خواستگار خواهرم رو رد کردیم و خواهرم رو هممون موضع گرفته،

[منیر غریب]

خواستگاری برای خواهرم اومد و قبل از خواستگاری خواهرم و اون آقا همدیگه رو تو سفر دیدند و از هم خوششون اومد...
خواهرم مذهبیه و اون آقا هم همینطور...خواهرم بچه ی سوم و اون اقا بچه ی سوم و دو فرزندشون ازدواج کردند
ولی مشکلی که داشت این بود که پنج سال از خواهرم کوچکتر بود و جدای از اون علاوه بر دو فرزند ازدواج کرده ، دو فرزند خانوادشون مشکل ژنتیکی عقب ماندگی دارند و از طرفی طبق شنیده ها و تحقیقات مادر پرخاشگر و خشنی داشتند این آقا(به طوری که گفتند اگر بچه های مریض خانواده نبودند پدرشون تا الان از مادره بارها جدا شده بود) و هنوز هم کاری ندارند وسربازند....
ولی خواهرم یه دل نه صد دل عاشق رفتار این آقا شده بود و تفاوت ها به چشمش نمی اومد
خانواده ی پسره اصرار داشتند که بیایم خونتون ولی
پدر و بقیه مون گفتیم وقتی جوابمون نه باشه چرا باید بیان...یک ماه بیشتر از این قضیه گذشته و چندبار دیگه هم پیگیر شدند که بیان ولی مخالفت دیدند و نیومدند ولی خواهرم اصرار داشت بذارید یه بار بیان از نزدیک ببینید شاید نظرتون عوض شد ولی پدرم میگند چون محیط کوچیکه و اون اقا هم دورادور آشناست رومون نمیشه بگیم بیاید ولی جوابمون نه هست...
حالا خواهرم رو هممون موضع داره و یه جورایی با همه سنگینه و هممون رو به خدا واگذار کرده و میگه سن یه عدده و من پختگی کامل رو در این آقا میدیدم و شما توجهی به این چیزا ندارید..
خواهرم ۲۹ سالشه و اون اقا ۲۴ سال و خواهرم از نظر رفتاری به شدت دختر احساسی هستند
و خواهرم کماکان منتظر یه معجزست که به هم برسند
و هممون متهم شدیم به بی درکی و خودمختاری و این که تصمیم گیرنده ما هستیم و خودش نقشی نداره
نمیدونیم باید چی کار کنیم و چطور رفتار کنیم که هم اون اقا از سرش بیافته هم رابطش با ما مثل قبل بشه
هم توجیه بشه که انتخابش غلط بوده....
خواهرم میگه من دیگه حرفی نمیزنم و میشینم ببینم کدوم خواستگتر باب میل شماست و شما خوشتون اومده و
اصلا ما هنوز نمیدونیم با اون اقا در ارتباط هست یا نه....
باید چی کار کرد واقعا،خسته شدیم و درمانده

[منیر غریب]

یعنی کسی نیست جوابمو بده

[مدیرهمدردی]

با سلام
تصمیم برای ازدواج با خواهر شماست.
اما نظر شما و خانواده هم به خاطر اینکه جوانب مهم را در نظر می گیرید صحیح هست.

برای اینکه این دو مقوله هر دو با هم انجام شود. یعنی هم تصمیم با خواهر شما باشد و هم نظر شما لحاظ شود. راهش اینست به جای ضربتی و برخورد چکشی باید او را متقاعد کنید. یعنی شما باید سعی کنید احساسات او را تحت کنترل قرار دهید و روش صحیح را به او آموزش دهید.

برای این متقاعد کردن راههای مختلفی هست. یکی از این راهها اینست که بگویید بله خوب هست بررسی شود و می توانید به اتفاق پدرتون و ایشون ابتدا به یک جلسه مشاوره ازدواج به صورت حضوری مراجعه کنید و موارد از زبان یک متخصص برایشان روشن شود.

پس حتما باید با ملایمت با او برخورد کنید و ایشان همدلی شما را ببینند.

[منیر غریب]

سلام،چقدرررر خوشحال شدم جناب مدیر که شما جوابم رو دادید،واقعا ممنونم
ولی واقعا همون رفتاری رو داشتیم که شما فرمودید،بدون دعوا و برخورد ضربتی و چکشی
فقط یکبار برادرم که ازش کوچکتره باهاش با تندی برخورد کرد و چون اون آقا همسن برادرمه و برادرم اختلاف سنیشون رو بد میدونست باهاش با تشر برخورد کرد و همون یه بارم بود والا تمام اعضای خانواده تا الان طوری رفتار کردیم که احساس کنه در کنارشیم و به صلاحش حرف زدیم و متاسفانه نمیبینه و موضع گیری داره روی هممون،
سنش رو هم فکر میکنه چون داره میره بالا میترسه دیگه نتونه کسی رو که میخواد پیدا کنه
نگرانشیم واز این تو خود فرو رفتنش میترسیم واقعا

[الهه زیبایی ها]

سلا م
منیر جان من فک میکنم منظور اقای مدیر اینه که

اجازه بررسی بهشون بدید خیلی بهتر که ربر نظر یِ روانشناس باشه.....اشنا میشیم همفکری مشورت زیر نظر خانواده ها....
برخورد شما به قول اقای مدیر چکشیه واقعا...دارید کنترل میکنید ...مدیر گفتن .تصمیم با خودشونه ولی نظر خانواوه ها هم لحاط میشه....ولی شما اجازه ی بار اومدن هم ندادید علی رغم پا پیش گذاشتن خانواده پسر!!

[پرنیان یاسی]

سلام عزیزم. گفتنی ها را مدیر محترم به شما گفتند. اما اجازه بده من از دید یک خواهر با شما گفتگو کنم. خواهر و برادر من هر دو ازدواج کرده اند و دارای فرزند هستند. والدین من همیشه به من گوشزد می کردند که من « خواهر » هستم نه « والد » . پس اگر می خواهم با خواهر و برادرم رابطه خوبی تا آخر عمر داشته باشم باید نقش خودم را بپذیرم و پشت سر پدر و مادر قرار بگیرم و سلسله مراتب را حفظ کنم. به هیچ عنوان مستقیما نظری ندهم مگر اینکه خود برادر یا خواهر از من بخواهند. یا اینکه نظرم را به والدینم انتقال دهم. و در هر صورت قبول کنم که « اجازه » و « اختیار » ازدواج آنها با من نیست بلکه به دست خودشان و پدر و مادرمان است. پس حتی در در ذهنم هم نباید چنین تصوری داشته باشم.
بعد از ازدواج خواهر و برادرم بود که متوجه شدم چقدر آنها درست می گفتند و تا چه اندازه این طرز برخورد به نفع من تمام شده است.
موفق باشی.