چند ماه بعد از عروسی

[goodman]

با سلام خدمت دوستان همدرد
ما چند ماهی است که عروسی کرده ایم اما واقعا دارد دلم برای روزهای نامزدیمان تنگ می شود
زندگیما در حال یکنواختی است و از این موضوع بسیار ناراحتم. همسر من شاغل است و به نوعی کار او در اولویت زندگیش قرار دارد.
همسرم دختری خوب، زیبا، فداکار، تحصیلکرده و بسیار نجیب و دوست داشتنی است، اما چیزی که هست او به ظرایف و جذابیت های زنانه و این دست چیزها اهمیت زیادی نمی دهد هر موقع هم مطرح می کنم یا ناراحت شده یا واکنش تندی نشان می دهد. به شکل عجیبی در خانه شبیه مردهایی است که در محیط کار خشک و سرد هست.
از طنازی های زنانه در وجود او خبری نیست و زندگیمان به سرعت رو به سردی می رود.
لطفا راهنمایی کنید آیا اینها تاثیرات کار کردن است و یا خانمهایی هم هستند که علاوه بر کار در مسائل زنانه خود هم متبحرند؟
خودم فکر می کنم اگر او شاغل نبود وقت بیشتری برای خودش می گذاشت.
او در محل کار خودش به شدت کار می کند اما در زندگی حتی حاضر نیست یک مقاله کوتاه یا حتی چند صفحه از یک کتاب ساده زناشویی را بخواند و عمل کند؟
نمی دانم چطور ترقیبش کنم ؟

[baby]

goodman عزیز
سلام و به تالار همدردی خوش آمدی
کار کردن خانوما ، خصوصا اونهائی که به کار بیرون خیلی اهمیت میدن در مشکل مطروحه بی تاثیر نیست ، اما همه مشکل (از طنازی های زنانه در وجود او خبری نیست ) به کار بیرون مربوط نمیشه .هستند خانومائی که با وجود مشغله ومسولیتهای زیاد بیرون ، برا همسر وفرزندشون هم کم نمی زارن. باید دلایل این مشکل رو جای دیگه ای پیدا کنید.

[parnian1]

شما سعي كنيد ايشون رو براي اين كارها ترغيب كنيد...مثلا بعضي روزهايي كه ميخواين براش هديه بگيرين ..چند قلم لوازم آرايش بخرين....و وقتي ميخواين بهش بدين بگين دوست دارم هميشه برام آرايش كني و به خودت برسي(مثال عرض كردم ها)يا يه روز يه لباس كه دوست دارين خانمتون بپوشه براش بخرين و بگين احساس ميكنم توي اين لباس ها زيباييت صد برابر ميشه......
بدون بحث و ايجاد حساسيت بهش بگين كه شما لذت مبرين از اينكه ايشون به خودشون برسن و براي شما ناز و عشوه بياد....بدون ايجاد حساسيت

[goodman]

تشکر از دوستان خوب همدرم که راهنمایی کردم
اما تقریبا بیشتر این راهها را رفتم. انتظار من از او فقط همین ویژگیهای زنانه هست که طبعتا هر دختری بالفطره دارد اما او تقریبا به روش خودش عمل می کند علی رغم اینکه خیلی به من علاقه دارد البته من هم به او این احساس را دارم.
اما دلم نمی خواهد نسبت بهش سرد بشم . من شخصا بسیار آدم صبوری هستم. بدون مشاوره و فکر هیچ کاری نمی کنم.
حتی در این رابطه که....(بهش بگين كه شما لذت مبرين از اينكه ايشون به خودشون برسن و براي شما ناز و عشوه بياد.....) هم به او خیلی ملایم ظریف گفتم اما میگه تو می خواهید من رو عوض کنید یا من اینطوری هستم و از این حرفها...
تقریبا بیشتر لوازم و بدلیجاتی که با هزار ذوق و شوق براش هدیه می گیرم سر از کشو میز آرایش درمیاره.

[parnian1]

دوست عزيز همونطوري كه در بين مردان هم كساني هستند رفتارشون مثل خانم هاس...درخانم ها هم اين قاعده هست...
يعني خانم هايي كه رفتارشون بيشتر شبيه اقايون هست....نه عمدي در كار هست و نه بيماري خاصي و.....گرايش اين خانم ها به رفتار و اعمال مردانه بيشتر از ظرافت ها و ناز و عشوه زنانه اس و اين تريپ ها رو سوسول بازي و مسخره ميدونن....شايد همسر شما هم از اين گروه باشن....

