من خیلی عصبی هستم حتی از کنترلم خارجه

[boob]

من ادم خیلی عصبی هستم حتی بیشتر اوقات دیگه نمیتونم کنترلش کنم و این موضوع باعث بیماری های زیادی هم در من شده مثله بی حالی شدید .سر گیجه. استرس . تپش قلب. درد معده . میگرن.حتی جدیدا نفسمم کاملا میگیره وقتی عصبی میشم . البته همه ی این ها بخاطر این بوده که توو سن پایین ازدواج کردم (خودم این طور فکر میکنم) یعنی 15 سالگی خیلی هم توو زندگیم مشکل داشتم یعنی با افرادی که دورو برم بودن با همه توو جنگو دعوا بودم کل این 5 سالو اما الان حدود 1 ساله که اوضاع یه خورده بهتر شده اما من دیگه حال درستی ندارم حتی وقتی شوهرم باهام شوخی هم بکنه عصبی میشم من احساس میکنم باهاش خیلی مشکل دارم هنوزم وقتی چیزی پیش بیاد یاد مشکل های گذشته میوفتمو دعوامون میشه تا هر حرفی میشه با هم درگیر میشیم یه سری از مشکلاتی که توو گذشته داشتم این بوده که طی اون 4 سال نامزدیمون هیچ جایی باهام نمیومده همیشه با خانوادم تنها بودم . خوونه مامانم که خیلی کم میومده شاید هر 2.3 ماه یک بار . اگه مادرش یا کسی از خانوادش واسم مشکلی ایجاد میکرد اوون برطرفش نمیکرد میگفت خودت بورو به اونا بگو از طرفی خانوادشم ادمایی هستن که به هیچ عنوان نباید چیزی بهشون بگی یا باهاشون مشکلتو در میون بزاری ... حالا خیلی بد بینم نسبت به خانوادش البته رفتارو کردار خودشون باعث شده .نسبت به شوهرمم حساس شدم که این قضیه خودمم ازار میده همش باعث نگرانیو .استرسو چیزای دیگه میشه باید چی کار کنم افکار منفی رو از بین ببرم وبتونم یه خورده اروم باشمو اینقدر باهاش در گیر نشم

[lvlahtab]

به تالار همدردی خوش اومدین دوست خوبم

اونطور که متوجه شدم شما 20 سالتونه.نه؟
همسرتون چند سالشه؟
مشکل شما که عصبی بودنتونه از جاهای دیگه و از مشکلات دیگه منشا میگیره که خودتون هم کمی اشاره کردین.
میشه دقیق تر توضیح بدین؟قبلا روحیاتتون چطور بود؟
خانواده همسرتون چه رفتاری باهاتون داشتن که ناراحتتون میکنه؟
همسرتون چطور؟
شما باهاشون چه رفتاری پیش گرفتین؟

[goonagoon]

خشم کلید همه بدی هست

[boob]

به تالار همدردی خوش اومدین دوست خوبم

اونطور که متوجه شدم شما 20 سالتونه.نه؟
همسرتون چند سالشه؟
مشکل شما که عصبی بودنتونه از جاهای دیگه و از مشکلات دیگه منشا میگیره که خودتون هم کمی اشاره کردین.
میشه دقیق تر توضیح بدین؟قبلا روحیاتتون چطور بود؟
خانواده همسرتون چه رفتاری باهاتون داشتن که ناراحتتون میکنه؟
همسرتون چطور؟
شما باهاشون چه رفتاری پیش گرفتین؟

