حدومرزهای زندگی مشترک من در برخورد با دیگران

[Eram]

سلام دوستای من


1ـ یک روز عید ، با ماشین رسیدیم دم در خونه پدرشوهرم که دیم چند مهمان درحال خداحافظی و خروج هستند. اون لحظه من در حال شیردادن به ه بودم و هوا کمی خنک بود و بچه عرق کرده بود.تصمیم گرفتم داخل ماشین باهاشون احوال پرسی کنم که مادرشوهرم اومد سمتم بهم گفت بچه رو بده مبه من و بیا پایین براشون طوری که مهمونا شنیدن.من خجالت کشیدم اما حفظ ظاهر کردم و پیاده شدم و علت پایین نیومدنم رو توضیح دادم.بعد یکی دوساعت خودمو جمع و جور کردم.
2 ـ ایام عید بود و خواهرزاده های مادرشوهرم با همسرانشون میخواستند بیان خونمون دیدوبازدید ؛ مادرشوهرم به همسرم گفت: یه مرغ از خونه ما بردارین و برای شام فلان شب دعوتشون کنید که دور هم خوش بگذره. اون شب مادرشوهرم اینا شام جایی دعوت بودند و ایشون میخواست با ترتیب دادن مهمونی در منزل ما برادرشوهرام و خواهرزاده هاش دور هم خوش بگذرونن .در واقع در کنار مهمونی که خودش دعوت بود یه مهمونی هم
برای بچه های مجردش که توخونه تنها میموندن ترتیب داده باشه . من اولش مخالفت کردم اما به خاطر علاقه همسرم به این مهمونی راضی شدم.
اما بنابر دلایلی این مهمونی عقب افتاد و من به همسرم پیشنهاد دادم که پدرومادر و خاله و شوهرخاله همسرم هم دعوت کنیم.( یعنی مهمان ها با پدرومادر ها) که جمعا 4نفر اضافه. به همسرم گفتم به خاطر شرایطم برنج و یه مدل خورشت درست میکنم و همسرم موافقت کرد. به همسرم گفتم هیچی از خونه پدرومادرت نیار که من دوست ندارم. خلاصه اینکه همسرم با کمال میل قبول کرد و ما دعوت کردیم. بعد دعوت مادرشوهرم ازمون رسید و فهمید که میخوایم یه جور غذا درست کتیم به ما پیشنهاد داد که از خونشون فلان چیزها رو برداریم و اونارم بیاریم که چون از قبل با همسرم هماهنگ بودیم همسرم قبول نکرد. بعد دیدم پدرشوهرم میگه به خدا زشته میخواین اینجوری از مهمون ها پذیرایی کنید اگر فلان چیزهارو اضافه نکنید من نمیام! نکنه از خساست شماست؟ بعدش به همسرم گفت نمیخواد خودت خرجی کنی تو یخچال ما همه چیز هست . یعنی همسرت نمیتونه اینارو درست کنه؟ بعدش همسرم گفت نه ما میخوایم مهمونی خودمونی باشه که دیدم مادرشوهرم روکرد به پدرشوهرم که من خودم این غذاها رو می پزم بیان ببرن. که روز مهمونی مادرشوهرم در منزلش غذاهای اضافه رو درست کرد .

اینجور شد که مهمونی ساده خودمونی ما دگرگون شد و من خیلی خیلی ناراحت شدم.بعد کلی اعصاب خوردی اینجا بود که فهمیدم دیگه وقتش شده حدومرزها پررنگ تر بشه ،فهمیدم الان جای خوبی نیستیم و باید برای رسیدن به جای بهتر تلاش کنیم.باید وابستگی هارو کمتر ازین کنیم، باید مواظب عزت نفس و استقلالمون باشیم .

دوستان میشه لطفا شما هم تحلیل هاتون رو از این مسأله بگین؟ از نظرشما چه رفتارهایی در این موقعیت ها مناسب بود؟ پیشنهادی برای من دارین؟

ممنونم

[نازنین2010]

خواهر خیلی سخت میگیری ، خودت اذیت میشیا

احتمال میدم مورد 1 را مادر شوهرت توجه نداشته و دلایل شما را نمیدونسته ، اتفاق خاصی هم نیوفتاده بچه را بغل کرده شما احوالپرسی کردی و دلایلت را گفتی و همه چیز تمام شده

مورد 2 که مادر شوهر و پدر شوهر شما زحمت کشیدن، هزینه کردن غذا و درست کردن بدون منت حالا چون حرف شما نشده ناراحتی ؟ بزار خرج کنن برا خونه پسرشون مگه چی میشه؟

[niloofarjan]

