اعتياد همسرم و كمك به ترك آن

[عروسك]

باسلام خدمت شما دوستان عزيز ،
ازاينكه با سايت همدردي آشنا شدم خيلي خوشحالم . شوهر من نزديك به 2 سال است كه اعتياد به شيشه دارد وخيلي تلاش كردم كه ترك كنه ولي نمي شه . تاآلان كه ديگه داره كارمون به جدايي كشيده مي شه ولي نمي تونم به موضوع طلاق فكر كنم خيلي به هم ريخته ام ازنظرروحي داغونم الان نزديك به 10 روز است كه بهش گفتم ديگه خونه نياد اونم نيومد دختر 5 ساله ام خيلي بهانشو مي گيره ومرتب ميگه بابايي كجاست ؟ شوهرم بسيارمردخوش اخلاق ، مهربان وخانواده دوست واهل مطالعه ونماز است ولي دوست ناباب اين بلا رو سرش آورد . حالا برسردوراهي موندم نمي دونم چه كاركنم . توروخدا راهنماييم كنيد . باتشكر

[shabetarik]

http://forum1.congress60.org/index.php
http://congress60.org/این آدرس سایت کنگره60 و بالایی تالار گفتگوبد نیست برای درمان همسرتون به این تالار سر بزنین یا اگر در تهرانید برید اونجا درمانشم مجانیه اگر همسرتون بخوتد میتونه93-77648490اینم شمارش موفق باشی

[عروسك]

ممنون ازراهنماييتون shabetarik عزيز ، من خودم يكسال هست كه باسايت كنگره 60 آشنايم حتي تلفني باهاشون صحبت كردم ولي به خاطرمسافت راه كه درشهرستان هستيم هنوزاقدامي نكرديم چنددفعه از توي سايت مقالات كنگره را پرينت گرفتم وبهش دادم همه روخونده ولي تامي گم بيا بريم كنگره مي گه راهش دوره ومن خودم هرموقع بخوام مي تونم راحت ترك كنم .

[parnian1]

دوست خوبم خب وقتي ميگه به راحتي ميتونم ترك كنم ازش بخواين اين حرف رو عملي كنه و براي حفظ زندگي و زن و بچش ترك كنه....ازش بپرسيد يعني يه زندگي و يه بچه 5 ساله بيگناه ارزش ترك اين مواد رو نداره؟

[عروسك]

من خيلي پافشاري كردم وفشارآوردم كه ترك كنه حتي دوهفته توي كمپ ترك اعتيادبستري بود ولي فقط يك ماه تونست پاك باشه . من مي خوام شما راهنماييم كنيد كه چكاركنم چون ازطرف خانواده تحت فشارم كه طلاق بگيرم چون توي اين دوسال خيلي تلاش كردم كه ترك كنه هردفعه هم قول داد ولي نشد . منم خيلي دوستش دارم وازطرفي دخترم وابستگي شديد به پدرش داره . توي اين 10 روزي كه خونه نيومده دخترم مدام ازمن سراغش رومي گيره . ديشب موقع خواب مي گفت دارم فكر مي كنم . گفتم به چي فكر مي كني گفت به بابام . مي خوام بياد توي خوابم ببينمش به نظرشما يه دختر5 ساله چه گناهي كرده كه بايد اين وسط عذاب بكشه . شوهرم خيلي آدم حرف گوش كن و خوش اخلاق وخانواده دوستي بود وهست و تا آلان ازگل نازكتر چيزي بهم نگفته . ولي من خودم مي خوام تكليفم مشخص بشه چون كل فاميل فهميدند كه اعتياد داره . توروخدا كمكم كنيد كه بين طلاق و ادامه اين زندگي يكي را انتخاب كنم .

