تردید خواستگار در ازدواج (لطفا دوستان قدیمی راهنمایی کنند)

[roodabeh_persian]

شما تا الان که روش درستی در پیش گرفتی
انشالله که احساسی نشی و زود وا ندی
شما بقدر کفایت با شرایط ایشون کنار اومدی و اطمینان خاطر دادی
بیشتر قول و وعده بدی و پیگیر بشی بعدا بدهکار میشی که من که منصرف شده بودم خودت خواستی و اصرار کردی
بت توصیفی که از ایشون و خانوادشون کردی مسلما از قبل سبک و سنگیم مفصل کردن و از منافع و نتیجه خوب این وصلت برای خودشون مطمئن شده اند

[میشل]

تشخیصش سخته....گفتی خدا راضیه که بمونم و رها نکنم...منم از این فکرها داشتم....ولی چندبار غلط و درست دراوند فکرام...اخ که چقدر سخته....وقتی تو مه غبارالود زندگی کنی و نفهمی اخرش و

سلام الهه جان

همون روزی که برای من نوشتی، به یادت بودم.

الهه بعد از ازدواج، شرایط خیلی فرق می کنه. نباید وضعیت الانِ من رو با وضعیت شما مقایسه کرد. شما فرصت انتخاب و تصمیم گیری داری. ولی در مورد من دیگه یه پیوندی برقرار شده، یه عهدی بسته شده.

رضایت خدا در اینه که ما درست زندگی کنیم، درست تصمیم گیری کنیم. ولی این "درست" در جایگاه های مختلف با همدیگه فرق می کنه. قبل از غذا درسته که یه لیوان آب بخوریم، ولی بعدش دیگه نادرسته.

البته اینم هست که در ازدواج سنتی یا حتی ترکیب سنتی و مدرن، معمولا لازمه از یه چیزهایی بگذریم که بتونیم کسی رو انتخاب کنیم. چون هیچ انسانی کامل نیست، مگر برای کسی که عاشقش باشه.

ولی باید در مورد اون چیزهایی که ازشون می گذریم خیلی خیلی دقت کنیم. مواردی می تونن حذف بشن که حیاتی نباشن.

این اضطرابت می تونه یه نشونه باشه از اینکه داری سعی می کنی از یکی از معیارهای حیاتی بگذری. شایدم لازم دیدی از یکی از مطلوب های غیرحیاتیت بگذری. اینم خودش کار غصه ناکیه.

در هر حال، سعی کن ذهنت رو از این آدم خالی کنی، و یه لیست جدید از ویژگی هایی که برای تشکیل یک خونواده ی سالم که بهت آرامش بده نیاز هست، تهیه کنی.

بعد اگه دوست داشتی بیا راجع به اون لیست و ویژگی هایی که خواستگارت نداره صحبت کنیم. یا راجع به هر چیز دیگه ای که دوست داری.

وقتی آدم کلی دوست داره که باهاشون حرف بزنه، دلیلی نداره تنهایی با ترس ها و تردیدهاش، یا حتی با اجبارها و فشارهای زندگیش سر کنه.