آرزوی داشتن همسر خوب

[imans]

سلام

آرزوی داشتن یه همسر خوب فکر کنم جز آرزوهای اصلی افراد باشه .
تو خیلی از پست ها که در تالار هست افراد ناراضی و ناراحت از انتخاب همسر خود هستن . ( البته به دلیل سایت مشاوره بودن این آمار دقیق نیست )
عموما افراد دنبال یه همسری که هم ظاهر زیبا داشته باشه و وضعیت مالی مناسب و خانواده سالم و تحصیل کرده و با درک و فهم و پایبند به خانواده و . . . ( چه زن و چه مرد ) هستن و . . .
ولی در این خواستن یه مشکل وجود داره .
آیا ما خودمون چنین فرد و همسری ( زن و مرد ) هستیم ؟

[saint mary]

به نظرم داشتن خوب مطلق وجود نداره و کم و کاستی هایی همیشه هست چه بسا آدمایی که در ابتدای آشنایی از هر نظر همدیگه رو کامل میدونستن ولی با رفتن زیر یه سقف تازه فهمیدن که زندگی بالا و پایین داره این ما هستیم که باید شرایط رو قبول کنیم و خوشبختی رو خودمون بسازیم

[فرشته مهربان]

سلام

آرزوی داشتن یه همسر خوب فکر کنم جز آرزوهای اصلی افراد باشه .
تو خیلی از پست ها که در تالار هست افراد ناراضی و ناراحت از انتخاب همسر خود هستن . ( البته به دلیل سایت مشاوره بودن این آمار دقیق نیست )
عموما افراد دنبال یه همسری که هم ظاهر زیبا داشته باشه و وضعیت مالی مناسب و خانواده سالم و تحصیل کرده و با درک و فهم و پایبند به خانواده و . . . ( چه زن و چه مرد ) هستن و . . .
ولی در این خواستن یه مشکل وجود داره .
آیا ما خودمون چنین فرد و همسری ( زن و مرد ) هستیم ؟

این دقیقاً یعنی این که هر آنچه می خواهی طرف زندگیت باشد ، سعی کنی که خود باشی .

به عبارتی هرچه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند .

یا این که توقع خودخواهانه نداشته باشیم .

همچنین این که در تنظیم معیارها و توجه به ویزگیهای طرفمون ، نسبتی بین آنگونه خود هستیم و آنگونه که می خواهیم طرفمون باشه را در نظر بگیریم .

و دیگر این که یعنی ، اول در پی شناخت خود باشیم و بعد شناخت و انتخاب دیگری ( اهیمت خودشناسی )

.

[underdog]

[/size]به نظرم بهترین شیوه انتخاب اینکه همسر آدم خصوصیات مثبتی رو داشته باشه که اگه در فرد کمرنگه،در همسرش پررنگ باشه تا تعادل برقرار بشه. مثلا اگه تو ولخرجی خانومت صرفه جو با شه،فکرشو بکن حالا اگه همسرتم مثله خودت ولخرج باشه چی میشه[/b]

[sogandpiar]

چرا باید در انتظار بهشت موعود احتمالی باشیم ؟ما خود قادریم یک بهشت واقعی در عرصه زمین به وجود آوریم....
سلام دوست محترم
من فکر میکنم که نباید ایده آلیستی فکر کنیم وذهنمونو معیار بندی کنیم همین که معیار های معمولی با نسبت نزدیک به هم بامعیارهای طرف مقابل برای یک زندگی معمولی دوست داشتنی داشته باشیم خیلی هنر کردیم که فکر میکنم چند مورد رو برای انتخاب یک همسر خوب بدونم :
1- رضایت خانواده ها 2- پذیرفته شدن به عنوان داماد و یا عروس خوب در بین دو خانواده 3- شباهت عاطفی نزدیک به هم طرفین 4- شباهت هوشی 5- نزدیکی جغرافیایی و فرهنگی 6- شباهت مذهبی 7- سطح تحصیلی نزدیک به هم 8- علاقه دلی دو طرف به هم 9- شباهت شخصیتی نزدیک به همو داشتن سطح درک نزدیک به هم در مسائل و ... البته ناگفته نماند که ازدواج امری مقدس که نباید با تصمیمات و رفتارهای ناشایست به قداستش لطمه بزنیم.و برای اینکه خوبی نصیبمون بشه باید خوب باشیم و خوب بمانیم.با آرزوی داشتن بهترین همسر دنیا برای شما دوست عزیز.

