به عنوان یک زن شاغل چطور مسائل مالی را با همسرم مدیریت کنم

[maryam.mim]

دوستان عزیزسلام

به راهنماییتون احتیاج دارم به خصوص زنان شاغلی که ازدواج کردند. بنده و همسرم 30 ساله هستیم

من حدود3 سال است که ازدواج کردم و در مورد مسائل مالی به تفاهم رسیده بودیم یعنی من فکر می کردم که رسیدیم.

ما یه حساب مشترک داشتیم که به صورت نصف من نصف همسرم اون رو پر می کردیم و برای خرجی خانه از اون استفاده می کردیم و قرارمون این بود خرجهای دیگه مثل مسافرت یا خرید یه وسیله یا موارد اضطراری از این قبیل رو همسرم بده و از همون حساب مشترک اگه چیزی مونده باشه برداره.

و قرار بر این بود از درآمدم هرچقدر مانده باشد رو یا پس انداز کنم یا به مادرم (چون حقوق ندارد) کمک کنم و ...

بگذریم که توی این چند سال به مادرم کمک نتونستم بکنم هیچ بارها شده به خاطر خرج های برنامه ریزی نشده از ایشون قرض هم گرفتم.

الان مشکل من اینه که احساس می کنم توی زندگی خیلی دارم مایه می گذارم و همسرم به شدت رفتار سردی دارن مدام دنبال ایراد گرفتن از من یا بکن نکن گفتن به من هستند بی توجهیشون به من توی این 3 سال زیاد بوده که هر از گاهی باعث مشاجره شده و من خواسته هام رومطرح کردم یکی دو ماه خوب شده دوباره همون بی توجهی برگشته. این بعد احساسی من در حال حاضر هستش که باعث بی انگیزی من هم شده.

از نظر مالی من 2 ماه سخت مالی داشتم طوری که این ماه اخیر به دلیل مشکل مالی با صحبت و مشورت با همسرم مقداری پول که شامل تمام پس اندازم به همراه حقوقم می شده رو به مادرم قرض دادم و حتی یک ریال از همسرم قرض هم نگرفتم. طوری که 60 هزار تومن بیشتر تا آخر ماه توی حسابم باقی نمونده بود. و همسرم از این موضوع اطلاع داشتند. و این باعث شد که من در حساب مشترک فقط برای یک ماه پولی واریز نکنم.
موضوع دیگری که جاداره اینجا بگم اینه که هم همسرم حقوق بیشتری نسبت به من می گیرد و هم پس انداز بیشتری دارد.

مشکل اینجاست که همون مقدار موجود در حساب مشترک رو همسرم بدون حساب و کتاب و فقط چون دوست داره الان بره سفر یا چون می خواد با دوستاش تفریح کند (منظورم خرجهای غیر ضروری است) مصرف می کند و با تذکر های من عنوان می کند که ما یکبار زندگی می کنیم باید شاد باشیم.

این امز باعث شده نیمه های ماه حساب مشترک خرجیمان خالی شود.


مشکلی که باعث ناراحتی من شده اینه که توی این وضعیت وخیم مالی و پس انداز قابل توجه همسرم من یه مقدار تاچیز ار طلبی که داشتم و فکرش را نمی کردم بهم داده بشه به حسابم واریز شد. که توی مکالمه تلفتی خوشحالیم را ابراز کردم و همسرم هم متوجه موضوع شد. روز بعد از من پرسید پولو نریختن به حسابت تو حساب مشترک هیچی نداریما تا آخر ماه.

این حرف ایشون باعث عصبانیت شدید من شد چون من اون پول رو برای تصفیه یکی از وامهایم که مقدار کمی ازش مونده بود می خواستم. می دونم شاید الان بگید خرج خونه مهم تره یا وام ولی این پول رو اگه خرج کنم دیگه خرج شده رفته به علاوه از این ناراحتم که چرا شوهرم اینقدر بی مسئولیت شده که نمی خواد به پس اندازش دست بزنه و توقع داره پولی که بدون برنامه به دست من رسیده رو خرج کنه. اگر اوایل ازدواج بود و از نظر اجساسی هم تامین بودم شاید اصلا برام مهم نبود اما الان چیزی که می بینم یه آدم بدون پس اندازم که همسرش رعایت هیچ چیز رو نمی کنه و دنبال پول گرفتن از منه. این خیلی حس بدی بهم می ده.

