1
آیا ازدواج های اینترنتی و همسریابی در سایتها درست است ؟
اينترنتي شدن روابط اجتماعي در جامعه امروز ايران به طرز ناباورانه ای بيان کننده اين واقعيت است که گپ و گفت ها و مراودات دوستانه در دنيای مجازی به شکل نگران کننده ای در حال تبديل شدن به فرهنگی پذيرفته شده است.
امروزه بشر استفاده از وسايل ارتباط جمعی چون اينترنت، ماهواره و رايانه را جزء لاينفک زندگی خود مي داند. دنيای جديد نيز شيوه نوين را براي زندگی مي طلبد و از همين رو زندگی نسل جديد با نسل گذشته متفاوت شده است به طوری که بسياري از افراد ترجيح مي دهند امور روزمره و گاه ضروری زندگي خود از جمله ازدواج و تجارت را از طريق اينترنت پيگيری کنند.
با نگاهي گذرا به دنيای اينترنت و تفحصی کوتاه در دنيای سايبر( sayber) مشخص مي شود که چند ده سايت دوست يابی و همسريابی با امکانات منحصر بفردی چون آلبوم تصاوير، تالارهای گفتگو و چت روم ها اين زمينه را بوجود آورده اند که جوانان به سمت و سوی آشنايی های بی سرانجام کشيده شده بی آنکه از عواقب دردسرساز آن آگاه باشند.
اين روزها ازدواج اينترنتی به يکی از مباحث مورد علاقه برخی جوانان تبديل شده است که از اين طريق شريک زندگي آينده خود را از آن طريق مي يابند. چنين روندهايی تشکيل خانواده در ايران را با ابهاماتی رو برو کرده است. نخست آنکه خيلی ها با انگيزه دوست يابی وارد اين سايتها شده اما پس از جدی شدن مباحث و اصرار يکی از طرفها به ازدواج، فرد برای تداوم رابطه حاضر به پذيرش آن شده در حاليکه خود نيز مي داند که هيچ جديتی در اين موضوع ندارد. نکته دوم آن است که خيلی ها پس از نا اميدی از پيدا کردن شريک مناسب آينده شان با انگيزه و هدف مشخص به سايتهای همسريابی مراجعه کرده و سعی مي کنند فرد مورد نظر خود را پيدا کنند.
با اينکه اتکا به اينترنت و فضای مجازی ممکن است در نگاه اول آسان ترين راه همسر يابی تلقی شود ولی واقعيت آن است که فضای نامطمئن مجازی نمی تواند ملاک دقيق و قابل اعتنايی برای يافتن يک شريک دايمی به حساب آيد. ارزيابی های اوليه نيز حاکی از آن است که خيلی ها در مراحل اوليه به قصد دوستيابی به اين کار مبادرت کرده و به تدريج علايق ناشی از احساسات ناپايدار تمايل به تداوم رابطه و در نهايت ازدواج را موجب شده است.
علاقه مندی ها (Bookmarks)