نوشته اصلی توسط
amir.rez
هنوز نتونستم
بخدا دست خودم نیست. شاید ضعیفم
فهمیدم که 6ساله و در 17سالگی ازدواج کرده. و ظاهرا در زندگی مشکل دارد(حتی یکبار اسم جدایی به زبون اورد). فکر میکنم به همین خاطر با من خوب هست و یا انتگشتر به دست نمیکنه.
هرسری میخوام دیگه باهاش حرف نزنم و نمیشه بازم.
خودش همیشه میگه بهترین دوستمی.
شما سرزنشم کنید. بهم فوش بدین. شاید خوب بشم
بخدا این متنو با اشک دارم مینویسم. دلم اینطوری نمیخواد. من آدم بدی نیستم.
سلام
این یک ارتباط آسیب زا هم برای شما و هم برای اون خانم هست.همینکه دچار شک و تردید شده اید و دنبال راهکار هستید نشانگر این هست که توانایی بیرون اومدن از این رابطه در شما وجود دارد.
برای این کار لازمه تمام راههای ارتباطی با او رو قطع کنید.دقیقا مثل کسی که مواد رو ترک میکند وسوسه ارتباط دوباره،احساس افسردگی و بی حوصلگی بعد از قطع ارتباط به شما دست میدهد.اما تا زمانی که ارتباط قطع نشود وارد فاز بهبودی شرایط روحی نخواهید شد.دنبال هیچگونه توجیهی برای ادامه این ارتباط نباش.
ای بامن وپنهان چودل ،از دل سلامت میکنم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)