عادت شدید همسرم به تنوع و خودارضایی

[مادر]

کاش من هم در حد همسرم گرم بودم؟؟؟؟؟

مدتها همسرم عادت به خودارضایی داشت اوایل که اصلا به من نگفت

بعد از مدتها به من گفت و من از سردمزاجیش و ... فهمیدم که یک چیزی هست متاسفانه آدمی نیست که به گناهش یا خطاش اعتراف کنه و کلی باهاش سر کله زدم تا از زیر زبونش کشیدم که خودارضایی میکنه

بعد از اون هم به من گفت که من فکر میکردم عادت خودارضایی من بعد از ازدواج حل میشه ولی من چون بعد از ازدواج با بدخلقی تو و اینکه به خودت نمیرسیدی و اینکه همیشه دیدت به مردها بد بود مواجه شدم
عادت خودارضایی ای که در مجردی هر آن و هر لحظه بدون ترس انجام میدادم را بعد از ازدواج با عذاب وجدان انجام دادم
و خلاصه من با بحث و اینکه خیلی بهش گفتم دوست ندارم خودارضایی کنه تا حدی تونستم درست کنم زندگیم را
و خیلی خوب و کامل نتونستم ایشان را از در ذهن ارضا شدن به سمت خوب بودن و با همسر بودن سوق بدم و به دلایلی که میدونم یه مقدارش هم به خودم بر میگرده زندگیم تا حدی اصلاح شد ولی نه خیلی

میدونید که چطور اصلاح شد؟
گاهی اوقات من پیشقدم میشدم که گاهی ایشون نمیتونستند و اصلا میل نداشتن و فقط این شخصیت من بود که زیر سوال میرفت؟؟؟؟
مدتی با پیشقدم شدن من در بعضی موارد و چند بار هم ایشون میومد زندگی خوب شد
بعد به خودم گفتم که تا کی باید نازش را بکشم
چون زندگی ایده عالی که در نظر من بود این بود که همسرم بیاد و نقش اصلی را در مهرورزی و مسائل دیگر را همسرم انجام بده
اما نشد
من خیلی دوستش داشتم و دارم و میدونستم یک عادت بدی هست که شاید اگر از مجردی بهش دست نمیزد بعد از ازدواج هم دیگر بهش مبتلا نبود
با مردی که عاشقش بودم و او هم
ازدواج کردم ولی زندگیم سراسر بحث و دعوا بود من نظرم این بود که اصلا مرد نباید بعد از ازدواج کارهای مجردیش را بکنه زن هم همینطور
همسرم به من میگوید دیگر خودارضایی نمیکند اما من هنوز هم گاها نگاههای ممتدش را به بعضی خانمها که چه بسا خیلی زیبا هم نه میبینم
به من میگوید اگر به من اطمینان کنی نتیجه ش را در زندگی میبینی تو هیچوقت به من اطمینان نداشتی
آخر چه اطمینانی وقتی هنوز سرده وقتی هنوز نگاه میکنه و وقتی هنوز خودارضایی میکنه و به دروغ میگه نه من نمیکنم
و زیر بار مشاور هم نمیره بگذریم که دو سه بار مشاور رفت اما به اونها هم دروغ گفت یا اینکه مشاور کارش را تایید کرد و یادمه یکی از مشاورهایی که رفته بود گفته بود که مشکل زیادی شده و خیلی خانواده ها به این موضوع مبتلایند و به شوهرم گفته بود که در حد نرم که از زندگی زناشوییت خارج نشی میتونی انجام بدی
من هم چند تا مشاور رفتم و همه به من گفتن به شوهرت گیر نده و ...خودش درست میشه اما من نتونستم و همش میخوام زودتر همه چیز خوب بشه
متاسفانه با این بی قراری و بی صبریم بیشتر مشکل دارم تا مشکلات شوهرم
رفتارم با بچه هام بد شده و خیلی نمیتونم با ایشان بازی کنم و وقت بگذارم
همش میخوام به خاطر کارهاش ازش انتقام بگیرم
یک روز جلوش بچه ها را دعوا میکنم
یک روز بهش بی محلی میکنم و ...
تصمیم گرفتم محبتم را بهش کم کنم حس میکنم بد عادت و تنبل شده و فکر میکنه همیشه من باید محبت کنم و من باید شروع کنم
او هم چون بی محیلی من را نمیتونه تحمل کنه خط و نشون کشیده که این راهش نیست و تو به خودت تلقین میکنی و همه چیز را انداختی رو دوش من اگر بخوای محبتت را قطع کنی من هم تو این زندگی دیگه خیلی کارهایی که کردم را نمیکنم
مثلا تو بچه داری و ....خیلی کمک میکنه
بهم محبت میکنه و لوسم میکنه و ...

من بارها اسم طلاق را آوردم چون حس میکنم زندگیمون بهتر از این نمیشه
اما او و خانواده ش خیلی از طلاق و بی آبرویی میترسن

ما هم را خیلی دوست داریم اما زندگی را به کام هم تلخ میکنیم ولی یک لحظه هم بدون هم نمیتونیم باشیم
من چیکار کنم

مثلا به من میگه لاغر کن خیلی چاقی الان پنج ساله که تو را دارم چاق میبینم
من به لباس زن خیلی اهمیت میدم سایزت را طوری کگن که هر لباسی تنت بشه
خب اینا همه زمان میبره و مدت میخواد
میدونم اگر لاغر بشم خیلی بهتر میشه زندگیم یا اگر بدخلقیام را کنار بگذارم
اما خیلی طول میکشه تا من وزنم کم بشه
خوش خلقی هم وقتی از ته قلبم بر نمیاد که به دلم بشینه نمیتونم
از ته دل وقتی نمیتونم بهش محبت کنم خودش خود به خود اصلا نمیاد
اصلا تا همین چند وقت پیش خوب بودم اما وقتی یاد این میفتم که اون با کارهاش زندگی را به کامم تلخ کرد و با وجود اینکه من را خیلی دوست داشت و ...
دیگه مهر و محبت از دلم نمیجوشه

