اینگونه همیشه خوشبخت باشیم

[مدیرهمدردی]

راههای خوشبختی و آرامش ماندگار و با ثبات برای من و تو..... (خطبه متقین، همام)
بسيار شده است که من و تو سرگشته و حيران دنبال راهکاري مي گرديم که چگونه از دردسري نجات يابيم؟ يا چگونه از مشکلي پيشگيري کنيم؟ يا با مصيبتي کناربيائيم؟ يا زمينه رشدي پيدا کنيم؟ يا کمالي را تجربه کنيم ؟ يا آرامشي را به آغوش بکشيم؟ يا لذتي را تجربه کنيم؟ و در کل چگونه خوشبختي و رضايت از زندگي را جزء تجارب دائم خود کنيم؟
اما هر کس راهي را نشان مي دهد، هرکس شمعي در دست و مسيري را اشاره می کند. فلسفه ، جامعه شناسي، روانشناسي و ....، هر يک با هزاران سئوال و فرضيه و تئوري هر کدام در دل خود مسيرهاي متفاوت و گاها مخالفي را نشان مي دهند. غافل از آنيم که جواب اساسي ترين سئوالها و پرسش هاي کلي زندگي همه و همه ، با لطف و کرم يگانه آفريننده بي همتاي ما، و آن يگانه حکيم مهربان، بر ما روشن شده است و از پاکترين واسطه ها و زبانها ، مکررا پاسخ گفته شده است.
در ذيل نمونه اي از اين پاسخها که در مورد پرهيزکاران ( که همانا انسانهاي کامل و سعادتمندی هستند) را از زبان شيرين حضرت علي عليه السلام همو او که سراسر زندگي، رفتار، اعمال و سخنانش اسوه همه انسانها بود. چه آن هنگام که مشکي پير زني را به دوش مي کشيد، چه آن هنگام که شجاعانه غضب خود را کنترل مي کرد، چه آن هنگام که عادلانه در مورد قاتلش حکم مي داد، چه آن هنگام که فروتنانه تسليم قانون مي شد، چه آن هنگام که مهربانانه در خانه به همسر گراميش کمک مي کرد، چه آن هنگام که سخنورانه مردم را به راه راست رهنمون بود، چه آن هنگام که عالمان پاسخ شبهه افکنان را مي داد، چه آن هنگام که عاشقانه با حضرت حق راز و نياز مي کرد، چه آن هنگام که شجاعانه بر جاي پيامبر خوابيد ، چه آ« هنگام که صبورانه در شعب ابيطالب ، سختي ها را تحمل کرد، چه آن هنگام که عادلانه و سخت گيرانه شمع بيت المال را خاموش کرد، و هزاران هزار از این دست....

و از نشانه‏هاى پرهيزكاران اين است كه او را اينگونه مى‏بينى:

