خدايا خسته شدم، چي شد كه لطفت رو ازم برداشتي!

[hamishetanha]

سلام دوستان خوبم... ميدونم حرفام تكراريه، اما گفتنش حداقل آرومم ميكنه... چند مدته خيلي پريشونم. نميدونم چم شده. راستش عادت دارم هرچيو بخوام به دست بيارم، اما يه مشكل دارم كه هيچ وقت موفق نشدم شكستش بدم. يه گناه. من هميشه از زندگيم راضي بودم ولي گاهي وقتا كه تو اين مشكل شكست ميخورم، از خودم متنفر ميشم. نميخوام بگم گناهم چيه، چون ممكنه تصويرم توي ذهن دوستان خراب شه. نا سلامتي منم ميخوام به دوستان تو تاپيك هاشون كمك كنم اونوقت خيلي بد ميشه...
در مورد مشكلم كلي مفاله خوندم، كلي از كسايي كه گناهمو ميدونستن كمك گرفتم، همه ي راه هايي كه تو ترك بقيه گناهام به كار ميگرفتم و موفق ميشدم هم به كار گرفتم ولي.... "خانه از پايبست ويران است" .
حتي با اين كه موفق شدم 9 ماه هم اين گناه رو ترك كنم اما بازم.... دست خودم نيست... وقتي به خودم ميام و متوجه اشتباهم ميشم كه ديره.
ديگه باورم شده قابل حل نيست. حتي انگيزه اي واسه خوب بودن هم ندارم. در حقيقت واسه هيچي ندارم. من دختر درسخوني بودم اما حالا نگرانم مشروط نشم، سالي يه بار هم لاي كتابامو باز نميكنم. توي عبادت كلي سست شدم. ديگه به ستاره ها نگاه نميكنم. ديگه قلم نميگيرم دستم واسه خدا نامه بنويسم. حتي تو شغلم شكست خوردم، مني كه تو سه شماره شدم دبير بخش اجتمايي مجله، حالا واسه اين شماره يه مطلب هم ننوشتم. حتي تو موسيقي! از وقتي دچار اين درد بي انگيزگي شدم، مدام استادم ميگه چت شده؟ سازت صدا مرغ ميده!!!!!
خسته شدم بس همه گفتن چت شده، تو كه اينجوري نميزدي، تو كه اينجوري نمي نوشتي، اصلا تو كه اينجوري نبودي!
آخه اين رسمشه! من كه موفق بودم! چي شد كه خدا لطفش رو ازم دريغ كرد؟ ميگن خدا افراد متكبر و خودپسند رو زمين ميزنه، اما باور كنيد من هيچوقت تكبر نورزيدم. نه اينكه من فروتنم! بلكه اصلا از بچگي تو ذاتم نبوده. اينايي رو كه گفتم هم واسه اين بود كه كمكم كنيد، چون دارم نابود ميشم.
چند روز پيش هم (بعد از تاپيك قبليم)، از دستش خيلي دلگير شدم. آخه گفتم خدايا كمكم كن! بهم پول رسوند! يه جورايي بهم برخورد. آخه مگه من پول خواستم؟! احساس كردم مسخرم كرد. يعني من انقدر مادي شدم؟؟؟؟... شايدم شدم....
نميدونم. دوست دارم هرچه سريع تر از اين وضعيت خلاص شم... شما بگيد مشكلم چيه؟ بگيد چرا با وجود اينكه هزار بار تصميم گرفتم اين وضعيت رو عوض كنم، ولي خدا "نه" تو كارم مياره؟!چون طرفم خداست، مطمئنم مشكل از منه! خواهش ميكنم رك و بي رودرباستي بهم بگيد كجاي كارم ميلنگه؟
چه جوري گناهمو ترك كنم؟! براي هميشه؟ بگيد بايد چيكار كنم تا دوباره بشم هموني كه بودم؟ شايدم بهتر؟ديگه خسته شدم!

آه، اي خدا چگونه ترا گويم
كز جسم خويش خسته و بيزارم
هر شب بر آستان جلال تو
گويي اميد جسم دگر دارم...