حال و احوال یاران همدردی (12)

[خندون]

صبح زیبای جمعه همگی بخیر
یاد این برنامه های رادیویی افتادم

امروز یک برنامه توپ واسه خودم چیدم یک تجربه جدید و متفاوت
امروز از اون روزهاییه که میخوام دست خودم رو بگیرم و ببرم به دل تجربه های جدید، خودم و خودم، تنهای تنها

راستی تو پست قبلترم چند تا راهکارم رو گفتم یکیش اینکه ذهنم رو با مهارتهای جدید پر میکنم یعنی حتی غیر از مشغله کاری در تایمهای دیگه برنامه ام پر هست

مورد بعد جایگزینی بود، این جایگزینی مربوط به برنامه های تحصیلی برای من میشه

اینکه جامعه نق نقو شده و حالا هر چیز دیگه ای اسمشو بذاریم تا حدی میتونیم به این حرفهای اطراف گوش ندیم ،دوری از شبکه های اجتماعی و پر تب و تاب هم یکی از راهکارهای منه، ولی خب فکر کنم باید چوب پنبه هم بخرم خخخخ چون بالاخره یه سری حرفها رو میشنوم

همنشینی با افراد روشن و مثبت،این هم برای من خیلی جواب داده مخصوصا اینکه یکی از نزدیکترین اعضای خانواده ام شغل حساسی داره و خیلی خوب تحلیلگر مسائل روز هست

حذف کردن آدمهایی با امواج منفی و لحن همه چیز دانی، البته این واسه همکارها و دوستها بیشتر جواب میده

آها و یه چیز دیگه اینکه اگه کسی با من صحبت کنه و ازین شرایط گله کنه اصلا بهش نمیگم نق نقو!!!!!! بلکه وظیفه خودم میدونم در حد وسعم انرژی مثبت بدم بهش اینجوری حداقل وظیفه اجتماعیم رو انجام دادم

راستی بچه ها این تاپیک حال و احواله و به نظرم هم مخصوص خوشحالهاست هم مخصوص روزهای سخت با احوال ناخوش هست
هر دو دسته کاملا مختارن که حالشون رو بیان بگن،اینجا نگن کجا بگن؟!!!!
من خودم وقتی حالم خوب نیست تو لاک خودم میرم و نوشتنم نمیاد ولی روحیات مختلفه شاید یکی با نوشتن آروم بشه

چقدر خوبه که همدیگه رو درک کنیم و اگه نمیتونیم درک کنیم پس نمک به زخم هم نپاشیم و سکوت کنیم

[نیکیا]

فروغ فرخزاد در کارنامه هنری اش مستندی دارد به نام «خانه سیاه است» که با کمک ابراهیم گلستان سال 1342 در آسایشگاه جذامیان بابا باغی تبریز ساخت.
آن روزگار جذام بیماری خطرناکی بود. صورت فرد، دست و پا و اعصاب و حتی سیستم تنفسی اش تخریب می شد. مردم از جذامی ها وحشت داشتند، کسی با آنها غذا نمی خورد، عفونت چنان صورت شان را می بلعید که به نماد وحشت تبدیل می شدند و آنها را به جذام خانه می فرستادند.


فروغ توانست با جلب اعتماد جذامی ها در طول 12 روز به آنها نزدیک شود و از لحظه های عادی و روزمره تا لحظات استثنایی زندگی آنها مثل عروسی، آرایش کردن، شیر دادن بچه، نماز خواندن و دعا کردن شان فیلم بسازد.


خودش جایی می گوید یک روز زنی جذامی را دیدم که تقریباً چیزی به اسم صورت نداشت. تنها دهانش مثل حفره ای خالی باقی مانده بود. در گوشه ای آینه ای دستش گرفته بود و تلاش می کرد به همان حفره رژ بمالد و خودش را زیباتر کند. (نقل به مضمون)


هر وقت مثل این روزها وسط تابستان هم احساس می کنم «زمستان است و سرها در گریبان است»، امیدم به تاراج رفته و آدم ها مدام می گویند: «ما مُرده ایم»، «دیگه امیدی نیست»، « ما بدبخت ترین مردم جهانیم»، «همه چیز داره نابود میشه و تلاش کردن بیخوده» و ... ذهنم می رود می نشیند کنار آن زن جذامی، زُل می زند به آینه و تلاشش را برای زیباتر شدن نگاه می کند...


آن زن با آن رُژ لب که لابد لای انگشت های فروریخته اش گرفته، برایم نماد امید است. نماد زندگی. اینکه «همیشه امیدی هست»، اینکه حتی تا آخرین نفس باز هم آدمی امیدوار است به رخ دادن یک اتفاق خوب، اینکه حتی در واژه ناامیدی هم یک امید زنده است!


با همه اتفاقات تلخ پیرامون مان، بیشتر ما دروغ می گوییم اگر ادعا کنیم از آن زن جذامی روزگار با ما نامهربان تر بوده. به جای تکثیر ناامیدی، به هم امید بدهیم.


