بهارتون مبارک

[بی دل]

تو هم ای دوست در این بزم بیا...
این تاپیک بهاری رو تقدیم میکنم به همه اونهایی که این روزها در خونه تکونی هاشون خستگی دل رو دور میریزند و با پای پیاده به استقبال طراوت باران میروند. هنوز زمستان است اما بهار پیشاپیش داره دلربایی میکنه. من بی دل که دلم را را دادم رفت و حالا مستانه و پایکوبان شما را میخواهم در این بزم همراه سازم؛ بزم عشق ورزی با طبیعت با بهار:

هنوز هم مست بوي بارانم…
هنوز هم مشتاق روي سبزه زارانم…
هنوز هم زنده با شادي بهارانم.

پیشاپیش بهار همه خجسته


هر چه دل عاشق و بهاریتان میخواهد در این بزم بیاورید:

[بی دل]

سال 88 هم داره تبدیل میشه به گذشته هایی که میرن ته صندوقچه خاطراتمون.از گوشه گوشه این دنیا گرد هم آمدیم و در این محفل مجازی پای درددلهای همدیگه نشستیم و با هم گریه کردیم و با هم خندیدیم. از دردهای همدیگه و از همدردی با هم آموختیم. و به شکرانه این با هم بودن غمهایمان را در گذر زمان مدفون و شادیهامان را به کثرت دوستیهایمان افزودیم.
در این آخرین روزهای سال 88 که بهار کرشمه ها و شیرین کاریهایش را پیشاپیش به رخ میکشد کیست که نتواند خود را به دستان پر مهر طبیعت بسپارد و از ته دل احساس شادمانی نکند.

[بی دل]

"بوي باران، بوي سبزه، بوي خاک
شاخه‌هاي شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبي و ابر سپيد
برگهاي سبز بيد
عطر نرگس، رقص باد
نغمه شوق پرستوهاي شاد
خلوت گرم کبوترهاي مستنرم نرمک مي رسد اينک بهارخوش به حال روزگار
خوش به حال چشمه ‌ها و دشتها
خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها
خوش به حال غنچه‌هاي نيمه‌باز
خوش به حال دختر ميخک که مي خندد به ناز
خوش به حال جام لبريز از شراب
خوش به حال آفتاب
اي دل من گرچه در اين روزگار
جامه رنگين نمي‌ پوشي بکام
باده رنگين نمي ‌بيني به جام
نقل و سبزه در ميان سفره نيست
جامت از آن مي که مي ‌بايد تهي است
اي دريغ از تو اگر چون گل نرقصي با نسيم
اي دريغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
اي دريغ از ما اگر کامي نگيريم از بهار
گر نکوبي شيشه غم را به سنگ
هفت رنگش مي‌شود هفتاد رنگ "

و اما خانه تکانی هاتون پر انرژی و پر ثمر باد



نکنه آقایون رو بازی ندین دلشون بگیره!


یه خونه تکونی اساسی:

[بی دل]

بارونایی که این روزها پشت هم میباره و تغییر رنگ آسمون چقدر شما رو به وجد میاره؟

گاهی هم ابری بودن بد نیست ها!

[parnian1]

با خنده گفت :

ببين روز شاد را ...

انگار ، آب دگر باره نوبر است !

موج از ميان رود خروشان

به طنز گفت :

امروز خنده هاي تو هم نوع ديگر است

باد از ميان شاخه به نجوا اشاره كرد :

اينان چه غافل اند ،

فردا ، سحر ، بهار دل افروز ، بر در است !

" حاجي فيروز" مشهورترين پيك نوروزي است كه با پيراهن و شلوار قرمز رنگ و كفش يا گيوه ي نوك تيز منگوله دار و كلاه دراز منگوله دار در شهرها به راه مي افتد و صورتش را سياه مي كند و يك دايره زنگي به دست مي گيرد و با آن شكل و وضع خنده آور در كوچه و بازار راه مي افتد. هر چه زنگوله و اشيا مضحك گير بياورد به خود مي آويزد ، با دايره زنگيش مي زند و شعرهاي شاد مي خواند و مژده ي رسيدن نوروز را مي دهد.

شعر معروف ( ارباب خودم ) را مي خواند:::

ارباب خودم سامبولی بلیکم

ارباب خودم سر تو بالا کن

ارباب خودم بز بز قندی

ارباب خودم چرا نمی خندی؟

حاجی فیروزم

سالی یه روزم

اين پيام بهار شايد قدمتش به اندازه ي خود نوروز باشد. لغت " حاجي " نيز كه پيش از نام "فيروز" به معني بخت و بهروزي آمده به خاطر احترام و تقدس آن بوده است و اگر امروزه مي بينيم كه حاجي فيروزها در برابر شادي آفريني هاي خود پول مي گيرند ، اين صورت مسخ شده ي هديه گرفتن آنهاست.

