من و مادرشوهر

[باغبان]

با سلام و احترام
متشکرم


بله درسته ،،،
شما بلد نبودید در دوران عقدتون از همسرتون طلا بگیرید - بلد نبودید وقتی همسرتون بهتون میگه پول لازم داره بگید نه و بجاش شرایط خودتون را در نظر بگیرید
بلد نبودید به فکر خودتون باشید - بلد نبودید شرایط و رویاهای خودتون در دوران عقد را پیاده سازی کنید و .....

ولی یه چیزهایی را خیلی بلدید ارم خانم ،،
شما عشق به همسر ،،فهم شرایط همسر ،،فهم از اینکه شوهرتون پول لازم داره ولی از خودتون گذشتید و به ایشون دادید ... و خیلی چیزهای خوب دیگه که خوب بلدید





به خودتون افتخار کنید ،
هر کاری هم کردید ( محبت و کمک و ..) برای خدا کردید و کمک به شوهرتون .
ارم خانم ایجوری می تونید راحت قضیه را هضم کنید .
باور کنید نیت ها معجزه می کنه، حتی اگه دیگران نیت خوب شما را نفهمند و بد تفسیر کنند .

[باغبان]

خانم ارم ،،
چون شما اهل تحقیق و پژوهش هستید ،،،
یه تصویری براتون می ذارم ،،روش خوب فکر کنید و هر چی به ذهنتون می رسه یادداشت کنید






ممنون میشم نتیجه این پژوهشتون را در اینجا بذارید ( دو هفته ای بهش فکر کنید )
ان شالله زنده باشیم ،، حتما می یام این تاپیک را میبینم برا نمره گذاری :)
موفق باشید .

[Eram]

آقای c.r.y خیلی از شما ممنونم که وقت میگذارید و مطالب جالب میفرستید.
اتفاقا من هم فکر میکنم یه چند وقتی از جریان تاپیک دور باشم و به یه جمع بندی و ثباتی در مورد اونچه واقعا دغدغه ام هست برسم بهتره.
تا اینجا هم با توجه به مطالبی که شما عزیزان برام نوشتید و با استفاده از تحلیل های خودم فکر میکنم مقداری به جلو پیش رفتم. اما چه خوبه همین قدر رو هم به بوته ی آزمایش بگذارم و ببینم چند مرده حلاجم.
انشالله بعد مدتی حتما ادامه تاپیک رو پیگیر میشم.
بابت تصویر جالبی که فرستادید خیلی ممنون. من خودم عاشق تحلیل کاریکاتور هستم ،الانم که بهانه جور شد.حتما بهش فکر میکنم و در ادامه تاپیک قرار میدم.
سپاس گزارم و موفق باشید.

[سحر بهاری]

سحربهاری عزیز ، خیلی ممنون از لطف و توجه شما.
اتفاقا من یک تاپیک جدید باز کردم که موضوعش در مورد مادرشوهر هست اما خب در واقع مسأله اصلی باید چیز دیگه ای باشه که توی تاپیک دنبال اون هستم. اگر به تاپیکم سربزنید خیلی خوشحال میشم. توی روند تاپیکم دوهفته موقتا وقفه ایجاد کردم تا هیجاناتم کمی فروکش کنه و بتونم بهتر جوانب رو بررسی کنم.
قراره چند روز آینده تاپیک رو با رویکرد جدیدی ادامه بدم.

سلام
ارم عزیز من تاپیکت رو نگاه کردم شاخه ها زیادن و هر شاخه به اندازه ی یک تاپیک میشه دربارش صحبت کرد و نتیجه گرفت. من نمیخوام پراکنده و ناکافی نظر بذارم بهمین علت از شما تقاضایی دارم. مسائل رو در ذهنتون اولویت بندی کنین و هر آنچه که این روزا مانع حال خوش شماست و مهم تر هستن با شماره گذاری به سطر جدول بیان. سپس در مورد هر کدام یک توضیح مفید و مختصر بدین که من روشن بشم. بعد اینطور راحت تر میشه با مسائلی که مد نظر دارید مواجه شد و اونها رو بررسی کرد.
مثلا میاین میگین ؛

۱. من از فلان موضوع ناراحتم به این علت و آن علت
۲.
۳.

