فریبای عزیز، اگه درست یادم باشه شما به تازگی از همسرتون جدا شدین و یک فرزند دارین..
حالا چند سوال :
فرزندتون چند ساله هستن؟
شما با فرزندتون تنها زندگی می کنید؟
از لحاظ اقتصادی مشکلی ندارید؟

شما احساس تنهایی می کنید و این طبیعیه، برای اینکه خودتون شرایط تنها بودن رو برای خودتون فراهم می کنید. همسر شما فرد مناسبی برای شما نبود، شما سعی کنید فرد مناسبی برای خودتون و فرزندتون باشید. چرا با دوستانتون رفت و آمد نمی کنید؟ یا چرا به دنبال فعالیت هایی که می تونه بهتون کمک بکنه نیستید؟
شما به یه طرز زندگی عادت کرده بودین، الان اون زندگی رو ندارین، هر چقدر هم که اون زندگی بد و سخت بوده، شما رو به خودش وابسته کرده بوده، خوب طبیعیه که نبودش اذیتتون می کنه، آزارتون می ده، به جای اینکه از رها شدن لذت ببرید رنج می کشید.. تنها راهش اینه که برنامه ریزی کنید، شما نباید فرصتهاتون رو از دست بدین.
می تونید رابطه صمیمانه ای با فرزندتون برقرار کنید، دوستان جدید پیدا کنید، به کارهایی که مورد علاقه تون هست بپردازید. برای خودتون وقت بذارید، زندگی تون رو مرتب کنید و به فکر آینده باشید.
برای اینکه این احساس رو فراموش کنید، در وهله اول یه چرخی توی سایت بزنید، همه ما به تجربه های شما نیازمندیم، وقتی متوجه مشکلات سایر افراد بشیم یادمون میره که خودمون چه مشکلی داشتیم، و همچنین توانایی بیشتری برای مبارزه با مشکلات به دست میاریم.
امیدوارم بتونید این احساس بد رو از خودتون دور کنید و وجودتون رو سرشار از انرژی و عشق کنید..