• در ديندارى نيرومند، نرمخو و دور انديش است.
• داراى ايمانى پر از يقين
• حريص در كسب دانش
• با داشتن علم بردبار
• در توانگرى ميانه رو
• در عبادت فروتن
• در تهيدستى آراسته
• در سختى‏ها بردبار
• در جستجوى كسب حلال
• در راه هدايت شادمان
• پرهيز كننده از طمع ورزى
• اعمال نيكو انجام مى‏دهد و ترسان است
• روز را به شب مى‏رساند با سپاسگزارى
• شب را به روز مى‏آورد با ياد خدا
• شب مى‏خوابد اما ترسان
• بر مى‏خيزد شادمان
• ترس براى اينكه دچار غفلت نشود
• شادمانى براى فضل و رحمتى كه به او رسيده است.
• بردبارى را با علم، و سخن را با عمل، در مى‏آميزد.
• آرزويش نزديك
• لغزش‏هايش اندك
• قلبش فروتن
• نفسش قانع
• خوراكش كم
• كارش آسان
• دينش حفظ شده
• شهوتش در حرام مرده
• خشمش فرو خورده است
• مردم به خيرش اميدوار، و از آزارش در امانند
• اگر در جمع بى‏خبران باشد نامش در گروه ياد آوران خدا ثبت مى‏گردد
• اگر در گروه ياد آوران باشد نامش در گروه بى‏خبران نوشته نمى‏شود.
• ديگران را مورد عفو قرار مي دهد
• به آن كه محرومش ساخته مى‏بخشد
• به آن كس كه با او بريده مى‏پيوندد
• از سخن زشت دور،
• گفتارش نرم
• بدى‏هاى او پنهان و كار نيكش آشكار است
• نيكى‏هاى او به همه رسيده
• آزار او به كسى نمى‏رسد
• در سختى‏ها آرام
• در ناگواريها بردبار
• در خوشى‏ها سپاسگزار است
• به آن كه دشمن دارد ستم نكند
• نسبت به آن كه دوست دارد به گناه آلوده نشود
• پيش از آن كه بر ضد او گواهى دهند به حق اعتراف مى‏كند
• آنچه را به او سپرده‏اند ضايع نمى‏سازد
• آنچه را به او تذكّر دادند فراموش نمى‏كند
• مردم را با لقب‏هاى زشت نمى‏خواند
• همسايگان را آزار نمى‏رساند
• در مصيبت‏هاى ديگران شاد نمى‏شود
• در كار ناروا دخالت نمى‏كند
• از محدوده حق خارج نمى‏شود.
• اگر خاموش است سكوت او اندوهگينش نمى‏كند
• اگر بخندد آواز خنده او بلند نمى‏شود
• اگر به او ستمى روا دارند صبر مى‏كند تا خدا انتقام او را بگيرد.
• نفس او از دستش در زحمت، ولى مردم در آسايشند.
• براى قيامت خود را به زحمت مى‏افكند، ولى مردم را به رفاه و آسايش مى‏رساند.
• دورى او از تكبّر و خود پسندى، و نزديكى او از روى حيله و نيرنگ نيست.
• اگر نفس او در آنچه دشوار است فرمان نبرد، از آنچه دوست دارد محرومش مى‏كند.
• روشنى چشم پرهيزكار در چيزى قرار دارد كه جاودانه است، و آن را ترك مى‏كند كه پايدار نيست،
• دورى او از برخى مردم، از روى زهد و پارسايى، و نزديك شدنش با بعضى ديگر از روى مهربانى و نرمى است.

[setareh]

سلام : خسته نباشيد . مطلب خيلي خيلي خوبي را نوشتيد . من وقتي خواندم اهي از ته دل كشيدم .كاملا درست است اگر اين 61 مورد و مواردي را كه بزرگان دينمان به ما گوشزد كردند را بكار ببريم چه مي شود؟؟؟؟ ديگر سرگشته و حيران نخواهيم بود .ديگر درد سر و مشكل و مصيبت نداريم واگر هم داشته باشيم همرا ه با ان ارامش راهم به اغوش مي كشيم .همان گونه كه بانوو سرورمان خانم زهرا(س) در خطبه خود خطاب به همه فرمودند :ما انچه شرط بلاغت بود با شما گفتيم حال.....
اري همه راههاي خوشبختي را به ما گوشزد كردند اما امان از غفلت ما ادما!!!!!!

[مدیرهمدردی]

سلام بر علی
نمی دانم چه سری هست که علی غریب هست. چه آنوقت که زندگی می کرد و چه اکنون که همه برای هر کاری یا علی گویان هستند.
تا وقتی که نخواهیم راه علی و خواست علی را بشنویم و به کار گیریم، محکوم به ناآرامی هستیم.
این تاپیک هم که گفته های شیرین اوست به مانند خودش غریب هست.
چه کسی می توانست اینقدر گزیده چون در سخن بگوید.
چه کسی می توانست قبل از آنکه توصیه ای به دیگران بکند خود عمل کند.
چه کسی خورشید وجودش از پس قرنها قال و قیل همچنان می درخشد. و راهنمای گم شدگان هست.
ای کاش می فهمیدیم که ناآرامی هایم از فاصله ایست که از روش و راه صحیح او ، گرفته ایم.
ای کاش می فهمیدیم ترس های موهوم ما از آینده به خاطر اینست که اینک روش توصیه شده وجود عزیزش را به کار نمی گیریم.
ای کاش می فهمیدم کجا باید شمشیر شجاعت بکشیم و کجا باید برای پاسداشت حقیقت تحمل و صبوری پیشه کنیم.
ای کاش به جای علی علی، راهش را با تواضع می پیمودیم.
ای کاش علی تنها نبود، و تنها نباشد.
ای کاش نام مقدس علی را مصادره برای امیالمان نکنیم.