و ...
من هم در اولین فرصت با توجه به محدودیت ارسال ها انشالله میام در خدمتتون هستم

[Eram]

سلام
علی رغم تلاش موفقیت آمیزی که در این دوهفته داشتم باید بگم زندگی ام در دوروز اخیر بایک چالش جدید و جدی تر مواجه شده:
من جاری دار شدم.
و هروقت خانواده همسرم به عروس جدید محبت می کنند من یه حس بدی پیدا میکنم. هرچه محبت بیشتر باشه من ناراحتیمو نشون میدم طوری که خیلی میرم توی خودم. ! این یه ضعف بزرگ هست برام.
و فکر میکنم خیلی خیلی سخته.
دوستای من ،فکر میکنم دیگه جذاب و دوست داشتنی نیستم ،فکر میکنم دوران من به سر اومده ،فکر میکنم دیگه تموم شدم.
همینکه خانواده همسرم در مورد عروس جدید چیز خوبی بگن انگار من دارم تموم میشم براشون .این در حالی هست که در گذشته از من تعریف می کردند و الان هم پاش بیفته تعریف خوب ازم میکنند. اما من طاقت شنیدن تعریف و تمجید عروس جدید رو اصلا ندارم.
فکر میکنم خیلی این مسأله عمیق باشه در من.
این شاید یک نوع انحصارطلبی یا تمامیت خواهی باشه.
انقدر ناراحتم که دوست دارم هرچه زودتر از پیش خانواده همسر بریم تا بیش از این ناخالصی هام برام عیان نشه. تا احساس حقارت نکنم.
هر دم ازین باغ بری می رسد...تازه تر از تازه تری می رسد.

[سحر بهاری]

سلام

اشاره به خانواده ی همسر کردین، درابتدا باید عرض کنم این یک روال طبیعی برای همه هست و در این روال طبیعی افراد جدید مدتی در مرکز توجه و محبت سایرین قرار میگیرن.
درست مثل آخرین لباس مجلسی که میخرین و نسبت به بقیه ی لباس هایی که دارن قطعا توجه بیشتری بهش میکنین، دوستش دارین، دربارش صحبت میکنین و اون رو در کاور میگذارین و ...
اینکه چنین کاری میکنین دلیل بر این نیست که لباس های قبلی رو میخواین دور بندازین یا دیگر براتون داشتنشون مهم نیست.

هروقت خانواده همسرم به عروس جدید محبت می کنند من یه حس بدی پیدا میکنم. هرچه محبت بیشتر باشه من ناراحتیمو نشون میدم طوری که خیلی میرم توی خودم.

دوستای من ،فکر میکنم دیگه جذاب و دوست داشتنی نیستم .

باید روی عزت نفس و اعتما بنفس خودتون کار کنین ، کمبود عزت نفس باعث بروز حساسیت در افراد خواهد شد.

شما باید در مسیر ارزشهاتون قرار بگیرین و بدونید اعتبار یک نفر تنها با رفتار و شخصیتش مورد ارزیابی قرار میگیره. باید طوری رفتار کنین که عقل و احساستون بر درستی اون رفتار صحه میگذاره. وقتی ناراحتی بیمورد نشون بدید در واقع دارین رفتارهای خودتون رو مطابق با رفتار و گفتار دیگران تنظیم میکنین و این در دراز مدت اصلا بنفع شما نیست.

طاقت شنیدن تعریف و تمجید عروس جدید رو اصلا ندارم.

احساس حقارت نکنم.

البته این احساس شما به عوامل اصلی هم میتونه برگرده بعنوان مثال ( عدم امنیت، وسواس فکری و ... ) .

شما با سوژه ی منفی جدیدی که پیدا کردین در مسیر یک پرتگاه در حال حرکت هستین اگر حساسیت زدایی نکرده و به مسئله رسیدگی جدی نکنین در آینده به یک یا چند موردی که براتون مینویسم ( در همین یک زمینه ) گرفتار خواهید شد.


۱. گرفتاری در دام مقایسه ی دائمی

۲. تیرگی روابط با خانواده همسر و علی الخصوص جاری جدید

۳. بحث های جدید و بیمورد و در نتیجه تنش بین شما و همسر

۴. گرفتاری در دام رقابت های ناسالم و بی پایان

۵ . در خطر افتادن ارزشها و موقعیت شما

۶ . پراکندگی افراد و احساس تنهایی

۷ . در خطر قرار گرفتن سلامت جسمی و روانی شما

۸‌‌‌ . عدم پیشرفت فردی، عقب افتادگی و حتی شکست

و ...

بهمین دلیل بهتر هست بصورت خصوصی با مشاور محترم درارتباط باشین و معایب رو ریشه ای شناسایی کرده و تخصصی گام در راه اصلاح و بهبود بگذارین.

[میشل]

ارم جان شهامتت در پذیرش و بیان احساستت نسبت به عروس جدید تحسین برانگیزه.