[goodman]

سلام به دوستان خوب همدرد.
امروز که دارم اینها را می نویسیم اصلا حس و حال خوبی ندارم واسه همین مسئله به ظاهر ساده ای که بالا مطرح کردم اما حالا چند تا سوال دارم؟

1- این روزها گاهی خودم خیلی حالم گرفته میشه و علی رغم همه دانستها نمی تونم خودم را از حال بد بیرون بکشم و بتونم کارهای روزانه ام را به راحتی ادامه بدم؟

2- سردی من و همسرم کم کم داره دامنش گسترده میشه، روابط جسنیمون تعطیل شده و خیلی هم دیگه مثل قبل صمیمانه با هم نیستیم، از این بابت خیلی نگرانم؟

یاد حرف یکی از دوستانم افتادم که زمانی می گفت در اکثر زندگی های زناشویی مشکل بزرگی وجود ندارد این مشکلات کوچک هست که بزرگ و پیچیده می شود؟

3-همسرم هم از وضع موجود خیلی ناراحت هست، اما برای من هنوز خیلی عجیبه که اگه بخواد در مورد مشکلمون اقدامی بکنه مثلا صحبی بکنیم یا جیزی بخونه از پرت وقتش استفاده می خواد بکنه یعنی زمانی که از سر کار خسته اومد خونه و بعد کارهای خونه را انجام داد و بعد اگه وقت شد!!!!؟؟

من یکبار این سایت را به همسرم معرفی کردم اون موقع بیشتر مطالب را می خوندم و عضو نبودم، فکر کنم اگه وارد این سایت بشه و مطالب این تالار را بخونه بلافاصبه می فهمه که اینها را کی ارسال کرده، به نظر شما نگرانی از این موضوع بی مورده؟

4- خیلی دلم می خواهد که با هم پیش مشاور بریم و مسئلمون را مطرح کنیم، اما همسرم حتی زمانی هم که قبول کنه و بخواهیم بریم خیلی مشتاق نیست، به نظر شما به تنهایی پیش مشاور رفتن من چه نتیجه ای بیشتر از آنچه در این تالار از دوستان خوب همدرم می شنوم داره؟

لطفا راهنماییم کنید، زندگی و همسر را خیلی دوست دارم، اما واقعا بعضی مواقع نمی دونم با این سردی زندگیم چکار کنم؟

[m.mouod]

برادر گرامی ورودتون رو به تالار همدردی خوش آمد میگم

احتمالا" شما و همسرتون خصوصا" همسرتون که که الان در روابطش با شما سر شده در ابتدای اشنایی و نامزدی خیــلی احساسی رفتار کردید یعنی به قول آقای سنگ تراشان (مدیر گرامی تالار ) احساسی محور بودید .کسی هم که خیلی زود احساساتی میشه و با محوریت احساس رفتار میکنه خیلی زود هم جنبه های دیگر شخصیت رو بروز میده مثلا" زود عصبی میشه ، زود خوشحال میشه ، زود گریه میکنه و زود دلسرد میشه و ...

برادر گرامی هر زنی خصلتهای زنونه رو به طور ذاتی داره اما گاهی بعضی از زنان از این نعمت خدادای استفاده نمیکنن و بعضی هم به شکل نادرست ازش استفاده میکنن .شما نگران نباشید از این بایت ایشون مشکلی ندارن فقط باید به آرامی وصبوری تشویقش کنید به اینکه از ظرافتها و لطافتهاش استفاده کنه ؛ اونو یاد روزهای اول اشنایی و نامزدی بندازید که چطور باهم رفتار میکردید ، بببینید از چه وسیله یا لباسش خوشش میاد برای شروع اونو براش تهیه کنید . ببینید از کدام کار یا حرکت شما خوشش میاد باهاش اونجوری رفتار کنید .

به رخش نکشید که رفتارش مردونه ست یا مثل زنهای دیگه نیست چون بهش تلقین میشه که واقعا" همینطوره !
بهش نگید با آرایش زیباتره یا ... بگید تو رو همینطوری که هستی دوست دارم و با همین ویژگیها میخوامت .
بگید بهش افتخار میکنید که جلوی مردان غریبه و نامحرم ظرافتهاش رو آشکار نمیکنه و جلب توجه نمیکنه و این باعث میشه اعتماد شما بهش چند برابر بشه .
به طور غیر مستقیم کاری کنید که خودش به سمت خصوصیتهای زنانه اش بره و ازش به خاطر شما استفاده کنه نه با سرزنش و تحقیر یا اجبار .براش مثال بزنید البته حساب شده :305:

مثلا" بگید تو محل کارتون خانمی هست که زیاد با همکاران مرد گپ میزنه و حتی شوخی میکنه و این شما رو اذیت میکنه و خوشتون از رفتارش نمیاد در مقابل زنی دیگه ای هست که فوق العاده نجیب و متینه و به هیچ مردی اجازه نزدیک شدن به خودش نمیده و سرش به کارش گرمه و این به نظر شما یک زن به تمام معنیه .چون فکر میکنید هر چی زیبایی و عشوه گری و دلبری داره تنها نثار همسرش میکنه و خوشا به حال همسرش از این بابت !