چرا لباس حاجی فیروز قرمز رنگ و صورتش سیاه است؟

مرحوم مهرداد بهار حدس زده بود كه سياهي صورت حاجي فيروز بايد مربوط به بازگشت او از دنياي مردگان باشد. ظاهرا داستان از اين قرار است كه “ايشتر” كه همان الهه تموز است شاه –دوموزي- را برمي گزيند. يك روز الهه به زيرزمين مي رود و با ورود الهه به زيرزمين، در روي زمين باروري متوقف ميشود. نه ديگر درختي سبز مي شود و نه ديگر گياهي هست. خدايان كه از ايستايي جهان ناراحت بودند، براي پيدا كردن راه حل جلسه ميكنند و قرار ميشود كه نيمي از سال را «دوموزي» به زير زمين برود و نيم ديگر سال را خواهر دوموزي كه «گشتي ننه» نام دارد، به جاي برادر به زيرزمين برود. وقتي دوموزي به روي زمين مي آيد، بهار ميشود و تمام مراسم نوروز هم ظاهرا و احتمالا به دليل آمدن اوست. وقتي دوموزي را به زيرزمين ميفرستند، لباس قرمز تنش ميكنند و دايره، دنبك، ساز و ني لبك دستش مي دهند و اين يعني خود حاجي فيروز. صورت سياهش هم مربوط به بازگشت از دنياي مردگان است و اين شادماني ها براي بازگشت دوموزي از زيرزمين است.

[بی دل]

این روزها حتی تک و توک برفی هم که میباره نمیتونه از یاد من ببره که بهار در راهه

در برف نیز میتوان رویید

[ani]

در برف روئیدن هنر است و واقعا شگفت انگیز .
باید از این گلها یاد گرفت تا در نامناسب ترین شرایط هم می توان روئید و .........

بهاری باشید .

[بی دل]

بهاریه
بازکن پنجره را
و ببین پر زدن بلبل باغ
که شده مست زبوی خوش و جان بخش بهار
وبکش با نفسی تند و عمیق
بوی عطر گل یاس
وببین مرغک آزرده عشق
که حزین بود و نزار
با شکوفایی گلهای بهار
شده سرمست غرور
دیگر آن سوزش سرمای زمستان
نخورد بر بدن سبز درخت
یا که شلّاق خزان
نکند غنچه گل را پرپر
بازکن پنجره را
پرکن از رایحه و عطر بهار
ریه خسته ز سوز و سرما
و ببین در همه جا
فرشی از سبزه وگل پهن شده ست
تک درختی که زسرما بدنش می لرزید
جامه سبز به تن کرده
تنش گرم شده ست
پولکی را که سپید است و قشنگ
یا که زرد است و بنفش
دست خیّاط زمان
روی این جامه سبز
دانه دانه زده با زیبایی
گوییا فصل بهار
کرده بر پیکر این تازه عروس
تورخوش رنگ و سپید
از لطافت چو حریر

این بهار هم گذرا است
سال دیگر شاید
نتواند بگشاید« بی دل »
باز این پنجره را

بهارتون مبارک

[baby]

تا تبریک سهمیه بندی نشده ، اینترنت سر جاشه و .....
پیشاپیش بهارتون مبارک .... با خفن ترین - بخوانید بهترین- آرزوها

[ani]

بیائید با تازه شدن فصل و سال ، تصمیم بگیریم فصلی تازه از کتاب زندگی را آغاز کنیم .

رها و سبک بال و به دور از هر وابستگی .

روی دو پای خود با سری افراشته بایستیم و به دیگران هم فرصت دهیم تا همین کار را انجام بدهند.

بیائید تصمیم بگیریم . نو شویم ،تازه شویم و کمبودهای درونی خود را به نوعی منطقی ترمیم کنیم که محتاج دیگران نباشیم ( وابستگی از جایگاه کودک ) و به نوعی رفتار و عمل و احساس کنیم که دیگران وبال گردن ما نباشند ( وابستگی از نوع والد - بالغ ) .

زندگی زیباست. با تمام وجود به بهار خوش آمد بگوئیم و زندگی را فریاد بزنیم . زنده باد زندگی ،زنده باد بهار ،زنده باد استقلال ،زنده باد دلبستگی و........


بیائید با هم و با صدای بلند در آستانه ی بهار با وابستگی هایمان خدا حافظی کنیم .

خداحافظ وابستگی های من . دست حق به همراه تو .

و دست هر آنچه به آن وابسته هستیم را به دست خدا بسپاریم و بدانیم و یقین داشته باشیم که خدا بهتر از ما از آنها مراقبت خواهد کرد .

اگر این کار را درست انجام دهیم خواهیم دید احساس بهتری داریم .

در این لحظه است که واقعا باید گفت : بهارتون مبارک .