دیگه هیچ حسی نسبت بهش ندارم

[saliya]

[size=medium]سلام.حدود 4 سال با همسرم دوست بودم و یکی دو سالی خیلی صمیمی شدیم که اون من و با خانوادش بیشتر آشنا کرد و رفت و آمد من و ارتباطم با آنها بیشتر شد.مهدی 3 سالی میشد که حشیش میکشید و چند بار هم شیشه کشیده بود.از وقتی من متوجه این موضوع شدم اونو وادار به ترک کردم و در آخر هم موفق شدم.یک سالی میشه که لب به هیچ چیز نزده.به هر حال این روزا گذشت و ما تصمیم به ازدواج گرفتیم .و الان 4 ماهی هست که نامزدیم.ما خیلی با هم صمیمی و مهربان بودیم طوری که همه مخالف بودن ولی وقتی مارو میدیدند که چقدر به هم علاقه داریم سریع همه کارا ردیف شد و ما نامزد کردیم.یه یه ماهی میشه که خیلی اذیتم میکنه و دوست داره حرص منو در بیاره و اشک بریزم.یه جورایی منم نسبت به خودش سرد کرده و الان شاید علاقه من به اون 20% و شایدم کمتر شده.خمش دعوا میکنیم و زندگی برامون تلخ شده.تصمیم به جدایی گرفتیم ولی هیچ کدوممون نصف روز هم طاقت نیاوردیم.ما عاشق هم بودیم.مخصوصا من هیچی براش کم نذاشتم و با هاش کنار اومدم و کمکش کردم .ولی این جواب زحمتام نیست.ممن به خاطرش خیلی سختی کشیدم و خورد و تحقیر شدم ولی به خاطر علاقم بهش هیچی نگفتم.حالا شما میگید من چی کار کنم که احساسم بهش مثل قبل بشه و دوباره بهش علاقمند بشم و دوباره زندگی اروم و سرشار از عشق و دوست داشتن داشنه باشیم.کمکم کنید.دیگه هیچ حسی نسبت بهش ندارم خیلی سردم کرده.کمکم کنید سریعتر.خواهش میکنم [/size]

[گرد آفرید]

با درود؛دوست گرامی،المکان دارد بفرمایید که دقیقا همسر محترمتان چکار میکند که شما آزار دیده و نسبت به او سرد شده اید؟؟و اینکه سن شما و همسرتان چند سال می باشد؟بدرود.

[saliya]

درود؛دوست گرامی،المکان دارد بفرمایید که دقیقا همسر محترمتان چکار میکند که شما آزار دیده و نسبت به او سرد شده اید؟؟و اینکه سن شما و همسرتان چند سال می باشد؟بدرود.
من و همسرم هر دو 21 ساله هستیم.
همسرم تازگی ها همش داد و فریاد میکند.تحقیرم میکند.ناسزا میگوید.حرفهای خیلی زشت و بدی به من میزند.2 بار روی من دست بلند کرده.مدام ترامادول استفاده میکند و گاهی حشیش.رفت و آمدش را با دوستاش بیشتر کرده که همه آنها ارازل و وحشی و معتاد هستند.خانواده اش نسبت بهش سرد شدند.خیلی ناراحت هستند و حرص میخورند.اصلا از من معذرت خواهی نمیکند.تفریح و گردش هم به کل تعطیل.فقط یا خونه ما یا خودشان.فقط حرف حرف خودشه.آدم خیلی لجبازی هستند از بچگی که همه هم این موضوع را میدونند.کارایی را که من ازش متنفر هستم را انجام میدهد.همه کارهایش زوری است یعنی نباید نه بشنود.حالا می توانید راهنماییم کنید؟

[مدیرهمدردی]