همش میگم این که نتونست عادتش را کنار بگذاره پس من هم بهش نزدیک نشم لااقل بگم دلیل اینکه خودارضایی میکنه و تنوع طلبی میکنه اینه که من بهش محل نمیگذارم و من زن خوبی نیستم

به نظرتون چیکار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

الان هم در حال حاضر همش به من میگوید که با داشتن دو تا بچه دیگر این کار را نمیکند اما باز هم دزدکی رفتن تو اینترنت و نگاه های ممتدش را به برخی زنان و ... دیده ام
خیلی سعی میکند به نیازهای من برسد و این کاررا میکند چون من خیلی خیلی گرم هستم
همش به من میگوید که کسی که خودارضایی میکند دلیل بر این نیست که خیلی گرم باشد فقط معتاد شده
مثلا عصبانی که میشه به خصوص از دست داد و قال من که البته خودش مقصره میره اونکار را میکنه
اگر زنی بهش نگاه کنه و ایشون هم بپسنده باز هم
اگر فیلم یا عکسی ببیند ...

اما مشکل من این هست که من اینهمه گرم هستم و سریع هم به اوج لذت میرسم
اما باز هم همش دنبال تنوع هست

البته من هم خیلی در این مساله بهش سرکوفت زدم و خیلی شماتتش کردم که دیدم این شماتت ها بدترش میکنه و حتا مواقعی که بهش گفتم این کار را نکن بدتر انجام داده
نمیدونم چه کنم؟
چون معمولا مردهایی که دست به این کار میزنند همسر سردی دارند

چگونه با او برخورد کنم؟

[mohammad_1369]

خوش اومدی به همدردی

باید بگم متاسفانه افرادی که به خودارضایی دچارند به مراتب ترکش سخت تره بقیه ی اعتیاد هاست
چون فرد ضررشو به وضوح نمیبینه و درک نمیکنه و هم چنین هزینه چندانی براش نداره، و همچنین این حس تنوع طلبی که در فرد ایجاد می کنه هر روز فرد رو حریص تر می کنه، تا جایی که دیگه نمیشه کنترلش کرد و اسیب های دیگه ای رو به جا می زاره
به نظرم دقیقاً این رفتاری که شوهرتون با شما میکنه ناشی از خودارضایی ایشونه ولی دقت کن، فرض بر اینکه شوهرت ادم بده روزگار دلیل نمیشه که تو با بچه هات بد رفتاری کنی، درسته که تاثیر گذاره ، ولی تو خوب باش،
در مورد ترک خود ارضایی تا خود فرد نخواد هیچ کاری نمیشه کرد، ربطی به این نداره که قبل ازدواج و بعد ازدواج درست میشه، فقط فقط فقط به اراده بر میگره، کسایی که خود ارضایی می کنند مثل شوهر شما که قبل ازدواج هم این کا رو می کرد توانایی این و دارند که روزی حتی چند بار هم انجام بدند ایا شما این توانایی رو دارید؟
به نظرم ایراد از شما نیست پس شما حودتون رو سرزنش نکنید بابت این موضوع، زن ها کلاً نسبت به مردها سرد مزاج ترند
از لحاظ اعتقادات دینی خودتون و و همسرتون چی جورید؟

[مادر]

خیلی ممنونم که پاسخ دادید
من در تمام فرومها خواندم که اکثر کسایی که این کار را میکنند با فیلم تحریک میشوند اما ایشون یک خانم هم اگر بهشون نگاه کند و ایشون بپسندد این کار را میکند و بهش فکر میکند

و به وضوح کنار من هم این کار را انجام میدهد
حس میکنم حرمت ها شکسته


من خودم هم این کار را میکردم اما بعد از ازدواج خیر هرگز اما ایشون به مرور زمان من را هم مثل خودش کرد یعنی هر بار که میفهمیدم این کار را کرده من هم این کار را میکردم
چون میدیدم که حرف زدن با ایشون فایده نداره و باز هم کار خودش را میکنه
اصلا به روش نمیزدم ولی چون از لحاظ روانی عصبانی میشدم این عصبانیت را به جای بحث و دعوا با این کار تخلیه میکردم
روز خواستگاری خیلی نجیب بود و در نامزدی به من گفته بود که اینکار را میکند ولی هردو مطمئن بودیم بعد از ازدواج تمام میشود

من خیلی معتقدم اما ایشون فقط به خدا ایمان داره
من اگر همسر باایمانی داشتم خیلی بهتر نماز میخواندم و با توکل به خدا همه مشکلاتم را حل میکردم
اما برای خواندن نماز هم حتا انگیزه ندارم

خواهش میکنم هرکس تجربه داره بگه

[بالهای صداقت]

من اگر همسر باایمانی داشتم خیلی بهتر نماز میخواندم و با توکل به خدا همه مشکلاتم را حل میکردم
اما برای خواندن نماز هم حتا انگیزه ندارم

سلام
میشه توضیح دهید چرا باید به واسطه شخص دیگری برای ارتباط با خدا انگیزه پیدا کنید؟ و نماز بخونید؟

[مادر]

خیلی ممنونم که پاسخ دادید
من در تمام فرومها خواندم که اکثر کسایی که این کار را میکنند با فیلم تحریک میشوند اما ایشون یک خانم هم اگر بهشون نگاه کند و ایشون بپسندد این کار را میکند و بهش فکر میکند

و به وضوح کنار من هم این کار را انجام میدهد
حس میکنم حرمت ها شکسته

منظورم نگاه کردن بود
جلو من اصلا رعایت نمیکنه و با بی خیالی شخص را دنبال میکنه

من بهش میگم اگر خانمی تو را نگاه کنه حتما دلیلش بد نیست هه آدمها تو خیابون هم را نگکاه میکنند یا به هم خیره میشوند
که همون حس زیبایی شناسیه
نباید بعدش به چنین چیزهایی فکر کنی