سلام دوست عزیز. احساس میکنم خیلی خیلی سختش کردید. چه اشکال داره وقتی آدم با یک خانواده وصلت میکنه کمی خودش رو تطبیق بده؟ شما تو این مورد یک مدل غذای اضافه رو تو ذهنتون به بحران تبدیل کردید در حالی که میتونستید خیلی ساده به پیشنهادشون احترام بزارید و دور هم بی دلخوری خوش بگذره

[نیکیا]

سلام
خوبید؟
ببین خواهر جون من خودم دل خوشی از خانواده ی شوهرم ندارم اگر بخوام از دید یه عروس بگم آره همین الان تصمیم بگیر خانواده ی شوهرتون رو سر جاشون بنشونی جوری که دیگه جرات دخالت نداشته باشند... خوبه؟
ولی ارم جانم ما آدمها که همش غریزه و احساس نیستیم. اگر بخوام عقلانیتم رو پر رنگ کنم یا حتی از دید سوم شخص به ماجرا نگاه کنم واقعا اتفاق بدی نیفتاده و خانواده شوهرت رفتار بدی نداشتند خودشون زحمت کشیدند غذا درست کردند, شوهرتون هم که باهات هماهنگه ،
من درک میکنم احساسات شما رواما بخدا این عمر کوتاه ارزش غصه خوردن به خاطر این چیزای کوچک رو نداره...

[خندون]

من فقط یک سوال ازت دارم و دلم میخواد صادقانه جوابش رو به خودت بدی(لازم نیست اینجا بنویسی):

اگر در هر دو موقعیت که مثال زدی اگر مادر خودت همین رفتار و کلام رو داشت بازم اینقدر جبهه میگرفتی؟؟؟

[Happy.girl.69]

من بهت حق میدم.
اینکه نمیزارن تصمیم گیرنده باشی، این سخته.
اینکه از ماشین پیاده نشدی و این تصمیم تو بود.
اینکه تصمیم گرفتی یه مدل غذا درست کنی و این تصمیم تو و همسرت برای مهمونی تو خونه خودت بود و بهش احترام گذاشته نشد.

میدونم حرفت غذا درست کردن و این چیزا نیست، اینکه به عنوان یه فرد عاقل و بالغ نمیزارن تصمیم گیرنده جزئی ترین چیزا باشی، ناراحتت کرده.

من این مشکلو با یکی از اعضای خانوادم دارم، خداروشکر تو شهر ما زندگی نمیکنه ولی همون تایم کوتاه هم میاد، چنان آزار دهنده هست و حس عدم استقلال به آدم دست میده و وقتی میره حس آزادی بهم دست میده.

نمیدونم باید چیکار کنی، فقط میدونم اگه یه کاری نکنی، کم کم تلمبار میشه و بهت فشار میاد.

ولی از طرفی با نظر دوستان که گفتن سخت نگیر هم موافقم، شاید گذشت کردن تو زندگی مشترک که میگن همین چیزا باشه.
همین که چیزایی بهت فشار میاره ولی برای حفظ زندگیت حاضری کوتاه بیای و ندید بگیری.

[khaleghezey]

درود

این عید و رفت و آمد هاش هم بیشتر شده دردسر برای ادم البته بیشتر برمیگردد به نبود مهارت ارتباطی صحیح و فرهنگ احترام به حریم شخصی افراد. مشکل منم مثل شماست البته بصورت دیگه ای که البته از یکسری ضعف های خودم نشات میگیره سخته شنیدن حرف های غلط از دیگران برای من و جواب ندادن دیروز یه مقاله خواندم در مورد زدن حرف مفت در مهمانی های دوره همی مقاله جالبی بود و جان دل رو بیان کرد الان دیگه باز مهمانی تبلت بدست هستم ههههههههه

ولی مسئله شما هم برمیگرده به خرده دلخوری ها نداشتن مهارت صحیح ارتباطی .احترام نگذاشتن به حریم شخصی و یکسری مسائل دیگه.مقاله خطاهای شناختی را دوباره بخوانید خیلی کمک میکند.
این تاپیک بیشتر به درد و دل میخورد و همدلی کردن و ماشاالله دوستان ازاین مسائل و مشکلات کم نداشتن به ماها نمی‌رسه دیگه خخخخخخ
مورد اول. مسلما شرایط فرزند شیرخوار برای شما بعنوان مادر و حساسیت نسبت به فرزند نسبت به بقیه متفاوت هست حتی نسبت به پدر یا مادربزرگ و پدربزرگ فرزند دلبندتان. مسئله بعدی بیشتر از دخالت و بدجنسی و بدذاتی بخواهیم برداشت کنیم این موضوع برمیگردد به حساسیت مادر شوهر گرامی و اینکه دوست دارند بقول قدیمی ها به نحو احسنت برگزار بشود.نه تنها مشکل شما بلکه بقیه هم هست و بشخصه ساده بودن را می‌پسندم مثلاً امسال پسته و بادام عید نخریدیم برام هم یکم سخت بود ولی طاقت اورتن جایی هم نخوردم خودم. این مسئله فقط مشکل بین شما و خانواده همسرتان نیست برمیگردد به سنت و فرهنگ های اشتباه قدیم و البته گرانی های وحشتناک هم بی تاثیر نبوده است .