من واقعا کجای کار رو اشتباه کردم؟ همه می گن زن شاعل باید کمک کنه و ... ولی همسرم نه همدردی داره نه توجهی که من ارش می خوام رو بهم می ده و فقط فکر و ذکرش پول و حساب و کتابه و تا اینجا برای زندگی مشترک دهها برابر چیزی که مجرد بودم هم خرج می کنم این هم شده نتیجه اش. توقعات بی جا. وقتی گفتم این مبلغ رو برای فلان وام می خوام می گه پولاتو چیکار می کنی ؟ هیچ وقت ارت نپرسیدم و .... هزار تا حرف دیگه تحویلم می ده. و دعوا شد :( و تمام عیب و ایرادهایی که البته از نظر ایشون عیب و ایراده رو توی سرم زد. منم عصبانی شدم گفتم اگه تونستی زن دیگه ای مثل من پیدا کنی من جدا می شم برو اونو بگیر که اندازه من ساده باشه و با همه چیت راه بیاد.

ازتون می خوام راهنماییم کنید. چه برنامه ای بریزم که همسرم به خصوص توی مسائل مالی اینقدر پرتوقع نباشه. و در مورد جنبه احساسی هم خودم زیاد تامین نمی شم دیگه مالی بماند. چه طور می تونم این رو مدیریت کنم.خسته شدم. کارم سنگینه صبح تا شب کار می کنم آخرم حقوق رو دو دستی می دم ایشون یه بارم نخوام بدم این وضعمه.

این رو هم عنوان کنم ایشون شم اقتصادی خیلی خوبی داره در مورد حقوق و پس انداز خودش حواسش خیلی جمعه فقط می خواد وقتی خرج مسافرت می کنه یا چیزی می خره منم دونگمو بدم. زمانی که اون میخواد جایی که اون می خواد میریم معمولا هم سعی می کنم ازش تشکر کنم که به اصطلاح اقتدارش خرد نشه بعدش که سفر بعدی رو می خواد بره می گم الان وقتش نیست می گه دفعه قبل بد گذشت بهت ؟
یه مورد دیگه که اذیتم می کنه همسرم یه مقدار پولش رو سرمایه گذاری کرده بود و وقتی سودش رو گرفت بدون اینکه به من حرفی بزنه تو حسابش گذاشت. من اصلا یادم نبود 3 ماه بعد یادم افتاد ازش پرسیدم فقط از ترس اینکه پولش رو نخورده باشن که گفت گرفته و من خیلی ناراحت شدم که من شفافم و روراست آخرش می گه پولاتو چیکار می کنی (که نمی ذاره هم چیزی بمونه ازش) اما خودش بدون یک کلمه همه اش رو پس انداز می کنه. موندم این همه پس انداز رو برای کی می خواد ؟

ببحشید طولاتی شد دلم خیلی پره

[خادم رضا]

سلام
خرج خونه با مرد
اگرم میخواد از همسر بگیره باید بهش بگه همه رو برمیگردونم همش به صورت قرض
خانوم هم اگر میبینی بریز بپاش زیاد ماشین قسطی وام قسطی و سرمایه گزاری جایی بکند تا پولش به هوا نرود

[niloofarjan]

سلام شاید بهتر باشه مشخص کنید هر کس مسیول چه هزینه هایی هست مثلا من و همسرم اینطور به توافق رسیدیم که من اجاره خونه رو پرداخت میکنم و ایشون باقی هزینه ها رو و هر دو باید در ماه بتونیم به یک اندازه پس انداز کنیم. هر دو اول ماه اون مقدار مشخص پس انداز رو که هم اندازه هست میزاریم کنار و بهش دست نمیزنیم مگر موارد خیلی ضروری. بنابراین همسر من چون میدونه هر خرج اضافی که ایجاد کنه پای خودشه مراعات میکنه. من سفت و سخت سر این قرار ایستادم و اگر تا ماه به انتها نرسیده پول خرجی تموم بشه امکان نداره خودم پرداخت کنم. فکر میکنم باید یک بار دیگه صحبت کنید و توافق مالیتون رو تغییر بدید طوری که به نفع شما هم باشه چون درامد همسرتون بیشتره باید سهم بیشتری از هزینه های خونه رو پرداخت کنن.

