اختلاف با همسر و ماندن سر دو راهي

[پاييز باراني]

سلام
دوستاي خوبم . چند ماهي هست که به اين سايت ميايم و ميبنم که چطور دوستان وقتي کسي مشکلي داره بهش کمک ميکنند . امروز ميخواهم منم مشکل زندگيم بگنم تا دوستان کمکم کنند . خيلي خسته هستم از زندگي .
اول از خودم شروع ميکنم متولد سال 65 هستم دو سال شاغلم حقوقمم خوبه و چند ماهي هست که ازدواج کردم . فاصله بين عقد وازدواج هم حدود 3 ماه بود.
مشکل اصلي من با شوهرم اينه که من از سيگار متنفرم ولي اون با اين که به من قول داده بود ترک ميکنه اما ترک نکرده مشکل ديگه اي که با شوهرم داره اينه که اون خيلي دروغ ميگه و ولخرجه و من نمي فهمم پولاشا کجا خرج ميکنه من و اون هر دو شاغليم . اما من خرجي خودمو خودم ميدم چه بسا که تو خيلي موارد من به اون پول ميدهم .تو دوران عقد يک دفعه تو جيب هاي شلوارش قرص ترک اعتياد پيدا کرديم خيلي ناراحت شدم اما بهم گفت تو مدتي که توعسلويه کار ميکرده يه مقدار کم اعتياد پيدا کرده اما بعد ترک کرده (همسرم حدود 5 سال اونجا کار ميکرده و الانم دوسال از عسلويه اومده و تو يه شرکت ديگه نزديک شهر خودمون کار ميکنه )الانم همه ترس من اينه که اون دوباره اعتياد داشته باشه . مشکل ديگه‌اي که دارم اون خيلي کم براي من وقت ميگذاره در مقابل خانوادش . همس من کارش شيفتي 2 روز روزکار 2 روز عصر کار و 2 روز شب کار .2 روز که روز کاره اون يک ساعت از من زودتر مياد خونه اما وقتي که من ميام خوابه و بعد هم بعد از 2 يا 3 ساعت بيدار ميشه ميشينه پاي تلوزيون. روزهاي که عصر کار هست شبا ساعت 12:10 مياد خونه من بخاطر اون تا ساعت 1 يا 2 بيدار ميمونم . و صبح هم که خودم ساعت 6 بايد بيدار شم که برم سر کار شب کاري ها که علناً نيستش و من تنهام شب. نکته جالبش ينجاست اگه روزهايي که که من خونه نيستم اگه من کاري داشته باشم آقا خوابش مياد و نميره اون کاره انجام بده اما کافي که مامانش يا يکي ديگه از اعضا خانوادش زنگ بزنه فوراً ميره و کارهاي اونا را انجام ميده .و وقتيم اعتراض ميکنم جوابهاي الکي ميده يه نکته ديگه هم که هست خونه برادر شوهرم با ما حدود 15 دقيقه فاصله است با ماشين مادر شوهر وقتي که ظهر ها من نيستم خونه و اونم مياد خونه برادر شوهرم به شوهر زنگ ميزنه که ناهار بره اونجا با اينکه من براي شوهر ناهار درست کرده ام . و اونم ميره خونه اونها اما جالبش به اينا عصر ها که من ميام و شوهرم برميگرده خونهخونه اصلاً زنگ نميزنند که تو هم بيا شب خونمون .ممنخيلي ناراحت ميشم . به مادر شوهمم يه بار گفتم که چرا وقتي من نيست به شوهرم ميگيد بياد اونجا اما وقتي من هستم هيچي نميگيد . (من از مشروب بدم مياد اما ممشروب تو خونه برادر شوهر همشه هست .)و من فکر ميکنم اون بيشتر بخاطر اين مسائل ميره خونه اونها. خ.اهش ميکنم کمک کنيد

[parnian1]

دوست عزيز اول اينكه خوش اومدي....اميدوارم مشكلت حل بشه...
قبل از همه چي بهت توصيه ميكنم حساب درامدت رو از خرجي خونه خونه و شوهرت جدا كن....درامدت رو مگر در موارد خاص و استثنائي به مصارف خونه تزريق نكن....
اين تاپيك هم ميتونه در اين مورد كمكت كنه....

http://www.hamdardi.net/thread-8704.html

در ثاني خوشبختانه شما و همسرت اول راه هستين و ميشه با كمك مشاور خانواده سريعتر اين مشكلات رو حل كرد...