بارها پشیمون شده که چرا به من گفته که بعد از ازدواج هم خودارضایی میکرده
من هم بهش گفتم من خودم فهمیده بودم و حدس میزدم
یکبار اوایل ازدواج فیلم پرنو دیدم تو کامپیوترش
اوایل فقط فیلم میدید اما وقتی چند بار الکی رو حساب بدبینی به مردها بهش گیر دادم که مثلا چرا با دخترخاله ت دست دادی و یا ...
ایشون شروع کرد به لجبازی و چشم چرانی بدون ترس و خجالت باز اوایل ازدواج یه حرمتی بینمون بود
گاهی وقتا میگم کاش هیچوقت نمیفهمیدم و کاش بهش گیر نمیدادم اگر خودش بود و خودش یه عذاب وجدانی میگرفت
اما از وقتی فهمید من میدونم وقیحتر شد
من حس کردم اگر باهاش صحبت کنم خوب میشه
اما چند بار باها جنگ و جدال هم کردم و تهدیدش هم کردم که باید زودتر این کار را بگذاره کنار
ولی نمیدونم همه مردایی که به این کار عادت دارند اینجورین یا نه؟
بدتر میشدهر چی بیشتر باهاش حرف میزدم و از حساسیت هام میگفتم بدتر میشد
و بدتر حریصتر میشد

دلم میخواد به خا نزدیک بشم باز هم انگیزه ندارم
پیش خودم میگم اگر یک شوهر نجیب و با ایمان داشتم چقدر خوب بود

آخه خیلی منو حرص میده و مانع شادی و نشاطم میشه و خیلی وقیح شده
انگیزه هر کاری را از من گرفته
من یه مدت خیلی به خدا نزدیک شدم ولی باز هم دور شدم
بارها تصمیم گرفتم اما نتونستم که نمازم را حفظ کنم

همش میگم این دنیا را که اگر میخواستی یک عشق پرشور داشته باشی در کنارش ایمانت را هم حفظ کنی از دست دادی
لااقل توشه ای برای دنیای دیگر فراهم کن
اما افسوس که تلنگری هم نتونست شاید با مشت گره کرده ای ولی باز هم شک دارم

ای بابا اینجا که همش من نوشتم

خدا فقط خدا

من نمیگم شوهرم مقصر نبوده اما احساس میکنم میتونستم عادت شوهرم را کم کنم یا صفر کنم

ولی اصلا سیاست نداشتم و بهش حساس بودم و حسود بودم
همش گیر دادم گیر

[hamed65]

سلام،

به شما پیشنهاد می دهم این دو تاپیک را مطالعه کنید:

اعتراف غم انگيز
در مورد خود ارضايي شوهرم

[مادر]

یک موضوعی را خوندم امروز از یک پزشک خیلی فکرم را مشغول کرد

البته من و شوهرم از لحاظ سکس مشکلی نداریم و حداقل هفته ای دو الی سه بار داریم خیلی اگر بی حوصله باشیم هفته ای یکبار میشه
اما من با اصل موضوع مشکل دارم و زندگی ایده آل من این بود که اصلا تو زندگیمون نبود حتا از مجردی

من بیشتر با وجودش بعد از ازدواج مشکل دارم
گاها من پیشقدم میشم و همسرم هم کم نمیگگذاره

گاهی هم ایشون

من حرفهام را باهاش زدم و انتظاراتم را بهش گفتم ایشون هم همینطور

منتها من هنوز نتونستم لاغر و خوش لباس باشم (مرتب هستم و آرایش هم میکنم اما به دلیل چاقی افسرده شدم و اعتماد به نفسم را از دست دادم و فکر میکنم هر جا میریم همه به شوهرم نگاه میکنند و متعاقبش شوشو هم اون عادتش را عملی میکنه)
شاید هر چیزی برام پیش اومده از افکار منفی خودمه

این هم مقالهکه با همه مقاله هایی که خودارضایی را سرکوب کرده بودند بعد از ازدواج و حتا قبل از ازدواج فرق دارد




آيا واقعاً خودارضايي عامل بروز مشكلات ماست؟

يكي از سوالات بسيار شايعي كه در حال حاضر در جامعه ما مطرح است (و علت مراجعه و كند و كاو بسياري از افراد به سايت دانش نوين جنسي novin-jensi.com نيز هست) تحقيق در مورد مسئله "خودارضايي" است. در واقع درحال حاضر سردرگمي عميقي از نظر درست بودن يا نبودن انجام خودارضايي در ذهن بسياري از افراد جامعه وجود دارد. سوالات بسيار زيادي در اين زمينه مطرح شده است، سوالاتي كه با مراجعه به پژوهشگران زمينه هاي مختلف علوم تجربي و انساني با پاسخ هاي متفاوتي روبرو شده است. بعضي ها با خودارضايي موافق اند و معتقدند هيچ دليل علمي براي خودداري از آن وجود ندارد. بعضي ديگر بشدت با آن مخالفند و سعي ميكنند ديگران را به خودداري از آن تشويق كنند. بعضي ديگر با خودارضايي مشروط موافقند و بعضي ديگر خودارضايي را تنها محدود به شرايط خاص (و بخصوص عدم دسترسي به همسر) مجاز ميشمارند. بعضي معتقدند خودارضايي با مشكلات جسمي و روحي زياد و متنوعي همراه است. بعضي فكر ميكنند خودارضايي هيچ عارضه اي ندارد. واقعاً كلاف سردرگمي است. اما همه در يك چيز اشتراك نظر داريم: همه ما اين كار را ميكنيم، فقط نميدانيم بعدش چه بلايي به سرمان مي آيد؟! (كه به هرحال چندان تفاوتي در اصل انجام كار نميكند چون به هرحال كار خود را ميكنيم). حالا تا وقتي مسئله شخصي است "اين موضوع به خودمان ربط دارد" اما وقتي داراي همسر رسمي هستيم واقعاً معلوم نيست واكنش همسرمان به اين امر چيست و اين دفعه ديگر واقعاً نميدانيم بعدش چه بلايي به سرمان مي آيد؟! (فيلم زيبايي آمريكايي را ديده ايد؟ ظاهراً نظر همه خانمها بر اين است كه سرنوشت شوم آقاي برن هام- با بازي كوين اسپيسي- لياقت همه مرداني است كه كنار همسرشان اقدام به آن جور كارها ميكنند!) شايد بد نباشد اينجا- بصورت پرسش و پاسخ- بدنبال پاسخي براي برخي از سوالات شايع در مورد خودارضايي باشيم.

