✓ کــــــــــــافه آگاهی

[سحر بهاری]

به نام خدای رنگین کمان

سلام بر شما
تو این کافه قراره به آگاهی های ما اضافه بشه و یاد بگیریم چطور با مسائل مختلف روبرو بشیم.

برگرفته از نوشته های « سید پیمان رحیمی نژاد، درمانگر و پژوهشگر روان شناسی مثبت نگر »

← پرسش و پاسخ در مورد مطالب کافه آگاهی، کلیک کنید.

[سحر بهاری]

جهان را بدون ناکامی تصور میکند.
حق ناکام شدن ندارد!

همه ی ما حق ناکام شدن داریم، دوست داشته نشدن از طرف کسی انتخاب اون فرده.
معنیش حتما این نیست که تو مشکل داری! شما فقط انتخاب اون نبودی.

انتخاب هر فردی بر مبنای ارزش های خودش است.
مدتی آشنا شدیم و تو آدم خیلی خوبی هستی، اما ما ارزش های مشترکی نداریم.

پس به انتخاب هم احترام بگذاریم.

[سحر بهاری]

[سحر بهاری]

پدر و مادر ما همیشه آنطور که ما میخواهیم عمل نمیکنند
همیشه به موقع نمی توانند جهان ما را درک کنند
همیشه بخشی از انتظارات ما از پدر و مادرمان باقی می ماند و‌ همین باعث می‌شود دیر به فکر سالم سازی ارتباطمان با جدی ترین انسان های زندگی مان بیفتیم.
در مواجهه با همسرم با علامت سوال درباره بعضی از کارهایشان برخورد می کنم، با شریک عاطفی ام خیلی وقت‌ها درون ذهنم مشغول جنگیدن هستم و خیلی وقت ها درگیر وابستگی یا دلبستگی به آنها هستیم و همیشه ترس هایی برای از دست دادن آنها، تنها ماندن، نبودن...

برای پاسخ به این دغدغه ها در رابطه با پدر و مادر، یا مشکلات مشابه در ارتباط با خودتان یا همسرتان یا شریک عاطفی‌تان باید باورهایتان درباره پذیرش را تغییر دهید.
توصیه جدی من به شما این هست که از استراتژی پذیرش استفاده کنید.
بر خلاف تصور عامه مردم، پذیرش هیچ ارتباطی با رفتار منفعلانه ندارد.
در روان‌شناسی مثبت نگر و مکتوبات توجه آگاهی هیچ کجا اشاره نشده است که باید هر چیزی را که اتفاق می‌افتد را بپذیرید.
پذیرش آگاهانه یکی از سخت ترین کارهای دنیاست اما نتایج بسیار عجیبی دارد.

پذیرش‌ یعنی؛

۱) اتفاقات را همان گونه که هستند درک کنیم
۲)‌ راهی برای ارتباط آگاهانه با آنها پیدا کنیم
۳) پس از آن عمل کنیم
۴)عملکرد مناسبی که بر اساس شفافیت دید است.

در گام اول با توجه به سطح آگاهی پدر و مادرم یا توان هوش هیجانی آنها و میزان سواد زندگی داشتن‌شان آنها را بابت رفتارهایشان درک میکنم.

در گام دوم با یک نگاه‌ هرمونوتیکی با سبک زندگی آنها، کیفیت روابط خانوادگی‌مان در گذشته، مشکلات شخصی پدر و مادر و میزان توانایی حل مساله آنها در زمان بروز مشکلات در تاریخچه ی خانوادگی ارتباطی آگاهانه و‌ مشاهده گرایانه برقرار میکنم.

در گام‌ سوم با توجه به دو‌ مرحله‌ی قبل، عمل مناسب را انتخاب میکنم. مثل همدلی یا درک متقابل به جای رفتار طلبکارانه

و در گام چهارم، نتایج عملکرد خودم را پس از تغییر شرایط بررسی میکنم.

فراموش نکنیم؛
پذیرش، فرایندی همیشگی و جهانی‌ و‌ وسیع است که در طول عمر باید به آن مشغول باشیم. اگر فکر میکنید کسی را پذیرفته اید اما هنوز هم با او‌ مشکل دارید یعنی پذیرش شما درست و آگاهانه نبوده است.
امروز برای پذیرش اصولی خودتان، همسرتان یا شریک عاطفی تان‌ و‌ پدر و مادرتان وقت بگذارید.