آفرین به تو که اونقدر زندگی خالصانه و صادقانه رو تمرین کردی، و اونقدر ریشه های عزت نفست رو تقویت کردی که در چنین موقعیت هایی زیاد سقوط نمی کنی و در همون گام های اول، می تونی تحلیل حق مدارانه ای از احساسات درونیت داشته باشی و سرنخ های برون رفت از شرایط سختت رو درست تشخیص می دی.

کسیکه اونقدر روحش پاک باشه که بفهمه علت رنج و دردش، ناخالصی های درون خودش هست، به زودی از همین رنح نردبان تعالی و رهایی خودش رو می سازه.

من چیزی ندارم بهت بگم ارم، فقط اینکه به خودت فضا بده، به قلبت ایمان داشته باش. بذار از این شرایط رنج بکشی، اشکال نداره، دردش رو تحمل کن. همینطور آگاهیت رو حفظ کن تا به زودی حس و حالت تغییر کنه و یه پله بری بالاتر.

[Eram]

سحربهاری عزیز
خیلی ممنونم ازت. دارم کم کم این روال طبیعی رو می پذیرم. نمیخوام خودم رو گول بزنم. واقعا عروس جدید دلنشین و خوبه و چون تازه وارد هست یک احترام و برخورد متقابل دو طرفه ی خیلی قشنگی بین عروس جدید و خانواده همسرم هست که منو یاد اوایل ازدواجم میندازه.
در مورد رفتار گفتید ، اتفاقا خیلی سعی کردم مراقب رفتارم باشم. که نه تنها ناراحتیم رو در رفتار نشون ندم بلکه در عمل خوشحال هم باشم و از خریدها و کارهایی که برای عروس جدید کردند ابراز خوشحالی کنم. علتش این بود که دوست نداشتم شادی وصف ناپذیر اونها رو خراب کنم که هیچ دوست داشتم خودم رو شریک شادی هاشون کنم تا از این طریق حسن نیتم رو بهشون نشون بدم. از این نظر خداروشکر مشکلی ندارم. فقط مسأله درون خودم هست که میخوام اصلاحش کنم و فکر میکنم اگر حتی بعضی مواقع درونم ناراحت باشه( به هرعلتی) و اصلا از ظاهرم مشخص هم باشه نیازی نیست که به خاطرش پیش دیگران شرمنده یا ناراحت باشم .

میشل عزیزم

خیلی ممنون از توجهت و لطفی که به من داری، چندین بار متنت رو خوندم. امیدوارم شایسته اونچه برای من نوشتی باشم.
دیروز بعد ازظهر مراسم تموم شد و توی مسیر بازگشت به خونه ی خودمون بودیم ، همین طور که داشتیم برمی گشتیم خیلی فکر کردم ،انواع و اقسام فکرها اومد به سراغم ،غم،ناامیدی،مقایسه و دنبال راه حل بودم. اما بالاخره بعد کلی فکر کردن آروم شدم چون تونستم تا حدی برای سوال هام جواب پیدا کنم. انگار همین که از اونجا فاصله می گرفتیم من هم از افکاری که در اونجا داشتم ،فاصله می گرفتم . کم کم احساساتم مثبت تر شد ، تا اینکه احساس عشق پیدا کردم.
دیروز بعد مدت ها دوباره مثل قبل عاشق همسرم شدم،جوری که فکر میکردم اوایل عقدمون هست. جوری برام این احساس غیر منتظرانه بود که فکر میکنم فقط میتونه لطف خدا باشه. اونقدر عاشق همسرم شدم که حداقل میتونم بگم توی دوسال اخیر تجربه اش نکرده بودم. درست مثل اوایل عقدمون عاشقش شدم. اصلا فکر نمیکردم دوباره بشه اون احساس زیبا رو تجربه کرد. فکر می کردم اون احساس برای دوران عقد هست فقط. چقدر زندگی با عشق زیباست،چقدر باشکوهه.
امیدوارم این احساساتی که دارم تجربه میکنم به لطف خداوند ماندگار باشه.

البته با این وجود هم توقع ندارم احساسات منفی ام به یکباره از بین بره. اما همین احساس خوبی که الان دارم هم جای شکر داره برام.

[سحر بهاری]

در مورد رفتار گفتید ، اتفاقا خیلی سعی کردم مراقب رفتارم باشم. که نه تنها ناراحتیم رو در رفتار نشون ندم بلکه در عمل خوشحال هم باشم

فکر میکنم اگر حتی بعضی مواقع درونم ناراحت باشه( به هرعلتی) و اصلا از ظاهرم مشخص هم باشه نیازی نیست که به خاطرش پیش دیگران شرمنده یا ناراحت باشم .

