راهنمایی کنید بابت تحمل سالها عقده و گذشت از یک شب ترسناک

[ammin]

سلام خانم رفتگر

به نظرم روش مداوم شما در برخورد با رفتارهای شوهرت چرخه انفعال-پرخاشگری بوده. یعنی وقتهایی که به قول خودت ساکت بودی و حرف نزدی شاید به نظر برسه مهربانانه عمل کردی. اما بیشتر یه خشم فروخورده بوده تا مهربانی

به نظر بسیار باهوش هستید ولی اگر از این هوش اشتباه استفاده کنید به جای اینکه کمکت کنه بهت آسیب میزنه.

شما یه خانم ۳۱ ساله هستید که توی مسیر رشد و زندگیت ۶ ساله متاهل شدی. اگر جایی نیاز به تغییر داشته باشی لزوما به خاطر شوهرت نیست به خاطر خودته.

درسته شوهرت گاهی که از در بیاد شاید رفتارهای اشتباهی از خودش نشون بده اما به نظرت رفتار تلافی جویانه یا هر رفتار اشتباهی از جانب شما به حل مساله کمک میکنه؟ خودشناسی عمیق میتونه کمک زیادی به تو کنه. ریشه عصبانیتت رو پیدا کن. ببین روایت و تصور تو از زندگی مطلوب چه فرقی با روایت شوهرت داره؟ رفتار مناسبی که از همسرت انتطار داری با رفتار مناسبی که او از تو انتظار داره چه تعارضاتی باهم دارن.

ممکنه تصور تو از زندگی مطلوب درست باشه اما روش رسیدن به اون اشتباه باشه. یا برعکس ممکنه تصوری بسیار آرمانی وزیبا از زندگی مشترک داشته باشی و چون به نظرت زیباست اشتباه بودنش رو متوجه نشی و این تصور مطلوب قابل اجرا نباشه و خودش زمینه ساز مشکلاتی باشه. یا زندگیت رو با زندگی کسی مقایسه کنی، از طریق صحبت همکاری یا کسی و این مقایسه به درد زندگی شما نخوره. تشخیص اینها در فضای مجازی برای ما امکان پذیر نیست فقط در حدس و گمانه

این عصبانیت ریشه های دیگه ای مثل غرور هم میتونه داشته باشه. تشخیص اینها به عهده خودته. و اگه غرور باشه باید ببینی تفاوت سطح سواد تو و شوهرت، شاغل بودن تو و تفاوت شغلهاتون یا نوع نگرش تو به این مسائل تاثیری در این مساله داره؟

به نظر میرسه شوهرت بیشتر از آنکه نیاز به نصیحت داشته باشه نیاز به تایید و محبت داره. و شاید تو ناخودآگاه این محبت رو مشروط کردی به اینکه اون خودش رو تغییر بده. تغییراتی مثل نوع لباس پوشیدن، غر نزدن و غیره.

[رفتگر]

آقای امین
ممنون نظراتتون خیلی برام جالب بود.
بله این مورد خشم توی زندگی ما داره جولان میده و افسارش از دست من که به ظاهر درونگرا هستم و همسرم که برونگراست خارج شده و هر کدوممون رو با روش خودش داره فرو میبره. البته که طی سالها این اتفاق افتاده.حتما همین موضوع رو یادم میمونه که بفهمم زندگی ایده آل در واقع همینی هست که فکر میکنم.... برخورد تلافی جویانه من صادقانه بگم فقط دلم رو خنک میکنه البته بعدا از دماغم درمیاد!!! میدونم باید اصلاحاتی تو خودم ایجاد کنم خیلی سخته ها به حرف نیست کلا زندگی سخته...در باره غرور نه هرگز در چنین موردی مثل تحصیلات و شغل ما هیچگاه همچین مسّله ای رو پیش نکشبدیم چون تفاوتی احساس نکردیم و همسرم همیشه مشوق و تحسین گر و حامی بوده خداروشکر.
حرف آخرتون درباره شرطی کردن درسته من اینکارو کردم حق خودم میدونم به اونچه که لیاقتشو دارم برسم ولی شاید راه صحیح نیست.

