فراموشی لازم دارم...

[الهه زیبایی ها]

ز ). ولی به محض اینکه تصمیمم رو گرفتم، حرفای دیگران مثه یه زنگ گوشخراشی توی گوشم بود که میگفت چرا کنسل کردی. خب شما خودتو جای من بذار. شما پروردگار اعتماد بنفس و عزت نفس!، وقتی یه موردی رو کنسل میکنی، یه مقداری ادم ناراحت و دپرس میشه. حالا اطرافیانم بیان هی بگن چرا کنسل کردی، خب ناخودآگاه تاثیر میذاره دیگه (ممکنه بگین باید روی عزت نفس و درونی شدن تصمیمهات کار کنی، اینارو خواهشا نگین که به همه اینا فکر کردم. من هر کاری بکنم باز هم مقداری شک و تردید هست.

سلام
منم وقتی بعد مشورت هنوز تو شک هستم یعنی
نه دیگران میتونن منو قانع کنن نه من اونارو
قرآن باز میکنم... یِ ارتباط عمیق برقرار کردن بعد
دیگه هر جوابی بیاد دلم قرص میشه....دیگه بقیه هم هرچی بگن مهم نیست...درمورد من بارها درس از آب در اومده

اینم که پرسیدین طبیعیه یا نه...بله برای ادم هایی که
کمتر ارتباط عاطفی دارن با جنس مخالف دفعات اولی که
خواستگاری میرن یا خواستگار میاد طبیعیه..(.میدونم میگید عاطفه ای درکار نبوده....ولی یِ مدت که تو فکر ازدواج باهاش بودید...)
اینها نظرات شخصی بود
موفق باشید

[Pooh]

سلام.
اقا غلام، خب وقتی مشاور گفته فاصلتون قابل چشمپوشی نیست، چرا به حرف دیگران اهمیت میدید؟

مشاور بررسیتون کرده و روی هوا که حرف نزده. پس ذهنتون رو ازاد کنید.


من سالها پیش یه خواستگار داشتم که خداییش از نظر اخلاقی و ایمانی ۲۰ بود‌. خانوادم هم راضی بودن. البته در شرایط روحی بدی بودم و قادر به پذیرش کسی نبودم. حدود سه ماه فکر کردم. ولی نمیتونستم قبول کنم. هر چی تلاش میکردم و سعی میکردم روی نقاط مثبتش تمرکز کنم، نمیتونستم. ظاهرش به دلم نمینشست. چون ۴ سال هم همکلاسی بودیم و با اینکه واقعا همیشه اخلاق خوبش زبانزد بود، ولی حتی توی دانشگاه هم احساس خاصی بهش نداشتم و مثل برادرم بود برام.

خانواده خیلی میگفتن اشتباه میکنی. خود پسره حتی گریه میکرد. اتفاقا اون سال ماه رمضون بود که بهش جواب منفی دادم. برای شب قدر رفته بود مشهد حرم امام رضا. گریه میکرد میگفت من سید هستم این شب قدری دلم رو نشکنید. ولی من نمیتونستم.

یادمه خودم هم برای اینکه اون دلش شکسته گریه میکردم بعدش. احساس عذاب وجدان داشتم که چرا من که چهار سال تو دانشگاه دیده بودمش و میدونستم ظاهرش برام جذاب نیست، چرا اصلا اجازه دادم بیان؟

خیلیییییی سرزنش شدم از طرف خانوادم. تنها خواستگاری بود که خانوادم رضایت صد در صد داشتن. ولی من نمیتونستم و مسوولیتهاش رو هم قبول کردم.

گاهی میشه فکر میکنم نکنه جدی جدی آه کشیده و وضع من شده این‌. ولی فکر نکنم اینطور باشه.‌اونم حدود نه ماه بعدش عقد کرد و الان هم توی گروه تلگرام بچه های کارشناسی، هستش و عکس دخترش رو هم گذاشته. و من واقعا خیلی خوشحالم که خوشبخته. واقعا عین برادرهام بود و هست برام.

درکتون میکنم. سرزنش های خانواده کلا ازاردهنده است. به نظرم بهشون بگید من تصمیمم رو‌گرفته ام و مسوولیتهاش رو هم قبول میکنم و لطفا دیگه دست از سرزنش بردارید.
.
.
.
‌
اون بحث خط قرمز که گفتید که هم مساله مهمیه. مثلا من خودمم با اون خواستگار چند بار عصبانیت نشون دادم و ایشون هم با این اخلاق من مشکل داشتن و بهم میگفت از این اخلاقت میترسم. و خب حتما حق داشته.

نمیدونم مدت اشناییتون چقدر بوده ولی با توجه به اینکه مشاور رفته اید، فکر میکنم حدود چند ماهی بوده. ببینید اگر در ارتباطتون از ایشون عصبانیتی دیده اید، احتمالا نشونه ی تعارضات و عدم درک همدیگه بوده. خب این میتونه دلیل کافی باشه برای اینکه موردهای مناسبی برای هم نبوده اید.

اینقدر شخم نزنید قضیه رو.
ولی به طور کلی برای حل یک مساله، باید اول بتونیم مساله رو دقیق تعریف کنیم.
خیلی وقتها ادم های درونگرا مثل من و شما، نمیتونیم و یا نمیخوایم اون مشکل درونیمون رو بیان کنیم و هی میخوایم اول خودمون در خودمون حلش کنیم و ممکنه راه درستی نریم و یا قضیه رو ناقص به دیگران ارایه بدیم و در نتیجه راهنمایی ناقصی بگیریم و در نهایت مسالمون حل نشه.
.
.