سلام بالاخره یکی سمت ما هم اوومد.
بله درست متوجه شدین من 20 سالمه شوهرمم 23 سالشه.مشکل دقیقیم که فرمودین راستش مشکل زیاده اما من میخوام دیگه این رفتارهاو برخوردارو ندیده بگیرمو اینقدر عصبی نشم از کاراشون.روحیاتم قبلا هم اونطور که مادرم بهم میگه لجباز بودم اما عصبی نبودم .رفتار خانواده شوهرمم جوریه که هر کسی جای من باشه عصبی میشه همش عیب میگیرن .مسخره میکنن.متلک میگن .حتی خیلی اوقات حرفایی میزنن که کاملا نشون میده میخوان میونه منو شوهرمو بد کنن.البته بیشتر مادر شوهرم اوونم جولویه خودم اوایل که من نبودم به شوهرم میگفت حرفاشو اما این اواخر جولو روم میگفت حالا بماند که کارایی که تموم خانواده شوهرا واسه عروسشون انجام میدن اوونا انجام نمیدن اما از من که جای بچشوونم انتظار دارن که همه کار بکنم حتی خودشوونم بهم گفتن که تو باید همیشه مارو راضی نگه داری جالب اینجائه که هیچ موقع هم راضی نیستن دیگه نمیتوونم واسشون کاری کنم چون خوبی نمیبینم که خوبی کنم .اخرین بارم که حدود 2 ماه پیش بود دیگه زد به سیم اخر هر چی از دهنش در اوومد به منو مادرمو خانوادم گفت اما من چون شوهرم توو اموزشیه خدمتش بود نخواستم چیزی بگم که ازم ناراحت شه .الانم دیگه باهاشون هیچ رابطه ای ندارم اما خیلی به شوهرم گیر میدم که چرا باهاشون حرف میزنه خونشون میره و چیزای دیگه که باعث دعواهای زیادی شده.شوهرمم میشه گفت بیشتر سمت منه اما من دلم میخواد کلا رابطشو قطع کنه .اما هموونطور که گفتم توو دوره ی نامزدیمون کلا با اوونا بود منو نادیده میگرفت خیلی بد رفتاری میکرد اما الان خیلی باهام خوبه ولی وقتی دو نفرو میبینم که با هم خوبن یاد رفتارای اوون موقش میوفتمو قاطی میکنم باز دعوا میشه خیلی کینه توو دلم مونده میخوام از این کینه هاوو فکرو خیالا راحت شم . در مورد رفتار منم با اوونا راستش وقتی جولوم اوون حرفاروو میزدن هیچی نمیگفتم حتی یک کلمه حتی به شوخی اما بعد به شوهرم میگفتم که چرا این حرفارو میزنن اوونم بهشون میگفت که ناراحت میشم اما به روی خودشون نمی اوردن باز منو میدیدن شروع میکردن البته خداییش اگه اوونارو ببینید حاضر نیستین 10 دقیقه هم پیششون بشینین چون خودشون سر تا پا ایرادن اما خیلی پر رو هستن همه رو مسخره میکننو ایراد میگیرن درد منم اینه که خودشون پر از موردن اما میخوان منو تربیت کنن. اگه یکی بود که رفتار سالم داشت ناراحت نمیشدم حالا میبینم اینا که درست بشو نیستن من باید فکرمو ازاد کنم اگه میشه بگین چطور این خشماروو از بین ببرمو خودمو راحت کنم اینقدم توو فکر کاراشوون نباشم ممنون میشم اگه کمکم کنید

[goonagoon]

سلام

به نظر من شما که از خونواده شوهرتون بدی میبینید بهتره اینو سر شوهرتون خالی نکنید .آخه ایشون چه تقصیری داره؟

بهتره که شما از حرفها و کارهایی که خونواده شوهرتون روی اون حساسن پرهیز کنید و رابطتون حداقل بشه .

بی احترامی نکنید.
با محبت همه چیز حل میشه.
صبور باشید و رابطرو با شوهرتون بخاطر خونوادش خراب نکنید.

[setareh]

سلامboob
به جمع دوستان در کلبه همدردی خوش آمدید
لطفا این لینک هارا مطالعه کنید !
عصبانیت
http://www.hamdardi.net/thread-11019.html
http://www.hamdardi.net/thread-9283-post-113373.html#pid113373
http://www.hamdardi.net/thread-1925-page-1.html

چگونه خشم و عصبانیتمان را کنترل کنیم

[boob]

سلامboob
به جمع دوستان در کلبه همدردی خوش آمدید
لطفا این لینک هارا مطالعه کنید !
عصبانیت
http://www.hamdardi.net/thread-11019.html
http://www.hamdardi.net/thread-9283-post-113373.html#pid113373
http://www.hamdardi.net/thread-1925-page-1.html

چگونه خشم و عصبانیتمان را کنترل کنیم

سلام ممنون ستاره جوون . چشم حتما این کاروو میکنم.

