در یک رابطه صمیمانه طرفین در عین داشتن هویت مجزا و مستقل، یک کل متحد را تشکیل می‌دهند. استقلال خود را از دست نمی‌دهند و در یکدیگر ذوب نمی‌شوند.
می‌توانند انتظارات و عقاید خود را بیان کنند بدون اینکه ترس از طرد شدن داشته باشند. مسئولیت‌های خود را می‌پذیرند و در پی تغییر دادن فرد مقابل نیستند.
هر دو می‌توانند از وجود هم لذت ببرند، به هم متعهد باشند، چالش‌های پیش رویشان در رابطه را مدیریت کنند و حریم شخصی خود راحفظ کنند. صمیمیت در خانواده باعث می‌شود فرد از همان دوران کودکی توانایی ایجاد چنین رابطه‌ای را پیدا کند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)