احساس میکنم انتخابم اشتباه بوده..

[باران5656]

سلام
من تازه با این سایت آشنا شدم و خوشحالم و فکر میکنم میتونم با کمک شما دوستان دلسوز و کارشناسان به بهبود وضعییت خودم و زندگیم کمک کنم
من 30 سالمه و شوهرم همسن خودمه و2 ساله که زیر یک سقف زندگی میکنیم و حدود 4 ساله که همسرم رو میشناسم
من مشکلات بسیار بسیار زیادی در زندگی دارم که میدونم یک قسمت عمدش برمیگرده به خودم و یک قسمت هم به همسرم و قسمت زیادی هم شرایط مالی
هر چند گاهی فکر میکنم اگر مشکلات متعدد همسرم همسرم و شرایط بد مالیش نبود انقدر به من هم فشار نمیومد و میتونستم آدم نرمال با ویژگیهای برجسته ای باشم..
الان اونقدر وضعیتم بد شده که احساس میکنم هیچ دلخوشی توی زندگی ندارم و دارم افسرده میشم که خیلی ازش میترسم
رابطه درست و سالمی با همسرم ندارم و خیلی وقتا احساس میکنم انتخابم اشتباه بوده و به خاطر این اشتباهم مجبورم تا آخر عمر بسوزمو بسازم.. نمیدونم از کجا شروع کنم میخام اشاره ای به مشکلاتم با همسرم داشته باشم و نقاط ضعفشو لسیت:
1-شوهرم مرد قاطعی نیست و نمیتونه روی من تاثیری داشته باشه و این خصوصیتش خیلی همیشه زجرم داده
2-متاسفانه کلا" سعی میکنه تو رفتاراش و روابطش بیشتر فیلم بازی کنه تا خودش باشه یعنی خود واقعیش نیست و نقاب به خودش زده به همین دلیل هم آدم نمیتونه بهش احساس نزدیکی کنه حتی من که همسرشم و نمیتونه روابط اجتماعی خوبی داشته باشه
3-آینده نگر نیست و به همین دلیل من همه بار زندگی رو رو دوش خودم احساس میکنم مدام استرس و نگرانی همه چیز رو در آینده دارم از جزئی ترین مسائل تا بزرگترینشون و میدونم اگه من فکر چیزی رو نکرده باشم و بهش یادآوری نکنم امکان نداره که اون به فکر اون مسئله بوده باشه
4-کلا"حرف رو هوا زیاد میزنه و قول الکی زیاد میده و بدون اینکه فکر کنه که این کار در توانش هست یا نه با اطمینان قولشو میده که 99 درصد هم ازعهدش بر نمیاد
5-نگاهش به زندگی بطور کل واقع بینانه نیست و بسیار ساده و خوشبینانه به همه چیز نگاه میکنه نه واقع بینانه
...
بازم هست حالا فعلا" اینارو گفتم و البته اینم بگم که خودمم اشکالات زیادی دارم که تا کنون کاملا" موفق به رفعشون نشدم. و همه اینا باعث شده علاقم رو بهش خیلی کم بشه و نتونم باهاش رابطه عاشقانه ای داشته باشم و خیلی از این بابت عذاب میکشم
خلاصه اینکه حالم اصلا" خوب نیست اما با این حال دوست دارم همه سعیم رو بکنم تا شاید بتونم یه زندگی با آرامش و نرمال رو با همسرم داشته باشم
پیشاپیش ممنونم از کسانیکه در این زمینه کمکم میکنید