.

ممنونم
ببنین من دقیقا با توجه به متن ارسالی شما پاسخ دادم . اینکه نوشتین ؛

هروقت خانواده همسرم به عروس جدید محبت می کنند من یه حس بدی پیدا میکنم. هرچه محبت بیشتر باشه من ناراحتیمو نشون میدم طوری که خیلی میرم توی خودم.

من طاقت شنیدن تعریف و تمجید عروس جدید رو اصلا ندارم.
فکر میکنم خیلی این مسأله عمیق باشه در من.
این شاید یک نوع انحصارطلبی یا تمامیت خواهی باشه.
انقدر ناراحتم که دوست دارم هرچه زودتر از پیش خانواده همسر بریم.

این حالت فعلا در عمل نمود نداره اما در نهایت در صورت عدم پیگیری و رفع تبدیل به عمل اشتباه میشه. من این مسئله رو با توجه به نوشته های شما زنگ خطر میبینم .

در مورد تکه ی پایانی نوشتتون مسئله متفاوت هست. برخی مواقع شما مثلا بابت اینکه امروز نتونستین کارتون رو انجام بدین ناراحتین و این در ظاهرتون مشخص میشه، قاعدتا افرادی که در کنار شما هستن این موضوع رو درک میکنن و ازتون میخوان در فرصت دیگری بهش بپردازین.
اما زمانی که مسئله ای مثل همین مورد شما رو ناراحت میکنه ، اگر در ظاهرتون هم هویدا بشه قطعا دیگران مجازند هر کدوم برداشت های خودشون رو داشته باشن و شما رو در ذهنشون با توجه به اون برداشت متصور بشن. اینجا کسی با شما همدردی نمیکنه و برعکس مورد قضاوت، طرد شدن و ... قرار میگیرین و رفته رفته این حالت ها شدیدتر میشن.

پس باید دقت کنین که مسائل رو تفکیک کرده و گرفتار نشین.

شما بتنهایی با این تاپیک و مسائل پراکنده اون به ریشه یابی نمیرسین و در این بین ممکن هست از روند مشاوره هم فاصله بگیرین. ریشه ها بدست بیان حل مسائل تسهیل پیدا میکنن بهمین علت باز از شما تقاضا میکنم در اولین فرصت با مشاوره محترم در ارتباط باشین . پاینده باشین

[Eram]

خیلی ممنونم.

من فکر میکنم چیزی که دنبالشم بیشتر جلب محبت و توجه هست. یعنی داشته خودم رو ( از نظر توجه و محبت خانواده همسر) کمتر میبینم از داشته ایشون.
نیاز من به جلب نظر و محبت عزیزانم مخصوصا اونهایی که هنوز باور نکردم دوستم دارند( مثل مادرشوهرم ) مشهوده.
یه چیز دیگه هم توی این مدت فهمیدم. اینکه من واقعا دوست دارم مادرشوهرم منو دوست داشته باشه و بهم توجه کنه.
شاید علت درگیر شدن ذهنیم با رفتار مادرشوهرم هم همین بوده.
الان با ورود عروس جدید من رفتارش رو که میبینم خیلی خوشم میاد( شبیه اوایل ازدواج خودم هست) و دوست دارم من هم دوباره تلاش کنم تا رابطه ام با خانواده همسر بهتر بشه( بهتر برای من ، بهتر یعنی رابطه دوستانه و قلبی بی تعصب و به دور از کینه در حضورشون ، بخشش و اغماز در برابر رفتارهای ناخوب )،
رابطمون خالص بشه .
حضور عروس جدید باعث شد دوباره یاد خاطراتم زنده بشه. چه چیزها که ازش رنجیدم اما چه راحت میشد گذشت. الان وقتی همون حرف ها یا کارها رو در قبال عروس جدید میکنند میبینم که واقعا انقدرها بزرگ نبود که بخواد منو برنجونه و هیییچ از شأن عروس جدید کم نمیکنه پس از شأن من هم کم نمی کرد و لازم نبود به خاطرش ناراحت شم. اون چیزی که شأن هرکسی رو می سازه نحوه برخوردش با رفتاریه که در قبالش میشه.
دوستان نظر خودتون رو بهم بگین لطفا.
این آخر هفته قراره دوباره همدیگرو ببینیم و من میخوام خودم رو آماده کنم تا قوی ظاهر بشم.
ممنونم.
البته حتما در وقت مناسب از مشاوره تخصصی هم استفاده میکنم .