[shirinam]

زن باید سینشو بشکافه یه مقدار پول توش دخیره کنه و به دیوار خونشم نگه.
یادت باشه همیشه همه پولتو به همسرت نشون نده و الکی هم بهش بگو این ماه برم دیگه سرکار نمیرم چون میخوام بیشتر به خونه برسم و خسته شدم البته نمایشی و الکی.
در ضمن دیگه هیچوقت همه پولتو بهش نشون نده .
یادت باشه هر زنی باید یه پس انداز پنهونی داشته باشه.

[niloofarjan]

عدم صداقت تو زندگی مشترک جالب نیست خوب دروغ بگن بعدا رو بشه سلب اعتماد میشه و اوضاع خیلی خیلی بدتر میشه. پول شماست حاصل زحمت شماست حق شماست که پس انداز کنید و براش برنامه داشته باشید با اعتماد بنفس و محکم و البته کاملا صادقانه موضوع رو مطرح کنید و جدی پیگیرش باشد. انسانها وقتی از نظر عاطفی تامین نباشن پرخاشگر میشن. این دو تا مقوله رو سعی کنید از هم جدا کنید و مستقل از هم حلشون کنید.

[maryam.mim]

ممنون از همه دوستان به خاطر وقتی که گذاشتید و من رو راهنمایی کردید.

نیلوفر جان من خودم با شما بیشتر از همه موافقم. به خصوص در مورد پست آخرتون. بله من از نظر عاطفی تامین نیستم و خودم می دونم اگه تامین بودم مثل اوایل ازدواج شاید اصلا برام مهم نبود.
ولی اینقدر دو دوتا 4 تا و اینکه خودشون پس انداز می کنن و براشون اهمیت نداره من پس اندازی ندارم و این حس تامین نشدن عاطفی من رو می ترسونه.
شاید مسخره به نظر بیاد ولی فکر می کنم ایشون داره به روزهای بدون من فکر می کنه و برای خودش برنامه داره. می دونم خیلی تند می رم ولی چیزهایی که به خصوص در مورد مسائل مالی از ایشو می بینم با تعریفهام از زندگی مشترک یه کم فرق می کنه.
من به راحتی در واقع اضطرار از پس اندازم بز میدارم تا به همسرم به دلیل مشکل مالی فشار نیاد ولی ایشون اصلا متوجه نمی شه. جوری که انگار وظیفه منه از پس انداز و هرچی که دارم مایه بذارم تا ایشون از پس اندازش کمتز برداره.

ولی حتما به گفته شما مبلغی رو که هر ماه باید پس انداز کنم رو کنار بذارم و تحت هیچ شرایطی بهش دست نزنم.باید تو این زمینه واقعا شفاف و قاطع بود انگار. مثل اینکه می خوای با همکارت حرف بزنی چون من تا الان واقعا شل گرفته بودم.

بازم ممنون از راهنمایی خوبتون

[niloofarjan]

شاید همسرتون واقعا فکر میکنن پولی که پس انداز میکنن مال خانوادست و برای خانواده هزینه خواهد شد مثل خرید خونه بزرگتر یا هر چیز دیگه ای خیلی به این موضوع منفی نگاه نکنید. ببینید من هم دقیقا از زمانی تو موارد مالی جدی شدم و دو دو تا چهار تا کردم که موارد مشابه همسر شما رو از همسرم دیدم. ما خارج از ایران زندگی میکنیم و تقریبا تابع فرهنگ اینجا هستیم برای همین صحبت از مسایل مالی برام راحتتر شده ولی تو فرهنگ ایران خیلی نظرات متضادی دارن آدمها. یک عده میگن خانم هیچ وظیفه مالی نداره که من بشخصه قبول ندارم دسته دوم هم میگن هر چی درمیاری بی حساب کتاب بده شوهرت و بحث مالی نکن که غرورش خفظ بشه که این دیگه خنده دار ترین حرف. راه حل میانه و منطقی صحبت شفاف و قاطع و داشتن پس انداز مجزا هستش.