در ادامه میخواستم به نقاط منفی خودم هم اشاره کنم که البته قابل ذکره که خیلیهاش رو تونستم با مطالعه مطالب این سایت و راهنماییهای دوستان بفهمم و دربیارم(البته فقط تونستم بفهممشون نتونستم رفعشون کنم تا الان)
1 من در عین اینکه بسیار شوخ طبع و اهل بگو بخند هستم خیلی خیلی هم عصبی هستم و تا حدی پرخاشگر
2-بسیار بسیار دهن بین هیتم و اگر حتی در مورد مشئلهای خودم به اطمینان 100 درصد رسیده باشم کافیه یکی رد بشه یه حرفی بزنه اونوقت کلا" نظرم برمیگرده
3-تعادل ندارم و با کوچکترین مسئله ای خیلی خوشحال و با کوچکترین چیزی بهم میریزم و خیلی ناراحت میشم
4-بر اساس احساساتم تصمیم میگیرم تا عقلم
5-بی اراده هستم و هر حرکت مثبتی رو که در زندگی شروع میکنم با کوچترین مسئله منفی که در زندگیم پیش میاد ولش میکنم
6-حالم به شدت به مسائل بیرونی مربوطه و به سرعت بالا و پایین میشه
7-کلا" همیشه اظطراب همه چیز رو در آینده دارم و از آینده خیلی میترسم در عین اینکه خیلی هم تو گذشته سیر میکنم و ول کن گذشته ها نیستم
8-هیجان محور هستم(اینو از فرشته مهربون یاد گرفتم) و در موقع عصبانیت ،خوشحالی و ناراحتی بسیار هیجان زده میشم و باید به نحوی اونو خالی کنم

...

[m25teh]

2-بسیار بسیار دهن بین هیتم و اگر حتی در مورد مشئلهای خودم به اطمینان 100 درصد رسیده باشم کافیه یکی رد بشه یه حرفی بزنه اونوقت کلا" نظرم برمیگرده
3-تعادل ندارم و با کوچکترین مسئله ای خیلی خوشحال و با کوچکترین چیزی بهم میریزم و خیلی ناراحت میشم
4-بر اساس احساساتم تصمیم میگیرم تا عقلم
5-بی اراده هستم و هر حرکت مثبتی رو که در زندگی شروع میکنم با کوچترین مسئله منفی که در زندگیم پیش میاد ولش میکنم
6-حالم به شدت به مسائل بیرونی مربوطه و به سرعت بالا و پایین میشه

با سلام

5 مورد بالايي كه نوشتيد كاملا همش به يك موضوع اشاره داره فقط ادبيات بيانشون رو متفاوت گفتيد و اينطوري ايرادات خودتون رو به رقم 8 رسونديد .

مطلب بعدي كه به ذهن بنده ميرسه اينه كه احتمالا بيرون از خونه يا در فاميل و اطرافيان شوهر خودتون رو با مردان ديگر مقايسه ميكنيد و نتيجه گيري هم ميكنيد .
و از طرفي به گفته ديگران در مورد شوهرتان به طور حتم يقين پيدا ميكنيد و حتي اگه عاشق شوهرتون باشيد ولي مثلا كسي ايراد شوهرتون رو بگه يه خورده دل سرد ميشد .
يعني اگر شما روزي 100 درصد شوهرتون رو قبول داشتيد در طي اين 2 سال با نظرات ديگران به كل قيد شوهرتون رو زديد و حالا در اين وسط گرفتار شده ايد .

بي زحمت از نحوه برخورد روزانه تان هم بنويسيد و يا بطور مثال يه واقعه اي كه خيلي مهم بوده توي زندگيتون رو بنويسيد بدون قضاوت .

با تشكر
برادركوچكتان
يامولاعلي

[باران5656]

ممنونم از توجهتون جنابm25teh
آفرین کاملا" درست فهمیدید ،من مدام در حال مقایسه همسرم با سایرین و زندگی خودم با زندگی بقیه هستم و به محض اینکه نتیجه این مقایسه مثبت نباشه(که اکثرا" هم همینه)حالم بد میشه و عصبی میشم و اینو تو سر همسرم میکوبم
ببینین من عاشق اینم که همسرم بتونه روی من تاثیر مثبت داشته باشه و باعٍث پیشرفتم بشه تو زندگی ونه اینکه بود و نبودش توی زندگیم فرقی نکنه و بارها هم اینو بهش گفتم که زن و شوهر باید باعث بهتر شدن هم باشند از هر نظر حتی بهش گفتم دلم میخواد ایراداتمو بهم بگی و مجبورم کنی رفعشون کنم و فقط مواقعی که اینو بهش گفتم صرفا" به خاطر حرف من بصورت ضاهری و مقطعی اینکارو کرده و بعد هم دوباره ول کرده و اصلا" بهم نچسبیده
مثلا" اگر من از صبح تا شب بگیرم تو خونه بخوابمو هیچ فعالیت مثبتی نکنم هیچی نمیگه در حالیکه من مدام دارم ایراداتش رو بهش میگم (البته قبول دارم که در این زمینه زیاده روی میکنم)و ازش میخوام رفعشون کنه و دائم در حال بحث و دعوا هستم باهاش(چون عصبی هستم کنترلمو از دست میدم و اکثرا" با صدای بلند باهاش در حال بحث هستم)
کلا" احساس تنهایی میکنم چون مشکلاتم خیلی منحصر به فردن و یه جورایی برعکس مشکلات سایرین هستن
نمیدونم و لی من اصلا" اوایل آشنایی متوجه این خصوصیاتش نبودم و چون یه سری خصوصیات مثبت داشت که البته خودش هم سعی میکرد اونارو بزرگتر نشون بده من دزست نشناختمش