- - - Updated - - -

خانم نازنین ۲۰۱۰
پاسختون پاک شد....در هر حال من پای تمام حرفام هستم میخاید بریم سال بعد بیایم باز من همونا رو میگم از روی عصبانیت نبوده. از سمام ممنونم دلسوزی کردید و پاسخ دادید������

[پرنیان یاسی]

سلام خانم رفتگر. امیدوارم حالتان خوب باشد. از وقایعی که برای شما اتفاق افتاده است و ناراحتی ای که طی این چند سال تحمل کردید واقعا متاثر شدم. واقعا درک می کنم که تا چه اندازه آزار دیده اید.
به نظر من آچه در وضعیت کنونی تعیین کننده است احساس شما به همسرتان است. آیا واقعا ایشان را دوست دارید؟ اگر جواب تان مثبت است زندگی شما جای امیدواری دارد.
http://www.hamdardi.net/showthread.php?t=30336
http://www.hamdardi.net/showthread.php?t=31119

[رفتگر]

سلام پرنیان یاسی عزیز
ممنونم که حالم رو پرسیدید . بهتر که هستم خداروشکر ولی بسبار شکننده و کوچیک شدم.
بله من همسرم و زندگیمو واقعا دوست دارم ایشون بسیار له من محبت کرده اما متاسفانه صفر و صده. خیلی تلاش کردم توی این زندگی. مشکلات زیادی رو پشت سر گذاشتم تا الان وگرنه که صد درصد برخورد بدتری رو پیش میگرفتم. واسه همین اولین چیزی که به ذهنم میرسه دلسوختن برای زندگیمه که حیفه اینجوری از دست بره یا خراب شه.

[سحر بهاری]

واقعا نیاز به کسی تو زندگیم دارم...من هیچ دوست خاصی هم ندارم ...تا حالا با کسی درد و دل نکردم....حتی یکبار درباره زندگیم مخصوصا همسرم به کسی چیزی نگفتم...خیلی احساس تنهایی میکنم و خیلی حرف دارم که بزنم...��

درود

خانم رفتگر عزیز، این خوبه که شما مسائل زندگیتون رو برای کسی بازگو نمیکنین. به علت اینکه دیگران اکثرا اطلاعات خوب و آگاهی کافی در برخی موضوعات ندارن و احساسی با مسئله برخورد میکنن. برای همین هم نمیتونن برای شما مفید ظاهر بشن و نمیشه به این گوش ها و دهان ها اعتماد کرد، نمیشه به نوشته هاشون اعتماد کرد و چون خیلی ها متوجهش نیستن و این توصیه های غلط افراد رو وارد زندگی مشترکشون میکنن گاهی آسیب های جبران ناپذیری به زندگیشون وارد میکنن.

دوستان ما میتونن همون آدمایی باشن که باهاشون زندگی میکنیم، شما وقتی گوشی برای شنیدن همسرتون باشین، وقتی اون موارد توصیه شده رو که گفتم بکار ببرین ، اونم میتونه حرفای شما رو بشنوه و برای شما از دوست بهتر ظاهر بشه. چون دوستان فقط همدردی میکنن، از اسرارتون باخبر میشن و نهایتا مشاوره ناقص میدن ... اما همسرتون متوجه شما میشه، متوجه نقص ها و عیوبش میشه، متوجه میشه چه چیزی برای بهتر کردن زندگیش لازم هست.

دعا کردن خوبه، انشالله این مشاوره ها براتون مفید باشه. اما در کنار دعا لازمه تلاش کنیم و نشان بدیم یک موجود زنده، فعال و امیدواریم.

[نازنین2010]

آقای امین


- - - Updated - - -

خانم نازنین ۲۰۱۰
پاسختون پاک شد....در هر حال من پای تمام حرفام هستم میخاید بریم سال بعد بیایم باز من همونا رو میگم از روی عصبانیت نبوده. از سمام ممنونم دلسوزی کردید و پاسخ دادید������

پست من پاک نشده، اما پست شما ویرایش شدهکه دلیلش ذکر شده