چگونگی ابراز عشق به یک دختر

[moein-mo]

با سلام
من یه پسر 24 ساله هستم.متاسفانه یا خوشبختانه عاشق دختر عمم شدم البته عشقی با مرز و محدوده عقل.من درحال حاضر دنبال راهی برای ابراز علاقه ام به خود ایشان هستم. دلایل خاصی برای این قضیه یعنی اول صحبت کردن با خودش دارم که مشکلاتم هم هست.
اول اینکه به خاطر فامیلی نزدیک دوست ندارم در صورت اتفاق نیافتادن این امر کسی از فامیل در جریان این قضیه باشند هم برای خودش هم برای خودم.2-دوست دارم این موافقت اول بین خودم و ایشان اتفاق بیافته (نه اجبار و در عمل انجام شده ای مثل خواستگاری) ، که سبب یک شناخت بیشتر نسبت به یک شناخت سطحی بشه.
حالا مشکل من یه صحبت کوتاه در وقتی مناسب بدون وجود بزرگترهاست که به جز ارتباط تلفنی باگوشی ایشان مقدور نیست،و من که تا بحال با دختر دیگری، هم صحبت نشدم اگه هم شده ام کوتاه و نه در مورد ابراز عشق ،نمی دونم چگونه شروع کنم ، اول برم سراغ چی؟ مستقیم برم سراغ اصل مطلب یا ...ارتباط من با ایشان در این حد نیست حتی شناخت کمی هم که نسبت به ایشان دارم بیشتر از طریقه رفتارش در میهمانی های متعدد وعقیده هاش در موضوعات بحث شده در جمع های خانوادگی ست. حتی گاهی که به منزل ما می آیند چشم درچشمش نمی تونم بشم حتی برای لحظه ای چه برسه...حال با این تفاصیل پیشنهاد راهی برای شروع می خواستم.البته نوع رفتار من در حضور ایشان و با توجه به هوش خانم ها در این موارد فکر می کنم اطلاع از نظر من نسبت به خودش دارد. در ضمن ارتباطم با پدر و مادرم وخواهرم ارتباط بسیار بسیار خوب و صمیمی هست ولی ازبیان این حس عاجزم.و در حال حاضر هم کسی نزدیک به من که بتونه نظر منو به ایشان منتقل کنه نیست. لطفا مرا از نظرات پیشنهادات و تجربه های خود دریغ نفرمایید.

[بالهای صداقت]

سلام
به تالار همدردی خوش آمدید

دوست داشتن برای ازدواج بسیار لازم است، اما کافی نیست. با دوست داشتن فرایند انتخاب همسر و ازدواج آغاز می گردد ، اما تمام نمی شود. لذا برای اینکه این فرایند را دنبال کنید، حداقل به بهانه میهمانی و دید و بازدید ، به اتفاق خانواده اتان به دیدارشان بروید و از خانواده خود بخواهید که تلویحا مسئله را عنوان کنند، و خودتان نیز با او به صورت جدی مسئله خواستگاری را مطرح کنید( نه مسئله ازدواج قطعی را ). چون ممکن است شناخت بیشتر شما نسبت به او ، منتهی به جواب منفی یکی از شما دو نفر شود. لذا راه بازگشت را برروی خودتان و ایشان نبندید.

توصیه اکید می کنم ، به جای اینکه طوری صحبت کنید یا رفتار کنید که او را به جواب مثبت ، مجاب کنید. سعی کنید که خودتان را همانطور که هستید، ( با نقاط ضعف و قوت) جهت شناخت به او عرضه کنید. و از او هم بخواهید در مورد خود چنین کند و نظرش را صریحا بگوید( که به نظرم قبلا به شما گفته است). اما این مسائل به اتفاق خانواده هایتان و به صورت حضوری مطرح شود.( شما با خانواده خود نیز در میان بگذارید که در صورت عدم تفاهم ازدواج صورت نمی گیرد، تا با دید واقع گرایانه ای مشارکت کنند و با شنیدن جواب منفی، دچار احساسات نامطلوب نگردند.)

moein-mo گرامی اینکه احساس پاک عشق در وجودتون جوانه زده اتفاقی خوشایند می باشد اما می بایست این جوانه را در راه صحیح هدایت و آبیاری کرد تا به بار بنشیند و گل دهد

چنانچه شما خواستار ازدواج با ایشون هستید بهترین راه از طریق خانواده تون می باشد و از این که دیگران متوجه خواستگاری شما بشوند هراسی به دل راه ندهید چرا که شما کار خلافی انجام نمی دهید
در خصوص اینکه می خواهید در کل فامیل این قضیه نپیچد که حق طبیعی و مسلم شماست ، از مادرتون بخواهید با شناختی که از روحیات این خانم و خانوادشون داره مسئله را جوری عنوان کنند که تا قطعی نشده و شما و ایشون به تفاهم نرسیده اید مسئله در حد دو خانواده باقی بماند

[moein-mo]

من سخن شما را قبول دارم واز وقتی که برای دادن نظرتون صرف کردید متشکرم ولی شما فرض کنید من به پیشنهاد شما عمل کنم. در صورتی که به دلایلی مخالفتی پیش بیاید، در رفت آمد های این دو خانواده که بسیار نزدیکم هست اثری نمی گزارد.حالا از همه این ها گذشته من کسی نیستم که بتونم تحمل اینو بکنم که این خانواده تا آخر به چشم یه خواستگار سرکوب شده به من نگاه کنند.من حتی از نظر ایشون هم با خبر نیستم که آیا به من به دید یک پسر دایی نگاه می کنه یا یه شخصی که بهش علاقه داره، که در مرحله بعدی به سراغ مادر ویا کسی دیگر بروم و بقیه ماجرا.. .اگه این خانم از یه خانواده ای غریبه بود حرف شما درست ولی بحث من سر دو خانواده ست نه فقط من و ایشون. و در ضمن من در این موارد از اعتماد به نفس پایینی بر خوردارم که این مسئله را با کسی حضورا مطرح کنم برای همین به فکر نظر خواهی در این محیط شدم و راقب تر هستم این مسئله را اول با خود ایشون مطرح کنم و دنبال راه حلی برای شروع صحبت با خود ایشان باشم.(حداقل از این قضیه فقط دو نفر با خبر می شن).

