سلام
من جدیدا تاپیکی رو شروع کردم با عنوان اینکه یه خانم چقدر باید تلاش کنه برای حفظ زندگیش. راستش یکی از تلاش هایی که من نکردم اینه که هرگز با خانواده همسرم در رابطه با وابستگی دو طرفه ای که با شوهرم دارن صحبتی نکردم. هیچوقت بهشون تذکر ندادم که انتظارات بیجا ز شوهرم و من دارن. به دو دلیل اینکار رو نکردم. یکی اینکه به عقیده من شوهرم باید خودش می تونست مدیریت کنه و تا خودش نخواد خانوادش هم نمی تونن و نتیجه صحبت من میشد دیدگاه بدی که خانوادش به من پیدا می کردن. دومین دلیلم این بود که می ترسیدم خانوادش به شوهرم بگن و بهرحال دردسر تازه ای شروع بشه.

وقتی بحث رفتار جرأتمندانه پیش میاد اصولا باید ما بتونیم احساساتمون رو و چیزهایی که مارو ناراحت می کنه خیلی راحت بیان کنیم.. ولی به نظر شما آیا در این مورد وابستگی و انتظارات میشه با خانواده شوهر به مذاکره نشست؟
اصلا این کار آیا فایده ای داره؟ یا ضررش بیشتر از فایده اس؟