[davooodkazem]

سلام دوست عزیز
به نظر من اگر دوسش داری و قابل تحمل هست به حرف مردم توجه نکن و باهاش مدارا کن خدا بزرگه و جای امید همیشه هست و لااقل بالا سر بچت سایه پدر هست

[بالهای صداقت]

سلام خانوم گل
به تالار خوش اومدی
سعی کن ابتدا کمی آرامش پیدا کنی و فعلا به طلاق اصلا فکر نکن
نگران نباش اونقدر اینجا کمک و مشاوره بگیری که خودت راهت رو پیدا کنی
صبور باش
میشه کمی از زندگی ات از ویژگیهای همسرت و اخلاقش بگی؟
چند سال هست که ازدواج کرده اید؟
چه طور به اعتیاد کشیده شد؟
این مسئله رو خانواده ی خودش هم می دونند؟
توی محیط کارش براش مشکلی ایجاد نشده؟
خودت جایی شاغل هستی؟
چند سالتون هست؟

[عروسك]

ممنون ازاينكه مي خواين كمكم كنيد . من 28 ساله هستم و 6 سال هست كه ازدواج كردم . شوهرم فرزندطلاقه و ازطرف مادرش با ما فاميله وخانواده خوبي داره خيلي خوش اخلاق ، مهربان ، خوش برخورد ، اهل مطالعه ، خوش سروزبان ، خوشگل وخوشتيپ هست . ازهمون دوره عقد فهميدم كه سيگار مي كشه خيلي كم شايد روزي دونخ وهمين سيگار كشيدنش باعث اختلاف بين ما شد ومن مي گفتم چرا قبل از عقد به من نگفتي كه سيگار مي كشي به خاطرهمين به او بدبين شدم و هميشه استرس داشتم كه يكي بگه شوهرت رو ديدم كه سيگارمي كشه آخه توي خانواده ما سيگاركشيدن بزرگترين عيب ومن دوست داشتم شوهرم هميشه از همه سرترباشه واين تنها ايرادي رو هم داره برطرف كنه ولي نشد . هميشه از همون دوران عقد استرس زيادي بابت اين مسئله داشتم وهمش مي گفتم نكنه يه دفعه معتاد بشه . وتا مي تونستم كنترلش مي كردم كه با كي ميگرده ، كجاميره ، ساعت چند مياد واو هم هميشه بدون كم وزياد بهم توضيح مي داد ولي من هيچوقت خيالم راحت نمي شد . مثلي هست كه مي گن ازهرچه ترسيدي به سرت مياد . دقيقاً همونجوري شد البته من خودم رو خيلي مقصرمي دونم چون شوهرم يه آدم خيلي عاطفي بود ونياز به محبت داشتم ولي من با اخلاق وبرخوردم اونو از خودم سرد كردم . به خدا من دوستش داشتم ونمي خواستم از دستش بدم به خاطرهمين خيلي حساس شده بودم تمام فكر وذكرم شده بود كنترل كردن او تااينكه دوسال پيش توي خونه لوازم مصرف مواد رو ديدم كه ازش توضيح خواستم وگفت مال من نيست يكي از دوستام اومده بود اينجا شايد مال اون باشه . آخه من شاغل هستم وازصبح تا عصرخونه نبودم و همين مسأله باعث شد كه وقتي من خونه نيستم دوستاش بيان اونجا وموادمصرف كنند . خيلي ناراحت شدم به شدت باهاش برخورد مي كردم واون ميگفت كه معتاد نيستم ولي من مطمئن بودم كه معتاد شده وديگه هيچي از زندگي نمي فهميدم وتمام دل نگرانيم همين مسئله شده بود . هرچه اون محبت مي كرد من كم محلي مي كردم ، هرچه مي گفت چشم من پرروتر مي شدم تاجايي كه ديگه تاساعت 1 و2 شب خونه نمي يومد البته خيلي ازم حساب مي برد ويواشكي مي يومد خونه كه من متوجه نشم ومن منتظرش مي نشستم كه بياد وهمون نصب شب باهاش دعوا مي كردم . زندگيم به كلي به هم ريخته شده بود. درست حسابي سركارش نمي رفت هرروز ازمحل كارش زنگ مي زدن مي گفتند غيبت كرده وبالاخره خودش كارش رو كنارگذاشت وگفت مي خوام كارآزاد داشته باشم . البته من هيچوقت حتي سيگاركشيدنش رو توي اين 6 سال نديدم ولي مي دونستم كه مي كشه ومي گفت به احترام تو جلوت سيگار نمي كشم . توي سايت كنگره 60 خوندم كه مصرف شيشه عوارض داره . مثل بدبيني شديد ، پرخاشگري و... ولي توي اين دوسالي كه شيشه مصرف مي كرد هيچوقت اينطوري نبود . من هرجا كه دلم مي خواست مي رفتم نمي پرسيد كجا مي ري ، كي مياي ، توي زندگيم آزاد آزادبودم از هرلحاظ مرد فوق العاده ايده آلي بود به خاطرهمين خصوصيات خيلي خوبش هست كه تا الان بلاتكليف موندم . عيد پارسال بود كه ديگه طاقت نياوردم وبه خانواده اش گفتم كه اعتياد داره و كمك كنيد كه ترك كنه تا ازاين بدترنشه . خدايي خيلي با من همكاري كردن ولي ديدن فايده نداره واونا هم خودشون رو كناركشيدن وحالا من خودم تنها موندم . خانواده خودم كه مي گن طلاق بگير وخانواده خودش هم مي گه ماديگه كاري باهاش نداريم . ومن كه ديگه تحمل اين همه فشار رو نداشتم واين اواخر ديگه شبا خونه نمي يومد . باهاش دعوا كردم كه ديگه نيا خونه . نمي خوام ببينمت . دخترم پدر معتاد نمي خواد . تواگه عرضه داشتي ترك مي كردي . توهيچ مشكلي به غيرازاعتياد نداري چراخودت رو درست نمي كني . اگه مي خواي اينجوري باشي ديگه خونه نيا . واونم 10 روزه كه ديگه خونه نمياد . خيلي دلم براش تنگ شده هرچه به موبايلش زنگ مي زنم خاموش كرده اصلاً نمي دونم كجاست . دخترم هرشب بهانشو مي گيره ديشب مي گفت بابايي خيلي بدشده ، ديگه منو دوست نداره نمياد يه سري به دخترش بزنه . منم به غيرازگريه هيچ كاري ازم ساخته نيست . نمي دونم چكاركنم . ببخشيد ناراحتتون كردم خيلي سبك شدم آخه من هيچوقت حرف دلم رو به كسي نمي گم باهيچكس درددل نمي كنم ولي اينجا راحت دارم درددل مي كنم به اميد اينكه اول خدا وبعد شما كمكم كنيد تامشكلاتم حل بشه .

