سلام
مدت‌های زیادی بود که با شغلم شاد بودم، ( هنوزم هستم ) همه کم و کاستی های رو نادیده می‌گرفتم و با همه همکاران دوست بودم ( هنوزم هستم) و همه رو به یه چشم دیدم به جز افرادی که خودشون رو عالی رتبه شناسانده بودند. دائما تلاشم این بوده مفیده باشم و لطف خدا هم شامل حالم شد و شرایط کاری و غیره من در سرکار عالی باشه.
از نظر مالی هم، نظرات اطرافیان مبنی بر کم بودن دستمزدم، اثری در من نداشت و از کار نمیزدم، میگفتم هر چی خدا بخواد، باز هم لطف خدا شامل حالم بود و این روزی برام خیلی با برکت بود( هنوزم هست)
تا اینکه روزی از جایی زنگ زدن که میای برای ما کار کنی؟ من که دیدم که من تلاشی برای این کار نکرده بودم و اونا تماس گرفته بودن، پیش خودم گفتم شاید خیری درش هست، چون این کار جدید حیطه کاریش کلا فرق داره و من رو از تو اینترنت که سالیان دور رزومه در نت گذاشته بودم پیدا کرده.
خلاصه الان اون جا بهم پیشنهاد دستمزد درآمد دوبرابری داده، ولی به جز مسائل کاری که یه جور سبک سنگینش میکنم بالاخره خودم، در این تصمیم گیری دچار تزلزل شدم از لحاظ اخلاقی!
آیا این کار من درسته؟ پشت کنم به محل کاری که برام خیلی زحمت کشیده هر چند که اگر بهشون بگم می‌خوام برم خیلی شیک میگن به سلامت، ولی از نظر خودم خیلی سبب رشد من شده. حالا اونا کم معرفت باشن.
آیا درسته این همه دوست و همکار رو که نسبت به من لطف دارند رو تنها بگذارم ؟
آیا درسته به محل کارم که الان خیلی نیازه کمکش کنم، تنهاش بگذارم؟
آیا درسته الان که وقت آزاد بیشتری دارم رو و میتونم به خیلی از کارهای دوست داشتنی برسم، کنار بگذارم و برم سرکار جدید که وقت آزاد کمتری داره و ممکنه تبدیلم کنه به یه ربات کاری.
بعد اینکه پست آخر جناب امین رو در حال و احوال دیدم، تصمیم گرفتم تاپیک بزنم، بعد از این پیشنهاد کار ، حال روحی ام خراب شده، احساس وابستگی به دنیا در من خیلی شدت گرفته و احساس سنگینی میکنم.
حالا الان سر این گیرم که این کار جدید خیری درش هست یا آزمایشی هست برای من؟
پ ن: از نظر شغلی و حرفه ای تصمیم برای کار جدید، بهترین تصمیمه ، ولی برای من این قسمت کم اهمیتی.
نوشته اصلی توسط Mvaz
علاقه مندی ها (Bookmarks)