[lvlahtab]

سلام دوباره

عزیزم میتونم به جرات بگم خیلی زیاد درکتون میکنم.اگه تاپیک منو بخونین در رابطه با خانواده همسر شرایطی شبیه به شما رو دارم.آزار میرسونن اما انتظار دارن من مثل بچه خودشون براشون دلسوزی کنم.
منم ناراحت میشم.عصبی میشم.گاهی سر همسرم ناراحتیمو تخلیه میکنم که چرا چیزی نمیگی.چرا بازم دوستشون داری؟با اینکه منو و خود تو رو هم آزار میدن؟

اما خانم بوب،واقعیت اینه که اونا خانواده همسرمون هستن و همسرای ما حتی اگه مستقیما بدی هم ببینن نمیتونن حس ما رو نسبت به خانواده شون داشته باشن.اونا برای ما غریبه هستن برای اونا همخون.
از همسرت نخواه باهاشون قطع رابطه بکنه ولی بخواه رابطه درستی داشته باشه و حتی رابطه تو رو هم با خانوادهش کمک کنه بهتر کنین.مستقیما به روی همسرت بعضی مسائل رو نیار.من خودم تجربه کردم و میکنم.میدونم دست خود آدم نیست گاهی.تو میخوای محبت همسرت برای تو باشه.با این حساسیت ها اونو نسبت به خودت بدبین میکنی و بیشتر جذب خانواده ش میشه.
آقای بی بی تو تاپیک من تجربه جالبی رو گفتن
اینکه وقتی همسرشون همراه ایشون به پدر پیرش کمک میکرد،ایشون بیشتر از هر موقع دیگه عاشقانه همسرش رو دوست داشت و اینکه از یادش نمیره.
درسی که از این خاطره ایشون گرفتم خیلی مهمه:با توجه و محبت به خانواده همسر نه تنها چیزی از من کم نمیشه محبت همسرم به من چند برابر خواهد شد.وحتی میتونه رابطه م رو با خانواده ش هم بهتر کنه و محبت اونا هم بیشتر بشه پس مشکلات کمتری برامون ایجاد میکنن.
البته همه چیز در حد خودش.منظور من باج دادن نیست،یا متوقع کردن.
عزیز دلم،درسته خانواده همسرت اذیتت کردن،ازشون دلخوری با اینحال خوبه که همسرت بیشتر طرف توئه.وقتی خودتم میگی گاهی با هدف ناراحت کردن تو و خراب کردن رابطه تون کاری میکنن پس تو تمام سعیتو بکن اونا به هدفشون نرسن.این ها باعث شده عصبی بشی،مشکلاتی که باهاشون روبرو شدی،ناراحتی هایی که داشتی ولی نتونستی تخلیه بشی یا اینکه حلشون کنی و تو خودت ریختی.
اینو بدون شاید اطرافیانمون کارایی بکنن که ناراحتمون میکنه.اما در عین حال درست ترین کاری که بنظرشون میرسیده رو انجام دادن.آگاهی اونا اونموقع در اون حد بوده.
من هم تا مدتی قبل خیلی عصبی و پرخاشگر بودم،الان خیلی کمتر شده اما باز جای کار داره.خیلی سر اطرافیانم مخصوصا همسرم پرخاش میکردم.ایراد میگرفتم.نق میزدم.الان دقت میکنم.
وقتی کاری میکنه که من دوست ندارم سعی میکنم واکنش آنی نشون ندم.بعد خودمو کنترل کنم و حداقل حرفمو با شوخی بهش بگم.به عواقب کارم فکر کنم.قبلا اگه تو آشپزخونه خرابکاری میکرد به شدت عصبی میشدم.الان نه.همسرم رو هم درنظر میگیرم،دوستش دارم پس نمیخوام ناراحت بشه و با کنترل خودم جلو ناراحتیشو میگیرم.
ببخشید سرتونو درد آوردم
میشه دقیقا بگین شما سر چه چیزهایی عصبی میشین؟چه واکنشهایی نشون میدین؟