مشكلي كه شما توي اين تاپيك نوشتي در واقع مجموع چند مشكل هست كه به نظرم بهتره تفكيك بشه ...

ولخرجي همسرت...

دروغگويي همسرت....

اعتياد و سيگار كشيدن...

كمبود هاي عاطفي و ...در سالهاي اول ازدواج...

عدم اطمينان كافي از جهت مشرب خوردن همسرت...

وابستگي به خانواده....

در اخر هم اگه مايل باشي و اطلاعات بيشتري از سن همسرت و نوع روابط و نحوه اشنايي و ...كلا راجع به زندگيت بدي بهتر ميشه كمك كرد...

[حسین پور]

سلام پاييز باراني گرامی...به تالار همدردی خوش آمدید

معلوم هست که در طول این مدت زندگی مشترک تجربه های بسیاری از محیط کسب کرده اید و البته با صبوری تا بدین جا ادامه داده اید...اما ما وقتی تحت فشار هستیم معمولا تصمیم های نادرستی می گیریم بنابراین باید این صبوری و انعطاف پذیر خود را حفظ کرده و گسترش دهی.

ان چنان که مشخص است شما ویژگی ها و خصوصیات مثبت فراوانی دارید از جمله:: صبوری.. قدرت استقلال...حمایت مالی...عشق ورزی ....اعتماد.. انعطاف .و از همه مهم تر دوست داشتن همسر

بنابراین با ویژگی هایی که دارید می توانید بسیار عالی از عهده مسائل روزانه خود برآید. که این خصوصیت بزرگی است ولی همین ویژگی اگر زیاده از حد و یک طرفه باشد به زندگی زناشویی آسیب می رساند. چگونه؟؟

شما در این مدت اجازه ندادید همسرتان مسئولیت زندگی و خانواده خود را برعهده گیرد. اگر توجه کرده باشید خود می گویید حتی پول مورد نیازش را از من می گیرد...

می گویید> غذا برایش تهیه میکنم اما در جایی خارج از خانه و خانواده غذا را صرف می کند.

می گویید>فکر می کنم معتاد است ولی هرگز به آن صورت به چالشش نمی گیرید

می گویید>دروغگو و ولخرج است اما تنها به گفتن بسنده می کنید.

این می شود که همسرتان از برعهده گرفتن مسئولیت زندگی فرار می کند....و فرار از بار مسئولیت عواقب آسیب زای دیگری از جمله::اعتیاد....بیکاری... را به دنبال دارد.

درواقع از همسر خود یک فرد تنوع طلب ساخته اید...

بنابراین شما علاوه بر ویژگی های مثبتی که دارید در مقابل از خود ضعف بسیاری نشان می دهید.

ضعف هایت چیست؟؟

اول>> ترس از دست دادن و خارج شدن کنترل همسر........ که همواره شما را از برخورد جدی و مناسب بدور می سازد

دوم>>دلسوزی خارج از حد برای اصلاح همسر........

سوم>>برعهده گرفتن وظایف مربوط به همسر..... شما طوری اقدام کرده اید که کارهای خانه با شماست....گاهی خرج و مخارج شوهرتان را نیز می دهید....در واقع به تنهایی مسئولیت پذیرفته اید. و هر کس هم جای همسرشما بود دیگر نه به خانوده و همسر توجه داشت و نه مسئولیتی برعهده می گرفت.چون شما هم نقش شوهر را دارید هم نقش زن.
.................................................. ............

توصیه::

پاییز بارانی گرامی اگر قصد دارید زندگی خود را حفظ کنید و همسرتان را دوست دارید از انجام کارهای زیر بپرهیزید.::

1>> دلسوزی بیش از حد نسبت به همسر...........اگر با شما غذا را صرف نمی کند اصلا ناراحت نشوید شما با اشتهای کامل غذای خود را بخورید و هیچ اصراری به ایشان نکنید. در این صورت رفته رفته خودشان محفل گرم خانواده را به بیرون ترجیح خواهد داد.

