

ممنون دلجوی دلتنگ ، این آقا از پای مصنوعی استفاده می کنن و چون ما تو خانوادمون کسی با این وضعیت نداشتیم من از مشکلاتشون خبر ندارم واسه همین آمدم اینجا تا شما دوستای خوب راهنماییم کنید

[khoda khaili mehrabone]

سلام سارا جان
به نظر من خیلی باید روی این قضیه فکر کنی
ببین عزیزم از یک طرف باید فکر کنی که ایا با مشکلاتی که برای خودت ممکنه در زندگی شخصی پیش بیاد میتونی کنار بیای و از طرف دوم هم باید به این فکر کنی که ایا می توانی عکس العمل بقیه افراد رو نسبت به این قضیه تحمل کنی یا نه
یعنی این طور نباشه که این شرایط رو قبول کنی بعد با هر عکس العملی یا هر نگاه خاصی به هم بریزی . زندگی رو به کام خودت و اون اقا تلخ کنی
دوست من ،من که زیاد شما رو نمیشناسم ولی به نظرم باید ادم محکمی باشی تا بتونی در این شرایط زندگی خوب و با ارامشی رو برای خودت درست کنی
در مورد خودت فکر کن
ببین چقدر ادم صبوری هستی
ببین چقدر عکس العمل و نظر بقیه روی زندگیت تاثیر داره
ببین شده که یک کاری رو شروع کنی بعد ببینی سخته ولش کنی؟
اگه اره که به نظر من بگو نیان
چون این یه تصمیم مادام العمره
نمیتونی وسطاش خسته بشی

[بی دل]

دوست عزیز من در جامعه افرادی را دیده ام که نقص عضوهایی داشته اند. بعضی از این افراد نگذاشته اند که نقصشان مانع انجام وظایفشان بشود هرچند که به هر حال دیدگاه خود شما هم نسبت به این قضیه و ظاهر ایشان مهم است.
اما افرادی را هم دیده م که با نقص کمتر، همه بار زندگی را به دوش همسر انداخته و از او انتظار ایفای نقش پرستاری را دارند. و علاقه ای هم به ایجاد ارتباط با فامیل به بهانه ناتوانی نداشته اند.

قطع یک پا با دو پا فرق دارد و همچنین قطع از زیر زانو با بالای زانو متفاوت است و به این ترتیب درجه سختی آنها برای انجام کارایی های ایشان فرق میکند.

بطور خلاصه بنده معتقدم مسئولیت پذیری ایشان و نگاه خود آن شخص به معلولیتش + همخوانی خلقیات و رشد و بلوغ و موقعیت اجتماعی و خانوادگی و...آنچه که برای ازدواج با هر فردی لازم است + نوع نگاه شما به معلولیت ایشان و درجه اهمیت این قضیه و آمادگی پذیرش مشکلات احتمالی، لازم است برای این ازدواج بررسی شود.

به هر حال علیرغم وجود موارد نا موفق، ازدواج های موفق با معلولیت بسیار بدتر از این را هم بنده شاهد بوده ام.

[hamed65]

سلام،

به هیچ وجه نباید از روی دلسوزی تصمیمی بگیری.
خجالت هم نکش.
اگر هم قرار باشه به او بگویی نه، نیازی نیست که بگویی به خاطر این مسئله بوده.

درسته که همه ما از شنیدن اینکه کسی پاهایش رو از دست داده، ناراحت می شویم.
ولی وقتی بحث ازدواج هست، نباید از روی دلسوزی تصمیمی گرفت.
به خاطر اینکه اینطوری هم در حق خودت و هم در حق او ظلم کردی.

با خودت بنشین فکر کن. ببین ایشون به این خاطر چه محدودیتهایی دارند.
ببین می توانی با این محدودیتها کنار بیایی.

ببین ایشون در کنار این مشکلشون چه نکات مثبتی دارند که شما به خاطرش بخواهی از اون مسئله بگذری.
می گویند باید یک سری معیار برای خودت تعیین کنی. نسبت به اونها به این خواستگار نمره بدهی. در مجموع باید نمره اش قابل قبول باشه.

حالا شما هنوز ایشون رو نمی شناسی. ولی یک سری چیزهای کلی از ایشون می دونی.
مثلاً اگر موقعیت شغلی اش خوبه، مورد تایید یک فرد قابل اعتماد هست، نکات مثبت دیگر داره، و شما هم می توانی با مشکل ایشون کنار بیایی، می توانی بگذاری حداقل یک جلسه تشریف بیاورند.

