تله های زندگی

[باغبان]

نقش طرحواره ها در اعتیاد :


همانطور که می دانید اعتیاد شدید می تواند در موضوعات مختلفی نقش داشته و زندگی ما را تحت تاثیر خود قرار دهد.
از آنجاییکه در مدل های مخرب آن که مصرف مواد و یا الکل می باشد، شخص به بخشی از روان و جسم خویش آسیب رسانده ،،،
به همین دلیل بررسی علل و عواملی که نقش مهمی در گرفتار شدن فرد در اعتیاد دارد، می تواند در پیشگیری و یا درمان آن به شخص کمک زیادی کند.
شش تا طرحواره نقش داره در این مسئله :
- وابستگی و بی کفایتی
- شکست
- محرومیت هیجانی
- نقص شرم
- بازداری هیجانی
- خویشتن داری ( بی انضباطی )


علاوه بر این موارد ، مورد های دیگری هم هست که می تونه نقش داشته باشه .
طرحواره اطاعت : این افراد به دلیل اینکه نمی توانند در مقابل دستورات دیگران، حرف خود را بزنند به اعتیاد پناه می برند.
طرحواره معیارهای سرسختانه : به دلیل داشتن خواسته های سخت و بالا از خود و برای توانایی انجام دادن آن، به اعتیاد پناه می برد.
طرحواره استحقاق: فرد به خودش حق می دهد که هر چیزی را که دلش می خواهد امتحان کند.




برای مطالعه بیشتر این ویدیو را تماشا بفرمایید :
https://www.aparat.com/v/A49zK?playlist=916534

[باغبان]

بُرشی از قسمت :
طرحواره معیارهای سرسختانه ، کمال گرایی



* تو معیارهای سرسختانه چند نکته مهم هست ..
اولین نکته کمال گرایی افراطی ای که این افراد دارن ،،، یعنی انتظاری که از خودشون و از دنیای پیرامونشون دارن یه انتظار بی نقص و کمال مطالق هست - خود این داستان بار زیادی را به خودشون و به آدم هایی که دارن با آنها کار می کنند و زندگی میکنند تحمیل می کنه - بنابراین یه نوع تفکر همه یا هیچ را شاهدیم در این آدم ها - انگار خط کش وجودشون دو نقطه بیش تر نداره - یا صفره یا 100 - انگار نقطه 50- 80 نیست و این نقاط صفر حساب میشه و فقط یه نقطه قابل قول وجود داره و اون 100 مطلقه .




* تو دنیایی داریم زندگی می کنی که یه دنیای نسبی ست.
لزوما هیچ چیز به غایت عالی انجام نمیشه و هیج چیز به غایت افتضاح نیست ...
همیشه دست بالای دست هست – هرچیز خوبی که می بینیم می تونه بهتر هم انجام بشه..
از نظر این آدم ها انگار فقط یه نقطه خیلی ریزی وجود داره که دنبال اونن .
حالا اون نقطه 100 کجاست ؟
چون نیست اکثرا در این افراد نارضایتی شدید و دائمی می بینیم .
شاید یه شمشیر دو لبه ای باشه این طرحواره .
از اونجایی که این آدم ها کمال گرایی زیادی دارن گاهی این کمال گرایی هاشون و این معیارهای دست بالایی که انتخاب می کنن ، باعث یه خروجی های خوبی هم میشه مثلا امکان داره موفقیت هایی هم بدست بیارن در محیط پیرامون کارشون و وظایفشون . اما اون چیزی که به ازاش دارن از دست میدم تعادل نداره از اون چیزی که دارن بدست می یارن .
خیلی وقتا دیگران از موفقیت ها اونها نسبت به خودشون خوشحال ترن .
اما اینا معمولا قبل از اینکه اون را بدست بیارن خودشون را به آب و آتش می زنن تا بدست بیارن ...ولی وقتی بدست می یارن راضییشون نمی کنه و خوشحال نمیشن و میگن :
بریم هدف بعد – در هدف های بعد همین قصه وجود داره .
آروم و قرار ندارن برای بدست آوردن – وقتی بدست می یارن و نزدیکشن ،،، زیاد خوشحال نمی شن .





* در این طرحواره منفی گرایی – والد سرزنش گر – پرتوقع بودن – زندگی جدی ، را می بینیم .
اینا زندگی شادی برای خودشون ایجاد نمی کنند – زندگی براشون خیلی جدی هست و تا حد مرگ کار می کنن.
دنبال یه زندگی طبیعی نمی رن و توازن و تعادل ایجاد نمی کنن .
یکی از غذاب علیم برای اونها اینکه بخوان برای ساعتی بیکار باشن و یا یه وقتی را برای تفریح و شادی خودشون قرار بدن .
حتی برای بهتر شدن راندمان شدن کار خودشون هم شده حاضر نیستن با آدم ها ی دیگه معاشرت کنن – وقت برای تفریح بذارن و ...
نه تنها خودشون این تفکر را دارن – بلکه از دیگران هم انتظار دارن اینگونه باشن ،،،در نتیجه باعث میشه نزدیکانشون هم اذیت بشن ...
پیوند عاطفی بین خودشون و نزدیکاشون هم دچار مشکل میشه اینجوری .