2>ترس(از دست دادن) ........همینک زمانش فرا رسیده با پرورش استعدادهای خود زمینه را برای خودآگاهی و عدم وابستگی ایجاد کنید.

3>به فکر خود نبودن(عدم ارزش گذاری مثبت)..........تنها وظایف خود را انجام دهید حتی اگر در زندگی روزمره و در خانه دچار مشکل شوید...بگذارید یکبار دیگر او مسئولیت بپذیرد.
.......................

حرف آخر>> با همسر خود به یک مشاور خانواده مراجعه نمایید. اگر همسرتان موافق به مراجعه به مشاور خانواده نبود خود به تنهایی نزد او بروید.

موفق باشی.

[ثريا]

دوست عزيزم دروغ خيلي مساله بزرگي است خيلي مراقب باشيد

[shabetarik]

دوست عزیز به نظر من همسر شما هنوز اعتیادش رو ترک نکرده برای همین به شما دروغ میگه و ولخرجی میکنه دوستانه سر این قضایا باهاش صحبت کنید و حتما مشاوره هم برید

[پاييز باراني]

سلام دوستاي گلم ممنون بابت نظرتون .
همسر من متولد 1358 .من و همسرم ازطريق خاله شوهرم که با هم همکار هستيم آشنا شديم . شوهر من روابط عمومي خيلي خوبي داره نميدونم چي شده که بعد از آشنايي با وجود خواستگاراي زيادي که داشتم مخمو زد . خانواده من با اين ازدواج مخالف بودند (نمي دونم اين که ميگن خود کرده را تدبير نيست )نتيجه کار منه . من م.قع ازدواج اومدم بين پول و دوست داشتن دوست داشتن انتخاب کردم چون ماههاي اول آشنايي شوهر خيلي خوب بود بعد که وابسته شدم و عقد کردم فهميدم اشتباه کردم . شوهرم اول ميگفت به دايي و عموش پول قرض داده و قبل از ازدواج پولامو بهم برميگردنند. اما اين اتفاق با اينکه ما الان 4 ماه ازدواج کرديم اتفاق نيفتاده . شوهرم دوران مجردي به خانواده خودش خيلي کمک کرده و خانوادهالش بهم گفتند که ما پولهاي که براي خانوادش خرج کردهع به اون بر ميگردونند .اما الان بعد از ازدواج اونا هنوزم رو کمکاي همسرم حساب ميکنند. مشکل ديگهاي که وجود داشت شوهر من دست چک نداشت اما من داشتم و مبراي بعضي از موارد من چک دادم و الانم از حساب من پولها کسر ميشه . در مورد صحبت دوستم که گفته بود چرا عکس العملي از خودم نشون نمي دهم . بايد بگم من خيلي بهش ميگم که چرا همش من بايد خرج کنم و در جواب ميگه که من زن شاغل گرفتم که تو خرج زندگي کمک کنه چون حقوق خودم نمي کشه .
من شوهرم دوست دارم خيلي باهاش حرف ميزنم شوهرم عاشق بچه ‌است اونم دختر چون خواهر نداشته . بهش ميگم بخاطر دختري که قرار تو آينده بياد يکم به فکر زندگيش باشه سيگار نشه ،ولخرجي نکنه .اون در مقابل ميگه بهم وقت بده تا کم کم سيگار ترک کنم . يا ميگه چون تو قر ميزني من سيگار ميکشم منم ميگم خودت ميدوني من رو دود چقدر حساسم پس رو اعصابم راه نرو . من همون روزاي اول آشناي بهش گفتم من هيچوقت نه بخاطر پول نه مريضي ... ترکش نمي کنم اما اگه يه روزي بفهمم سراغ سيگار يا دود رفته ترکش ميکنم . شما بگيد چي کار کنم چند وقتي به طلاق فکر ميکردم اما وقتي مطالب تو سايت خوندم يکم نظرم عوض شد .ميخواهم هم به خودم و هم به همسرم کمک کنم اما نمي دونم چجوري . تازگي ها خيلي حساس شدم. چند بار با مادر شوهر دردو دل کردم که من ميخواهم به شوهرم کمک کنم اما تاثيري نداره . مادر شوهرم 3 تا پسر داره و همسر من وسطي هست و بين اين سه تا شوهر منو بيشتر دوست داره و هميشه هم ميگه و 2 تا پسر ديگشم اين قضيه را ميدونند .بخاطر همين شوهرم خيلي به طرف مادرش کشش داره . ولي مادر شوهر م در مقابل کارهاي ميکنه که لج منو در مياره .