[باران5656]

چرا هیچکس راهنمایی نمیکنه ؟؟موضوع رو بد مطرح کردم؟؟

[هستی]

سلام باران جان و خوش آمدی

عزیزم با این دو پستت احساس می کنم یه جورایی خودت مشکل داری و نه همسرت. (البته می دونم که ظرفیتشو داری گفتم)

چند نکته می خوام برات یادآوری کنم:

1- هیچ وقت و در هیچ شرایطی خودت و زندگیت رو با دیگران مقایسه نکن. هرکس و زندگی ای مشکلات خاص خودش و البته نکات مثبتی هم داره که همش باهمه. اما ما گاهی فقط از یه زاویه به زندگی دیگران نگاه می کنیم و بقیه غفلت می کنیم. باید توجه داشته باشیم که خوبی و بدی یه زندگی همش باهمه و نمی تونیم از زندگی دیگران فقط خوبیهاش رو فاکتور بگیریم و حسرت اونها رو بخوریم.
(یه مثال می زنم. فرض کن امروز می ری خونه دوستت و می بینی که تابلوی خیلی زیبا و گرون قیمت تازه خریدن و شما هم دلت می خواد. خوب شما و دیگران فقط اون تابلو رو می بینی ولی اگه خودت تو زندگی باشی می بینی که مدتهاست اون خانواده نه مسافرتی با هم رفتن و نه تفریح و رستورانی تا پول لازم برای خرید تابلو را پس انذاز کنن. آیا با این دونستن پشت پرده قضیه آیا باز دلت تابلو می خواد یا مسافرت؟)
البته این فقط یه مثال بود و امیدوارم که اصل مطلب رو تونسته باشم برسونم.

2- اگه دنبال موفقیت و پیشرفتی، فقط باید به خودت و توانایی هات تکیه کنی. بیخودی گناه رو گردن همسرت نیانداز. اگه الان احساس می کنی که پیشرفتی نداری مقصر عدم هدف گذاری، برنامه ریزی و تلاش صحیح صرفا از جانب خودته. مادامیکه منتظر باشیم که دیگران ما رو تشویق کنن که به موفقیتی برسیم این یعنی فقط شونه خالی کردن از زیر بار مسئولیت)
عزیزم یه یا علی بگو و برای خودت یه برنامه ریزی کن و هدفی تعیین کن و برای رسیدن بهش تلاش کن. اینجوری خیلی هم رو نقاط منفی خودت و همسرت زوم نمی کنی و فرصت مقایسه خودت با دیگران رو پیدا نمی کنی.

3- عزیزم چرا فقط نقاط ضعف خودت و همسرت رو می بینی. بیا اصلا تو همین تاپیک، نقاط مثبت خودت و همسرت رو جداگانه لیست کن. و اتفاقا اینبار خودت اون نقاط مثبت رو پررنگ کن.
راز موفقیت تو زندگی اینه که نقاط مثبت همسرمون رو پررنگ و نقاط ضعفش رو کمرنگ ببینیم.

