آیا خیانت می کنم؟ راهنمایی...

[yas66]

سلام دوستان
مشکلی که برام پیش اومده این هستش که خواستگاری دارم که شرایطش خوبه اما من هوز دلم جای دیگه ای است. از سه سال پیش با پسری از همکلاسیهام دوست بودم به قصد ازدواج اما چون اون آقا کم بینا بود خانواده ام مخالفت کردند و نشد ازدواج کنیم. ولی رابطه رو به علت علاقه ی شدیدی که به هم داشتیم تموم نکردیم که این مشکل رو قبلا مطرح کرده بودم.
این تاپیک قبلی منه http://www.hamdardi.net/thread-11207-page-1.html
البته تو تاپیک بالا با توجه به راهنمایی های دوستان نظرم به ازدواج با اون کمرنگ شد و حتی با دوستم با هم این نظرات رو خوندیم. اون خیلی منطقیه و کاملا به من حق میده که انتخاب داشته باشم. اما ..جدا شدن خیلی سخته. به جز مساله چشم هیچ مشکل دیگه ای با هم نداریم. البته اون هم سن منه (23 سال) و کار هم نداره هنوز و خوب شرایط ازدواج رو نداره تقریبا و شهرستان زندگی میکنه.
مساله برام جدی بود اما خوب فکر کردم میشه تو مدت به تدریج رابطه کم بشه تا اینکه اقایی از دانشگاه همین چند روز پیش برای خواستگاری باهام صحبت کرد که از اون روز کاملا به هم ریختم. از طرفی نتونستم بهش نه بگم یا بگم نامزد دارم چون پسر خوبی به نظر میاد و شرایطش خوبه.( 5 سال از من بزرگتره و کار هم داره و تهران زندگی می کنند.)از طرفی هم عذاب وجدان و حس خیانت به پسری رو دارم که این 3 سال باهاش بودم.
با خواستگار جدیدم 3 بار تو این روزا حرف زدیم و عقایدمون به هم نزدیکه. البته من حسی بهش ندارم اما اون میگه منو چند سالی هست که زیر نظر داره و بهم علاقمنده. نمیدونم چطور در این چند سال خودش متوجه رابطه قبلی من نشده. آخه تو یه دانشگاه بودیم.
به نظرتون باید کمی صبر کنم و کامل رابطه ی قبلی رو فراموش کنم بعد وارد رابطه ی جدید بشم؟با توجه به اینکه هنوز خیلی دوستش دارم اما می دونم به علت بیماری که داره ازدواج ما به صلاح نیست. به خواستگار فعلیم بگم نه؟

[baran.68]

دوست عزیز

نیازی به توضیح دادن برای خواستگار فعلی نیست چرا که در حد یک خواستگار بوده که به ازدواج نرسیده

از طرفی شما مدت زیادی نیست که رابطه رو قطع کردین پس طبیعی هست که هنوز نتونسته باشید فراموشش کنید ولی این دلیل نمیشه فرصت ها رو از خودتون بگیرید و به خواستگارتون جواب رد بدین .

بهتره به این سرعت هم جواب ندین با توجه به اینکه فقط ایشون روی شما شناخت دارن ، قضیه رو رسمی کنید و زیر نظر خانواده ها دوره ای رو برای شناخت در نظر بگیرید و در این دوره تمام تمرکزتون روی شناخت خواستگارتون باشه . و به گذشته و اون آقا فکر نکنید و به خودتون کمک کنید که فراموشش کنید

[imanco]

چون دوست قبلی شما شرایط ازدواج رو نداره بنظرم شما خیانتی در حقش نمیکنید .

سلام
شما که میدونستید نمیتونید با دوستتون ازدواج کنید بهتر بود رابطه رو کمتر میکردید و الانم دیر نشده و از امروز سعی کنید با آوردن دلایلی که گفتید ازش بخواهید رابطه رو کم و قطع کنید .
راجب خواستگار فعلی هم اینو بگم که تو چند روز نمیشه به کسی جواب مثبت داد و اگه منظورتون اینه میخواهید باهم دوست بشید و تا آشنایی بیشتری برا ازدواج باهم داشته باشید بهتره بعد قطع ارتباط با دوست قبلی اینکار رو انجام دهید و به نظرم همزمان با دونفر بودن یکم ( فقط یکم ) ظلم در حق هر دو اونها هست و اگر یکی از اونا از این مساله با خبر بشن به احتمال زیاد چون از قضیه بی خبر هستند راجبتون فکر بد خواهند کرد !
چون دوست قبلی شما شرایط ازدواج رو نداره بنظرم شما خیانتی در حقش نمیکنید .