*چرخ زندگی این آدم ها متناسب نیست .
شما یه دایره را در نظر بگیرین که در این دایره ازش محورهای مختلفی خارج شده ،،،
هر یک از این محورها نماد یه چیزی در زندگی شما هست .
یکیش نماد شغل می تونه باشه – یکیش نماد تحصیلات می تونه باشه – یکیش نماد سلامت می تونه باشه – یکیش نماد تفریح می تونه باشه - یکیش نماد خانواده و دوستان می تونه باشه – نماد معنویت می تونه باشه و ...بعضی ها چرخ زندگیشون متناسبه .
افرادی که این طرحواره را دارن روی یه حوزه انرژِی 100 را میذارن .
انرژی شون پخش نمیشه و نامتوازن هست .
تو یه حوزه خیلی انرژی می ذاره و سایر را فراموش کرده .
بعضی ها می خوان درهمه اینها 100 باشن .
خب این انرژِی خیلی زیادی را می گیره .
ما در یه مدتی می تونیم این نمودار را حفظ کنیم - همه ما یه انرژی و یه پتانسیل محدودی در اختیار داریم .
این مسائل پیامد داره از اختلالات بیماری های گوناگون - از زخم های گواریشی – تپش قلب – درد عضلاتی و ...
یعنی بدن داره پیام میده و میگه داری زیاد از خودت کار می کشی-- مواظب باش
از طرفی به سلامتی خودشون کم اهمیت میدن ،،،شده رفتن به دکتر را تعویق می ندازن -مراقبت از خودشون را توجه نمی کنن و ...
خلاصه اینکه تناسبی وجود نداره .
در مسائلی از زندگیمون میشه با بیست درصد انرژی ، هشتاد درصد نتیجه را بگیریم .
ولی برای اون 20 در صد باقی مانده پایانی باید 80 درصد زحمتش بکشیم و این خیلی انرژی ما را می گیره و این انرزژی باعث از دست دادن مسائل دیگه در زندگیه میشه .





*هنر معمولی زندگی کردن را یاد بگیریم - هنر معمولی بودن – پذیرش این معمولی بودن – لذت از زندگی در حالی که معمولی بودن را انتخاب می کنیم .
سئوالی پیش میاد :اگه ما مهارت معمولی بودن را یاد بگیرم جامه تهی نمیشه از آدم های سر آمد ؟
ما یه واقعیت را می پذیریم – ما به عنوان یه آدم نمی تونیم قطعا در هم همه چیز سرآمد باشم – در بعضی از حوزه ها می تونیم .
اون آدم که انتخاب کرده سرآمد باشه باید ببینه چقدر انتخاب کرده این باشه و این مدلی زندگی کنه ،،،بعضی موقع انگیزه درونی خودشون بوده که اینها را می رونده .
ولی موقع هایی هم هست که این طرحواره یه لایه زیرین هم داره .( مثلا طرحواره شرم و نقص و بی ارزشی و... )
یعنی اون موفقیته و اون سرآمده ، زیاد خوشحالم نمی کنه – اون پوششی میشه برای اینکه یه سری ضعفها را جبران کنم .
یعنی امکان داره انگیزه درونی نباشه مثلا نمیگه این آزمایشات کجا می رسه و یا یه کار برای بشریت انجام بشه .





*نگرشی که می تونیم داشته باشیم اینکه بگیم :
من در مسیر رشد هستم و می خوام بهتر از این هم باشم ولی شرط شاد بودن را به این گره نمیزنم که مثلا این موفقیت را بدست بیارم بعد حالم خوب بشم .زندگی می کنم در مسیر .
مسیر استعداد هم مهمه – بعضی موقع افراد با یه انرژی کمی حر کت می کنند در یه کاری - ولی همون کار را یه فرد باید انرژی زیادی بذاره .
مثل ماهی ،،،ماهی در آب خیلی راحت می تونه حرکت کنه - ولی ما باید دست و پاز بزنیم و از ماهی بیشتر تلاش کنیم .
اینجا اصلاحی هست به نام رنج شخصی
همچنین رنج ساختن برای دیگران .
ما با سرآمد بودنمون باید بیبنم چه رنج شخصی برا ی خودمون و یا دیگران ایجاد می کنیم .