سلام سالیا
باید دقیقا و مو به مو و با جزئیات مسائلی در این مدت یکماه پیش آمده و منجر به غم و اندوه شما شده و همچنین واکنشهای شما به آنها توضیح داده شود. و همچنین باید سابقه چنین رفتارهای مشابه ای که قبلا نامزدتان داشته است را روشن کنید. من توصیه می کنم ( با توجه که ذکر جزئیات در اینجا مناسب نیست)شما به صورت حضوری به یک روانشناس بالینی ( ترجیحا کارشناس اعتیاد)، در محل سکونت خود مراجعه کنید. معمولا تغییر خلق در افرادی که سابقه اعتیاد داشته اند مهم تلقی می شود و باید دقیق ارزیابی شود.
در فرهنگ و سنتهای مختلف ایران زمین نامزدی متفاوت است ، اگر جزء آندسته هستید که نامزدی قبل از عقد رسمی انجام می گیرد، تسریع در پیگیری مشکلتان را سفارش می کنم.

[سمانه]

با سلام و عرض ادب . منو همسرم از هم دوریم و 7 ماهه که نامزد شدیم . ما دربیان احساسات جنسمون درمقابل هم احساس شرم می کنیم و اغلب از شدت محبت به همدیگه اذیت می شیم یعنی انتهای محبتمونو نمی تونیم بیان کنیم .همسرم می گه چند روز با هم حرف نزنیم چون اذیت می شم چون خیلی دلتنگت می شم و نمی تونم تحمل کنم . ما باید چی کار کنیم با این توصیف که فعلا نمی تونیم مراسم ازدواج داشته باشیم؟/؟؟؟

[مدیرهمدردی]

سلام سمانه
یکی از مهمترین شرایط ازدواج بلوغ عاطفی هست. در واقع کنترل هیجانات و احساسات وتنظیم آنها یکی از امور مهم در روابط زناشویی هست. شکل دادن هیجانات در قالبهای مختلف و کنترل ، تضعیف و شدت آن در مواقع ضروری یک اصل است.
از دیگر معیارها و شرایط لازم شیوه حل مسئله است. یعنی اگر شما زن و شوهر قانونی هستید و فعلا از هم دور هستید این باید مورد بررسی شما ( باتوجه به شرایط خودتون ) واقع شود و راههایی برای ارتباط موثر بجوئید.
از دیگر لازمه های زناشویی انعطاف پذیری هست. یعنی اینکه راههای حدواسط را یافتن. مثلا مسافرت کردن، نامه، چت، وب کم و .....
اما اگر قانونی همسر هم نیستید و صرفا منظورتان از نامزدی این هست که در آینده به ازدواج هم درآئید، این خود تمرینی هست که شما رنجهایی که احتمالا چنین زندگی در دل خود دارد درک کنید.(در صورتیکه همین روش ادامه یابد=دوری فیزیکی)
( متاسفانه سئوالتون مبهم و کلی بود امیدوارم که منظورتون را خوب متوجه شده باشم)

[aseman]