[yas66]

آخه ما تو این سه سال خیلی خاطرات با هم داریم. نمیدونم می تونم با این خاطرات وارد یه زندگی دیگه بشم؟ حس می کنم اونقدر قوی هستم که اگه تلاش کنم بتونم رابطمون رو قطع کنم اما خاطراتم چی؟ بنگرانش هستم. تو این سه سال هر جایی میخواستیم بریم با هم می رفتیم. آخه اون پیدا کردن آدرس براش سخت بود. نمیدونم بعدا چی کار باید بکنه. هر کاری میخوام بکنم میاد تو ذهنم. خیلی به هم وابسته ایم و من فکر می کنم زمان زیادی برای فراموش کردنش نیاز دارم.
به خواستگار جدیدم که نگاه می کنم حس می کنم نمی تونم مثل اون دوستش داشته باشم و می ترسم محبتش تو دلم قرار نگیره و بد بختش کنم. خیلی دلواپس این ماجرا هستم. اصلا نمیتونم سعی کنم که بشناسمش چون همش دوستم میاد تو نظرم و حس میکنم دارم تنهاش میذارم.
از طرفی خانواده ام خیلی خوشحالند و شاید پیش خودشون فکر میکنن اینطوری اون پسر از ذهنم بیرون میره.

[green]

سلام

به نظر میاد یه خرده از نگرانیتون هم به دلیل فشار خانواده باشه که البته طبیعی هم هست.

اولا باید بگم که اصلا به نظر من خیانت نمی کنید، این حق شماست که برای آیندتون بهترین تصمیم رو بگیرید و هیچ اشکالی هم نداره که به دو خواستگار با هم فکر کنید، هرچند که اونا ناراحت هم بشن. همونجوری هم که خانم باران گفتن احتیاجی به توضیح دادن نیست.

در مورد مشکل اصلی اگه از لحاظ عقلی و منطقی می دونید که ازدواج با اون دوستتون به صلاح نیست، سختی پا گذاشتن روی احساساتتونو بپذیرید و رابطتون رو کاملاً قطع کنید تا از این بلا تکلیفی خارج بشید.

شاید تا وقتی که اون دوستتون رو اینقدر دوست دارید نتونید به کس دیگه فکر کنید و اگه هم فکر کنید شاید در حقش ظلم کنید. به نظر من بهتر اینه که اول رابطه قبلیتون رو به یه سرانجامی برسونید و بعد انتظار داشته باشید که به خواستگار دیگه علا قه مند بشید. ضمن اینکه این علاقه ای که شما نسبت به دوستتون دارید در طی زمان ایجاد شده و نباید انتظار داشته باشید که همین میزان علاقه رو با یکی دو بار ملاقات به یه خواستگار داشته باشید. احتیاج به زمان هست که ببینید کسی رو دوست دارید یا نه.

لزومی هم نداره به این خواستگار جدید جواب رد بدید، یا می تونید فرایند شناخت و خواستگاریو اینقدر آروم انجام بدید و کش بدید که طی این مدت رابطه قبلیتون کمرنگ بشه (که شاید ظلم در حق خواستگارتون باشه) و یا اینکه به بهانه ای بگید که فعلا برای ازدواج آمادگی ندارید که در این صورت هم ممکنه این آقا دیگه بر نگرده.

[baran.68]

نگو که مثل اون فیلمه میخوای نقشه شهر رو برداری و هرجا که با اون رفتی رو قرمز کنی که پاتم اونجا نذاری

این که شوخی بود اما ببین اول از همه خودتون باید بخواین که فراموشش کنید .

با توجه به این احساسات الان شما کلا پاسخ دادن به خواستگارتون کار درستی نیست حالا هر پاسخی

شما از خواستگارتون یک فرصت بخواید مثلا مدتی رو تعیین کنید و بگید تا فلان موقع نمیتونم به ازدواج فکر کنم و فعلا آمادگی لازم برای انتخاب رو ندارم . هرچیزی میتونه بهونه شما باشه مثل درگیری درسی یا فکر و ذهن مشغول و ....

اگر ایشون اینجوری که گفتن خواهان شما باشه میپذیره و تا مدتی که تعیین کردید صبر می کنه .
تو این مدت شما هم باید تصمیم بگیرید که می خواید فراموش کنید و زندگی جدیدی داشته باشید یا خیر . اگر تصمیمتون اینه که فراموش کنید پس به خودتون کمک کنید و خاطرات رو یادآوری نکنید.