تو دوران عقد چند جلسه مشاوره رفتيم اما همسرم سر سري موضوع را گرفت محي ط کار من و همسرم جوري هست که هر جند وقت يک بار طب صنعتي ما ميرويم و تست عدم اعتياد هم گرفته ميشه . وقتي بهش ميگم که تو پولارا شايد باي قرص خرج ميکني بهم ميگه که خودت که ميدونهي اگه معتاد بودم تو تستا نشون ميداد.
اما من ه اين حرفش اطمينان ندارم چون ميدونم راههايي هست که اگه انجام بدهند نتيجه تست عدم اعتياد نشون ميده . خلاصه خيلي داغونم . کمکم کنيد.

[niloofare abi]

دوست عزیزم سلام
من هیچوقت برای تا÷یک دیگران نظر نمیدادم به این دلیل که فکر میکنم اساتید زیادی اینجا هستن که میتونن خیلی کاملتر و بهتر از من دیگران رو راهنمایی کنن و خودم رو در حدی نمیدیدم که بخوام در مورد چیزی نظر بدم که در تخصص من نیست من همیشه اینجا از کمک دوستان استفاده کردم........ولی در مورد شما چون بعضی از مشکلات شما رو به شخصه تجربه کردم دوست دارم اونها رو با شما در میون بذارم:
اول از همه باید بگم که واقعا درکت میکنم و باهات همدردی میکنم.امیدوارم مشکلاتت زودتر حل بشه.ببین عزیزم تو اول باید خونسرد باشی و با عصبانیت به قضیه نگاه نکنی.من هم مثل تو چندین بار به طلاق فکر کردم ولی بعد متوجه شدم که طلاق آخرین راهه و خیلی راههای دیگه هم وجود داره برای حل مشکل. در مورد سیگار کشیدن همسرت اونطور که من تجربه کردم هیچ کاری از تو ساخته نیست مگر اینکه شوهرت واقعاخودش بخواد ترک کنه .با مطرح کردن این موضوع فقط اعصاب خودت رو خرد میکنی و اون بیشتر لج میکنه.در مورد اعتیادش هم اول باید کاملا مطمئن بشی از یه راهی که همسرت متوجه نشه بعد اقدام کن.
و در مورد مخارج خونه هم شما از همون اول باید تکلیف حقوقت و نحوه ی خرج کردنش رو با همسرت روشن میکردی و حالا که اینجوری شده من فکر میکنم که باید کم کم از یه راهی جلوی تزریق اون pool رو به داخل خونه و خرجی خونه جدا کنی.
و در رابطه با دروغگویی همسرت هم باید بگم که خیلی از افراد از دوران کودکی به خاطر تربیت غلط از سوی والدین این عادت زشت رو کسب میکنند و بعضی افراد هم بعد از ازدواج به خاطر ترس از واکنش طرف مقابلشون دروغ میگویند شاید مواردی بوده که همسرتون با شما صادق بوده و شما به این دلیل که اون موضوع آزارتون داده واکنش بدی نشون دادین و این باعث شده همسرتون برای نرنجاندن شما دروغ بگوید.
دوست من همیشه توکلت به خدا باشه و صبور باش .در زندگی مشترک همیشه مشکل وجود داره مهم نحوه ی برخورد و روبرویی با اونه.با آرزوی موفقیت و خوشبختی.