[فرشته مهربان]

اول از همه آرامشت رو حفظ کن و از افکار منفی در مورد کجا بودنش خودت رو رها کن .

خانمی همانطور که خودت اشاره کردی ، به خاطر حساسیت زیاد عرصه را چنان تنگ کردی که بدتر همسرت رو سوق دادی به سمت اعتیاد . و به جای این که او را جذب خودت کنی و با صبر کمک کنی که از اعتیاد دور بشه ، او را از خو فراری داده و به سوی اعتیاد سوق دادی ..... اونم در شرایطی که به اعتیادش مطمئن نبودی یعنی مدرک مطمئن نداشتی .

می دونم که خود به اشتباهاتت واقفی و نیاز به اشاره به آنها نیست و این مقدار را هم برای این گفتم که بدانی می تونی دوباره به زندگی برش گردونی .

برای این کار اولین قدم حفظ آرامش خودت و دخترته . و در عین حال در پی او گشتن و محل اطراق او را یافتن است . به هر شکل ممکن و البته منطقی در پی او باش و به کمک خانواده اش او را به منزل باز گردان .

فعلااین مهمترین کار شماست و توجه به این که او بیمار است نه مجرم .

بعد از یافتنش ادامه مشاوره را خواهیم داشت

[parnian1]

همسرتون از شما كوچكتره؟
از كجا مطمئن هستي كه شيشه مصرف ميكنه؟
حتما بگرد و پيداش كن نذار از اين بدتر بشه...شما تمام پرده هاي بينتون رو از بين بردين....نبايد از خونه طردش ميكردي....