[حیاط خلوت]

منم مثل شما کارمندم
با این فرق که کل حقوقمون رو با هم خرج می کنیم
و مشکلی عمده ای نداشتیم جز یه چیز
مشکل اینجا بود که ایشون چیزی به نام من نمیکردن
که امسال هم این مشکل با به نام کردن یه ماشین حل شد
به نظرم شما از اول باید یه پس انداز پنهان برای خودتون در نظر میگرفتین
من بعد از 9 سال از پارسال برای خودم یه پس انداز پنهان دارم که باهاش کارهای فرعیمو انجام میدم
هرچند میدونم کار درستی نیست اما خود مردها باعث اینگونه رفتار هستن

[میشل]

مریم جان صادق بودن با استقلال مالی داشتن منافاتی نداره.

یا حداقل از نظر من که اینطوره. البته من هم ترجیح می دادم با همدیگه همفکری و برنامه ریزی می کردیم. اما خب، خیلی زود به این نتیجه رسیدم که به نفعمونه این انتظار که در مورد مسائل مالی با من شفاف باشه، یا من بتونم با اون شفاف باشم رو بذارم کنار. چون دردسر سازه و دامنه اختلافاتمون رو گسترده تر می کنه.

از نظر من این عدم صداقت نیست که آدم مستقلا درآمدش رو برنامه ریزی کنه، و بعد اون قسمتی که می خواد برای یک ماهش بگذاره، رو به همسرش اطلاع بده و در موردش باهاش سخاوتمند باشه.

و از طرفی اگه کسی میل نداره هرچی داره رو به همسرش اطلاع بده (مثل همسر من و شما) بهتره در این مورد آزاد گذاشته بشه.

[maryam.mim]

ممنون میشل و حیاط خلوت عزیز.

حق با شماست من توی خیلی از موارد سعی می کنم همسرم رو درک کنم ولی در مورد صداقت در مورد مسائل مالی ایشون می گه که از من انتظار صدافت نداره در صورتی که اگر حتی فکر کنه نمی دونه من با پس اندازم چیکار کردم منت می ذاره که بهت استقلال دادم و ازت نمی پرسم در صورتی که خودش اینطور نیست منم دلم نمی خواد بازخواستش کنم یا بدونم چقدر داره چقدر نداره سعی می کنم درکش کنم و در این مورد ازاد بذارمش . با این اخلاقش مشکل ندارم که صداقت داشته باشیم یا نه با این مشکل دارم که توی یه بحران مالی افتادم و ایشون از من می خواد همچنان برای خرج خونه پول بدم در صورتی که مطمئنم می دونه هیچی تو حسابم نیست و پولی رو که خودم براش نقشه دارم رو براش نقشه می کشه. اگر خودش هم پولی نداشت مشکلی نداشتم برای خرج خونه می دادم پولمو ولی وقتی می بینم خودش دست به پس اندازش نمی زنه در صورتی که واقعا بحران مالی داریم و اینکه از من می خواد پولی که بدون برنامه به حسابم اومده رو خرج کنم و اینکه خرج هایی هم که می کنه من 100 درصد موافقش نیستم من رو اذیت می کنه چرا من باید پس اندازم رو برای این موارد بدم در صورتی که نه با خرج کردن قبلش موافق بودم نه ایشون می خواد به پس اندازش دست بزنه. حس بدی دارم که انگار می خواد از من به قول معروف پول بکنه و این تو زندگی مشترک نباید باشه وبه نظرم باید مشارکت باشه .

