باز شناسی یک نیاز ضروری

[گرد آفرید]

با درود.
عرض کنم خدمت دوستان ارجمندم که همه می دانید یکی از نیازهای اولیه و ضروری هر آدمی،رابطه با جنس مخالف و تبادل احساسات و عواطف با اوست.
بحث کشش جنسی نیز در کنار این امر وجود دارد که به دید من همراستاست با آن؛
اکنون اگر پسر یا دختری بخواهد دردها،رنج ها و احساسات ناب خود را با جنس مخالفش مطرح نماید،و نخواهد وارد مسئولیت ازدواج گردد،چه باید کرد؟
>>>از سویی دیگر اقتصاد ناتوان کشور و پیرو آن ناتوانی جوانان در ازدواج در سنّ مناسب،سبب بالا رفتن سنّ ازدواج شده است و این تنهایی و عدم برآوردن نیاز اولیه ای را که گفتم در بر دارد و ناچار فشاز چند برابر به انسان.
>>>و نیز پیچیدگی و شتاب جامعه نیمه مدردن_نیمه سنتی ما که لاجرم بسیاری آسیبها و مشکلات را برای روان و احساس ما پدید می آورد.
با توجه به دو پارامتر تأثیرگذار اخیر،این پرسش رخ می نماید که زمانهایی است که آدم به هر حال حرفهایی دارد و درددلهایی دارد که صددرصد باید به جنس مخالفش بگوید و دنبال غمخواری از جنس دیگر می گردد.
نه مادر و پدر،نه برادر یا خواهر و نه دوستانش هیچکدام نمی توانند آن نیاز او را،آنچنان که باید یا شاید برطرف کنند.
آدمی می خواهد کسی باشد تا دردها و احساساتش را با او در میان گذارد،اشکی بریزد،محبتی ببیند،*عشق ورزی* نماید یا حتی در آغوش گرفتن و بوسه ای.(شاید برخی بگویند و البته کم کم . . . . اما نه،بدانید که بیشتر اوقات چنین نیست.)
بسیاری که در چهارچوبهای ذهنی و عقیدتی گرفتارند،ارتباط نیازمندانه با خدا،دوستیابی از هم جنسان،کار کردن بی انگیزه،ورزش و نیز سرگرمی های دیگر را به جای آن نیاز در نظر می گیرند و یا اینکه کورکورانه می گویند:*هر آن کس که دندان دهد،نان دهد!!!* و طرف را به ازدواجی بی شناخت و ناآگاهانه و شتابزده تشویق می کنند!!!!
من به عنوان یک انسان که احساسات و آزادی در گزینشم، گرامی است و باید مورد احترام باشد،زیر فشارهای اجتماعی هستم و نیاز به همدمی از جنس مخالفم دارم،دوست دارم تا با او رابطه داشته باشم.چرا باید یک پسر تا سی یا سی و چند سالگی طعم تلخ پاکی(به نظر برخی) و محرومیت را بچشند؟؟!!!یا یک دختر تا بیست و چند یا سی سالگی؟؟؟؟؟؟
چه ازدواجهای موفقی که از همین راه سر گرفته اند و چه تجاوزات جنسی که از سرپوش گذاردن بر این نیاز نخستین هر انسان انجام شده است همچنین بیماریهای روانی و اضطراب و احساس تنهایی و بی کفایتی و بسیاری چیزها؛
براستی باید چه کرد؟

[طاهره]

سلام به همگی

با خودم فکر می کردم برای پاسخ دادن به سوالات گردآفرید از کجا باید شروع کرد ؟
به نظر من سوال گردآفرید دو جنبه ی اصلی داره که دوستان بیشتر به یک جنبه ی اون پرداختند و به اون یکی نه :

- سوال کلی در خصوص بازشناسی یک نیاز ضروری در سطح جامعه
- سوال کاملا شخصی در مورد نیاز خودش

تصور من براینه که در این جایگاه و به عنوان یک تالار مشاوره مورد دوم از اهمیت زیادتری برخورداره .نه اینکه مشکلات موجود در سطح جامعه مهم نیست .نه . اما شاید نهایتا جواب تازه ای برای گردآفرید نداشته باشه چراکه همه به خوبی می دونیم مسائلی از این دست بسیار ظریف و پیچیده و شکل گرفته از اجزا و عناصر متعدد شناخته شده و ناشناخته ای ست . بقدری که هر کسی هم که وارد این بحث بشه جا داره و این بحث هم همچنان ادامه خواهد یافت. همونطوری که تا حالا همه ی دوستان در نگاههایی متفاوت به موضوع پرداخته اند ...
نکته اینجاست که با توجه به شناختی که تاکنون از گردآفرید در این فضای مجازی پیدا کردم (که می تونه اشتباه هم باشه) روش او در طرح مشکلات فردی غالبا با تعمیم اون به مشکلات در سطح عموم جامعه همراه می شه و از این منظر چون خودش هم بسیار علاقمند به مباحث کلانه و هم به ضرورت اشاعه ی روشنگری معتقد ، اونقدر در بحث ها پیش می ره که مشکل خودش رو پشت سر می گذاره ...
اگر نظر من در اینخصوص درست باشه می بینید که باز هم این بحث ها با همه شاخ و برگهاش و با همه زیبایی و جذابیتش ، تغییری در روند مسائلی که گردآفرید با اون دست به گریبانه نخواهد داد ...

حالا به نظر من یه سوال اصلی وجود داره :
- آیا گردآفرید می خواد بحث به همین شکل ادامه پیدا کنه یا دوست داره به مشکل خودش پرداخته بشه ؟

[طاهره]

سلام گردآفرید ،
شاید واژه هایی که به کار بردم نتونسته منظور من رو برسونه . من قصد جسارت نداشتم و در مورد شما هیچ فکر خاصی نکردم . فقط منظورم این بود که بهتره به جای چند وجهی شدن بحث که معمولا نتیجه ی روشنی نداره (صرف نظر از آشنایی افراد با عقاید و نظریات جدید که البته بسیار مهم هم است ) بپردازیم به بخش اصلی سوال که به نظر من واقعا از اهمیت زیادی برخورداره . و سوالم به این دلیل بود که شما رو تشویق کنم تا بحث رو از پراکنده گویی خارج کنید .

من به عنوان یک انسان که احساسات و آزادی در گزینشم، گرامی است و باید مورد احترام باشد،زیر فشارهای اجتماعی هستم و نیاز به همدمی از جنس مخالفم دارم،دوست دارم تا با او رابطه داشته باشم.چرا باید یک پسر تا سی یا سی و چند سالگی طعم تلخ پاکی(به نظر برخی) و محرومیت را بچشند؟؟!!!یا یک دختر تا بیست و چند یا سی سالگی؟؟؟؟؟؟

و الان سوال من اینه : چرا گردآفرید اینقدر از ازدواج رویگردانه ؟

باز هم به خاطر سوءتفاهمی که پیش اومده عذرخواهی می کنم .