با سلام
معمولا اندیشه، احساس و رفتار ما آدمها صرفاً تحت تاثیر تربیت نیست. بلکه تعامل و ترکیبی هست.
باخود آورده ها(خصوصیات ژنتیکی)+محیط تربیتی (خانواده، مدرسه، اجتماع، رسانه و ...)+اراده و تصمیمات آگاهانه شخص
مسلم هست که خانواده صرفا در یکی از این سه فاکتور جای می گیرد و آن هم تنها بخشی از تربیت را به خود اختصاص می دهد(و البته بسیار مهم).
مثال:
اگر فرزند شما جسور و خصوصیت شخصیتی برونگرا داشته باشد. علیرغم اینکه در محیط خانواده شما آرامش هست و درگیری نیست، ولی متوجه رفتار پرخطر و تنش زا در رفتار فرزندتان می شوید و این یعنی عامل باخود آورده یا مسائل ژنتیکی . اینجا نقش خانواده بازدارندگی هست.
بعضی روشهای تربیتی برای ایجاد رفتار مطلوب در فرزندان عبارتند از:
- مشاهده کارتون و فیلم،
- از طریق شرکت فعال در بازی ها با کودکان
- نقش دهی به کودکان در حالتهای شبیه تئاتر(مثل نقش بچه شیطون، نقش بچه مثبت، نقش ...)
- کتاب داستان و قصه گویی،
-آگاهی بخشی، و مداخله در بعضی برخوردهایش با بچه های دیگر
- سیستم تقویت و پاداش و تنبیه منظم و مستمر
همچنین اگر بخواهید فرزند شما جسور باشد در واقع خواستار قاطعیت و جرات آموزی فرزندتان می باشید. این مسئله را می توانید از طریق مطالعه مقالاتی که تحت عنوان تمرین نه گفتن، یا مهارت قاطعیت یا مهارت جرات آموزی هست مطالعه کنید. و معمولا تمرین های خاصی دارد که می توانید به مرور از فرزندتان بخواهید.
لزومی ندارد فرزند شما حتما تمرین کتک زدن بچه همسایه را بکند تا بتواند از خود دفاع کند.
بلکه مثلا اگر جنسی به اشتباه از مغازه خریده و شما بخواهید پس دهد تمرینی بر جرات آموزی هست. این چنین تمرین هایی را می توانید به صورت حضوری در یک مشاوره با یک روانشناس بالینی بیاموزید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)