مشکل در ارتباط موثر با ديگران

[mojarrad]

سلام
این اولین تاپیک من در این انجمن هست و باید بگم که واقعا از نظر میزان اطلاعات این اتجمن پرچم داره همه ی انجمن های مشاوره هست

خب می رم سر اصل مطلب که سرتون رو درد نیارم:
من یک پسر 18 ساله هستم که در خانواده ای تقریبا مذهبی بزرگ شدم. بنا به دلایلی من از بچگی آدمی درون گرا بودم همش توی خودم بودم و زیاد با بچه های هم سن خودم بازی نمی کردم(چه دختر چه پسر) توی دوران ابتدایی آروم آروم تونستم دوست پیدا کنم و اندکی اجتماعی بشم ولی بازم کاملا درون گرا بودم و اگه کسی کاری با من نداشت منم اصلا انگار نه انگار که به جز من 300 نفره دیگه توی این مدرسه هستند.توی راهنمایی بازم بهتر شدم با دوستام رفت و آمد داشتم ولی فن بیان و درک مخاطب نداشتم منظورم اینکه نمی تونستم متوجه بشم که منظور طرف از فلان حرف چیه(منظور دقیقا همون حرفه یا داره شوخی می کنه یا داره بلوف می زنه یا داره تیکه میندازه!) در دبیرستان شرایط جوی 180 درجه تغییر کرد و در جامعه ای گرفتار شدم که به آن تعلق نداشتم راستش خودم رو آنچنان غرق در کتاب،فیلم و ... کرده بودم که خودم رو از دنیا ی واقعی بی نیاز می دونستم.
ولی حالا متاسفانه خیلی دیر از پیله ام در اومدم و نمی تونم پرواز کنم(به عبارت ساده تر من حتی بلد نیستم با هم جنس خودم به درستی صحبت کنم چه برسه به جنس مخالف!)
من در آداب معاشرت به شدت مشکل دارم و نیاز فوری به یک معجزه دارم
کمکم کنید

[parnian1]

حرفات ناخوداگاه منو يا داين تاپيك انداخت...پست 12 رو بخون شايد تمريناتش براي كمتر شدن(نه حل كامل)مشكلت به دردت بخوره...البته اين تاپيك دقيقا مثل مشكل تو نيست اما به نظرم ميشه از راها حل ها استفاده كرد...و البته به مرور زمان بايد با دوستانت تمرين كني...بيرون بري...باشگاه بري...در رفت و امد هاي خانوادگي حتما همراه خانواده ات حضور داشته باشي و اداب معاشرت رو از اونها ياد بگيري...

مشكل در حرف زدن

[digitalman]

سلام
خوب خود شما بخوبی هم به مشکلت اشاره کردی و هم به دلایل بوجود اومدن اون و در همین صحبتها راه حل رو هم مشخص کردی . شما در ارتباط مشکل داری چون کمتر با دیگران درارتباط بودی حالا هم میتونی با گسترش ارتباطاتت این مشکل رو حل کنی . توی مدرسه یا دانشگاه دوست پیدا کن . به کلاسهای زبان و کامپیوتر و ورزشی برو و دوستان جدید پیدا کن مشکلت حل میشه و دوستان خوب میتونند به جز ارتباطات در زمینه های دیگه زندگی هم کمکت کنند .

موفق باشی

[shariati_1989]

من یه رفیث توی دانشگاه پیدا کردم که کپی تو بود.کلا مشکلش مثل تو بود.خانواده مذهبی و .....
با رفاقت با دوستانی که یکم شیطونن خودت میفتی تو راه.فقط حواست باشه از حدش خارج نشی.چون معمولا این اتفاق میفته .مصل همین رفیق ما که اولش نمیدونست دوست دختر چیه ...چند ماه نگذشت یه روز دیدم همزمان با 2 تا دختر تو دانشکاه دوسته...البته بچه ها اکاهش کردن و نذاشتن اتفاق بدی براش بیقته و الات جز پسر ها محبوب شده...
پس در کل به نظر من پیدا کردن دوست باهال راه حلته!...در ضمن تو باید بری سمتشون.چون ادمایی که ارتباط احتماعیشون زیاده هیچ سراغ دوستی طرف امثال شما نمیان مگر اینکه خودتون باب دوستی رو باز کنید

[mojarrad]

خیلی ممنون ولی اینایی که شما گفتین کمکم نمی کنه.من از در اجتماع بودن رنج می کشم نمی تونم توی جمع بمونم انگار دارم خودم رو عذاب می دم.

