اصلا موافق نیستم که به همسرتون بگید حق با تو بوده. همین که طرف هیچ کس رو نگیرید کافیه.

گفتید در رابطه با تبعیض بهش تذکر دادید. خوب وقتی شما و ایشون هنوز موفق نشدید روند مکالمه و بحث خودتون رو به سمت درستی مدیریت کنید باز کردن این مباحث صحیح نیست. شما فعلا فقط باید بذارید جو خونه تون آرامش پیدا کنه.

اما این که همسر شما به خودش اجازه بده تلفن رو برداره و به کس دیگه ای زنگ بزنه و اون فرد رو مهمان توهین کنه اصلا پسندیده نیست چه برسه به این که ایشون مادر همسرشون باشند.

حرمت نگه داشتن چیزیه که باید به واسطه تربیت برای هر فردی به صورت یک پیش فرض درآمده باشه. اما ما یه جاهایی هم با افرادی مواجه می شیم که شرط ادب رو رعایت نمی کنند و همیشه هم حق رو به خودشون می دن. این مهمه که ما به دیگران بفهمونیم خط قرمزهامون کجاست و مهمتر این که خشم خودمون رو تو القای این خط قرمز مدیریت کنیم.


متاسفم که کار شما به این جا کشیده اما به نظرم دو راه دارید. یا این که صبور باشید و امید داشته باشید به اصلاح قدم به قدم رفتار همسرتون و تلاش برای این که بهش بفهمونید زندگی روی زیباتری هم می تونه داشته باشه، و یا این که همین طور منفعل باشید و بالاخره یه روزی یه جایی کم بیارید!


این روند اصلا به نفع فرزند شما نیست. پسر شما چیزهایی که می بینه رو یاد می گیره. برای این که نه بی احترامی کردن و کینه به دل گرفتن رو یاد بگیره و نه انفعال رو، قاطعانه ولی بدون خشم از همسرتون بخواید که باهاتون پیش مشاور بیاد تا بتونید به آرامش برسید. مطمئن باشید از موفقیت شما بیشتر از هر کسی پسرتون منتفع خواهد شد به امید خدا.