1. آيا خود ارضايي از نظر علمي براي انسان عارضه يا خطري ندارد؟

خودارضایی در میان مردان امر کاملا شایعی است (بيش از 90 درصد از مردان در طول زندگی حداقل یک بار اقدام به خودارضایی کرده اند) که به اعتقاد بعضي علامت سلامت جنسی یک مرد (و البته يك زن) بشمار میرود. فرهنگ و مذهب 2000 ساله یهودیت و اسلام بشدت افراد را از ریختن آب منی به خارج از رحم زنان (که شامل خودارضایی هم میشود) نهی کرده است. (در واقع آنچه در اسلام منع شده است نه لذت بردن از خود، كه ريختن آب مني به بيرون بوده است. در واقع تا آنجا كه من يادم است هيچ اظهار نظر مخالفي در مورد خودارضايي خانمها وجود نداشته است) وجود چنین فشار فرهنگی – مذهبی ریشه داری باعث شده است تا در میان مردم شایعات فراوانی در مورد عوارض ناشی از خودارضایی شكل بگيرد. شایعاتی مانند احتمال کاهش بینایی و کوری- ضعف عمومی قوای جمسانی- غش و دیوانگی- و موارد بسیاری مانند آن. تقريباً اغلب افرادي كه بطور مرتب خودارضايي ميكنند، سعي ميكنند در اولين برخورد با علائم يك اختلال، آن را به موضوع خودارضايي خود نسبت دهند. ظاهراً هنوز دلايل علمي قاطعي به نفع اين شايعات يافت نشده است و از آن طرف مزایای بسیاری چون امکان تقویت تخیلات و توانایی و اعتماد به نفس جنسی و همینطور کاهش تنشهای روحی و جنسی افراد، براي آن برشمرده شده است. شاید متعجب بشوید از اینکه بدانید یکی از روش های موفق درمان زودارضایی مردان نوعي خودارضایی هدايت شده است (البته با روش و جزئیات خاص خود). يكي از دوستان سوال ميكرد آيا نبود دليل علمي دال بر عارضه دار بودن خودارضايي دليل بر بي خطر بودن آن است؟ پاسخ اين است كه با توجه به اصل برائت در زندگي روزمره وقتي دليلي بر خودداري از انجام كاري وجود ندارد واقعاً اجازه داريم كه آن را انجام دهيم (البته ميل خودتان است. سوءتفاهم نشود من اصراري ندارم!)

2. آيا خودارضايي يك فعاليت جنسي طبيعي است؟

با رسيدن زمان بلوغ و افزايش سطح هورمون هاي جنسي و بروز صفات ثانوي در اندام هاي تناسلي، كنجكاوي هاي جنسي نيز افزايش مي يابد. اين نوجوانان هرچند از لحاظ عملكردي داراي توانايي داشتن رابطه جنسي و نزديكي با جنس مخالف اند، بدليل مخالفت ها و فشارهاي محيطي از اين كار بازداشته ميشوند. تجمع اين فشارهاي دروني غريزي باعث چاره جويي فرد و يافتن راهي براي تخليه اين تنشهاي جنسي است. در اين زمان خودارضايي اغلب ساده ترين راه براي فروكش كردن اين هيجانات است. در اين بين پسرها زودتر و بيشتر از دخترها اقدام به خودارضايي ميكنند (كه با توجه به اختيارات و آزادي هاي بيشتر آنها در جامعه چندان هم دور از انتظار بنظر نميرسد). هرچند بسيار ديده شده است كه دختران و پسران از سنين پايين تر هم اقدام به خودارضايي كنند (بارها دخترخانم هايي با من صحبت كرده اند كه به ياد داشتند از سنين 4 يا 5 سالگي اقدام به خودارضايي ميكردند)، تفاوت عمده خودارضايي در سن بلوغ در حضور تخيلات جنسي غني و متنوع است. اين تخيلات جنسي نقش مهمي در شكل دادن هويت جنسي فرد دارد، در پناه اين تصورات وي ميتواند در يك محيط شبيه سازي شده به تمرين نقش جنسي خود در رابطه با جفت احتمالي بپردازد. نوع و محتواي اين تخيلات در دو جنس كمي متفاوت است. در مردان تصورات جنسي بيشتر شامل زنان برهنه و رفتارهاي جنسي آلت محور است. در دخترخانمها اين فضا بيشتر شامل صحنه هايي است كه در آن مرد مورد علاقه اشان در موقعيت هاي عاشقانه اي مانند طبيعت دور از غوغاي انساني، به شدت به آنها ابراز عشق و عاطفه ميكند. بوسه و نوازش جزء مهم اين صحنه ها را تشكيل ميدهد. بنابراين در اين دوران خودارضايي يك مرحله مياني در شكل دادن هويت و توانايي هاي جنسي فرد را تشكيل ميدهد. در بزرگسالي نيز خودارضايي (به دور از احساس ترس و گناه و تشويش) نقش مهمي در كاهش تنشهاي دروني (اعم از جنسي و غير جنسي) بعهده دارد. هنگام خشم و ترس و ناراحتي هاي دروني معمولاً خودارضايي يك واكنش دفاعي براي برگشت به تعادل روحي ابتدايي به شمار مي رود. اما در مورد كلمه طبيعي بودن. راستش را بخواهيد من با اين كلمه "طبيعي" مشكل دارم و فكر ميكنم در جامعه يك معناي روشن و مشخصي ندارد. اگر طبيعي را به معناي سالم بگيريم پاسخ مثبت است. از نظر من بعنوان يك سكسولوژيست، خودارضايي دركل يك فعاليت جنسي سالم است. اما كامل نيست ناقص است، چون بدون حضور فيزيكي جفت (= پارتنر) صورت ميگيرد و مانند آن هم ارضاء كننده نيست چون حواس پنجگانه كارايي واقعي لازم در افزايش تحريكات حسي را ندارند. فقط تجسم و تصور است كه وارد ميدان ميشود. براي توضيح بيشتر بايد دقت كرد كه خودارضايي هم مانند بقيه فعاليت هاي جنسي اگر در شرايط نامناسبي انجام شود يك فعاليت جنسي ناسالم است كه با عوارض بعدي همراه خواهد بود (مثلاً در شرايط ترس و اضطراب و عجله و هيجان شديد و احساس گناه) و اين مسائلي است كه خيلي ها نميتوانند از هم جدا كنند و خيلي سوال ميشود.