[سحر بهاری]

شاد بودن و ناراحت بودن اشکالی ندارد، مشکل؛
مثبت اندیشی احمقانه است!
شاد باش
خوشحال باش
پدیده های مثبت را ببین.

همچین چیزی وجود ندارد...

جهان همان اندازه که پدیده های شاد کننده دارد، پدیده های ناراحت کننده هم دارد و آدم سالم باید این دو‌ را بپذیرد و بین آن قرار بگیرد.

در مثبت نگری؛
همانقدر که پدیده های مثبت مهم هستند، پدیده های منفی هم مهمند، باید بفهمیم چطور از آنها کمک بگیریم.

[سحر بهاری]

[سحر بهاری]

در حكايتى از گذشته، معروف است كه پادشاه يك كشور به پادشاه كشورى ديگر يك «فيل سفيد» هديه مى‌دهد.
كسى كه هديه را مى‌پذيرفت، هزينه‌هاى زيادى را صرف نگهدارى و خوراك اين فيل سفيد مى‌كرد.
نسلهاى مختلف هم بدون آنكه بدانند اين فيل سفيد به چه درد مى‌خورد، هزينه‌هاى زيادى را براى آن متحمل مى‌شدند و دلشان هم نمى‌آمد كه آن را كنار بگذارند يا رها كنند، زيرا مى‌گفتند: حيف است!
تاكنون هزينه زيادى براى آن شده است و نمى‌توان آن را رها كرد!» «فيل سفيد» در مديريت، استعاره از موضوعى‌ست كه هزينه زيادى براى آن شده و هيچ خاصيت مفيدى هم ندارد! و از آن جهت كنار گذاشته نمى‌شود كه صرفاً براى آن هزينه شده است!
در نظر بگيريد كسى وارد دانشگاه مى‌شود و متوجه مى‌شود استعدادى در آن رشته ندارد، اما آن را رها نمى‌كند به خاطر هزينه‌هايى كه براى قبولى آن داده است و زمانى كه صرف كرده و مى‌داند در آينده نيز آن رشته منبع درآمد او نخواهد شد!
به آن رشته دانشگاهى و آن مدرك هم مى‌توان فيل سفيد آن فرد گفت.

در زندگى فيل‌هاى سفيد زيادى داريم كه بدون آنكه خاصيتى داشته باشند، براى آنها هزينه مى‌كنيم!

جرأت کنید و فيل‌هاى سفيد زندگى‌تان را رها كنيد.

[سحر بهاری]

میگه دلم برای خانوادم تنگ میشه ...برای پدر و مادر و ...

چون استقلالش، استقلال بیمارگونست.

استقلال یه وجه سالم داره و یه وجه ناسالم.

در وجه سالم←اینجا میگیم عزیزم وابسته نباش و مستقل شو.
اما در وجه ناسالم←از اون ور بوم میافته و هرگونه وابستگی رو پس میزنه.

نه تو قرار نیست اگر مستقل زندگی میکنی از همه ی خطوط عاطفی و خانوادگیت جدا بشی! ( لزوما داشتن استقلال بمعنای قیچی کردن خانواده یا بریدن از اونها نیست )

[سحر بهاری]

[سحر بهاری]

حیف نیست این همه ظلم به خودت.
به این فکر کردی چطور میخوای جبران کنی این همه خودزنی رو؟
اره از رفتار مقایسه کردنت حرف میزنم.
به نظرم بزرگترین بمب نابود کننده احساس ارزشمندی، مقایسه کردن خودمون با دیگرانه!

یادت باشه زندگی دوی ماراتن نبوده که همه مون از یک جا شروع به دویدن کرده باشیم.
ما در زمینه های مغزی، شخصیتی، خانوادگی، شناختی و عاطفی باهم فرق میکنیم و تا وقتی این رو قبول نکنی یعنی هربار زخم بیشتری به خودت میزنی، تو تا همین جا خیلی کار بزرگی کردی.
کی گفته اون بهتر از تو حرکت کرده. تو شجاع تر بودی ببین از کجا شروع کردی و اومدی تا اینجا و این جایی که ایستادی یعنی شاید مسیرت سخت تر بوده اما این به معنای بهتر بودن بقیه نیست.
مقایسه کردن باعث میشه بیشتر از خودت دور بشی و از دیگری هم بیشتر فاصله بگیری.
ظلم نکن به خودت، الگو داشته باش اما خودت باش.