چی کار میکردید

[khoda]

اگر شما مثل رفیق من یه کسی رو دوست داشتید و او نمیدانست چه طور به او میگفتید تا هیچ مشکلی پیش نیاد و هیچ کس از اطرافیان او نمی فهمیدند.
لطفاًاگه میشه به این رفیق بیچاره من کمک کنید که اگه تا چند روز دیگه این مشکلش حل نشه دست بهئ خود کشی میزنه.

[محمدرضا]

سلام دوست عزیز...
در مورده سوال شما بستگی داره کسی که به اون علاقه مند شده کی باشه؟
آشناست؟فامیله؟غریب؟
سنش چقدره؟
اگه تمام موارد با هم جور بود باید ترس رو گذاشت کنار و جلو رفت.

[مدیرهمدردی]

سلام khoda
محمد رضا در واقع با سئوالات خود سئوالات قشنگی طرح کرده، معمولا برای اظهار دوستی هیچ مشکلی وجود ندارد، مگر اینکه در کنار این دوستی مسائل و حاشیه هایی باشد که در این دوستی غل و غش یا انگیزه دیگری نهفته باشد، آن وقت هم خود فرد از ابراز آن باید بترسد، هم دیگران ممکن است در برابر او مقاومت کنند. لطفا توضیح بیشتر؟

[khoda]

با تشکر از توجه شما.
به سوال خوبی اشاره کردید.یکی از مشکلاتی که این دوستم داره اینکه شرایطش خیلی فرق داره.خانواده رفیقم با خانواده طرف رفت و امد دارند البته خیلی کم ولی پدر هردو خیلی به هم نزدیک هستند و مانند دو برادر هستند. یک نکته اینکه رفیقم با طرف هم بازی بچگی بودند ولی الان سالی یک مرتبه به زور همدیگر رو میبینند ولی از هم شناخت نسبی دارند.سن هردو انها 16 سال است.

[مدیرهمدردی]

سلام khoda
با توجه به شرایط و سن دوستتون بهتر اینه که هم اکنون روی مهارت مدیریت و کنترل احساس خود کار کنه. تفاوتی که ما آدمها در انتخاب مسیر خوشبختی داریم در کنترل احساسات و هدایت آنها داریم.
هیچ ضرورتی به اظهار مستقیم این دوستی نیست. چون الف و گفت بعد باید ب بگوید ، بعد وسط الفبا که گیر می افتد، نمی دونه چیکار کنی. با این تفاوت که فشار احساسات ممکنه اونو از پا دربیاوره و زندگی آینده اش را تحت الشعاع قرار بده.
ما آدمها هر کاری را باید طبق زمانبندی خود انجام دهیم. دوست داشتن اشکالی نداره، عشق به کسی اشکالی نداره، وقتی بر اساس آن می خواهیم رفتاری را شروع کنیم نیاز به مدیریت داره، و مدیریت در سن 16 سالگی اینه که هیچ اقدام عملی در مورد آن نکنه...

[psy133]

سلام دوستان
یکی از خصلتهای دوران نوجوانی و اوایل جوانی تعلق خاطر پیدا کردن به افراد هست اونهم به حد جنون و افراطی....این بد نیست لازمه حرکت و تکاپوی انسانهاست ...
این قضیه ممکنه بخاطر بی تجربه بودن عزیزان کمی اونها رو اذیت کنه....در این جور مواقع کمی صبور باشید و ابراز احساساتتونو به تعویق بیندازید ,خواهید دید تفکرات شما روز به روز پخته تر میشه...
وخود خواهید دریافت که نظرات شما هم در مورد انتخابهای قبلی خیلی تغیر خواهد کرد...در مورد احساستون حتماً با فردی آگاه صحبت بفرمایید...
این کمکتون میکنه....
در این صورت احساس رضایت بیشتری خواهید نمود....