با توجه به اینکه ممکنه شما اگر در دوره شناخت این خواستگار سعی کنید نفر قبلی رو فراموش کنید از شناخت غافل بشید یا وابستگی به این فرد جدید پیدا کنید و باز هم در شناخت ایجاد مشکل کنه بهتره فرصتی رو تعیین کنید که اول فراموش کنید

[yas66]

حقیقت اینه که من نمیتونم از خواستگار فعلیم بخواد صبر کنه چون احتمال میدم منصرف بشه. یعنی میتونم اینو بهش بگم اما احتمالا با رفتنش مواجه میشم!
از طرفی ایشون خیلی هوله! هر روز زنگ میزنه و اصرار داره همدیگه رو ببینیم تا بیشتر حرف بزنیم و با هم آشنا بشیم. تو وضعیت وحشتناکی گیر کردم که نمیدونم دارم به کدوم سمت کشیده میشم. وقتی بهم زنگ میزنه به جای اینکه خوشحال بشم استرس می گیرم .
طبق صحبتی که یکی از دوستان داشت به نظرم بهترین راه اینه که مراحل شناخت رو طولانی تر کنم تا تو این مدت با خودم بهتر کنار بیام. البته موندم چطوری به اون آقا بگم که ناراحت نشه.

[بی دل]

فکر میکنم شما بهتر باشد اول بری تو ترک مورد اول! بعد زمانیکه تونستی زهر و سموم اون عشق رو ( به قول همون فیلمی که باران گفت) به کلی از بدنت بریزی بیرون اونوقت به ازدواج با شخص دیگری فکر کنی.
ترک اعتیاد هم علاوه بر سم زدایی، اراده میخواد و تمرکز زدایی و بستر سازی مناسب و...
که گفتی اراده اش رو داری. خوب اگه اراده داری و برات ترک اولی مقدوره، میتونی دومی رو بپذیریش به شرط اینکه بتونی به خودت اجازه حتی فکر کردن برای یک لحظه را هم به اولی ندهی. من اینکار را در جوانی تجربه کردم.شد! ( الته رابطه ما دوست دختری و دوست پسری نبود یک عشق افلاطونی بود)
جالب اینجاست که سالها بعد از ازدواج تصادفا ایشان را در جایی ملاقات کردم و فکر کردم چقدر خوب شد که من با این آدم ازدواج نکردم! احساس کردم با همسر فعلیم خیلی راضی تر هسم! با اینکه بسیاری از مشکلاتی را که الان با همسرم دارم اون نداشت. اما وقتی بعد از چند سال رفتارهای اون آشنای قدیمی رو در رابطه با دیگران در یک محیطی دیدم فهمیدم چقدر اشتباه میکردم که فکر میکردم اونو دوست دارم چون اصلا به دلم ننشست!

[مدیرهمدردی]

حقیقت اینه که من نمیتونم از خواستگار فعلیم بخواد صبر کنه چون احتمال میدم منصرف بشه. یعنی میتونم اینو بهش بگم اما احتمالا با رفتنش مواجه میشم!
از طرفی ایشون خیلی هوله! هر روز زنگ میزنه و اصرار داره همدیگه رو ببینیم تا بیشتر حرف بزنیم و با هم آشنا بشیم. تو وضعیت وحشتناکی گیر کردم که نمیدونم دارم به کدوم سمت کشیده میشم. وقتی بهم زنگ میزنه به جای اینکه خوشحال بشم استرس می گیرم .
طبق صحبتی که یکی از دوستان داشت به نظرم بهترین راه اینه که مراحل شناخت رو طولانی تر کنم تا تو این مدت با خودم بهتر کنار بیام. البته موندم چطوری به اون آقا بگم که ناراحت نشه.

با سلام
یکم:
تا یک رابطه عملا پایان نیافته و حتی در دل همه انرژی شما را به خود اختصاص می دهد، برای ازدواج با کس دیگری ارتباط برقرار نکنید.

دوم:
همیشه از آدم عجول و هول مخصوصا در قضیه ازدواج بترس.
شما رابطه قبلی ات 3 سال طول کشیده و دل داردید. حالا چگونه می خواهید طی چند روز یک نفر را جایگزین کنید.

ازدواج به صبر و دقت و مهارت نیاز دارد.
به نظرم یک دوره مشاوره برای کسب مهارت کنترل احساس و مهارت تصمیم گیری نیاز داشته باشی.
با توجه به اینکه طی این چند ماه که تاپیک قبلی ات را زدی نتوانستی قضیه را تمام کنی. باید برایت تجربه بشود تا برای خواستگاران بعد آماده باشی.
ایشون هم اگر اینقدر که نشان می دهد شما را بخواهد، چند ماه که هیچ ، بلکه برای چند سال هم خواهد ماند.
اما لطفا این رابطه را احساسی نکن و وابسته نشو. ازش بخواه رسما خواستگاری کنه و رسما هم از او برای شناخت بیشتر وقت بگیر.


