دوستان عزیز جبران خلیل جبران در باره زناشویی می گوید:
شما همراه زاده شدید و تا ابد همراه خواهید بود.
اما در همراهی خود حد فاصل را نگاه دارید،و بگذارید بادهای آسمان در میان شما به رقص در آیند .
به یکدیگر مهر بورزید ،اما از مهر بند مسازید: بگذارید که مهر دریای مواجی باشد در میان دو ساحل روح های شما.
جام یکدیگر را پر کنید ،اما از یک جام منوشید.
از نان خود به یکدیگر بدهید ،اما از یک گرده نان مخورید.
با هم بخوانید و شادی کنید و برقصید ،ولی یکدیگر را تنها بگذارید :همانگونه که سازهای تار تنها هستند ،با آن که از یک نغمه به ارتعاش در می آیند
دل خود را به یکدیگر بدهید ،اما نه برای نگهداری، زیرا که تنها دست زندگی می تواند دل هایتان را نگه دارد
در کنار یکدیگر بایسستید،اما نه تنگاتنگ :زیرا که ستونهای معبد دور از هم ایستاده اند ،و درخت بلوط و درخت سرو در سایه یکدیگر نمی بالند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)