من توقع دارم وقتی بحران مالی دارم ایشون کمک کنه اگه تا الان مقداری رو واسه خرجی می ذاشته بیشتر بذاره یا اگه نمی خواد به پس اندازش دست بزنه از خرجهای غیر ضروریش بزنه . به فرض من اون پول به حسابم نمی اومد ایشون می خواست چیکار کنه ؟

مشکل من الان واقعا پس انداز کردن و صداقت داشتن یا نداشتن با همسرم نیست اخلاقش توی اینجور موارد خوبه که کاری نداره من پولمو چه طور خرج کنم تا وقتی که مقدار تعیین شده برای خرج زندگی مشترک رو بدم یا بهتر بگم پرداخت کنم. یه جور اخلاق بده بستونی و حسابگری داره که منم تا یه جاهایی یاد گرفتم باهاش کنار بیام در صورتی که توی خونواده خودم اصلا این چیزا نبود. مشکل اینه که این حسابگری همیشه واسش صادقه کاری نداره من پول داشته باشم یا نه انگار همیشه باید دونگمو بدم و یک ذره از خود گذشتگی توی مسائل مالی نداره.

فکر می کنم از چیزی می ترسه یا خانوادش هستند یا هرچیز دیگه چون این رفتار با زنی که 3 سال باهاش زندگی کرده باشی طبیعی نیست پدر ایشون هم خیلی روحیه حسابگری داره و از پسرش پول می گیره با اینکه وضع مالی خوبی داره و تا الان هم یه قرون به ما بعد از ازدواج پولی نداده که بگم همسرم بهش بدهی داره. اما پدرشون خیلی خوب برای مادرشون خرج می کنن از طلا و ماشین و خونه خریدن گرفته تا خورد و خوراک نمی دونم ایشون چرا حسابگری رو به ارث بوده و اون یکی اخلاق رو هم به ارث برده اما می ترسه داشته باشه. هدیه می خره اما یه چیز اقتصادی و ارزون. انگار می ترسه بیشتر از یه مقدار خرج کنه انگار باید حساب کتاب پولشو به یکی پس بده اینو می گم چون می دونم خسیس نیست اما می ترسه بیشتر از یه استانداردی خرج کنه انگار یکی مجبورش می کنه . در مورد هدیه دادن تائیدش هم کردم اقتدارشم حفظ کردم کادو هم خریده بالا پایین پریدم حتی اگه دوست نداشتم حتی زمان آشناییمون یک بار 80 درصد پس اندازش رو داده بود واسه من ساعت مورد علاقه ام رو بخره و اعتراف می کنم همین حرکتش من رو یه مقدار خام کرد که بهش جواب مثبت بدم مادیگرا نبودم اما گفتم منو بیشتر از پولش دوست داره. احساس می کنم کسی از خانوادش روش نفوذ داره که نمی ذاره زیاد خرج کنه و برنامه دونگی کردن زندگی رو بهش دادن این برداشت خودم از تغییر رفتارش بعد از آشنایی خانوادش با من و مخالفت خونوادش با ازدواجمون و البته حسابگری پدرش هست. این رفتارهاش ریشه در هر چی داشته باشه واسه من نا خوشاینده. و تا یه حدی می تونم تحمل کنم. از یه جایی به بعد از این زندگی بدم میاد. الان حسم جوریه که همسرم هیچی براش مهم نیست فقط اینکه کارش رو داشته باشه فلان مقدار هم پس انداز داشته باشه. رنمم خوشحال بود که بود نبود مسافرتهایی که با دونگ خودش بردمش رو می زنم تو سرش که بفهمه نباید نا شکری کنه و من همسرم خوبیم .

در مورد پس انداز خودمم بگم تا جایی که بتونم پس انداز می کنم ماشین خودم رو دارم و پولی که به مادرم قرض دادم همه از پس انداز خودم بود اینقدرها هم در مسائل مالی نا توان نیستم. مشکلم اخلاق های ضد و نقیض همسرم توی مسائل مالی هستش و اینکه ایا اینقدر حسابگری و این رفتار ایشون تو شرایط بحران مالی طبیعی هست ؟ کسی تجربه مشابه من رو داره؟ کسی شوهرش باهاش این کار رو کرده که تا قرون آخر حسابش رو طلب کنه ؟