در مورد تعداد و مدت خودارضايي نميتوان هيچ چهار چوب مشخصي بعنوان محدوده نرمال تعيين كرد. تعيين اينكه چه موقع ميتوان با قاطعيت اظهار نظر كرد كه فرد بصورت افراطي معتاد به خودارضايي شده و بايد به فكر چاره بود هميشه هم آسان نيست. يك معيار خوب اين است كه اگر خودارضايي به قدري افزايش يابد كه زندگي روزمره فرد را مختل كند بايد براي تعديل آن چاره انديشيد (گاهي گزارش شده كه يك فرد ممكن است تا روزي 20 بار اقدام به اين كار بكند).

3. آيا خودارضايي باعث بي نيازي از روابط جنسي طبيعي بين زن و مرد ميشود؟ آيا خودارضايي براي كسي كه همسر دارد درست است؟

در واقع خودارضايي بعنوان جايگزيني براي روابط جنسي طبيعي با جنس مخالف تصور نميشود. و اين دو معني دارد اول اينكه اگر كسي خودارضايي ميكند بي نياز از (ويا لزوماً بي توجه به) يك رابطه جنسي با جنس مخالف نيست و معني دوم اينكه رابطه جنسي دوطرفه زن و مرد هم به معني لزوم كنار گذاشتن خودارضايي نيست. اگر ما چنين نگرشي را بپذيريم هيچ ترسي از انجام خودارضايي حتي در كنار همسرمان نخواهيم داشت. خودارضايي فرآيند لذتبخشي است كه ميتواند (در كنار و) علاوه بر معاشقه و نزديكي دوطرفه انجام شود. هستند افرادي كه اين كار را در كنار همسرشان انجام داده اند و بدون واكنش بدي از آن لذت برده اند. نكته قابل توجه اين است كه خودارضايي خانم ها يكي از مهمترين موضوعات فيلم هاي جنسي تحريك كننده اقايان را تشكيل ميدهد و براي بسياري از آقايان خودارضايي همسرشان بسيار لذتبخش و تحريك كننده است. اما علت مخالفت بسياري از خانمها با خودارضايي شوهرشان (بعنوان يك توهين بزرگ) شايد نگراني از اين باشد كه خودارضايي بتدريج جايگزين روابط عاطفي- جنسي با او شود. براي آنها خودارضايي شوهر نشانه پايان دوره جذابت هاي جنسي زنانه است. خودارضايي شوهر با اين ديد بسيار غم انگيز و دردناك بنظر ميرسد و نشان از احتمال جدايي و عوارض ناشي از آن خواهد بود. خشم و تعارضات دروني و عدم ارتباط كلامي ميتواند تشديد كننده چنين حسي شود. از آن طرف بايد توجه داشت كه در دعواهاي خانوادگي بسيار پيش مي آيد كه شوهر آگاهانه براي تنبيه همسرش در كنار او اقدام به خودارضايي ميكند. يك فرايند شرطي شدن منفي كه باعث تشديد احساس بد نسبت به خودارضايي خواهد شد. بنابراين در تكميل سخن اولم، خودارضايي مرد و زن اگر جايگزين رابطه جنسي طبيعي شود بعنوان يك مشكل بايد مورد بحث و بررسي قرار گيرد در غيراينصورت خير. (فكر ميكنم اين به نظر آنهايي كه نگرانند ممكن است خودارضايي جاي يك رابطه جنسي ارضاء كننده دونفره را بگيرد نزديك ميشود نه؟) اما به هرحال نظر جامعه ممكن است جز اين باشد. در يك مطالعه توسط Dr. Archibald Hart كه در كتابي به نام “The Sexual Man” منعكس شد، بنا به يك بررسي روي 600 آمريكايي مسيحي، با وجوديكه حدود 61 درصد از مردان متأهل اقدام به خودارضايي ميكردند و بيش از 90 درصد از اين افراد از اين مسئله احساس گناه نداشتند، تنها 13 درصد از مردان متاهل خودارضايي را يك "عمل طبيعي" (نرمال) تلقي ميكردند. بنا بر اين گزارش بيش از 80 درصد از اين مردان متأهل، در حد هفته اي يكبار اقدام به خودارضايي ميكردند.

