این نوع سئوالات نقض هویت ملی است .>>> (چرا ما (ایرانیها).......؟)

[فرشته مهربان]

انگیزه ایجاد این تاپیک سئوال امروز یکی از دوستان است

چرا ما (ایرانیها) به قانون احترام نمیزاریم؟

اول از هرچیز ، نقدی که از نظر فلسفی وارد است را بیان می کنم و سپس سخنی از سر هویت ملی و آسیب فرهنگی _ تربیتی آن ، بعد از آن اشکال روانشناختی این نوع پرسش و نگاه پس آن .

این نوع سئوال دارای اشکالات فلسفی زیر است .

1 - قید " ما " ، یعنی اینکه بی اشتثناء همگی ایرانیها صفت مذکور را دارند ، حال :

* آیا واقعاً اینگونه است ؟

* با این قید سئوال کننده خود نیز مشمول این صفت است ، حال میشه گفت چو دانی و پرسی ، پرسیدنت خطاست و اگر حرف این باشد که نمی دانم ، پس منی که نمیدانم بهتر است اول از خود سئوال کنم و اگر خود به جایی نرسیده ام بهتر است سئوال بصورت مشاوره فردی طرح شود

* قید ما به عنوان کل مردم ایران ، شامل حال همه قانون گذاران ، مجریان ، و محاکم قضایی و .... هم می شود و کلاً عموم ملت ، آیا در این صورت سنگ روی سنگ بند می شود ، پس چگونه توانسته ایم تا کنون یک زندگی اجتماعی داشته باشیم .

* این قید زمان خاصی را هم مشخص نکرده ، یعنی در همه زمانها ، یعنی کلاً ایرانیهای گذشته تا کنون چنین بوده اند ، در حالی که واقعیتهای تاریخی خلاف این را می گوید

2 - ایده ای می تواند جهان شمول باشد ( قیدهای کلیت را به خود اختصاص دهد ) که مورد نقض نداشته باشد ، آیا واقعاً در اینجا مورد نقضی نداریم ؟ مسلماً موارد نقض عدیده داریم . اینکه معمولاً اشکال بیشتر به چشم می آید و صحت عمل مورد توجه و تحسین قرار نمی گیرید نباید باعث شود باور کنیم همه اش اشکال بوده و هیچ صحت عملی در کار نبوده .

اینکه این مسئله را در یک تاپیک آوردم ،بخاطر اهمیت آنست .

متأسفانه ما خود خود را به راحتی مورد هجمه قرار می دهیم ، بی آنکه توجه کنیم که این خلاف جهت تقویت هویت ملی و جمعی است .

انواع جکهایی که در رابطه با قومیتهای مختلف کشورمون رواج داره که متأسفانه بسیاری حتی خلاف اخلاقه . طنز و جکهایی که بیانگر ترجیح یک خارجی بر ایرانی است و به نوعی تحقیر خود در مقابل بیگانه و .....همه و همه یک اپیدمی می شود که به خودباوری و هویت ملی و قومی در کشور آسیب وارد می کند و حتی افراد ضعیف و مستعد در آسیب پذیری را به پذیرش آنها ، یأس و حتی باور آن و لذا عادی شدن صفتهایی مثلاً مثل همین قانون گریزی برایشان می شود .

همچنین ممکنه باعث تقویت عادت بد نپذیرفتن مسئولیت اعمال خود گردد و ... در یک کلام بار تربیتی و فرهنگی دارد .

وقتی پسرا دور هم جمع می شن!!!

آلمان ، درباره ی سیاستهای دولت حرف می زنن!

با سلام
به نظر مي آد اين طنز ، سازنده اش آلماني يا ژاپني باشه كه فقط تصوير اونها را متمدن نشون داده. شايد هم يك ايراني با اين تصور قالبي هست كه همه كشورهاي ديگه مشكل دارند غير از اين 2 كشور.

متاسفانه مسئله اعتماد به نفس پايين فردي تبديل شده به اعتماد به نفس پايين جمعي.
مثلا يكي مي آد،‌ جك واقعا بي ربطي نسبت به آذري ها يا لرها يا ... مي سازه و دقيقا عكس آنچه هست شروع به تصوير سازي قالبي مي كند. و اسف بار تر از اينكه به اسم خنده ما آن را منتشر مي كنيم.
تا حالا متوجه شديد چگونه يك جك ارزشهاي قومي و نژادي ما را به راحتي از بين مي برد.

مثلا همين طنز را نگاه كنيد.
ما همه پسر و دخترهاي ايراني هستيم و اينجا هم جمع شديم.
در مورد چي حرف مي زنيم؟

يا وقتي دور هم جمع ميشويد:
آيا شما در مورد برنامه هاي دولت با هم بحث نمي كنيد؟
آيا نشده است كه كنار هم هستيم 2 نفرمون سر كار باشه و ما 5 نفر نشويم؟


آيا خودمون را باور داريم؟
بياييم از جك هايي كه قوميت هاي عزيز ما را مسخره مي كند دست بكشيم.
همچنين بياييم از جك هاي كه به ترور ملي ما مي انجامد دست بكشيم.
واقعا ما خلاقيت نداريم ورود به طنز داشته باشيم بدون اينكه ترك و لر و اصفهاني و آباداني و رشتي و قزويني و كاشاني و ... را مسخره نكنيم.

مي دانيد شوخي ها ، قابل تعبير و توضيح هستند؟



================
پاورقي:
اين طنزها در همه تالارها گفته مي شود.
بياييم ديد انتقادي خودمون را در جهت اعتلاي خودمون و ايرانمون تقويت كنيم و به كار گيريم.
انتقاد به هم بكنيم، ليكن هويت اقوام و كشورمان را مضحكه كساني نكنيم كه عامدا و قصدا براي تخريب ما قلم مي زنند.
من اگر ايراني ام
اگر تركم
اگر لرم
و اگر هر قوميتي هستم
به خودم افتخار مي كنم. و اين را با صداي بلند مي گويم. و اينكه برايم جك مي سازند نشان دهنده ضعيف و مشكل دار بودن من نيست. نشان قدرتم هست. كه مي خواهند مرا پايين بكشند.

مواظب باشیم که کی از این روند و این نوع قیدهای همه گیر منفی آسیب می بینه و کی نفع می بره و اصلاً چه مشکلی را حل می کنه .


اشکال روانشناختی :

نوع سئوال از جمله خطاهای شناختی است با عنوان " تعمیم ناروا " ( برای اطلاع از این خطای شناختی تاپیک خطاهای شناختی و مشکلات ما را مطالعه کنید )

.

[سرافراز]

آره درست مي فرماييد مثلا خود بنده 90% مواقع كسي هم نباشه از چراغ قرمز عابر پياده رد نمي شم(10% هم هولم دادن :P...شوخي كردم اون موقعها وقتي بوده كه وسط خيابون رسيدم ديدم يهو قرمز شد مجبور شدم برم).
يا مثلا هيچوقت نشده آشغال بيرون پرت كنم. حتي توي ماشينم هستم يه كيسه با خودم دارم كه آشغالها رو جمع مي كنم بعدا مي ريزم سطل آشغال.
يا مثلا مشهد كه رفته بودم مواظب بودم به كسي تنه نزنم. تا نزديكهاي ضريح هم كه رسيدم گفتم يا امام رضا خيلي دوست دارم دستم به ضريح برسه اما چون اينكار به قيمت له شدن چند نفر و خودم تموم مي شه خودت از اينجا زيارتمو قبول بفرما!