[باران5656]

ممنونم blue skye عزیز
آره میفهمم چی میگی من واقعا" میخوام سعی کنم نقاط ضعفم رو از بین ببرم به خصوص این ترس آز آینده و استرس و اظطرابمو و عصبی بودنمو چون واقعا" احساس میکنم آرامشی تو زندگی برام نذاشتن ،اما خوب نمیشه از نقاط ضعف همسرم هم چشم پوشی کرد و اونها هم واقعا" اذیتم میکنن
نکته دیگه اینکه آره خودمم دوس دارم هدف داشته باشم و براش برنامه ریزی و تلاش کنم اما مشکل اینه که هدف رو نمیدونم چی بذارم!!
من کارشناسی ارشد خوندم درسم تموم شده الانم یه کار نیمه وقت دارم (خودم میخواستم نیمه وقت باشه )که البته کارم طوریه که ارتباطات اجتماعی خیلی خیلی کمی داره ،به هنر یا موسیقی خاصی هم علاقه ندارم زبانم هم خوبه ..دیگه نمیدونم رو چی هدف بذارم که برام انگیزه داشته باشه و جالب باشه ..البته کلا" ارتباطاتم خیلی کمه و دوست دارم به نحوی اونو زیاد کنم و همش تو خونه نباشم ،کلاسی چیزی برم اما نمیدونم چی!
البته به مسائل روحی و ماورائی و مربوط به انرژی و روانشناختی و هیپنوتیزم و اینجور چیزا خیلی علاقه دارم
اما خوب نمیدونم کجا برم؟
در رابطه با مشکلات خودم و همسرم هم اگه میشه راهکار بدید ممنون میشم خیلی

[m25teh]

سلام مجدد

به يك باره هيچ شخصي نمي تواند تغيير كند و اگر تغيير كردن راحت بود كه ديگر غمي نداشتيم .

به پوست انداختن مار كه فكر ميكنم تازه ميفهمم كه چقدر سخته تغيير كردن . كلي زحمت ميكشه تا از پوست قديمي به پوست جديد برسه .

بلا نسبت بزرگواران ، ذهن من چون عادت داره به پيدا كردن مثال هاي طبيعي اين مثال رو زدم . اميدوارم كه بي ادبي نباشه .

حالا ميخواهيد تغيير كنيد يا تغيير بدهيد ؟

جواب هر كدوم كه باشه بايد بلند شيد و شروع كنيد شايد 1 ماه 2 ماه 3 ماه 5 ماه 1 سال طول بكشه ولي ميدونيم كه حتما هدفي هست .

به گفته بزرگي : نرسيدن به هدف مصيبت نيست ، نداشتن هدف مصيبت است .

خب به لطف خدا كه امروز با مطالعه به فكر حركت كردن افتاده ايد و ميخواهيد به سوي كمال و تكامل حركت بفرمائيد . با جديت شروع كنيد و مزه خوش زندگي را بچشيد .

به نظر من زندگي مرحله داره : مرحله انتخاب : مرحله فشار ها : مرحله تمرين : مرحله فشارهاي جديد : مرحله كنترل ضمن امتحان : مرحله انتخاب مجدد : مرحله صبوري : مرحله تمرين : مرحله آرامش و ...

يعني تا رسيدن به هدف حسابي بايد از كت و كول افتاده باشيد و براي هدفتان زحمت بكشيد .

نيازي نيست كسي حق را به شما يا به همسرتان بدهد فقط بايد بدونيد كه شما با وجدان خودتان آرامش را شريك شده ايد و تمام زحمتي كه مي توانستيد را كشيده ايد .

براي شروع هم حسابي به اشتباهاتي كه كردي گوش مالي بده ، به اصطلاح باور داشته باش كه اشتباهاتي كه كردي بايد جبران شوند حتي اگر همسر محترم شما جبران نكرد . حتي اگر نخواست كه پيگير باشه . شما قوي باش و زحمت بكش . باور داشته باش كه مرحله به مرحله به جلو پيش خواهي رفت و قرار نيست همه چيز سر يه هفته عوض بشه .

جمله اي توي فيلم راز هست كه ميگه : رخداد ها به زمان نياز دارند .
يعني صبور باش و باور داشته باش كه براي تغيير رخدادها به زمان نياز دارند .

بزرگواران ديگه هم سرشون شلوغه به زودي ميان و بهتر از اين حقير براتون مينويسند . نوشته هاي بنده علي الحساب هست انشالله كه مفيد واقع بشه .