4. آيا خودارضايي منجر به ترس، اضطراب، افسردگي و انواع ناراحتي هاي روحي در انسان نميشود؟

شايد بسياري ديده باشيد افراد افسرده و پريشان حالي كه قسمت قابل توجهي از دلمشغولي هاي روزانه شان را خودارضايي تشكيل ميدهد. آيا واقعاً اين خودارضايي نبوده كه منجر به چنين عوارض جسمي و روحي دلخراشي در آنها شده است؟ پاسخ ما اين است كه خير. در اين افراد خودارضايي (و در واقع محدوديت فعاليت جنسي به خودارضايي) نه علت بلكه خود معلول و نشانه عوامل زمينه ساز ديگري است. روابط خانوادگي ناسالم، درگيري ها و اختلافات هميشگي والدين، نبود آموزشهاي صحيح براي داشتن يك زندگي بدون تنش، عدم حمايت خانوادگي، كمبود دانش و مهارتهاي جنسي لازم، حضور اختلالات روحي- رواني با منشاء زيستي (رفيق بد، ذغال خوب!) همه و همه عواملي است كه منجر به قطع تدريجي ارتباط فرد با محيط و روي آوردن به خلوت انزواي ترديد و ترس و تعارضات بي پايان ميشود. در اين حال فرد سعي ميكند تمام تنشها و هيجانات دروني خود را با خودارضايي تخفيف دهد كه اتفاقاً كمك بزرگي است اما به تنهايي نميتواند جايگزين زندگي سالم و ارضاء كننده وي شود. براي كمك به فرد بايد به بررسي و رفع عوامل زمينه ساز ابتدايي برگشت. در اين صورت فرد به زندگي عادي برميگردد. يادتان نرود كه خودارضايي عامل نيست يك نشانه است.

5. خودارضايي چقدر در جامعه شايع است؟ چه تفاوتي بين زن و مرد از اين لحاظ وجود دارد؟

از زمان اولين بررسي مهم آلفرد كينزي در مورد رفتارهاي جنسي آدمي در ميانه قرن بيستم، بررسي هاي متعددي در مورد ابعاد مختلف اين رفتارها بعمل آمده است. در يكي از اين بررسي ها توسطEdward O. Laumann, John H. Gagnon, Robert T. Michael, and Stuart Michaels كه در 1994 از طرف دانشگاه شيكاگو منتشر شد، براساس مصاحبه هاي رودرو و پرسشنامه هاي انفرادي پر شده توسط 2969 نفر از زنان و مردان بين سنين 18 تا 89 سال مشخص شد كه حدود 42 درصد از زنان و 63 درصد از مردان در آن سال اقدام به خودارضايي كرده بودند.

براساس مطالعه ديگري توسط Samuel S. Janus و همكارانش (معروف به گزارش يانوس) كه روي تعداد زيادي از آمريكائيان بالاي 18 سال بين سالهاي 1983 تا 1992 انجام شد، در مقابل 25 درصد از آقايان 10 درصد از خانمها داراي خودارضايي مرتب (چندين بار در هفته يا روز) بودند. همچنين در مقابل 55 درصد از آقايان، 38 درصد از خانمها داراي خودارضايي منظم (در ماه يا روز) بودند. بر اساس مطالعات كينزي و گزارش منتشر شده از سوي موسسه كينزي (در بررسي هاي سال 1948 و 1953 ميلادي به ترتيب در كتابهايي به نام رفتارهاي جنسي در مردان و رفتارهاي جنسي در زنان)، 92 درصد از آقايان و 62 درصد از خانمها حداقل يك بار در طول عمر خود اقدام به خودارضايي كرده بودند. مطابق اين بررسي ها خودارضايي شايعترين فعاليت جنسي خانم هاي مجرد و دومين فعاليت جنسي شايع خانم هاي متأهل بوده است. البته بايد توجه داشت كه نمونه مورد بررسي كينزي فقط شامل افراد تحصيلكرده سفيدپوست و زير سن 35 سال بود (با اين حال گزارش كينزي حتي تاكنون هم بزرگترين بررسي بر روي رفتارجنسي انسان در نوع خود محسوب ميشود). انتظار بر اين است كه در جامعه ايران بدليل محدوديت هاي جنسي بيشتر، آمار شيوع و دفعات خودارضايي بيشتر از ارقام گفته شده باشد. در مورد علت پايين تر بودن آمار خودارضايي در خانمها نسبت به آقايان بطور سنتي علل فرهنگي- اجتماعي و آموزشهاي ابتدايي دخترخانمها در سنين كودكي بعنوان عامل اصلي ذكر ميشده است. ابراز تمايلات جنسي مستقل (خارج از خدمات جنسي براي شوهر) از قديم نشانه "هوايي" و "غيرقابل اعتماد بودن" وي در تعهد به روابط جنسي با شوهرش محسوب ميشده است (نگاه كنيد به فيلم آقاي هالو اثر داريوش مهرجويي). ختنه كردن دختران كه همچنان در نواحي مختلف ايران ادامه دارد نمونه اي از تلاشهاي جامعه سنتي در تخفيف خطر بروز تمايلات جنسي مستقل خانمهاست. از نظر فرهنگ سنتي، فعاليت جنسي براي يك زن تنها زماني مورد تأييد است كه در خدمت تقويت روابط زناشويي با مرد (بعنوان خريدار خدمات جنسي زن) و توليد مثل، قرار بگيرد. تجربيات من در ايران نشان داده است كه امروزه هم خانم ها ترجيح ميدهند خودارضايي خود را از نزديك ترين دوستان و حتي همسراني كه با آنها روابط عاطفي- جنسي خوبي دارند پنهان كنند. از نظر آنان آشكار شدن اين مسائل نتيجه اي ندارد جز احساس كم شأني شديد ناشي از ابراز نياز و اغناء كنش هاي جنسي. حتي بعضي از مالش دستي كليتوريس توسط همسرانشان بشدت احساس ناراحتي ميكنند (كه خود همين ميتواند يكي از علل مشكلات ارگاسم حين نزديكي در آنها باشد).

6. روش درست خودارضايي چيست؟ به چه نكاتي بايد توجه كرد؟ و چه نكاتي را بايد براي اجتناب از عوارض ناخواست رعايت كرد؟

من در كتاب "پيشگيري از اختلالات جنسي" دو بخش را هم به خودارضايي در مردان و خودارضايي در زنان اختصاص داده ام كه شايد بهتر باشد در فرصت ديگري مشروح اين نكات را جداگانه در دسترس خوانندگان قرار دهم. توجه داشته باشيد كه موقع خودارضايي استفاده از صابون و مواد شوينده (و گاه ديگر مواد شوينده) ممكن است منجر به درد و سوزش و خراشيدگي و التهاب پوست آلت شود و توصيه ميشود درصورت لزوم از پمادهاي چرب كننده يا مواد لغزنده اي چون وازلين استفاده كنيد.