کیست که علی را با آن افکار ژرف و روشن نپذیرد.
کیست که عمق نگاه علی را در عمق رفتار و کلامش درک نکند.
کیست که بگوید کلامی از کلام علی شامل تاریخ و گذشت زمان شده است.
کیست که اعتراف نکند ، سیمایی که علی از انسان تصویر کرده است بی نقص و کامل هست.

و اکنون من وتو....
فاصله هایمان را از این صفات اندازه بگیریم..... تا متوجه شویم چقدر به انحراف رفته ایم.... طبیعی هست که انحرافهایمان ، رنجهایمان را ، ناآرامی هایمان را و غمهایمان را توصیف می کنند.
آری وقتی چندین چراغ و ما بیراهه می روید، باید بیفتیم و ببینیم ثمر این بی توجهی ها را...

ای علی مرا ببخش، که توانم اندک وبهانه ام کثیر هست.... برای اینکه تو را تنها بگذارم....
ای علی مرا ببخش که دریای وجودت را رها کرده ام و در گنداب سکون خود فرو رفته ام....
ای علی مرا ببخش که تو را پیشوا نامیدم و راه ناصوابم منجر به بدبینی ساده لوحانه آنها به تو شد.
تو اکنون مظلوم تر و غریب تر از زمان حیاتت هستی. آنوقت خودت بودی و روشنگری می کردی و با رفتارت خلائق را هدایت می کردی. و اکنون بی نهایت وجودت را در چند جمله و رفتار ظاهری محدود کرده ایم و ازتو جلوه ای نشان دادیم که نیست تصویر بی نهایت خوبی هایت...
ای علی دستمان را بگیر.... که معترف به ضعف خود هستیم و سعی مان ، حرکت در جهت روشنی هست که به ما نشان داده ای....

[setareh]

سلام :
یه نامه از یکی از بهترین و عاشق ترین بندگان خوب خداکه به همه عشق می ورزید،حتی به قاتلش و سفارش اورا به فرزندانش می کندو درعین قدرت، رئوف ترین قلبها رو تو سینه داشت.
وصیتنامه امام علی (ع)
به حسن و حسین (ع)
وان را که نامه من بدو رسد
هنگامی پسر ملجم –که نفرین خدا برا اوباد- او را ضربت زد.
شما را سفارش می کنم به ترس از خدا،واینکه دنیا را مخواهید،هر چند دنیا پی شما اید،و دریغ مخورید بر چیزی که بدستتان نیامد و حق را بگوئید وبرای پاداش (اخرت)کار کنید،وبا ستمکاران درپیکار باشید،وستمدیده را یار.
شما و همه فرزندانم و کسانم وان راکه نامه من بدو رسد،سفارش می کنم به ترس ا ز خدا و اراستن کارها و اشتی با یکدیگر،که من از جدشما (ص)شنیدم می گفت:ا(اشتی دادن میان مردمان بهتر است از نماز و روزه سالیان).
خدارا!خدارا!درمورد یتیمان ،نکند که گاهی سیر و گاهی گرسنه بمانند،نکند که در حضور شما درا اثر عدم رسیدگی از بین بروند.
و خدارا!خدارا !همسایگان خود را بپائید زیرا سفارش شده پیغمبر شمایند ،وی همواره نسبت به همسایگان سفارش می فرمود ،چندان گمان بردیم برای انان ارثی معین خواهد فرمود.
و خدارا!خدارا !درباره قران مبادا دیگری بر شما پیشی گیرد درعمل به حکم ان.
و خدارا!خدارا !درباره نماز که نماز ستون دین شمااست .
و خدارا!خدارا !در موردخانه پروردگارتان،تا ان هنگام که زنده هستید ان را خالی نگذارید که اگر خالی گذارده شود مهلت داده نمی شوید.
و خدارا!خدارا !درباره جهاد درراه خدا به مالهایتان و به جانها یتان و زبانهایتان ،بر شما باد به یکدیگر پیوستن و به هم بخشیدن،مبادا از هم روی بگردانید و پیوند هم را بگسلانید،امر به معروف و نهی از منکر را وامگذارید که بدترین شما حکمرانی شمارا دردست گیرند،انگاه دعا کنید و دعای شما به اجابت نرسد .
پسران عبدالمطلب نبینم در خون مسلمانها فرو رفته اید و ادعا کنید امیرالمومنین را کشته اند ،بدانید جز کشنده من نباید کسی به خون من کشته شود.
بنگرید!اگر من از این ضربت او مردم ،اوراتنها یک ضربت بزنید و دست و پا و دیگر اندام او را مبرید،که من از رسول خدا(ص)شنیدم می فرمود:از مثله کردن و بریدن اعضاءبپرهیزید هر چند نسبت به سگ هار باشد.