ابراهیم گلستان در آن فیلم یک تک گویی فوق العاده دارد. می گوید: دنیا زشتی کم ندارد، زشتی‌های دنیا بیش تر بود، اگر آدمی بر آن‌ها دیده بسته بود. امّا آدمی چاره ساز است.


#آدمی_چاره_ساز است، آدمی چاره ساز است... تن ندهیم به جُذام ناامیدی، به جُذام سیاهی، به جُذام یاس... به جای تزریق زهر ناامیدی به روح و جان هم، به فکر چاره باشیم... که آدمی چاره ساز است.
احسان محمدی

[Pooh]

سلام.
من اون پستم ویرایش شد. ولی کاش همه جمله هاش رو پاک کرده بودن نه فقط یکمش رو. گویی فقط جمله اولش حق بوده و بقیش ناحق.

بگذریم. سحر کجاست؟ کسی ازش خبر داره؟ امیدارم حالش خوب باشه.

خانم بی نهایت کجاااییید؟ یه خبری، چیزی....

صبا جان، کم پیدایی؟ ولی وقتی پیدا میشی میای درو میکنی میریاااا.... فکر کنم فقط به حال و احوال سر میزنی. خیلی تاپیکها هست که جای خالیت برای کمک بهشون خالیه.

کلا یکم تالار سوت و کور شده. من میخواستم برم از تالار. ولی دیدم خیلیا انگار رفتن. و خیلی تاپیکهای عمومی راهنمایی نمیشن. من که بلد نیستم کسی رو راهنمایی کنم ولی دلمم نمیاد ببینم یکی تاپیک بزنه و هیچ کی جوابش نده. میگم حالا من یه چرت و پرتی هم براش بنویسم، حداقل خیلی ناامید نمیشه. بعضی تاپیکا هم به نظرم تخصصی تر باید راهنمایی بشن ولی کمتر مشاورها بهش توجه میکنن. چرا؟

[صبا_2009]

صبا جان، کم پیدایی؟ ولی وقتی پیدا میشی میای درو میکنی میریاااا.... فکر کنم فقط به حال و احوال سر میزنی. خیلی تاپیکها هست که جای خالیت برای کمک بهشون خالیه.

ممنونم pooh عزیز از اینکه به یادم هستی

من همیشه با موبایل می اومدم تو تالار و البته با مروگر کروم! از موقعی که تالار دچار مشکلاتی تو login کردن شد با اینکه کوکی ها رو هم پاک کردم امکان ورود با مرورگر کروم از روی گوشیم رو ندارم که به فال نیک میگیرم

و البته برنامه های خودم هم این روزها زیاد و فشرده هست.

و البته دوم به دلیل اینکه به قول شما درو میکنم ترجیح میدم سکوت کنم بجای اینکه کسی رو ناراحت کنم چون تو اکثر تاپیک ها دیده میشه که افراد بیشتر دنبال همدلی هستند.

و از اینکه خداحافظی ت جدی نبود هم خیلی خوشحال شدم راهنمایی هات خیلی هم خوبه بعضی موقع ها که وقت کنم به تاپیکها سر بزنم لذت می برم از منطقی که پشت پاسخ هات هست

[ترنم عشق]

سلام.


کلا یکم تالار سوت و کور شده. من میخواستم برم از تالار. ولی دیدم خیلیا انگار رفتن. و خیلی تاپیکهای عمومی راهنمایی نمیشن. من که بلد نیستم کسی رو راهنمایی کنم ولی دلمم نمیاد ببینم یکی تاپیک بزنه و هیچ کی جوابش نده. میگم حالا من یه چرت و پرتی هم براش بنویسم، حداقل خیلی ناامید نمیشه. بعضی تاپیکا هم به نظرم تخصصی تر باید راهنمایی بشن ولی کمتر مشاورها بهش توجه میکنن. چرا؟

سلام.اتفاقا شما خیلی فوق العاده ای
دوست داشتنی و با استعداد

[خادم رضا]

ترنم جان تو رو خدا منو ببخش اکر توی پستم تورو ناراحت کردم دوست من

[ترنم عشق]

ترنم جان تو رو خدا منو ببخش اکر توی پستم تورو ناراحت کردم دوست من

سلام
عزیز دلم چرا باید ازت ناراحت باشم؟ کدوم پست؟!
من از هیچ پست شما ناراحت نیستم خواهر خوبم

دوستان من از هیچ کس از اعضا اینجا ناراحت نیستم به خودتون نگیرید
اصلی کاریاش که رنجم میدند بی خیالند شماها چرا به خودتون میگیرید فداتون بشم.

[bahareh09]

اینجا میخوام از مدیر عزیز تشکر کنم
چون شاید حالم بدتر بشه و فرصت هیچی برام نمونه..

متاسفانه این سایت آپشن تقدیر و تشکر نداره!!
برا همین اینجا از مدیر تشکر میکنم آفرین..
هم بابت حذف اون پست!!
هم بابت پست شما و حرفای کاملا درستتون
که خب البته درد من از ناله گذشته..