مثلاً اگر دیدی از نظر شغلی موقیت خاصی نداره، در اخلاقش هم نکته مثبت بزرگی نمی بینی، خب این مشکل رو هم داره... پس در مجموع ایشون از شما نمره خوبی نخواهد گرفت.

قبل از اینکه بگویی بیایند، خوب فکرهایت رو بکن!

[دختر مهربون]

دوستان گفتنی ها رو خیلی خوب و دقیق گفتن.
عزیزم، سارا جان، به موقعیت های مختلف بعد از ازدواج فکر کن.
تصور کن ازدواج کردی و دوستت از این موضوع با خبر میشه. ببین توی اون موقعیت خجالت میکشی یا نه.
تصور کن با دوستان دسته جمعی رفتین بیرون و همسرت یه سری از کارهایی که همسر بقیه دوستات به راحتی انجام میدن رو نمیتونه انجام بده. توی اون جمع خجالت میکشی یا نه؟
و خیلی موقعیت های دیگه رو تصور کن.
از نظر من این جور ازدواج ها یه جور ایثاره. آدم باید خیلی دیدش بزرگ و وسیع باشه تا بتونه همه ی این تفاوت ها رو ببینه و خجالت نکشه و حتی غیر مستقیم هم طرف رو تحقیر نکنه.

با خودت رو راست باش. ببین اگه ظرفیت این ایثار رو داری، بگو بیان و به بررسی معیارها و سایر موارد بپرداز.
اما اگه این ظرفیت رو در خودت نمیبینی، مطمئن باش این ازدواج هم ایشون رو اذیت میکنه هم خودت رو.

برات آرزوی خوشبختی دارم سارای عزیز

[deljoo_deltang]

سوای نگاه دیگران در مورد زندگی خصوصی خودتون:

ایا شما می تونید گاهی اوقات همسرتون رو بدون پا در منزل ببینید؟ (ببخشید که رک حرف زدم)

[بی دل]

این جور ازدواج ها یه جور ایثاره.
با خودت رو راست باش. ببین اگه ظرفیت این ایثار رو داری، بگو بیان و به بررسی معیارها و سایر موارد بپرداز.

اگر دیدگاهت به این ازدواج "ایثار" هستش اکیدا توصیه میکنم این کار را نکنی!!!

من البته در صحبتهای سارا اثری از دلسوزی و ایثار ندیدم و درستش هم همینه. تا همینجا هم فکر میکنم ابعاد شخصیتی ایشان و موقعیتهای اجتماعی و... اشان سارا را به فکر ازدواج واداشته.

[/color]

[sara20]

مرسی از راهنمایی های خوبتون ، خدا خیلی مهربون عزیز ایشون از پروتز استفاده می کنن پس احتمالا پاهاشون اززانو قطع است ، ایشون راه میرن ولی به کمک عصا دوست خوبم من الان میگم حرف مردم مهم نیست ولی نمی دونم تو عمل چی کار می کنم آخه تا الان همچین موردی نداشتم و در اکثر مواقع هم حرف مردم برام مهم نبوده ، بی دل عزیز من که یه مشخصات کلی از ایشون دارم که ایشون فوق لیسانس از یه دانشگاه معتبر دارن و برای ادامه تحصیل می خوان برن خارج از ایران این نشون میده که روحیه خوبی دارن که تونستن درسشون را ادامه بدن از لحاظ مالی هم وضعشون خوبه و ایشون کار هم می کنن ولی دقیقا نمیدونم چه کاری ، من خودم نگاه به معلولیت اینکه معلولیت محدودیت نمیاره و خیلی از این افراد از آدم های سالم بهتر و بانشاط تر و پشتکار بیشتری دارن ، دختر مهربون من هم خودم نمی خواهم از سر دلسوزی به این آقا جواب بدهم راستش من اصلا نمی دونم این افراد چه مشکلاتی دارن ، دختر مهربون من خودمم می ترسم یه موقع ناخواسته ایشون را تحقییر کنم ، دلجوی دلتنگ من وقتی می بینم فردی دست یا پا نداره خیلی ناراحت میشم و چون یه آدم فوق العده احساساتی هستم حالم بد میشه ولی بعد یه مدت کم کم سعی می کنم به حرفاشون گوش کنم ارتباط برقرار کنم راستش من تاحالا از این موارد را فقط تو تلویزیون دیدم و یا به صورت رهگذری و نمی دونم می تونم بپذیرم یا نه چون یه با میگم نه بعد میگم من به این موضوع عادت می کنم خیلی شک دارم لطفا بیشتر کمکم کنید از مشکلات این افراد بهم بگید اینکه من احتمالا به چه مشکلاهایی برمی خورم؟ممنون