[boob]

مرسی از این که این همه جواب به سوالات توو ذهنم دادی اما میدوونی چیه اصلا با محبت کردن مشکلی ندارم مشکلم اینه که وقتی میبینمشوون اروم نیستم کارایی میکنن که ارامش ادموو از بین میبرن جای محبت باقی نمیزارن البته بازم نمیگم واسشوون کاری نکردم خیلی باهاشوون خوب بودم نسبت به کارایی که باهام میکردن. درست گفتی دقیقا مشکل اینجاست که تمووم اوون مشکلاتم حل نشده باقی مونده .ولی راجع به کنترل خشمی که گفتی باید امتحانش کنم البته اگه بتوونم چون حالت من یه چیز استثناییه فکر نمیکنم تا حالا دیده باشی . حتی الان دیگه درس خوندنم عصبیم میکنه. حرف زدن بچه ها . بازی کردنشوون. صدای تلویزیون. .... فکر کنم دارم کم کم دیوونه میشم ولی در رابطه با شووهرم که گفتی دقیقا چی ناراحتت میکنه . الان راستش هر حرفی که میزنه ناراحت میشم حتی شووخی که میکنه .مثلا میگه چایی بریز میگم چرا به من میگی مگه خوودت نمیتوونی بریزی .یا وقتی مامانش واسش چیزی میخره من خیلی قاطی میکنم . یا حتی یه حرفوو اگه 2 بار بزنه عصبی میشم میگم چقد یه حرفوو میگی.ولی خداییش اوونم خیلی گیره مثلا سر لباس پوشیدن گیر میده سر لباسایی که خیلی بهتر از کسایه دیگست اما بازم میگه لباسای لخت میپووشی. بعضی چیزاروو با این که میبینه من بهتر از خیلیایه دیگم اما بازم گیر میده در صوورتی که من مجردیم خیلی بد تر از اینا میپوشیدموو اوونم دیده بود . واکنش منم بیشتر اووقات جواب دادنو سر به سر گذاشتنوو این چیزاست چوون دیگه نمیتوونم ساکت بموونم تحمل کنم

[lvlahtab]

اتفاقا در همین مورد هم درکت میکنم
همسر منم خیلی به همه مسائل حتی شخصی من اظهار نظر میکنه
تو مسائل خانه داری و اینجور چیزا زیادی نظر میده
ما همسر شوهرمون هستیم و باید خواسته های اونا رو هم درنظر بگیریم.شاید اونا گاهی بی انصافی بکنن
اما ما نباید کنترل خودمونو از دست بدیم.
به خواسته همسرت فکر کن،در موردش و اینکه چرا مخالفی باهاش صحبت کن.
وقتی میبینی داری عصبی میشی تا جاییکه میتونی سعی کن سکوت کنی و از محل دور بشی.همون لحظه نه کاری بکن نه چیزی بگو.
منم یه مدت بود صدای تلویزیون اذیتم میکرد و همه چیزایی که تو گفتی،حتی وقتی صداشو قطع میکردم تصویرش هم میرفت رو اعصابم.خاموشش میکردم.
بخاطر اینکه فکرم خراب بود،
سعی کن با همسرت نزدیکتر باشی،اونکه تا حدی درکت میکنه.پس پتانسیلشو داره حرفاتو بهش بگی.باهاش صحبت کن گاهی،از روحیاتت از مسائلی که خوشحالت میکنه،چیزایی که ناراحتت میکنه،اگه بتونی حرفاتو بگی و تخلیه بشی دیرتر تحریک میشی تا عصبی بشی.آستانه تحملت میره بالا
شاید نشه گفت تحمل،بقول دوستان سازگاری مثبت.یعنی تمرکزتو از رو چیزی که عصبانیت میکنه برمیداری و دیگه برات اهمیتی نداره چندان و متوجه ش نمیشی تا اذیت بشی.
راستی تاپیکهایی رو که ستاره برات لینکشو گذاشته مطالعه کردی؟