موفق و خوشبخت باشيد .
يامولاعلي

[باران5656]

کاملا" حرفاتون رو قبول دارم و با خوندن مطالب مفیدتون و تاکیدی که روی زمان داشتید یاد یکی دیگه از اشکالات مهم خودم افتادم :"کم صبری"
متاسفانه همین مشکلم که در مورد هر چیزی دوست دارم خیلی سریع به بهترین نتیجه برسم باعث شده که نتونم حرکت مثبتی رو طی زمان ادامه بدم و نتیجه مثبت و پایداری ازش بگیرم..و خیلی دوست دارم که این حالت رو نداشته باشم و صبر با آرامش رو یاد بگیرم و ممنون میشم راهنمایی کنید در این زمینه..
و دیگه اینکه من واقعا" مشتاقم که خودم و زندگیم رو از این وضع نجات بدم و نمیدونم برای شروع باید اول سراغ خودم و خودسازی برم یا همسرم یا هر دو باهم؟؟
و هر کدوم رو باید از کجا شروع کنم؟ قدم اول چیه؟

[montana]

مرسی به شهامتتون خانم باران که ضعف های خودتون رو اینقدر راحت بیان می کنین.

[sisili]

سلام باران عزیز
خب این خیلی خوبه که شما به نقاط ضعف خودتون اعتقاد دارید. اما سعی نکنید به یک باره همه را با هم حل کنید. شما بیشتر خلاقیت نداری. خلاقیت یعنی خلق یک هدف و بعد به دنبال اون رفتن. شما دنبال این هستی که یکی بهت هدف بده بعدشم مدام هولت بده تا شما بهش برسی.
گفته بودی شوخ طبعی و عصبی و دهن بین.
بیا اول رو همین سه تا تمرکز کن و اروم اروم اینا رو متعادل کن.
مثلا شوخ طبعیه خدادادی و که داری تقویت کن و موضوعاتی که عصبیت می کنه با همین حس شوخ طبعی روش تمرکز کن و ازش بگذر.
اما در مورد دهن بینی مدتی سعی کن خودت باشی.
گفته بودی همسرت نقابی می زنه به چهره که نمی شه بهش تکیه کرد خب شما هم داری همین کار و می کنی منتها به یه شکل دیگه. یک چهار چوبی داشته باش و خودت و همسرت و زندگیت و در این چهار چوب معنا کن اون وقت هر کی خلاف این و گفت تمام سعیت کن که همون چهارچوب خودت و باور داشته باشی نه حرف دیگران و. تو اروم اروم می تونی خلاف حرف دیگران عمل کنی تا کم کم این حس دهن بین بودن و ا زخودت دور کنی و خودت باشی.
این توصیه رو خواهرانه بپذیر و سعی کن طی ز مان باورش کنی که " زندگیت و هیچ وقت با دیگران مقایسه نکن"
معلومه که همه زندگیها یک عیب و نقصی داره و ما هیچ وقت عیب و نقص زندگی دیگران و نمی بینیم و در مقایسه زندگی خودمون با شکست مواجه می شه. موج مثبت بفرس باور کن که زندگی خودت خیلی خوبه و حس خوشبختی می کنی اون وقت ببین که حرف دیگران هم متفاوت خواهد شد چون تو خودت ایمان داری زندگیت خوبه و نقاط ضعفش و هم دارین سعی می کنید حل کنید.
جمع بندی حرفام اینه که:
اول عصبی بودن و با تلاش و حس شوخ طبعی ز خودت دور کنی و بعد حالت دهن بین بودن. که هر دو باه زمان نیاز داره و یه شبه نمی تونی این دو تا مشکل و حل کنی.
راستی اسمی که برای تایپیکت انتخاب کردی جالب نبود. چون مشکل از همسرت و انتخابت نیست مشکل از خودته.
شما اول مشکلات خودت و حل کن خواهی دید خیلی از مشکلاتی که الان در زندگی و همسرت می بینی بعدا نخواهی دید. خب البته همسرتم انسانه و ممکنه ایراداتی داشته باشه.
هیچ وقت مستقیم بهش نگو تو فلان ایراد و داری و این من و اذیت می کنه و ....
غیر مستقیم........
موفق باشید