[تداعی]

بنظر منم آدما خودشون زندگیو واسه خودشون سخت یا آسون میکنن(در مورد استثنا صحبتن نمیکنم بصورت کلی )
اگه ما فقط بتونیم قانع باشیم زندگی واقعا قشنگ میشه قناعت تو زندگی خیلی با ارزشه البته منظورم از لحاظ مادی نیست از همه لحاظ
بخدا قرار نیست ما آدما تو زندگیمون شق القمر کنیم چرا اینقدر سخت میگیریم مگه قراره چه اتفاقی بیفته !بعضیها فکر میکنند اگه فلان عروسیو نگیرن وای چی میشه!اگه شوهرشون با فلان ماشین نیاد خواستگاریش وای چی میشه !
در مورد آقایون هم همینه!
متاسفانه الان همه به ظواهر زندگی اهمیت میدن و کمتر کسی واقعا میدونه از زندگی چی میخواد و این مشکل بزرگی شده

[تداعی]

[/size]به نظرم بهترین شیوه انتخاب اینکه همسر آدم خصوصیات مثبتی رو داشته باشه که اگه در فرد کمرنگه،در همسرش پررنگ باشه تا تعادل برقرار بشه. مثلا اگه تو ولخرجی خانومت صرفه جو با شه،فکرشو بکن حالا اگه همسرتم مثله خودت ولخرج باشه چی میشه[/b]

اتفاقا این مطلب بیشتر باعث اختلاف میشه چون مثلا خانوم ولخرج آقا صرفه جو =تعبیر میشه به آدم لارج و آدم خسیس = جنگ و جدال
خانوم خوش اخلاق و آقا بداخلاق=بعد از مدتی خانوم افسرده میشه چون از دست مردی که همیشه عنقه خسته میشه و خودش میره تو لاک خودش
به همین ترتیب تا آخر باید تعامل نظر باشه وگرنه مشکلات زیاد میشه

[hamishetanha]

سلام دوست خوبم! حق با شماست! اگه ما خودمون اون خوصوصيات رو نداشته باشيم كه زياده خواهيه! شايدم اعتماد به نفس بالا! اما خوب براي هر كس يه سري معيارها ارزش داره كه معمولا در خود فرد هم ديده ميشه! خب اينم بر ميگرده به افراد و شرايط زندگيشون! مثلا يكي نميخواد همسرش بره سر كار چون دوست داره زنش به نظم خونه پايبند باشه يا يكي دوست داره زنش بره سر كار چون مايله همسرش اجتماعي باشه! اين نشون ميده سليقه ها خيلي با هم فرق دارن! اما اون چيزي كه بعد از ازدواج معضل ايجاد ميكنه، بي منطقي قبل از ازدواجه! چون طرفين از رو احساس تصميم ميگيرن و بعد از ازدواج متوجه ميشن همه چيز علاقه نيست! مثلا مردي قبل از ازدواج از رو احساس به طرفش ميگه اشكالي نداره به تحصيلاتت ادامه بدي، بعد از ازدواج ميبينه عمل كردن به قولش ممكن نيست! يا زني ميگه خونه و ماشين واسم مهم نيست،يا اين يا هيچكس ديگه!، بعداز ازدواج متوجه ميشه درست تصميم نگرفته! چون فكر ميكنن ازدواج فيلمه كه همه چي به خوبي و خوشي تموم بشه! اگه واقعيت داشت، فيلمشو نمي ساختن!
اينه كه همه چيز با بي فكري و رويا بافي هاي پوچ قبل از ازدواج نابود ميشه!
اگر افراد كمي فكر ميكردند و بيشتر از هم شناخت پيدا ميكردند، اونوقت همه از ازدواجشون راضي بودن!

[تداعی]

سلام چرا این بحث و ادامه ندادین بنظرم میتونست مفید باشه.:

[دختر مهربون]

خب ادامه میدیم:)
بنطر من هم همینطوریه. مثلا من هر وقت که دارم پامو کج میذارم، قبلش یه کم فکر میکنم، میگم "فلانی، دوس داری همسرت هم یه همچین اشتباهی توی دوران مجردیش کرده باشه؟ حتی اگه پشیمون شده باشه، اگه بهت بگه، یه حس بدی بهت دست نمیده؟" و اینجوری میشه که خیلی جاها یهو عقلم اومده سر جاش و حواسمو جمع کردم. یه جورایی خودآگاه، دارم از صفتای بدی که دوس ندارم همسر آیندم داشته باشه، خودم رو دور میکنم. و صفتای خوبی که دوس دارم همسرم داشته باشه رو دارم توی خودم پررنگ میکنم.
این جور زندگی رو از حرفای دکتر فرهنگ یاد گرفتم.