با عرض سلام خدمت دوستان عزيزم
هميشه اين سوال ذهنم رو به خودش مشغول ميكرد كه آيا براي اينكه موردپسند جنس مخالف قرار بگيريم بايد تغيير هويت بديم؟
نه نه نه! خواهش ميكنم نگين چه سوال مزخرفي! اجازه بديد كمي مطلب رو باز كنم و دلايل خودمو مطرح كنم بعد نظر بديد تا اطلاعات خودم (و هركس مثل من ابهام دارد) افزايش پيداكند.
يادم مياد وقتي دانشگاه مي رفتم سركلاس يكي از دوستانم كه رشته اش علوم انساني بود و ازاين جور بحثها ميكردند استاد از پسرها در مورد تحصيلات يا عقل وهوش همسرشون پرسيده بود دوستم مي گفت تقريبا همه ي پسرها بدون استثناء مي گفتند كه دوست دارند با دختري كه زياد باهوش نيست و تحصيلات زيرديپلم يا ديپلم داره ازدواج كنند.
حتما شماهم مثل من حرفهايي ازاين قبيل شنيديد كه :
"مردها زني رو دوست دارند كه :1- مغرور نباشه 2-تحسينشون كنه 3-ازشون عيب جويي نكنه 4-رو حرف مرد حرفي نزنه و..."
و يا "زنها مردي رو دوست دارند كه : 1-مدام ازشون تعريف كنه و بگه دوستت دارم 2-همه يا بيشتر كارهاي زنو داوطلبانه انجام بده 3- تو همه ي كارها نظر زنو جويا بشه و 4-وقتي ميخواد چيزي براي زنش بخره به قيمتش فكر نكنه و..."
اين حرفها در حاليه كه خيلي از اينها واقعيت هم دارند و فقط حرفهايي مبتني بر منطق صوري نيستند مثلا تو دانشگاه دخترهاي احمق كه مدام پسرها رو تاييد مي كردند با لودگي و لوندي رفتار مي كردند ناز ميكردند و كلاس بيخود مي گذاشتند و تقريبا هيچ "هويت مستقلي" نداشتند و كپي برابر اصل دوست پسرشون بودند و حتي به كارهاي زشت و شنيع بعضي پسرها هم مي خنديدند خيلي موردتوجه پسرها بودند( البته اين مورد در مورد دخترهاي مذهبي كه اهل لودگي نبودند اما به شدت آقايون رو تاييد مي كردند و تو هيچ مسئله اي بحث نمي كردند هم صادق بود ) اما در عوض دخترهايي كه از هويت مستقلي برخوردار بودند داراي "شخصيت موجهي" بودند بعضي حرفها رو تاييد مي كردند به بعضي حرفها و كارها مي خنديدند در مورد بعضي حرفها بحث ميكردند و در يك كلمه "انسانهاي عاقل و قابل قبولي" بودند(البته از نظر من) عملا مورد توجه آقايان قرار نمي گرفتند.
اين در حاليست كه هويت واقعي زنها و مردها اينطور نيست. يعني ما خانمهادوست نداريم مدام كنتري شويم، مدام تحت نظر باشيم، دوست داريم در مورد همه ي مسائل اظهارنظر كنيم و يا لااقل آقايان ما را آدم حساب كنند، دوست نداريم كسي نوكر ما باشد و تقريبا همه ي ما مغروريم.و آقايان هم (البته من پسر نيستم ولي فكر كنم كه) دوست ندارند مدام شخصيت و غرور مردانه شان را زير پا بگذارن و مدام از زنشان تعريف كنند و لوس بازي دربياورند، مسائل اقتصادي برايشان مهم است و دوست ندارن زنشان ولخرجي كند، دوست ندارند زنشان بيرون كار كند و....
به خاطر همين مسئله هست كه من مدام از خودم مي پرسم آيا براي اينكه موردپسند جنس مخالف باشي بايد هويت خودت رو تغيير بدي يا انكار كني؟ آيا بايد در درونت نسبت به چيزي يا عملي اكراه داشته باشي اما در ظاهر خودت رو راغب جلوه بدي؟
خواهش ميكنم در اين مورد نظرات خودتونو بنويسيد تا از كلام گهربارتان من و ديگران مستفيذ شويم.اين نكته را هم اضافه كنم من كمي اهل كل كل هستم
اما اصلا كينه اي نيستم يا ناراحت نميشم بنابراين حتي اگر از اين سوال ناراحت شديد و خواستيد تلافي هم كنيد مانعي ندارد.
" مامانم اينا!!!!!!
علاقه مندی ها (Bookmarks)