[بالهای صداقت]

ببینید اینکه پیشنهاد می کنم با خانواده در میون بگذارید به همین خاطر است

معمولا مادران این صحبت ها را ابتدا با یکدیگر مطرح می کنند و بعد به سایر اعضا گفته می شود

الف **
مادر پسر به احتمال زیاد از مادر دختر می پرسه دخترتون قصد ازدواج داره؟ شرایط ازدواجش چی هست؟ و ...

یعنی اول غیر مستقیم مزه دهن طرف مقابل رو می پرسن بعد موضوع خواستگاری پسرشون رو عنوان می کنند و در اینجا می گویند چنانچه نظرتون منفی هست بین خودمون باشه

ب**
اگر خانواده مقابل منطقی باشند و منظور از خواستگاری رو درک کنند اینکه می گویید "من کسی نیستم که بتونم تحمل اینو بکنم که این خانواده تا آخر به چشم یه خواستگار سرکوب شده به من نگاه کنند" حرفی اشتباه است

به هرحال مقدمه ازدواج خواستگاری است
و در مقابل خواستگاری جواب "بلی" یا " خیر"
و شما به عنوان خواستگار باید روی خودتون کار کنید که توانایی مقابله با هر دو پاسخ را داشته باشید

و اینکه پرسیدید آیا بهتر نیست اول به خودش بگم یا نه
بهتر بسنجید ارتباطتون با این خانوم تا چه حدی هست؟ آیا در مورد ازدواج بحث و گفتگویی قبلا داشته اید؟
ایا این خانوم می توانند احساساتشون رو کنترل کنند؟
اگر چنانچه جوابشون منفی بود و ایشون به مادرش صحبت هایی که بینتون رد و بدل شده است را منتقل کند ( که معمولا اکثر دخترها این کار را می کنند) شما ناراحت نمی شوید؟
یکبار دیگه پست قبلی رو بخونید

از خانواده خود بخواهید که تلویحا مسئله را عنوان کنند

همونطور هم که خودتون اشاره کردید از اعتماد به نفس کمی که دارید رنج می برید
بهتر است ابتدا روی خودتون کار کنید و اعتماد به نفستون رو تا جایی بالا ببرید که چنانچه جواب منفی شنیدید
احساس یاس و سرکوب شدن نکنید
بلکه درک کنید ایشون به عنوان یک انسان ازاد حق انتخاب داشته

[فرشته مهربان]

moein-mo گرامی

به تالار همدردی خوش آمدی

ترس و حساسیت شما نسبت به شندین پاسخ منفی ، نشونه احساس محور بودن و نیاز شما به تقویت عزت نفس است .

عزت نفس خود را از وابستگی به تأیید دیگران رها سازید .

توجه داشته باشید عزت نفس با اعتماد به نفس فرق دارد ، شما اگر عزت نفس خود را تقویت کنید ، اعتماد به نفستان نیز قوت خواهد گرفت ، ولی لزوماً اعتماد به نفس قوی حکایت از عزت نفس قوی ندارد .


موفق باشید

[mohsenazizi]

سلام
كسي كه عاشق ميشه بايد جسارت هم به خرج بده

ترس با عشق بيگانست!

شما جواب ايشون رو نميدونيد و شايد دلتون بخواد پس از گرفتن تاييديه اوليه از خودشون دست به اقدام بزنيد

اما خب ايشونم از راز دل شما خبر ندارن

باتوجه به رابطه فاميلي نزديكي كه داريد، ايشون اگر ببينن شما از طريق خانواده اقدام نكرديد به احتمال زياد بهشون بربخوره و اينو يه نقطه ضعف به شمار بيارن

از جواب منفي نترسيد. توكل به خدا داشته باشيد و ازش بخوايد هرچي صلاحتونه براتون فراهم كنه و از طريق خانواده اقدام كنيد

[tamas]

دوست من
باهاش قرار بگذار و حرفت روبزن.احتیاج نیست از قبل هم چیزی اماده کنی چون در اینجور مواقع هیچ فایده ایی نداره اول که می ری جلو سخته بعد کمکم به خودت مسلط می شی.البته ما که همچین کاری نکردیم اونا که کردن می گن!
بعضی دختره دوست دارن اول با خودشون حرف بزنی بعد با خانوادشون و ممکنه ای ن قضیه رو یک نکته منفی در شما ببینه.اینکه از کدوم مدل از دخترهاست رو باید خودت تشخیص بدی

[فرهنگ 27]

چون هیچ ارتباط دوستانه ای ندارید این دختر با به یه دختر غریبه هیچ فرقی نداره.درست نیست مستقیمن خودت بگی.

بهترین راه مادر به مادره.

[Oghyanoos2]

به نظر من خودت بگی بهتره چون اولا بعضی مواقع از نقل قولها چیز خوبی در نمی یاد.
و ثانیا فکر می کنم دخترها از اقایون با شهامت و جسور بیشتر خوششون می آیاد و
ثالثا با خودش صحبت کردی و حرفات و زدی و دلایلش و شنیدی حداقلش اینکه وجدانت راحت که تا اونجا که ازدستت برمی اومده تلاش کردی