حالا یه سوال :

شغل خانمتون چیه ؟

یک خانم وقتی کار بیرون از خونه رو تقبل میکنه کارش خیلی سخت میشه چون هم باید اوضاع خونه و همسرداری و بچه داری و مهمونداری و ... رو درست انجام بده و هم کار بیرون از خونه و راضی نگه داشتن رئیس و همکار و ارباب رجوع و خلاصه سختیهاش رو تحمل کنه .این بین خودش هم یک انسانه و قدرت بدنی و جسمیش به اندازه یک مرد نیست که بتونه به راحتی از پس این دو بر بیاد برای همین در مورد خیلی از زنان شاغل این مسئله پیش میاد که یا تو خونه نمیتونن همسر و فرزندان رو از خودشون راضی نگه دارن یا تو محل کار .بنابراین دچار تنش و استرس میشن خصوصا" اگه کار زن با ویژگیهای جسمی و روحیش تناسب نداشته باشه .مثلا" بعضی مشاغل هست که خاصّ مردان هست در اصل اما خیلی از خانمها هم انجام میدن مثل کارهای فنی .خب این کارها انرژی زیادی از زن میگره و خصوصا" اینکه تو چنین کارهایی ارتباط زن با مرد بیشتره تا با زنان برای همین گاهی زن برای اینکه تو محل کارش به چشم یک همکار صرفا" بهش نگاه کنن نه یک زن که نمیتونه کار مردونه رو انجام بده ، سعی میکنه خصلتهای مردونه داشته باشه تا موفق تر باشه و از دید همکاران ضعیف و ناتوان نباشه .این خوبه اما کشیده شدنش به روابط زناشویی و ارتباط با اعضای خونواده باعث ایجاد نارضایتی همسر و فرزندان میشه .

البته منظور من این نیست که اگه کارشون سخته خدای نکرده به خاطر کارش مشکل تازه ای درست کنید منظورم اینه که شاید ریشه رفتارش این باشه و آدم وقتی بدونه ریشه مشکلش کجاست بهتر میتونه راه حلش رو پیدا کنه .


در مورد مشاوره هم کار درستیه اگه برید سعی کنید حتما"برید چون مشاوره حضوری با یک مشاوره خبره خیلی بهتر و مهمتر از اینجاست اول خود تون به تنهایی برید اکه لازم باشه بهتون میگه چطور همسرتون رو هم ببرید.
موفق باشید

[goodman]

m.mouod
واقعا از شما ممنونم و از راهنمایی خوب و جالبتون
حالا که فکر می کنم شاید خیلی احساسی عمل کرده ام و خوبیهای فراوان همسرم را خیلی تحت تاثیر شرایط احساسی خودم قرار دادم.
نکته دیگه که از حرفهای شما یاد گرفتم شاید اول باید خودم را در شرایط قبلی و فعلی کار و خانوادگی همسرم قرار دهم بعد تصمیم گرفته و پیشا پیش قضاوت نکنم
از همه شما متشکرم و از صمیم قلب براتون آرزوی موفقیت می کنم
آینده را دوست دارم و به آن امیدوارم.

[m.mouod]

m.mouod
واقعا از شما ممنونم و از راهنمایی خوب و جالبتون
حالا که فکر می کنم شاید خیلی احساسی عمل کرده ام و خوبیهای فراوان همسرم را خیلی تحت تاثیر شرایط احساسی خودم قرار دادم.
نکته دیگه که از حرفهای شما یاد گرفتم شاید اول باید خودم را در شرایط قبلی و فعلی کار و خانوادگی همسرم قرار دهم بعد تصمیم گرفته و پیشا پیش قضاوت نکنم
از همه شما متشکرم و از صمیم قلب براتون آرزوی موفقیت می کنم
آینده را دوست دارم و به آن امیدوارم.

خواهش میکنم برادر گرامی کاری نکردم
به عنوان خواهر به شما توصیه میکنم همیشه سعی کنید هم در ابراز عشق و محبت و هم خدای نکرده تنفر یا هر احساس دیگه ای متعادل و میانه رو باشید حتی با همسر و فرزندتون . سعی کنید احساساتتون رو تحت کنترل در بیارید و به اصطلاح افسار احساسات رو در اختیار عقل و منطق قرار بدید تا نه زیاده روی کنن و نه کوتاهی !

انشاء الله موفق و خوشبخت باشید

[goodman]

[size=medium]کسی که به روی درس های زندگی آغوش گشاید و خود را با پیش داوری تغذیه نکند همچون برگ سفیدی است که خداوند کلمات خود را بر آن می نگارد. [/size]