سلام.

به نظر میرسه بخشی از فشاری که روی ذهن و روان شما هست خودخواسته و خودساخته باشه، به دلیل روحیه حمایت گری زیادی که نسبت به افراد خانواده دارید. این روحیه حمایت گری که احتمالا بخشی از اون به فرزند اول بودن شما برمیگرده، تبدیل به کنترل گری میشه و شده.

فقط به عنوان یک فرض و گمان ، احتمالا دچار تله ایثار هستید. اینها رو میتونید با کمک یه مشاور خوب بررسی کنید.

کمک و حمایت نسبت به افراد خانواده یه صفت خوب و پسندیده ایه‌. اما به نظرم بهتره از حد تعادل خارج نشید.

الان در سنی که هستید چه برنامه ای برای آینده خودتون دارید؟ من فکر میکنم بهتره بخش اصلی انرژی خودتون رو صرف این مساله کنید . چون اگه این انرژی رو اونجا مصرف نکنید احتمال خیلی زیاد صرف تحلیل و بررسی رفتار افراد خانواده ت میشه. ضمن اینکه این حق رو هم به شما میدم که در محیطی که هستید ناخودآگاه ذهنتون معطوف به رفتار اطرافیانتون بشه. اما توصیه میکنم تا حد ممکن تبعات این شرایط رو کاهش بدهید