7. آيا خودارضايي لزوماً با باورهاي مذهبي ما مغايرت دارد؟ با توجه به روايت هايي كه از خودارضايي به "گناه كبيره" تعبير شده است آيا توصيه به خودارضايي به نوعي امتناع از شريعت و مخالفت با احكام الهي نخواهد بود؟

به اين سوال به دوصورت ميتوان پاسخ داد. پاسخ اول ميتواند اين باشد كه وظيفه پاسخ به اينگونه پرسشها بعهده من نيست. من فقط بعنوان يك پزشك ميتوانم نظريات جديد علمي كه بر اساس بررسي هاي آماري و علم بيواستاتيك (امار زيستي) صورت گرفته است را به خوانندگان منتقل كنم. شما خوانندگان عزيز براي يافتن پاسخ چنين پرسشهايي بهتر است به مراجع تقليد و آيات عظام كه در اين موارد فتوايي دارند مراجعه كنيد. اظهار نظر شرعي و فقهي در اين باره از حوضه اختيارات من خارج است و نظري در اين باره ندارم. بعبارت ديگر همانطور كه مجتهدين در كار ما بعنوان پزشك دخالت نميكنند من هم بعنوان پزشك (لااقل از روي ادب و احترام) نبايد اظهار نظر غيرمسئولانه در اين زمينه داشته باشم. اما پاسخ دوم ميتواند به صورت ديگري باشد. در مقاله اي ديگر ثابت خواهيم كرد و نشان خواهيم داد كه جواب به اين سوال منفي است و (براساس برداشت هاي من از آموزه هاي فقه شيعي و نظريات خاص بيانگذار انقلاب اسلامي در باب حكومت اسلامي، توصيه به خودارضايي لزوماً به معناي مخالفت با احكام الهي نخواهد بود. به هرحال آنچه كه مسلم است انجام خودارضايي همراه احساس گناه و حضور تعارضات دروني ممكن است منجر به عوارض كوتاه مدت يا درازمدتي شود. از اين رو بايد از آن دسته از افراد كه قلباً اين كار را مخالف اعتقادات خود ميدانند (تا وقتي كه به اين عقيده پايبندند) خواست از انجام اين كار خودداري كنند. متاسفانه بارها شاهد بوده ايم كه افراد بسياري هرچند شفاهي بصورت شديد از خودارضايي بعنوان يك عمل قبيح ياد ميكنند، خود بصورت مرتب مرتكب اينگونه اعمال قبيح ميشوند! و اين همان چيزي است كه بعنوان موتور مولد بسياري از تعارضات دروني ما عمل ميكند. راستش را بخواهيد بعد از گذشتن قرنها از زمان بوعلي سينا ها و رازي ها و بيروني ها، شايد اين اولين بار است كه يك بار ديگر حكمت و طبابت به ناچار بايد در كنار يكديگر قرار بگيرند (فقط اميدوارم به منظور رفع پاره اي مشكلات ناچار از ورود به بحث كواكب و رصد سيارات و رمل و اصطرلاب و علم نجوم و احياناً ديگر علوم غريبه نشويم. هرچند از ظواهر امر چنان بر مي آيد كه فعلا قمر بدجوري در برج عقرب جاخوش كرده است و اوضاع كواكب دلالت دارد بر.....).

دكتر حميدرضا شيرمحمدي

منبع:http://xerxes.rozblog.com/post12.php

نظر دکتر مشاور محترم این سایت جناب دکتر سنگ تراشان و دیگر پیشکسوتان را خواهانم

[mohammad_1369]

آيا واقعاً خودارضايي عامل بروز مشكلات ماست؟


1. آيا خود ارضايي از نظر علمي براي انسان عارضه يا خطري ندارد؟


2. آيا خودارضايي يك فعاليت جنسي طبيعي است؟


3. آيا خودارضايي باعث بي نيازي از روابط جنسي طبيعي بين زن و مرد ميشود؟ آيا خودارضايي براي كسي كه همسر دارد درست است؟

4. آيا خودارضايي منجر به ترس، اضطراب، افسردگي و انواع ناراحتي هاي روحي در انسان نميشود؟


5. خودارضايي چقدر در جامعه شايع است؟ چه تفاوتي بين زن و مرد از اين لحاظ وجود دارد؟

بر 6. روش درست خودارضايي چيست؟ به چه نكاتي بايد توجه كرد؟ و چه نكاتي را بايد براي اجتناب از عوارض ناخواست رعايت كرد؟
.

7. آيا خودارضايي لزوماً با باورهاي مذهبي ما مغايرت دارد؟ با توجه به روايت هايي كه از خودارضايي به "گناه كبيره" تعبير شده است آيا توصيه به خودارضايي به نوعي امتناع از شريعت و مخالفت با احكام الهي نخواهد بود؟

دكتر حميدرضا شيرمحمدي

منبع:http://xerxes.rozblog.com/post12.php

نظر دکتر مشاور محترم این سایت جناب دکتر سنگ تراشان و دیگر پیشکسوتان را خواهانم

هر کس نظری داره
ولی بهتره این صحبت رو از کسی بپرسید که دچارش بوده
نمی خواشتم بگم ولی من 7 سال به این عمل اعتیاد داشتم تنها چیزی که می تونم بگم این حرف ها برا من حرف پوچیه، و بیشتر جهت توجیه
ببین ازدواج نکردم ولی تونستم ترک کنم با اراده ی خودم
مطمئناً شوهرتون هم می تونه ترک کنه

[سارابختیاری]