===========
در ضمن از کلماتی که بار احساسی دارند درست باید استفاده کنیم.
خیانت در جایی که تعهدی منعقد نشده به کار نمی رود. و تا شناخت نسبت به یک نفر کامل نشده و اسمش در شناسنامه شما به عنوان همسر نرود تعهدی نسبت به ایشان نیست و ایشان هم تعهدی نسبت به شما ندارد.

[yas66]

حقیقت اینه که من نمیتونم از خواستگار فعلیم بخواد صبر کنه چون احتمال میدم منصرف بشه. یعنی میتونم اینو بهش بگم اما احتمالا با رفتنش مواجه میشم!
از طرفی ایشون خیلی هوله! هر روز زنگ میزنه و اصرار داره همدیگه رو ببینیم تا بیشتر حرف بزنیم و با هم آشنا بشیم. تو وضعیت وحشتناکی گیر کردم که نمیدونم دارم به کدوم سمت کشیده میشم. وقتی بهم زنگ میزنه به جای اینکه خوشحال بشم استرس می گیرم .
طبق صحبتی که یکی از دوستان داشت به نظرم بهترین راه اینه که مراحل شناخت رو طولانی تر کنم تا تو این مدت با خودم بهتر کنار بیام. البته موندم چطوری به اون آقا بگم که ناراحت نشه.

با سلام
یکم:
تا یک رابطه عملا پایان نیافته و حتی در دل همه انرژی شما را به خود اختصاص می دهد، برای ازدواج با کس دیگری ارتباط برقرار نکنید.

دوم:
همیشه از آدم عجول و هول مخصوصا در قضیه ازدواج بترس.
شما رابطه قبلی ات 3 سال طول کشیده و دل داردید. حالا چگونه می خواهید طی چند روز یک نفر را جایگزین کنید.

ازدواج به صبر و دقت و مهارت نیاز دارد.
به نظرم یک دوره مشاوره برای کسب مهارت کنترل احساس و مهارت تصمیم گیری نیاز داشته باشی.
با توجه به اینکه طی این چند ماه که تاپیک قبلی ات را زدی نتوانستی قضیه را تمام کنی. باید برایت تجربه بشود تا برای خواستگاران بعد آماده باشی.
ایشون هم اگر اینقدر که نشان می دهد شما را بخواهد، چند ماه که هیچ ، بلکه برای چند سال هم خواهد ماند.
اما لطفا این رابطه را احساسی نکن و وابسته نشو. ازش بخواه رسما خواستگاری کنه و رسما هم از او برای شناخت بیشتر وقت بگیر.


===========
در ضمن از کلماتی که بار احساسی دارند درست باید استفاده کنیم.
خیانت در جایی که تعهدی منعقد نشده به کار نمی رود. و تا شناخت نسبت به یک نفر کامل نشده و اسمش در شناسنامه شما به عنوان همسر نرود تعهدی نسبت به ایشان نیست و ایشان هم تعهدی نسبت به شما ندارد.

ممنونم از راهنمایی خوب و کاملتون.
ایشون رسما خواستگاری کرده اند و الان داریم مراحل شناخت رو طی میکنیم. اما همون طور که اول هم ذکر کردم یه مشکل مهم من خانواده بخصوص مادرم هست که نمیدونم رو چه اساسی اصرار داره این ازدواج برام خوبه و باید انجام بشه. حس می کنم میخواد خیالش از من راحت بشه و مشکل اینه که این آقا هم اون شرایط اولیه که مدنظر من بود رو داره و نمیدونم چه بهانه ای بیارم. گرچه هر بهانه ای هم بیارم با عصبانیت ومخالفت خانواده مواجه میشم. باور کنید واقعا الان نمیتونم و ظرفیت پذیرش یه رابطه ی احساسی رو ندارم. حالم اصلا مناسب نیست و این روزها برام خیلی سخته و خودم رو هم به زور تحمل میکنم. نمیدونم چرا بعضی وقتها خانواده غیر منطقی میشن یا به عبارتی منطق من باهاشون سازگار نیست. مامانم میگه من میدونم چه فکرایی تو سرته اما من نمیذارم! وقتی بهش میگم اونطور که میگی نیست ولی من الان آمادگی ندارم میگه دیگه از این فرصت ها پیش نمیاد.
خوب نیاد! من حس میکنم الان اون بنده ی خدا( اون آقا) رو هم تو بد وضعیتی نگه داشتم و نمیتونم به انتظاراتی که ازم داره جواب بدم.