السلام علیک یا امیرالمومنین
یا علی یا علی یاعلی ادرکنی بحق لطفک الخفی الله اکبر انا من شرّاعدائک بری ٌالله صمدی من عندک مددی

[شمیم]

خوشبختي يعني قلبي را نشكني ، دلي را نرنجاني ، آبرويي را نريزي و ديگران از تو آسيبي نبينند.

خوشبختي يعني تنهايي را از افتادن به هر دامي ارزشمندتر بيابي.

خوشبختي يعني خودت را بپذيري و براي بهتر نشان دادن خودت تلاش نكني كه ديگران را نفي كني و شكست دهي.

خوشبختي يعني ديگران پيروزيشان را بدون ترس از حسد تو با تو جشن بگيرند.

خوشبختي يعني باور كني كه ديگران هم به اندازه تو به امنيت ، آرامش ، محبت ، عفو و آزادي نياز دارند.

خوشبختي يعني خودت تصميم بگيري ، و زندگيت را براي خوشايند خودت ، زندگي كني.

خوشبختي يعني درباره ديگران به قضاوت ننشيني و آن ها را كنترل نكني.

خوشبختي يعني وقتي آزرده هستي نا اميد نگردي ، وقتي ترسيده اي هياهو راه نيندازي ، وقتي خشمگين هستي همه را دشمن نبيني و براي اشتباهاتت به دنبال مجازات ديگران نباشي.

خوشبختي يعني كمي دليرتر ، مهربانتر ، بخشنده تر ، و وفادارتر باشي.

خوشبختي يعني بداني كجا مي روي ، كجا مي ماني ، كي مي روي ، كي باز مي گردي ، بدون احساس گناه "نه" بگويي و بدون خودخواهي پاسخ مثبت بدهي.

خوشبختي يعني قبل از اينكه به فكر تغيير دادن ديگران باشي ، قاضي زندگي خود باشي.

خوشبختي يعني هر گاه كسي از تو تقاضاي كمك كرد، ضعف هايش را به نمايش نگذاري و فقط بگويي :خوشحالم كه مي توانم كمكت كنم.

خوشبختي يعني پذيرفتن اين واقعيت كه هيچ انساني كامل نيست و انسان جايز الخطاست.

خوشبختي يعني باور كني كه اوضاع به اندازه اي كه مي گويي وخيم نيست و براي ناكاميت بهانه تراشي نكني و كسي را جز خودت مقصر نداني.

خوشبختي يعني باور كني كه تنها از اشتباهاتت مي تواني بياموزي و درس بگيري.

خوشبختي يعني قلبت را بگشايي ، احساسات محبت آميزت را بروز دهي تا دوستانت را از دست ندهي.

خوشبختي يعني بپذيري كه انسان هاي مهربان و با گذشت پوزش مي طلبند ، پس براي رنجشي كه تو عاملش بودي صادقانه پوزش بخواه.

خوشبختي يعني چيزي را به ديگران ببخشي كه آرزوي دريافت آن را داري . براي شروع مهرت را ببخش تا غرق در نور گردي.