سلام مادرعزیز
من خیلی کوچکترم که نظر بدم ولی جائی خوندم که تو این موارد اراده فرد خیلی مهمه و اینکه ترس از اینکه نتونن این کارو ترک کنن باعث میشه که بیشتر بهش فکر کنن کاری که شما میتونین بکنین اینه که به همسرتون این اطمینان رو بدین که با اراده وتمرین میشه این عادت بد رو ترک کرد واینکه اگر همسرتون عادت به خود ارضائی داره این عمل را نخست در حضور شما انجام بده و در گام بعدی اجازه بده شما این کار را برایش انجام بدین تا آرام آرام یاد بگیره که توسط همسر خود ارضاء بشه و دیگر به خودارضایی روی نیاورندودیگه اینکه سعی کنین یه برنامه ریزی واسه این کار انجام بده مثلا اگه الان هرروز این کارو انجام میده هفته دیگه 6روز این کارو انجام بده که شما از این 6روز حداقل2روزش کمکش کنید واین کار رو براش انجام بدین به همین ترتیب که همه اینا به این بستگی داره شوهرتون تمایل به ترک این کار داشته باشه که اون دیگه واقعا به شما و مهارتتون بستگی داره (بتونین بهش اطمینان بدین این عادت بد قابل ترک کردنه)
موفق باشید

[مادر]

سلام

نه همسرم هر روز این کار را انجام نمیده

خیلی کمش کرده اما گاهی عصبی میشه و یا از من عصبانی میشه (البته گاهی)رو به این کار میاره
و چون خوشقیافه س زنهای بدجور هم که دیدید چکار میکنند کافیه بفهمند یکی اراده نداره
حسابی دلبری میکنند
من هم خیلی به سر و وضعم نمیرسم و بی حوصله م باز قبل بچه ها بهتر بودم چاقیم افسرده م کرده شوهرمم به لباس و تیپ (به خصوص در اون مسائل)و حتا تو خونه مرتب باشم اهمیت میده
منم همش میگفتنم بهانه س کسی که زنش را بخواد همه جوره میخواد اونم میگه درسته ولی اگر اونطور که من میخوام باشی نه همیشه بلکه بیشتر موارد و اگر تونستم
میگه خیلی تاثیر داره

فیلم و اعکس هم تو اینترنت فراوون
شوهرم نمیره بگیره یا دانلود کنه چون شوهر من گرمه و دانلود و سیو کردن عکس زیاد تو کارش نیست و حتا با یک لباس خاص یا نگاه ممکنه تحریک بشه و اون هم مال اینه که مجردی بهش خیلی عادت داشته بارها گفته کاش من هیچوقت اون فیلمی که فامیلمون برام گذاشت نمیددم 14 سالش بود
حالا اون پسره بی شرف زندگی خوب و اهل خودارضایی نبوده و خوششم نمیومده و بازنش خوشبخته
فقط استارتش را به شوهر من منتقل کرد

شوهر من با صحبت هایی که باهاش کردم کمش کرده ولیکامل ترکش نکرده
هرروز که خدا نکنه ولی هفته ای دوبار یا سه بار دیدم شده
من بهش گفتم به نیازهای من هم توجه کنه اگر کامل نتونسته بگذاره کنار برای همین من را در اولویت قرار داده
کلی حرف زدم باهاش تا کمترش کرد ولی به من گفته سالهااست که خیلی دوست دارم تو لباسای قشنگت که اوایل اندازه ت بود و تو کمد داره خاک میخوره بپوشی و به خودت برسی

یه مدت حدود یکی دو سال از زندگیمون خیلی بد بود و همش میگفت هفته ای دوبار بیشتر نمیتونه و بقیه شرا به عادتش میپرداخت
تا اینکه من فهمیدم و جنگگ و جدال و صحبت تا تونستم معقولش کنم
اما نتونسته ترک کنه

و اینکه دوستم میگه یه مدت جلو خودت بکنه روش نمیشه جلو من و میخواد مخفی باشه
و ترجیح میده خودش با خودش اونکار را بکنه تا من بکنم
میگه اگر بخوام با تو هیچوقت دوست ندارم با دست
چون دوست داره اون لحظه خودش تو وهم و خیالش و اون صحنه ای که تو فکرشه باشه و خودش تنها باشه(البته برداشت منه این)

من اولش که اعتراف کرد خیلی برخورد بدی باهاش نداشتم ولی بعد که دیدم اعتراف کرد و نگذاشت کنار خیلی باهاش بحث و دعوا داشتم و خیلی بهش سرکوفت زدم میتونستم خیلی با سیاست تر عمل کنم حیف که به گذشته نمیشه برگشت



آقای محمد بهتون و هرکی تونسته بگذاره کنار تبریک میگم
متاسفانه خودارضایی خاموش کننده میل جنسی نیست و عطش میاره و اینطور نیست که واسه خودت وقتی مجردی تعیین کنی هفته ای یکبار یا دو بار بیشتر نمیکنم

این مسائل مجردی بعد از ازدواج معضل میشه

من نزد دکتر روانپزشک رفتم گفت ربطی نداره بعضی ها هستند مجردی این عادت را ندارند و بعد از ازدواج بهش رو میارند
گ

برای من دعا کنید
یا خدا صبرم بده یا شوشو عاقلتر بشه
البته شکر که باز تونست کمش کنه حالا ببینم لاغر شدم ok میشه و بهترتر میشه یا نه

در مورد فیلم و عکس بگم شوهرم اهلش نیست و تازه متاسفانه از زنان پوشیده (با مانتو یا لباس قشنگ و صورت قشنگ بیشتر خوشش میاد)
میدونم فیلم و عکس را یکبار که داشت راجع به یک چیزی که ربطی به این مسائل نداشت و خودمم دیدم سرچ میزد که ناگهان چند تا ازاین بلاگ های فارسی کلی عکس و تبلیغ فیلم بد و بزرگ ننده و ژل آورد
خدا ازشون نگذره

یا تو یه سایت میره یه گوشه ش عکس بد داره میدونید چی میگم

دوستای متاهلش با هم فیلم رد و بدل میکنند بهش پیشنهاد میدن البته برا من تعریف نکرد تلفنی من فهمیدم
که قبول نکرد