لطفا منو راهنمایی کنید لطفا

[ali1361]

سلام
من یه پسر 36 ساله کارمند و مجرد هستم که تا حالا دوست دختر نداشتم و با اینکه قدم بلنده و هیکل ورزشکاری دارم و خوشتیپ میگردم تا حالا پیش نیومده که با کسی باشم شخصا محتویات ذهنی ادمها از ظاهرشون برام مهمتره و چون توی جامعه زیاد نمیگردم کیس مناسبی تا حالا پیدا نکردم.همکار زن هم چند تا دارم ولی رابطمون فقط کاریه. یه همکار خانم دارم که مثل من اهل کتاب و مطالعست و دختر فهمیده ایه از 4 سال پیش که به قسمت ما منتقل شد همیشه بصورت دزدکی منو زیر نظر داره و خودم با اینکه تو این مسائل تجربه ای ندارم ولی متوجه این من مهم شدم.منم یه جورایی از طرز فکرش و قیافه و هیکلش خوشم میاد ولی عرضه اینکه پا پیش بزارم و بهش بگم رو تا حالا نداشتم.جدیدا بهم خبر دادن که با یه پسری تو خیابون دیدنش که با هم کافی شاب و اینجور جاها میرن چند بار هم دیدن.از موقعی که این خبر رو بهم دادن بهم ریختم نمیدونم چرا و جالبتر اینکه هنوز اون نگاههای دزدکی و گاها غیر اداری وجود داره!
بنظرتون چکار کنم خودم فکر میکنم عاشق نشدم ولی روی این دختر حساس شدم نمیدونم اسمش رو جی بزارم بنظر شما عزیزان چکار کنم چون خیلیها مثل من هستن که توی همچین موقعیتی قرار میگیرن و چون تجربه کافی ندارن نمیدونن چکار کنن.
لطفا راهنماییم کنید

[Hamid22]

بنظرم میرسه که تو سن و سال شما افراد به راحتی به کسی دلبسته نمیشن و همین که از کلیات و شخصیت فرد خوششون بیاد برای استارت کارکافیه. اینکه میگی دزدکی خانمه نگاهت میکنه یا داری بخاطر تخیلات و ذهن خودت این مساله رو بزرگ میکنی یا اینکه واقعا خانمه بهت توجه داره. حالا توجه داشتن اون خانم به شما هم اصلا ملاک نیست چون ممکنه از شخصیت شما خوشش بیاد، همین!! یعنی شما صرفا یه همکار، یه دوست و یا یه هم صحبت خوب باشید و نه بیشتر.

اگر سن خانم بالا هست (حداقل 25) به راحتی به مادرتون بگید بطور ناشناس باهاش تماس بگیره و ازش در خصوص ازدواج بپرسه. اگر واقعا تو رابطه باشه اینجا دیگه مشخص میشه.
الکی هم پیش خودت خیال بافی نکن و دست دست بی مورد هم نکن.