درکل بازم خدارا شکر شوهر عاقل و خردمندی دارید تبریک میگم هم بخاطر انتخاب هم فرزندتان ایشالله عاقبت بخیر بشید

[Mvaz]

سلام
شوهر خوبی دارید. تا همینجاش هم خیلی از شوهرا همراهی نمیکنند. پافشاری بیشتر دوری و دلخوری میاره.
به نظر نمیاد رفتار انها از بد ذاتی باشه، خیلی از بزرگتر ها تو گذشته پرنعمت و پر از رسم و رسوم بزرگ شدن. نمیتونید اون رسوم، فرهنگ و خواست ها رو ازشون جدا کنید . احترام گذاشتن به اونها به نظرم بهترین راهه. از کمالگرایی هم دوری کنید.

بهنرین راه اینه که تو یه فرایند بلند مدت، اهسته اهسته حساسیت ها تون رو نشون بدید. البته نه از طریق دلخوری، از طریق خنده و خوشرویی.
ما ایرانی ها اهل قصه و حکایت هستیم، تو قصه هاتون با خنده و ارامش تعریف کنید. مثلا بگید مامان حون ( مادرشوهر) دیروز مهمونی بودیم، اونا خیلی ساده گرفته بودن و من کلی لذت بردم، چقدر خوب بود.
از اینجور چیز ها

[فکور]

سلام
خودم رو جای شما گذاشتم
به نظرم اومد ناراحت نشدم
شما در حد خودت وسایل پذیرایی رو فراهم کردی حالا مادر همسرت خواسته کمی تشریفاتی تر باشه یه چیزایی خودش پخته آورده که نه زحمت و نه هزینه اش گردن شما نیفتاده
مهمونی برگزار شده
کسی هم پشت سر شما حرف نزده که چرا فلان غذاش رو داد مادر شوهر بپزه

اگر واقعا کسی ایرادی به این رویه نداره این رویه رو ادامه بده به نظرم
مگر اینکه حرف حدیث یا منتی روی سرت باشه که در اون صورت باید بایستی و از رویه ات دفاع کنی
مادرشوهرت یه خواسته بیش از حد داشته خودش هم زحمتش رو کشیده الان نه اون به شما بدهکاره و نه شما به ایشون بدهکاری

من خودم فرد به شدت استقلال طلبی هستم
با این حال احساس می کنم در این جور موارد نباید زیاد سخت گرفت

ولی اگر این کار رو بکنن و بعد پشت سر حرفی بزنن یا وسط حرفا تکه ای بندازن اون موقع نمیشه نادیده گرفت

البته من اگر جای شما باشم به مادر شوهر راجع به اون مهمونی میگم که من راستش از یه طرف به سادگی اعتقاد دارم و از طرفی بچه کوچک دارم و توانایی تشریفات گذاشتن نداشتم و گفتم یه دورهمی ساده باشه البته شما زحمت کشیدید سفره رو رنگین تر کردید ولی اینجوری هم زحمت شما میشه و من از این بابت کمی معذب میشم. ازتون ممنونم ولی اگر واقعا اسباب زحمت شما شد اجازه بدید دفعه بعد با همون یک نوع غذا برگزار بشه که شما هم به دردسر نیفتید

در رابطه با خداحافظی کردن
خوب مادرشوهر فکر کرده شما به خاطر بچه نمی تونید پیاده بشید و اومده اون مانع رو برداشته به حساب خودش
باز هم به نظرم جای دلخوری نیست و کمی شاید جنبه سو تفاهم داشته باشه
من اگر بودم شاید همون موقع می گفتم ببخشید کمی عرق داره می ترسم سرما بخوره و همون توی ماشین می موندم
و حتی توی این صحنه که اتفاق افتاد هم که شما علت پیاده نشدن رو براشون گفتی و احتمالا دلخوری یا سو تفاهم ایجاد نشده

ارم جان اینا زیاد بزرگ نیستن ذهن خودت رو درگیر مسائل کوچک نکنی بهتره
یک سری سوتفاهم کوچک و تفاوت رویه زندگی هستن
من توش بدجنسی و توهین ندیدم راستش

[Eram]

دوستای خوبم ممنون که نظرهای خودتون رو برام نوشتین.
حق با شماست ، مثل اینکه رفتار من نیاز به اصلاح داره.