سلام. من ظرفیت پستم تموم شده بود اینجا نوشتم. لطفا به الهه خبر بدید.
الهه جان از خود سایت اسکایپ دانلود کن. موقع دانلود و نصب هم فیلتر شکنت خاموش باشه.

https://www.skype.com/en/get-skype/

[الهه زیبایی ها]

و یِ چیز دیگه
همین که اینجادرموردش صحبت میکنید یکم از بار قضیه رو براتون کم میکنه....حس هاتونو بیان کنید....اگه اینجا دوست ندارید رو کاغذ بنویسید نوشتن کمک کننده است خیلی وقتها.

بعد خواستید
نگه اش دارید ی مدت دیگه یا اصلا دوست ندارید بخونیدش
یا خوندی میبینید چقدر فکرتون عوض شده.

[gholam1234]

ممنونم از شیواخانم، الهه زیبایی ها و پوه عزیز. تک تک تون لطف کردین اومدین نظر دادین.
شیوا خانم؛ بله من بالای سی هستم. نکته ای که در مورد عصبانیت گفتین رو خیلی خوب بهش اشاره کردین و من هم بهش قبلا دقت کرده بودم.
Pooh بزرگوار، چه تجربه خوب و عبرت آموزی رو تعریف کردین. چقدر شما دل بزرگی دارین (چون عکس اون آقا و دخترشو دیدین و گفتین که خیلی خوشحالم که خوشبخته.) این نهایت بزرگ منشی هست بنظرم این طرز تفکر. در مورد سرزنشهای خانواده، بله همینکار رو کردم و دقیقا همین جمله رو گفتم که تصمیم خودم بوده و مسئولیتشو قبول میکنم. اینم که گفتین که مشکل در حل مسئله داریم، آره دقیقا همینجوریه. ولی ایشالا که بهتر میشه.
الهه زیبایی ها، ممنون. آره نوشتن در موردش خیلی از بار قضیه کم میکنه. آره ارتباط عاطفی هم خب من تا حالا نداشتم.

با توجه به محدودیت تعداد پست، 5 تا در روز، من از همینجا یه انتقاد مجددی بکنم. این محدودیت خیلی دست و پاگیر هست. بعضی وقتا یه زمانهایی آدم خیلی کارش واجبه که چندین پست بذاره. به نظرم دوستان یه همتی بکنن به گوش مدیران برسونن که این محدودیت رو یا بردارن یا تعدیلش کنن.

[Mvaz]

سلام آقا غلام
ممنون که حرف بچه های همدردی رو زمین ننداختی و کمی تو ضیح دادی.
توضیحاتت برای ما هم خوبه.
تصمیم گیری، شامل چهار تا مرحله است:
حس کردن درست . خوب ببینی، خوب بشنوی، خوب بچشی، خوب بو کنی و خوب لمس کنی.
خیلی از ما تو این مرحله ضعف داریم . یعنی نمیبینیم طرف هوا بارونی یا افتابی، بعد تصمیم میگیریم بریم پیک نیک. بعد که بارون نیاد حسابی فحش و بد و بیراه میدیم.
پس باید خوب و دقیق از حواس استفاده کرد. خوب واکاوی کرد تا عناصر به مرحله حس کردن برسند. یعنی باید بدونی چیکار کنی تا بفهمی طرف غذای قورمه سبزی دوس داره یا نه. بعد که با حواست نه یا اره رو شنیدی میری مرحله بعدی.

این مرحله باید سلامت عبور کنی، مرحله توهم. با داده های مرحله قبلی تو هم میزنی
مرحله قبل که سالم رد بشی. میرسی به مرحله خیال. با اطلاعات ات خیال بافی میکنی. اگر اینجوری کنم. فلان میشه، اونجوری کنم بیسار میشه.

اگر مرحله خیال و توهم سلامت رد بشند، اطلاعات شما میرسند به وادی عقل. اینجاست که میتونی خوب انالیز کنی و تصمیم بگیری. اگر نتونی انالیز کنی هم سوختی.

حالا وقتی ما تصمیم درس و قوی بگیریم. دیگران توش نمیتونند تاثیر بگذارند. دیگران در زمان داده سازی و بخشی از آنالیز میتونند به ما مشورت بدند. ولی شما تصمیم که بگیری و محکم رو تصمیم ات بایستی. تا دیگران و نه زمزمه های درونی خودت زورشون بهت نمیرسن.

کلا روش خوبی رو رفتی برای انتخاب، هر چی بیشتر به شناخت دقیق تری از خودت برسی، نتایج ات بهتر میشند.
این روزها میگذرند. نگران نباش، توکلت به خدا باشه.

یه سری معیار های قوی برای انتخاب و ازدواج هم در نظر داشته باش. البته فکر میکنم داری و اینجا فرصت نشد بگی.
مثل تناسب اعتقادی، فرهنگی، اجتماعی،
یه نکته کنکوری اگر دیدی بعد همه انالیز ها و غیه آرامش با هم بودن ندارید، بدون که یه جای کار ایراد داره.
یا از ترس و ضعف خود ماست، یا انتخاب یه خللی داره.

آقا غلام مواظب خودت باش