در ضمن وقتی می خوام با یه جنش مخالف صحبت کنم باید منو ببینید خودم از رفتار های خودم خندم می گیره واقعا نمی دونم چطور باید با جنس مخالف رفتار کنم که نه فکر کنه من آدم پر رویی هستم نه فکر کنه من آدم خشک و بی حالی هستم.
وقتی هم که صحبت می کنم باور کنید دست و پام می لرزه.دلیلش هم اینه که تجربه ی این کار رو از بچگی نداشتم.
مثل اینه که یه شیر رو که توی خونه مثل گربه بزرگش کردید بفرستیدش جنگل شکار

[digitalman]

خیلی ممنون ولی اینایی که شما گفتین کمکم نمی کنه.من از در اجتماع بودن رنج می کشم نمی تونم توی جمع بمونم انگار دارم خودم رو عذاب می دم.

در ضمن وقتی می خوام با یه جنش مخالف صحبت کنم باید منو ببینید خودم از رفتار های خودم خندم می گیره واقعا نمی دونم چطور باید با جنس مخالف رفتار کنم که نه فکر کنه من آدم پر رویی هستم نه فکر کنه من آدم خشک و بی حالی هستم.
وقتی هم که صحبت می کنم باور کنید دست و پام می لرزه.دلیلش هم اینه که تجربه ی این کار رو از بچگی نداشتم.
مثل اینه که یه شیر رو که توی خونه مثل گربه بزرگش کردید بفرستیدش جنگل شکار

گفتی که وقتی توی اجتماع هستی رنج میکشی . میشه بگی دقیقا از چی رنج میکشی ؟

[mojarrad]

گفتی که وقتی توی اجتماع هستی رنج میکشی . میشه بگی دقیقا از چی رنج میکشی ؟

از این که نمی تونم خوب صحبت کنم از این که نمی تونم خودم رو به دیگران بشناسونم

[digitalman]

مجرد جان اولش سخته ولی بعد عادی میشه سعی کن توی جمع بری . توی جمع دوستان درسی یا ورزشی و توی جمع فامیل و ...
توی جامعه آدمهای زیادی وجود داره سعی کن بری بینشون و با آدمهای خوب دوست بشی . راهش فقط همینه خودتو بنداز توش اصلا هم ترس نداره . از همین الان شروع کن با هر کی که میشناسی صحبت کن حتی با خانواده خودت .

[*nadia*]

می تونید کمی جلوی آینه در روز با خودتون تمرین کنین،
اگر شروع با یک جمع بزرگ براتون سخته ، از یک دوست شروع کنین،
راه و روش برقراری ارتباط رو با نگاه کردن یه افراد اجتماعی یاد بگیرید.

یک کسی رو که اجتماعی هست و خوب ارتباط برقرار می کنه انتخاب کنید،
اگر از ابتدا می ترسین باهاشون دوستی برقرار کنین، دورادور زیر نظر بگیرینش ،
روش ها ، حالات بدن و حرفهاش رو در خونه جلوی آینه تمرین کنین.
اینطوری با آمادگی بیشتری شروع می کنید.
بعد کم کم از اجتماعات کوچک به دوستی های بزرگ تر خودتون رو ملحق کنین

ترس رو کنار بگذارین و گرنه مجبورین تا آخر عمر تنها بمونین و تمام زندگی اجتماعیتون
مختل می شه .

هر وقت از کاری (مثبت) ترسیدید ، واردش بشید ، اون وقت می فهمید
اون قدر هم فکر می کردید ترسناک نبوده .

[مدیرهمدردی]

با سلام
شكستن اينطور عادتها (عدم جرات در ارتباطات اجتماعي)، كار زمان بر و تمريني هست.
شما بايد حضوري ، جلساتي با يك روانشناس باليني داشته باشيد تا تمرين هاي جرات آموزي را به اتفاق هم انجام دهيد.. و بعد هر هفته آن تمرين ها را گام به گام پيش ببريد و براي او گزارش كنيد تا او در هفته آتي تمرينهاي متناسب جديدي را به شما ارائه دهد.
با كسب آگاهي و صحبت كردن كار جلو نمي رود.