بابت همین مشکل بزرگی که زندگیمو بهم ریخته حتی پیش روانپزشکم رفتم قرصم میخورم ولی تاثیر آنچنانی نداره

امیدوارم حال خودت همیشه خوب باشه مدیر عزیز
حال من ولی اصلا خوب نیس..
خوب که چه عرض شود
خوشی و شادی پشتشونو کردن به زندگیم
دریغ از یه لحظه آرامش..
اما بهرحال مرسی آقا مدیر..

[Glut.tiny]

اینجا میخوام از مدیر عزیز تشکر کنم
چون شاید حالم بدتر بشه و فرصت هیچی برام نمونه..

متاسفانه این سایت آپشن تقدیر و تشکر نداره!!
برا همین اینجا از مدیر تشکر میکنم آفرین..
هم بابت حذف اون پست!!
هم بابت پست شما و حرفای کاملا درستتون
که خب البته درد من از ناله گذشته..

بابت همین مشکل بزرگی که زندگیمو بهم ریخته حتی پیش روانپزشکم رفتم قرصم میخورم ولی تاثیر آنچنانی نداره

امیدوارم حال خودت همیشه خوب باشه مدیر عزیز
حال من ولی اصلا خوب نیس..
خوب که چه عرض شود
خوشی و شادی پشتشونو کردن به زندگیم
دریغ از یه لحظه آرامش..
اما بهرحال مرسی آقا مدیر..

سلام
خدا به عزیزتون سلامتی بده
واقعا میفهمم چی دارید میکشید
چند وقته پیش من هم شرایط شما رو تجربه کردم
یکی از عزیز ترین افراد زندگیم تو دست های خودم فوت کردن
اون لحظه انقدر ترسیده بوده بودم و خودم هم احساس مردن بهم دست داده بود و واقعا باورم نمیشد
واقعا کم تر کسی میتونه شرایط ادم و تو اون روزها و لحظه های سخت درک کنه
از خدا میخوام مریضتون و با سلامتی کامل بهتون برگردونه
متاسفانه زندگی روزهای سخت زیادی داره
و این دومین اتفاق تلخ زندگیم بود
به خدا میگم مگه یه ادم چقدر میتونه صبر و تحمل داشته باشه و این همه اتفاق بد تو زندگیش بیفته
زندگی همینه
باید این روزهای سخت و تحمل کرد و قوی بود و به دیگر افراد زندگیمون هم کمک کنیم
تو اون روزها سعی میکردم تا اونجا که میتونم به خواهر و برادرم کمک کنم و امیدواری بدم
و شده بودن سنگ صبور همه و سعی میکردم تو جمع گریه نکنم و تو خلوت خودم و خالی کنم
بعضی موقع ها تنگی نفس شدیدی بهم دست میداد و حالم بد میشد
ولی نمیذاشتم کسی متوجه بشه و ناراحتشون کنم
بدترین چیز این بود که کاری ازمون ساخته نبود جز دعا کردن
تا اونجا که میتونید سعی کنید اول خودتون و با خوندن قرآن و ذکر خدا اروم تر کنید
افراد دیگه ای هم تو زندگیتون هستن که تحمل این لحظات سخت و ندارن
سعی کنید پیش اونا ناراحتی نکنید و بهشون امیدواری بدید
قبلا یه تاپیکی بود که برای همدیگه دعا میکردیم و خیلی کمک حال من بود
دعا و ذکر های زیادی برای شفا مریض ها هستش
سعی کنید این دعا ها رو بخونید و از بقیه هم همین و بخواید
قوی باشید و همه چی رو بسپارید به خواست خدا
امیدوارم خواست خدا سلامتی دوباره عزیزتون باشه

[عشق آفرین]

سلام.

می خواستم بزنم زیرش.
بگم خسته شدم، نمی کشم.
خیلی زودتر از چیزی که فکر می کردم خودمو باختم.

ولی یادم افتاد اینجا به خیلی ها گفتم میگذره، قوی باش، رشد کن، توکلت به خدا و این حرفا ...
از خودم خجالت کشیدم. این چند سال تو همدردی چیکار می کنم؟

می خواستم بیام و از همدردی خداحافظی کنم. اما دیدم بازم دارم یه تصمیم عجولانه میگیرم.

با خودم فکر کردم، شانه خالی کردن آسونه. ولی من اهلش نیستم. می خوام به خودم فرصتی بدم تا به همدردی عمل کنم و آزمون حضور مثبت تو همدردی رو با موفقیت بگذرونم. می خوام به مقالاتی که خوندم عمل کنم. تا حد امکان صبور و منطقی باشم، تنش ایجاد نکنم، خشمم رو کنترل و احساسم رو هدایت کنم و از تصمیمات عجولانه بپرهیزم.

می مونم و مشکلاتم رو با حوصله حل می کنم. جایی هم نمیرم.
خواستم اینجا بگم که تو رودربایستی هم که شده تلاش کنم و بحران هامو حل کنم.

دعای شما 99 درصدشه. تچکر