با سلام
با توجه با مطالبی که نوشتید و همچنین نظر آقای سنگ تراشان soliys ازت خواهش می کنم منطقی فکر کن . حتما در اسرع وقت به مشاور که البته من بهتر می بینم که پیش دکتر روانشناس بری و نسبت به زندگیت یه تصمیم منطقی بگیری . فقط اینو می تونم بگم که فکر نکن که چون الان نامزدین و شرایطتون سخته و فشار کشیدیدن و ..... اینجوریه و بعدا درست می شه مبادا این فکرا رو بکنی و بخوای تو پیش قدم بشی و برای اینکه پیش دیگران کم نیاری زندگیت رو حفظ کنی من می گم زندگی رو یه نفره نمی شه حفظ کرد باید 2 نفری و باهم و در یک حد حالا یه خورده بالا پایین اشکال نداره ولی این جوری نه. ببین مردی که بخواد لج تو رو دربیاره و کتکت می زنه در حالی که 21 سال هم داره نامزدم هستین زیاد گزینه مناسبی نیست به نظر من وقت رو تلف نده احساسات رو بذار کنار برو پیش یه دکتر روانشناس و مطمئن باش پدر و مادر آدم و بزرگترها خیلی خیلی بیشتر از اونی که فکر کنی صلاح ما رو می دونند یه پیشنهاد هم می تونم بهت بکنم برای اینکه اعتماد به نفست زیاد بشه و به ارزش خودت پی ببری که می تونی بهتر از این زندگی کنی و بهتر تر انتخاب می کردی و چون سنتم کمه نامزدم هستی حتما برو و سی دی دکتر مجد استاد دانشگاه تهرات که به نظرم دکترای روانشناسی دارند رو بگیر در رابطه با موضوع انتخاب همسر و ازدواج . اون وقت ببین از معیارهایی که از نظر علمی و منطقی باید برای ازدواج وجود داشته باشه چند تا مورد در زندگی شما دو تا هست اگه نگاه کنی و ببینی که عکس العمل دکتر در رابطه با مواردی که ذکر کردی چیه شاید خیلی روت اثر بذاره فقط ازت می خوام با احساس کاری نداشته باش اگه تو ازدواج از رو منطق تصمیم نگرفتی الان که به مرحله ای رسیدی که این همه مشکل برات حاصل شده بهتره اینجا دیگه فقط و فقط منطق رو انتخاب کنی.

[امیر]

با سلام خدمت شما.
ازدواج بر اساس یک احساس خوب شروع میشه و با ساختن و تلاش متقابل ادامه پیدا می کنه ...
مساله ای که با اون روبرو هستید از یک جهت به تغییرات خلق و خوی ایشون مربوط می شه که تا حد زیادی ناشی از کنارگذاردن مصرف مواد مخدر هست. بسیاری از افرادی که مصرف مواد را کنار گذاشتند چون در حال بهبودی و به قولی بازپرورری و پاک سازی بودند نسبت به گذشت زمان و فعالیت های خودشون در مقایسه با انسان های دیگه واکنش های متفاوتی دارند. مثلا یکی از اون ها که دو هفته پیش مراجع من بود اذعان کرد که کنار اومدن با شرایط فعلی خیلی سخته و احساس می کنم که زمان خیلی کند می گذره و هیچ برنامه ای ندارم...
از طرف دیگه من نمی دونم که ترک کردن مواد مخدر چقدر ناشی از انتخاب ایشون بوده و شاید برخی از اذیت کردن های ایشون ناشی از عدم انتخاب و پا گذاشتن در این مسیر باشه که باید مورد بررسی قرار بگیره...
از طرف دیگه وقتی که انسان ها از هم دور هستند عواطف خیلی زیباتر ابراز میشه زیرا زندگی در کنار هم با اختصاص زمان بیشتر نیاز به مهارت های بیشتری داره که باید در خودمون ایجاد کنیم.
شما احتمالا به اذیت کردن های ایشون واکنش جالبی نمی دید که باعث تقویت این شیوه در ایشون شدید و یادتون باشه که این اخلاق ها رو نباید با خواهش و تمنا حذف کرد بلکه راه کنترل رابطه روش بهتری هست که در اون شما هر لحظه خودتون رو آماده و در دسترس نشون نمی دید. یادتون باشه وجود شما برای ایشون قیمتی داره که باید به بهش برسه و گرنه قدرش رو هم درست نمی دونه ....

موفق باشید. میر سعید جعفری - مشاور سایت همدردی

[سپيد]

سلام . من يه جورايي مثله شمام و با اين تفاوت كه من هيچوقت نتونستم تركش بدم . الان هم اصلان زندگي خوبي ندارم و چيزي به جدايي نمونده . پيشنهاد مي‌كنم قبل از هر اقدامي پيش يك مشاور برو و خودتو خلاص كن . پشيمون ميشي . آيندت منم.

[MOGHADDAM]

دوست عزیز اگر دوباره به اعتیاد رو اورده تنها راه جدایی است چون توبه گرگ مرگ است
موفق باشی