خوشبختي يعني گذشته را ببخشي تا تجارب دردناك تكرار نگردند.

خوشبختي يعني شكر كني كه زنده اي ، كه احساس داري ، كه دوستت دارند ، كه عشقي در قلب داري و به يمن شاكر بودنت به هر آن چه آرزوي بر حق دلت است ، خواهي رسيد.

[termeh]

اون آقائی که شبا رد میشد از کوچهُ ما کیسه به دوش کو؟

رد پای پر خراش بی خروش کو؟ اون آقای خرقه پوش کو؟

کجاست اون آقا که پیله های دستاش مرحم دلای ما بود؟

نفس سبز نگاهش همیشه حلال مشکلای ما بود

میشه یک بار دیگه سر بزنه به خونهُ ما؟

بگیره نشونی از غربت بی نشونهُ ما؟

موهای آقا سپیده ِ جونا کیسرو از آقا بگیرین

قامت آقا خمیده ِ جونا کیسرو از آقا بگیرین

جونا آقا بشین ِ زنده کنین رسم جون مردیرو امشب

یتیما منتظرن ِ زنده کنیم شیوهُ شب گردیرو امشب

یتیما پشت درای خونشون منتظر آقا نشستن

گوش به زنگ تق تق یه جفت صدای پا نشستن

موهای آقا سپیده ِ جونا کیسرو از آقا بگیرین

قامت آقا خمیده ِ جونا کیسرو از آقا بگیرین

حیدر کرار نیم ِ خانه نشینم ولی

جان به فدای جگر سوخته ات یا علی

دستای پینه بستهُ علی به همراه منه

خونه نشینی علی آتیش به جونم میزنه

تو کوله بار شعر من اسم قشنگ علیه

قافیه تنگ دلم از دل تنگ علیه

تو کوچه های غربتم نشونی از مولا میدن

اهل محل سلاممو جواب سر بالا میدن

به من میگن علی کیه؟

علی امام عاشقاست

به من میگن علی چیه؟

داغ دل شقایقاست

توی نجف یه خونه بود که دیواراش کاهگلی بود

اسم صحاب اون خونه مولای مردا علی بود

نصف شبا بلند میشد ِ یه کیسه داشت که بر می داشت

خرما و نون و خوردنی ِ هر چی که داشت تو اون میذاشت

راهی کوچه ها میشد تا یتیمارو سیر کنه

تا سفرهُ خالیشونو پر از نون و پنیر کنه

شب تا سحر پرسه می زد پس کوچه های کوفرو

تا پرز بارون بکنه باغهای بی شکوفرو

عبادت علی مگه میتونه غیر از این باشه؟

باید مثه علی بشه هرکی که اهل دین باشه

بعد علی کی میتونه محرم راز من بشه؟

درد دلم رو گوش کنه تا چاره ساز من بشه؟
مرحوم آقاسی

[a_b]

تنها چيزي كه ميتوانم بگويم اين است
احسنت - لذت بردم

[مدیرهمدردی]

شخصى محضر امام زين العابدين علیه السلام رسيد و از وضع زندگيش شكايت نمود.
امام فرمود: بيچاره فرزند آدم هر روز گرفتار سه مصيبت است كه از هيچكدام از آنها پند و عبرت نمى گيرد. اگر عبرت بگيرد دنيا و مشكلات آن برايش آسان مى شود.


مصيبت اول اينكه، هر روز از عمرش كاسته مى شود. اگر زيان در اموال وى پيش بيايد غمگين مى گردد، با اينكه سرمايه ممكن است بار ديگر باز گردد ولى عمر قابل برگشت نيست .


مصيبت دوم : هر روز، روزى خود را مى خورد، اگر حلال باشد بايد حساب آن را پس ‍ بدهد و اگر حرام باشد بايد بر آن كيفر ببيند.


سپس فرمود:سومى مهمتر از اين است .
گفته شد، آن چيست ؟
امام فرمود:هر روز را كه به پايان مى رساند يك قدم به آخرت نزديك شده اما نمى داند به سوى بهشت مى رود يا به طرف جهنم ؟!