[پاييز باراني]

سلام
ديشب با همسرم در مورد ماه آينده ، مخارجش و قسط ها داشتيم صحبت ميکرديم .همسرم ماه پيش به خانواده اش پولي قرض داده بود و قرار بود قسمتي از اون پول تو ارديبهشت و قسمتي ديگه را در خرداد به ما برگردونند (قرض دادند پولشم بدون مشورت با من بود با اينکه ميدونست خودمون به اون پول احتياج داريم .)واين باعث شد خودمون قسمتي از قسطهامونو نتونيم در فرودين ماه بدهيم . و ديشبم به من گفت که خانواده‌اش نمي توانند پولا را برگردونند و ما بايد کمکشونم کنيم و تو هم بايد اين ماه کمک کني تا قسطها را بديم و منم خيلي ناراحت شدم چون با اين وضعيت علناً هيچ پولي برايمون نمي مونه حتي براي مخارج خونه نمي دونم چي کار کنم من الان اين ماهم دارم از پس اندازم تو خونه خرج ميکنم. اگهخ هم پول ندم بداخلاق ميشه و لج ميکنه ونمي دونم چي کار کنم بخدا. به من ميگه چند ماه کمکم کن .منم ميگم نميشه که من از همون روز ازدواج دارم کمت مي کنم من از وقتي ازدواج مکردم از خيلي مخارجم دست کشيدم من تو دوران مجردي بيشتر براي خودم لباس ميخردم حتي موقعي که سر کارم نمي رفتم و لي الام مجبورم با اينکه خودم سر کار ميرم از خيلي از خواسته ‌هام بخاطر همسرم بگذرم .به نظر شما چي کار کنم .

[مهناز پويا]

دوستان عزيز سلام
من هم تقريبا مشكلات مشابه اين دوست عزيز دارم . يك سوال دارم ،
در زندگي مشترك وقتي طرف مقابل پولي براي خرج كردن نداره چطور ما مي تونيم از تزريق در آمدمون به خانواده جلوگيري كنيم؟
مثلا وقتي گوشت نداريم و يك بچه كوچولو غذا مي خواهد چطور درآمدمو نو خرج نكنيم . يا فرضا شارژ ساختمونو نديم و هرروز جوابگوي مدير ساختمان باشيم و بسياري مسائل ديگه كه خود شما عزيزان بهتر ميدونيد. من هم اوايل ازدواج سعي ميكردم شوهرم را بد عادت نكنم ولي وقتي ديدم همه زندگي لنگ مونده مجبور شدم خرج كنم.
واقعا ما بايد چطور از اين مخمصه نجات پيدا گنيم؟
مرد هاي بيخيالي كه مطمئن هستند در آمد همسرانشون خوبه و جور آنها را مي كشند؟

[پاييز باراني]

منم با مهناز موافقم چي کار ميشه کرد وقتي شوهرمون بدون مشورت با ما پولهاشو قرض ميده با اينکه ميدونه بهش پس نميدند. بدبختي من اينه که چکهاي که بابت وسايل داديم از حساب خودمه .

من دوست دارم به شوهر کمک کنم و تنهاش نزارم اما از اينکه بد عادت بشه ميترسم . وعصبي ميشم.چند وقتي هست که خيلي حساس شدم. يکه نکته ديگه من ماشين خودمو بعد از زدواج آورم در صورتي که همسرم ماشيني نداشت . اين کار و کردم که کمکش کنم و تو هزينه‌هاي زندگي حداقل پول کرايه تاکسي زياد ندهيم .اما الان جوري هست که سويچ ماشينم به خودم نميده . من رانندگيم زياد خوب نيست چون زياد پشت فرمون نميشينم . اما هر وقت بهش ميگم بيا با هم بريم تا من رانندگي کنم اکثراً بهانه مياره .
حالا ميخواهم يکم از ويژگي هاي خوبه شوهرمم بگم که نگيد که نامردم . شوهرم تو کارهاي خونه کمکم ميکنه اما غذا را نه اگه خونه غذا نبود از بيرون ميگيره .گاهي وقتا هم مهربونه .کاش ميشد مثل روزهاي اولش اخلاقش بود.